zabawę wyrobiona. Ma ją z niego na świecie w Satyrze swoim sudanno nader, kształtnie, okrągło i rzetelnie wielki nad zamiar Opaliński. Ale uchowaj Boże, gdyby miała przyjść przed oczy duchownych. Och, jakichby tu było inwektyw, nienawiści, cenzur, banicji, klątew i piorunów. Prawdziwego katolika zrobiliby heretykiem i apostatą. I wierę, byłby apostatą mój rewerende, że prawdę mówi i pisze. A ty co jesteś, co tak albo nierównie gorzej czynisz i sprawujesz się? A cóż to jest żyć przeciwko powołaniu, jeżeli nie apostare a vocatione? Co jest sprawować się nie według Boga i charakteru jego, jeżeli nie odszczepieństwo od
zabawę wyrobiona. Ma ją z niego na świecie w Satyrze swoim sudanno nader, kształtnie, okrągło i rzetelnie wielki nad zamiar Opaliński. Ale uchowaj Boże, gdyby miała przyjść przed oczy duchownych. Och, jakichby tu było inwektyw, nienawiści, cenzur, banicyi, klątew i piorunów. Prawdziwego katolika zrobiliby heretykiem i apostatą. I wierę, byłby apostatą mój rewerende, że prawdę mówi i pisze. A ty co jesteś, co tak albo nierównie gorzej czynisz i sprawujesz się? A cóż to jest żyć przeciwko powołaniu, jeżeli nie apostare a vocatione? Co jest sprawować się nie według Boga i charakteru jego, jeżeli nie odszczepieństwo od
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 233
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
na świecie w Satyrze swoim sudanno nader, kształtnie, okrągło i rzetelnie wielki nad zamiar Opaliński. Ale uchowaj Boże, gdyby miała przyjść przed oczy duchownych. Och, jakichby tu było inwektyw, nienawiści, cenzur, banicji, klątew i piorunów. Prawdziwego katolika zrobiliby heretykiem i apostatą. I wierę, byłby apostatą mój rewerende, że prawdę mówi i pisze. A ty co jesteś, co tak albo nierównie gorzej czynisz i sprawujesz się? A cóż to jest żyć przeciwko powołaniu, jeżeli nie apostare a vocatione? Co jest sprawować się nie według Boga i charakteru jego, jeżeli nie odszczepieństwo od Boga? Prawda, prawda, mój
na świecie w Satyrze swoim sudanno nader, kształtnie, okrągło i rzetelnie wielki nad zamiar Opaliński. Ale uchowaj Boże, gdyby miała przyjść przed oczy duchownych. Och, jakichby tu było inwektyw, nienawiści, cenzur, banicyi, klątew i piorunów. Prawdziwego katolika zrobiliby heretykiem i apostatą. I wierę, byłby apostatą mój rewerende, że prawdę mówi i pisze. A ty co jesteś, co tak albo nierównie gorzej czynisz i sprawujesz się? A cóż to jest żyć przeciwko powołaniu, jeżeli nie apostare a vocatione? Co jest sprawować się nie według Boga i charakteru jego, jeżeli nie odszczepieństwo od Boga? Prawda, prawda, mój
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 233
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
mówi i pisze. A ty co jesteś, co tak albo nierównie gorzej czynisz i sprawujesz się? A cóż to jest żyć przeciwko powołaniu, jeżeli nie apostare a vocatione? Co jest sprawować się nie według Boga i charakteru jego, jeżeli nie odszczepieństwo od Boga? Prawda, prawda, mój pater święty, nie jesteś apostatą, pozwalam, ale jesteś verus Izraelita, parch, co krew Zbawiciela na siebie i na bachory swoje wychynął. Słuchaj jeno i czytaj, i chciej rozumieć, co o was lutrowie, apostatowie albo z zakonów wychodkowie mówią, piszą i drukują, dla wielu lada jakich kapłanów i duchownych całe święte w pospolitości persekwitując duchowieństwo.
mówi i pisze. A ty co jesteś, co tak albo nierównie gorzej czynisz i sprawujesz się? A cóż to jest żyć przeciwko powołaniu, jeżeli nie apostare a vocatione? Co jest sprawować się nie według Boga i charakteru jego, jeżeli nie odszczepieństwo od Boga? Prawda, prawda, mój pater święty, nie jesteś apostatą, pozwalam, ale jesteś verus Izraelita, parch, co krew Zbawiciela na siebie i na bachory swoje wychynął. Słuchaj jeno i czytaj, i chciej rozumieć, co o was lutrowie, apostatowie albo z zakonów wychodkowie mówią, piszą i drukują, dla wielu lada jakich kapłanów i duchownych całe święte w pospolitości persekwitując duchowieństwo.
