polskiego i węgierskiego, na sejmie złożonym w Budzyniu w Węgrzech, z rodzonym swoim ojcem Dobkiem alias Dobiesławem Zawiszą kasztelanem krakowskim, i Sędziwojem Toporczykiem (alias pono z domu Tarłów) wojewodą kaliskim, oraz starostą krakowskim, trzymał rządy całej Polski od króla postanowione, i był to ich Triumviratus. Sądy, dyspozycje rzeczy, bez apelacji do króla zlecone mieli, a nadewszystko, sam tylko biskup pozwolenie miał wakanse wszystkie i urzędy rozdawać według upodobania swego, oprócz kasztelanii i województwa krakowskich, które dwa urzędy in casu wakansów król do swojej dyspozycji zachował. (Obszerniej o tem, i o życiu i o śmierci jego: Joachim Bielski str. 254,
polskiego i węgierskiego, na sejmie złożonym w Budzyniu w Węgrzech, z rodzonym swoim ojcem Dobkiem alias Dobiesławem Zawiszą kasztelanem krakowskim, i Sędziwojem Toporczykiem (alias pono z domu Tarłów) wojewodą kaliskim, oraz starostą krakowskim, trzymał rządy całéj Polski od króla postanowione, i był to ich Triumviratus. Sądy, dyspozycye rzeczy, bez apellacyi do króla zlecone mieli, a nadewszystko, sam tylko biskup pozwolenie miał wakanse wszystkie i urzędy rozdawać według upodobania swego, oprócz kasztelanii i województwa krakowskich, które dwa urzędy in casu wakansów król do swojéj dyspozycyi zachował. (Obszerniéj o tém, i o życiu i o śmierci jego: Joachim Bielski str. 254,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 2
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
w wielkim niebezpieczeństwie odkrycia ich przedaży tudzież i kary za nią prawem naznaczonej.
Druga jeszcze obserwacja potrzebna, że nigdy dosyć nie można opatrzeć, dopieroż nigdy nadto skutecznych sposobów do ekspedyjowania jak najprędszego sprawiedliwości o grzech venalitatis. Trzeba
tedy ułatwić i przyspieszyć prawem wszystkie procedery prawne przeciw winnym tej plugawej podłości, trzeba multyplikować fora bez apelacji na podobne przypadki, nie zostawując ich ordynaryjnemu sądów i sprawiedliwości kursowi. A jako to są rzeczy uczynkowe, których prawda lub fałsz, mając pewne dowody, łatwo się odkrywa, trzeba więc znieść w takowych sprawach apelacyje wszelkie, które by nieskończenie sprawę mogły wyciągać. Trzeba krótko uciąć. Trzeba na ostatek wielkie kary wyznaczyć na
w wielkim niebezpieczeństwie odkrycia ich przedaży tudzież i kary za nię prawem naznaczonej.
Druga jeszcze obserwacyja potrzebna, że nigdy dosyć nie można opatrzeć, dopieroż nigdy nadto skutecznych sposobów do ekspedyjowania jak najprędszego sprawiedliwości o grzech venalitatis. Trzeba
tedy ułatwić i przyspieszyć prawem wszystkie procedery prawne przeciw winnym tej plugawej podłości, trzeba multyplikować fora bez appellacyi na podobne przypadki, nie zostawując ich ordynaryjnemu sądów i sprawiedliwości kursowi. A jako to są rzeczy uczynkowe, których prawda lub fałsz, mając pewne dowody, łatwo się odkrywa, trzeba więc znieść w takowych sprawach appellacyje wszelkie, które by nieskończenie sprawę mogły wyciągać. Trzeba krótko uciąć. Trzeba na ostatek wielkie kary wyznaczyć na
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 277
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
zwłaszcza te, które zostały wniesione do akt ziemskich lub grodzkich właściwego powiatu później, niż należało, tj. w czasie transakcji kolbuszowskich i sandomierskich, i nakazując, gdzie zajdzie potrzeba, dowiedzenie przez przysięgę, nie zważając na jakiekolwiek manifesty, alienacje, wyroki zaoczne, opozycje i sprzeciwy ani na jakiekolwiek wybiegi prawne, bez żadnej apelacji i odroczeń.
