ku ich czytaniu, Jakbym też na niemieckim gdzie siedział kazaniu. Fraszki, kochane fraszki, Kraków i Warszawa, To jedyna uciecha i nasza zabawa. 451 (P). KAŻDA GŁOWA MA SWOJĄ CZAPKĘ
Kogut w gnoju grzebiący znalazł perły śliczne. Gdybyż mi, rzecze, w ziarna stanęły pszeniczne! Pierwszy to jest apolog mądrego Ezopa,
Że jeden popadią, drugi lubi popa. Nie sam aksamit, nie sam atłas, ani sama Przedajna w najbogatszym leży sklepie lama: Znajdziesz włóczki, sztamety i wielbłądzą przędzę; Znajdziesz rozkosz wesołą i bogatą nędzę. Masz w kramie, co zamyślisz: Mars po szablę siągnie Albo łuk nałożony za ucho wyciągnie
ku ich czytaniu, Jakbym też na niemieckim gdzie siedział kazaniu. Fraszki, kochane fraszki, Kraków i Warszawa, To jedyna uciecha i nasza zabawa. 451 (P). KAŻDA GŁOWA MA SWOJĄ CZAPKĘ
Kogut w gnoju grzebiący znalazł perły śliczne. Gdybyż mi, rzecze, w ziarna stanęły pszeniczne! Pierwszy to jest apolog mądrego Ezopa,
Że jeden popadyją, drugi lubi popa. Nie sam aksamit, nie sam atłas, ani sama Przedajna w najbogatszym leży sklepie lama: Znajdziesz włóczki, sztamety i wielbłądzą przędzę; Znajdziesz rozkosz wesołą i bogatą nędzę. Masz w kramie, co zamyślisz: Mars po szablę siągnie Albo łuk nałożony za ucho wyciągnie
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 381
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Króla zabili/ i wojsko rozproszyli. Toż czytam i o Cesarzu Juliuszu: toży u Antoniusa de Gueuara, który mówi Hetman w bitwie nie więcej tylko za jednego żołnierza bijącego się staniesz; zaś jeżeli polęże aby wszyscy zginęli: sprawi. Toż i u Curciu sa: Hetmana jednego z duchem i zdrowiem wszyscy żyją; Apolog do przedsięwzięcia mego powiemci: Posłał Ociec syna ciernie i inne z roli krzewiny wyczyścić/ do tej on przyszedszy/ a barzo zarosły grunt obaczywszy zdesperował/ a układszy się zasnął. Przydzie Ociec/ spiącego wzbudzi/ i obadwa wziąwszy się za robotę przystojnie za czasem rolą wychędożyli. Tak i ty z twym sumnieniem uczyń: albo
Krolá zábili/ y woysko rosproszyli. Toż czytam y o Cesárzu Iuliuszu: toży v Antoniusá de Gueuara, ktory mowi Hetman w bitwie nie więcey tylko zá iednego żołnierzá biiącego się stániesz; záś ieżeli polęże áby wszyscy zginęli: spráwi. Toż y v Curciu sá: Hetmáná iednego z duchem y zdrowiem wszyscy żyią; Apolog do przedsięwźięćia me^o^ powiemći: Posłał Oćiec syná ciernie y inne z roli krzewiny wyczyśćić/ do tey on przyszedszy/ á bárzo zárosły grunt obaczywszy zdesperował/ á vkładszy sie zásnął. Przydzie Oćiec/ spiącego wzbudzi/ y obádwá wźiąwszy się zá robotę przystoynie zá czásem rolą wychędożyli. Ták y ty z twym sumnieniem vczyń: álbo
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 136.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
, gdyć się trafi publicè. a choć i priuatim mówić. sposobisz, etc. Ale ja niechcę o tym nic dalej: Każdy czytając samą rzeczą tego dozna. A iż pospolicie dwojacy Czytelnicy bywają: przeto też i upominki dwojakie niech tu mają. Temu który gani i wszytko wzgardza fastu tumidus: w upominku Apolog Esopów De Gallo galinaceo. Temu zaś co prace literatów z chęcią przyjmuje, i one w przystojnym uszanowaniu ma, jako mędrszemu. mądrego Salomona ten upominek: Słuchając mądry mądrszym będzie. Krótkich a węzłowatych Powieści. KSIĘGI PIERWSZE. W nich opisane są Powieści Filozofów.