Ta zaś komisja i wszelka Uprzejmości i Wierności waszych komisarska jurysdykcja, mediante facultate limitandi onąż pro exigentiaz przysługującą Wam władzą odraczania onych wedle potrzeby, dnia ostatniego mca stycznia, w roku da Bóg 1756, skończyć się powinna i dłużej pod żadnym pretekstem trwać nie może, idque sub nullitate quorumvis actuuma
zwłaszcza te, które zostały wniesione do akt ziemskich lub grodzkich właściwego powiatu później, niż należało, tj. w czasie transakcji kolbuszowskich i sandomierskich, i nakazując, gdzie zajdzie potrzeba, dowiedzenie przez przysięgę, nie zważając na jakiekolwiek manifesty, alienacje, wyroki zaoczne, opozycje i sprzeciwy ani na jakiekolwiek wybiegi prawne, bez żadnej apelacji i odroczeń.
Ta zaś komisja i wszelka Uprzejmości i Wierności waszych komisarska jurysdykcja, mediante facultate limitandi onęż pro exigentiaz przysługującą Wam władzą odraczania onych wedle potrzeby, dnia ostatniego mca stycznia, w roku da Bóg 1756, skończyć się powinna i dłużej pod żadnym pretekstem trwać nie może, idque sub nullitate quorumvis actuuma
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 444
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
sam w aktorat nie wchodził, szczególnie tylko Żydów fomentował, aby Iwanowskiego przez te procedera przymusić, aby starostwo mińskie przedał Przezdzieckiemu. A Iwanowski miał konsens królewski do ustąpienia tegoż starostwa synowi swemu, ale tegoż konsensu, jako się wyżej rzekło, pieczętować nie chciano. Wyszedł zatem, vigore założonej w tej sprawie apelacji od asesorii do sądów relacyjnych, reskrypt królewski favore Iwanowskiego, aby za dekretem asesorskim egzekucja tegoż dekretu in suis iudicatis czyniona nie była. Którego reskryptu, jako przeciwko prawu wydanego, ani książę kanclerz lit., ani podkanclerzy lit., jako przeciwko swemu sądowi, pieczętować nie chcieli. Egzekwować także Przezdziecki dekretu asesorskiego
sam w aktorat nie wchodził, szczególnie tylko Żydów fomentował, aby Iwanowskiego przez te procedera przymusić, aby starostwo mińskie przedał Przezdzieckiemu. A Iwanowski miał konsens królewski do ustąpienia tegoż starostwa synowi swemu, ale tegoż konsensu, jako się wyżej rzekło, pieczętować nie chciano. Wyszedł zatem, vigore założonej w tej sprawie apelacji od asesorii do sądów relacyjnych, reskrypt królewski favore Iwanowskiego, aby za dekretem asesorskim egzekucja tegoż dekretu in suis iudicatis czyniona nie była. Którego reskryptu, jako przeciwko prawu wydanego, ani książę kanclerz lit., ani podkanclerzy lit., jako przeciwko swemu sądowi, pieczętować nie chcieli. Egzekwować także Przezdziecki dekretu asesorskiego
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 451
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
około interesu Iwanowskiego, miałem drugą pracę takową o komisją wohyńską. Od tej komisji zaszła apelacja, miasto apelowało na sejm w całej sprawie, a Kuczyński, podstoli drohicki, apelował na sądy relacyjne in puncto nie przysądzonych sobie szkód i ekspensów prawnych. Komisja zaś generalna, podług wszystkich praw koronnych i litewskich, nie dopuściła apelacji. A że zatrudniona była przez te apelacje egzekucja dekretu komisarskiego w sypaniu kopców, więc Kuczyński, podstoli drohicki, przyjechał do Warszawy i podał memoriał królowi, prosząc, aby wyznaczył kogo do egzaminowania dekretu komisarskiego i aby przykazano mieszczanom wohyńskim, aby się dekretem tym kontentowali.
Odpowiedziano od króla Kuczyńskiemu, aby sobie kogo uprosił z
około interesu Iwanowskiego, miałem drugą pracę takową o komisją wohyńską. Od tej komisji zaszła apelacja, miasto apelowało na sejm w całej sprawie, a Kuczyński, podstoli drohicki, apelował na sądy relacyjne in puncto nie przysądzonych sobie szkód i ekspensów prawnych. Komisja zaś generalna, podług wszystkich praw koronnych i litewskich, nie dopuściła apelacji. A że zatrudniona była przez te apelacje egzekucja dekretu komisarskiego w sypaniu kopców, więc Kuczyński, podstoli drohicki, przyjechał do Warszawy i podał memoriał królowi, prosząc, aby wyznaczył kogo do egzaminowania dekretu komisarskiego i aby przykazano mieszczanom wohyńskim, aby się dekretem tym kontentowali.