SOCRATES uczeń Archelausów/ a Platonów Mistrz/ rodem z sławnego
, gdyć się tráfi publicè. á choć y priuatim mowić. sposobisz, etc. Ale ia niechcę o tym nic daley: Káżdy cżytáiąc sámą rzecżą tego dozna. A iż pospolićie dwoiácy Cżytelnicy bywáią: przeto też y vpominki dwoiákie niech tu máią. Temu ktory gáni y wszytko wzgardza fastu tumidus: w vpominku Apolog AEsopow De Gallo galinaceo. Temu záś co prace literatow z chęćią przyimuie, y one w przystoynym vszánowániu ma, iáko mędrszemu. mądrego Sálomoná ten vpominek: Słucháiąc mądry mądrszym będzie. Krotkich á węzłowátych Powieśći. KSIĘGI PIERWSZE. W nich opisáne są Powieśći Filozofow.
SOCRATES vcżeń Archeláusow/ á Plátonow Mistrz/ rodem z sławnego
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 8nlb
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Wiernym go ukazywać/ i do Komunii je wzywać/ ale i z Kielicha Krew Pańską wiernym Lajkom rozdawać/ in primitua Ecclesia godziło się i wolno było. Czytaj o tym Clemensa Z. Lib. 8. Costit. Cap. 13. et 14. gdzie tak mówi: Eucharystii Z. A Justynus Święty Męczennik in Apolog. 2. tak mówi: Wiedzisz tedy/ że nie jest żadne absurdum gdy jakoni/ jako Służący trzymają i podnoszą Naświętszy SAKRAMENT, ale to jest zwyczaj świętobliwy i starożytny. I w tym powiadasz wielka nieostrożność. nie tylko w Prawowiernych Popów, ale i w Uniackich niektórych, że po poświęceniu Kielicha nie nakrywają.
Wiernym go vkázywáć/ y do Communiey ie wzywáć/ ále y z Kielichá Krew Pánską wiernym Láykom rozdawáć/ in primitua Ecclesia godźiło się y wolno było. Czytay o tym Clemensá S. Lib. 8. Costit. Cap. 13. et 14. gdźie ták mowi: Eucháristiey S. A Iustinus Swięty Męczennik in Apolog. 2. ták mowi: Wiedźisz tedy/ że nie iest żadne absurdum gdy iakoni/ iáko Służący trzymáią y podnoszą Naświętszy SAKRAMENT, ále to iest zwyczay świętobliwy y stárożytny. Y w tym powiádasz wielka nieostrożność. nie tylko w Práwowiernych Popow, ále y w Vniáckich niektorych, że po poświęceniu Kielichá nie nákrywáią.
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 123
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
, Z Owcami pokoj chcąc zawrzeć przystojnie, Jednę kondycją do trzody posłały, Żeby pasterzowi i Psów im wydały. Ci, prawią: to są, co najwięcej wadzą, I do wojny was ustawnej usłuchały, Paterze i psy szarpaczom wydały. Skoro tej Wilcy dostały zastawy, Pożarły Owce bez żadnej zabawy. Ten to Apolog odmienił ich zdanie, Na kondycją w rozumnej odmianie Nie pozwolili, lecz Ezop życzliwy Swojej Ojczyźnie, z miłości prawdziwy, Sam przed Krezusa stanął dobrowolnie, I tuż w obozie w legatami wspolnie Przyszedł do króla, padszy na kolanie, Tylko co mówić gotował się: Panie, Lecz go król przerwał: Tenli to jest chłopek
, Z Owcami pokoy chcąc zawrzeć przystoynie, Jednę kondycyą do trzody posłały, Żeby pasterzowi i Psow im wydały. Ci, prawią: to są, co naywięcey wadzą, I do woyny was ustawney usłuchały, Paterze i psy szarpaczom wydały. Skoro tey Wilcy dostały zastawy, Pożarły Owce bez żadney zabawy. Ten to Apolog odmienił ich zdanie, Na kondycyą w rozumney odmianie Nie pozwolili, lecz Ezop życzliwy Swoiey Oyczyznie, z miłośći prawdźiwy, Sam przed Krezusa stanął dobrowolnie, I tuż w oboźie w legatami wspolnie Przyszedł do krola, padszy na kolanie, Tylko co mowić gotował śię: Panie, Lecz go krol przerwał: Tenli to iest chłopek
Skrót tekstu: JabłEzop
Strona: C4
Tytuł:
Ezop nowy polski
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Drukarnia:
Andrzej Ceydler
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
bajki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1731
Data wydania (nie wcześniej niż):
1731
Data wydania (nie później niż):
1731