Odpowiedziano od króla Kuczyńskiemu, aby sobie kogo uprosił z
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 454
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Ks. Lit. o poddanych z kontrowersji cytowanych, cum toto effectu na finalną dysjudykacją ze wszystkimi skutkami na ostateczne rozsądzenie do gro-
du powiatu grodzieńskiego praeviis citationibusna podstawie poprzednich pozwów odsyła i ażeby tę sprawę urząd grodzki grodzieński pro iustitia et aequitatewedle sprawiedliwości i słuszności bez żadnych dylach, praecisa appellatione rozsądził, iniunxitbez prawa apelacji... na-kazuje.
A że IchMć PP. Matuszewicowie contra praescriptum novellae legis extra repartitionem evocatoriewbrew przepisowi nowego prawa, poza ustalonym podziałem wywołując, JOKsięcia IMci kanclerza wielkiego W. Ks. Lit. o wyrażonego poddanego i żonę jego zapozwali, za czym iudicium peny ewokacyjne kop sto i wieży cywilnej niedziel sześć na IchMć
Ks. Lit. o poddanych z kontrowersji cytowanych, cum toto effectu na finalną dysjudykacją ze wszystkimi skutkami na ostateczne rozsądzenie do gro-
du powiatu grodzieńskiego praeviis citationibusna podstawie poprzednich pozwów odsyła i ażeby tę sprawę urząd grodzki grodzieński pro iustitia et aequitatewedle sprawiedliwości i słuszności bez żadnych dylach, praecisa appellatione rozsądził, iniunxitbez prawa apelacji... na-kazuje.
A że IchMć PP. Matuszewicowie contra praescriptum novellae legis extra repartitionem evocatoriewbrew przepisowi nowego prawa, poza ustalonym podziałem wywołując, JOKsięcia JMci kanclerza wielkiego W. Ks. Lit. o wyrażonego poddanego i żonę jego zapozwali, za czym iudicium peny ewokacyjne kop sto i wieży cywilnej niedziel sześć na IchMć
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 612
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
cale zrujnowali/ ale jednak że w Samej Citadelli Mesińskiej jeszcze aż dotąd żadnego nie byli uczynieli włamania się które oni breché nazywają. z Paryża/ 3. Octobra.
z Całej Sorbony 114. zgromadzonych osób jednomyslnie Miedzy Sobą Konkludowali/ podpisać się na Apelacją Kardynała de Noailles do Generalnego Konsylium. Aponiewasz niektóre z Tutejszych Kościołów wspomnionej Apelacji przyjąć jeszcze niechciały/ Tedy im Książę I. M. Kardynał te dwie do Uwagi i słusznej ich odpowiedzi zadał Kwestie: 1. Jeżeli temu wierżą/ że Papiesz jest infallibilis/ to jest wniwczym nigdy niemogący się mylic? a 2. Jeżeli Jego Coństitucja/ Unigenitus nazwana/ jest Articułem Wiary Świętej Chrześcijańskiej? Tym
cále zruinowáli/ ále iednák że w Samey Citadelli Messinskiey ieszcze asz dotąd zadnego nie byli uczynieli włamania śię ktore oni breché názywáią. z Páryżá/ 3. Octobrá.
z Cáłey Sorbony 114. zgromádzonych osob iednomyslnie Miedzy Sobą Concludowáli/ podpisáć śię ná Appellatią Kardinałá de Noailles do Generalnego Concilium. Aponiewasz niektore z Tuteyszych Kosciołow wspomnioney Apellatiey przyiąc ieszcze niechciáły/ Tedy im Ksiąze I. M. Kardináł te dwie do Uwagi y słuszney ich odpowiedźi zádał Kwestie: 1. Ieżeli temu wierżą/ że Papiesz iest infallibilis/ to iest wniwczym nigdy niemogący śie mylic? á 2. Ieżeli Iego Coństitucya/ Unigenitus názwána/ iest Articułem Wiáry Swiętey Chrześćiáńskiey? Tym
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 93
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
temu wierżą/ że Papiesz jest infallibilis/ to jest wniwczym nigdy niemogący się mylic? a 2. Jeżeli Jego Coństitucja/ Unigenitus nazwana/ jest Articułem Wiary Świętej Chrześcijańskiej? Tym czasem/ cała Akademia tuteczna/ posłała już Deputatów Swoich do pomienionego Książęcia I. M. Kardynała de Noailles/ z zupełna Swoją resolucją/ nieodmiennej Apelacji do najpierwszego generalnego Konsylium. Ordines też Benedyktinów i insze tegoż miasta tu będące Zakony/ toż już Samo deklarując uczynieły: Alubo ArcyBiskup de Burges chciał był temu przeciwny Swój publicować mandat/ ale i ten niemniej jako i Biskupa Orleańskiego z Cassowanym został. z Augspurku/ 27. Septembra.
Dnia w Czorajszego Kurfirstowa I.
temu wierżą/ że Papiesz iest infallibilis/ to iest wniwczym nigdy niemogący śie mylic? á 2. Ieżeli Iego Coństitucya/ Unigenitus názwána/ iest Articułem Wiáry Swiętey Chrześćiáńskiey? Tym cżasem/ cáła Acádemia tutecżna/ posłáła iusz Deputatow Swoich do pomienionego Książęćiá I. M. Kárdinałá de Noailles/ z zupełná Swoią resolutią/ nieodmienney Apellatiey do naypierwszego generálnego Concilium. Ordines też Benediktinow y insze tegosz miasta tu będące Zakony/ tosz iusz Sámo decláruiąc uczynieły: Alubo ArcyBiskup de Burges chciał był temu przeciwny Swoy publicowáć mándat/ ále y ten niemniey iako y Biskupa Orleánskiego z Cassowanym został. z Augspurku/ 27. Septembrá.
Dńia w Czoráyszego Kurfirstowa I.
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 93
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
na Żyda, to starsi Żydzi powinni według słuszności sądzić, jeżeliby się nie zdał dekret temu, to do mnie apelacyją pozwalam. 10-mo. Żyd każdy, jeżeliby też miał krzywdę od chrześcijanina, to powinien uskarżyć przed panem burmistrzem albo panem wójta miasta tego. Jeżeliby się który Żyd nie kontentował dekretem, wolnej apelacji do siebie pozwalam. 11-mo. Według praw żydowskich, jak w inszych miastach, Żydzi obcy powinni dawać od skór po gr 3, lecz ich Żydzi lwóweccy od nich kupować w miejście, ani nad przedmiejściu, ani na gruncie miejskim nie powinni, tylko lwóweccy szewcy, kuśnierze, żeby im pozwolił tak cech szewski, jako
na Żyda, to starsi Żydzi powinni według słuszności sądzić, jeżeliby się nie zdał dekret temu, to do mnie apelacyją pozwalam. 10-mo. Żyd każdy, jeżeliby też miał krzywdę od chrześcianina, to powinien uskarżyć przed panem burmistrzem albo panem wójta miasta tego. Jeżeliby się który Żyd nie kontentował dekretem, wolnej apelacyi do siebie pozwalam. 11-mo. Według praw żydowskich, jak w inszych miastach, Żydzi obcy powinni dawać od skór po gr 3, lecz ich Żydzi lwóweccy od nich kupować w miejście, ani nad przedmiejściu, ani na gruncie miejskim nie powinni, tylko lwóweccy szewcy, kuśnierze, żeby im pozwolił tak cech szewski, jako
Skrót tekstu: JewPriv_II_Lw
Strona: 118
Tytuł:
Jewish Privileges in the Polish Commonwealth, t. II, Lwówek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwówek
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
przywileje, akty nadania
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1725
Data wydania (nie wcześniej niż):
1725
Data wydania (nie później niż):
1725
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Jewish privileges in the Polish commonwealth
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacob Goldberg
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Jerozolima
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Nauk Izraela
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2001
/ w ś. Dominiku/ w Guatimali/ w Guadalagiarze/ i w Panamie. Peru też ma ich także 5. w Limie/ w Cesarskim Chile/ w Placje/ w Quitto/ w świętej wierze nowego królestwa. Do tych nawyższych trybunałów uciekają się tak Hiszpani/ jako i Indiani/ a niemasz od nich Apelacji. Hiszpanowie tam nie mają (oprócz Marchiona de Valle/ a kilku inszych) miast/ ani poddanych hołdowniczym prawem; ale tylo zleconym do żywota owego/ któremu co dadzą (a dają pospolicie tym co też tam nabywają tych państw) i do żywota jego syna starszego/ abo żony/ jeśliż nie ma syna.
/ w ś. Dominiku/ w Guátimáli/ w Guádálágiárze/ y w Pánámie. Peru też ma ich tákże 5. w Limie/ w Cesárskim Chile/ w Plácye/ w Quitto/ w świętey wierze nowego krolestwá. Do tych nawyższych trybunałow vćiekáią się ták Hiszpani/ iáko y Indiani/ á niemász od nich Appellátiey. Hiszpanowie tám nie máią (oprocz Márchioná de Valle/ á kilku inszych) miast/ áni poddánych hołdowniczym práwem; ále tylo zleconym do żywotá owego/ ktoremu co dádzą (á dáią pospolićie tym co też tám nábywáią tych państw) y do żywotá iego syná stárszego/ ábo żony/ iesliż nie ma syná.
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 66
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