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 233
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
; jego chleb gwałtem wydzierając, patrimonia et fundationes przodków pustosząc, sługom jego i kapłanom złorzeczą; na więtszą wzgardę stajnie z świątnic jego działają, na co i dobrzy patrząc, już tępieją, rozumiejąc, że ich Pan Bóg już zapomniał i w świętych sprawach ustawają dla zgorszenia. Wielką łaskę Pan Bóg uczynił z onym Julianem Apostatą, łotrem, którego per suam praevenientem gratiam wezwawszy przez chrzest święty do siebie, potym go na stolicy cesarskiej posadził, a on tych rzeczy niewdzięczen będąc, chrzcielnicę splugawił, zaraz i cesarzem będąc, wielką wojnę z samym Panem Bogiem wieść chciał. Podobna twoja niewdzięczność w tem Julianowi, coś niesłusznie i niebacznie uczynił. Narrare
; jego chleb gwałtem wydzierając, patrimonia et fundationes przodków pustosząc, sługom jego i kapłanom złorzeczą; na więtszą wzgardę stajnie z świątnic jego działają, na co i dobrzy patrząc, już tępieją, rozumiejąc, że ich Pan Bóg już zapomniał i w świętych sprawach ustawają dla zgorszenia. Wielką łaskę Pan Bóg uczynił z onym Julianem Apostatą, łotrem, którego per suam praevenientem gratiam wezwawszy przez chrzest święty do siebie, potym go na stolicy cesarskiej posadził, a on tych rzeczy niewdzięczen będąc, chrzcielnicę splugawił, zaraz i cesarzem będąc, wielką wojnę z samym Panem Bogiem wieść chciał. Podobna twoja niewdzięczność w tem Julianowi, coś niesłusznie i niebacznie uczynił. Narrare
Skrót tekstu: SkarRokCz_II
Strona: 37
Tytuł:
Otóż tobie rokosz!
Autor:
Skarga Piotr
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
tylko wydał propozycyj contra Indulgentias, a Teleciusz Dominikan, sto i sześć, probujących prawdę i skutek Odpustów. Favebat mu Fryderycus Elektor Saski, od pewnego Zakonnika scandalizatus, mówiącego, że to Włoska Avaritia Odpustów inventrix: kontent był z takiego Doktora w Nowej Witemberskiej Akademii od siebie erygowanej Anno Domini 1502. A tak został Apostatą Luter, naprzód z Zakonu, a potym od Z: Katolickiej Wiary, i urodził Sektę światu od Herezjarchów per partes różnych czasów proponowaną, a od niego niby w compendium zebraną. Praeivit mu Erasmus Roterodamus Augustianin imperfectus Theologus, lubo po różnych Akademiach wędrujący, skąd nie miód, lecz gorżkość zebrał, i już poniekąd Kościół
tylko wydał propozycyi contra Indulgentias, á Teleciusz Dominikan, sto y sześć, probuiących prawdę y skutek Odpustow. Favebat mu Fridericus Elektor Saski, od pewnego Zakonnika scandalizatus, mowiącego, że to Włoska Avaritia Odpustow inventrix: kontent był z takiego Doktora w Nowey Witemberskiey Akademii od siebie erigowaney Annô Domini 1502. A tak został Apostatą Luter, naprzod z Zakonu, á potym od S: Katolickiey Wiary, y urodził Sektę światu od Herezyarchow per partes rożnych czasow proponowaną, á od niego niby w compendium zebraną. Praeivit mu Erasmus Roterodamus Augustianin imperfectus Theologus, lubo po rożnych Akademiach wędruiący, zkąd nie miod, lecz gorżkość zebrał, y iuż poniekąd Kościoł
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1123
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
/ posłuszeństwa/ ubóstwa/ zakonnikom wszytkim innym zwykłe/ zaraz czynią; i przez nie zakonnikami pradziwymi/ tako inni wszyscy któregoszkolwiek innego zakonu zstawają się; i wyniść zniego także się im właśnie nie godzi/ według swego upodobania/ jako i innym zakonnikom wszystkim; i gdyby swą wolą który wyszedł/ takiemże właśnie jest Apostatą i wtychże klątwach/ jako i inni wszyscy innych zakonów Apostatowie/ jako się wnetże pokaże. Ślub czwarty ścia do pogańństwa/ i miedzy Heretyki bez proszenia strawnego na drogę/ i ćwiczenia młodzi/ jako i inszych pięć ślubów które ztym czwartym czynione bywają/ nie jest ten bez/ któregoby zakonnikami/ ci co
/ posłuszeństwá/ vbostwá/ zakonnikom wszytkim innym zwykłe/ záraz czynią; y przez nie zakonnikámi pradziwymi/ tako inni wszyscy ktoregoszkolwiek innego zakonu zstáwáią sie; y wyniść zniego tákże sie im włásnie nie godźi/ według swego vpodobánia/ iáko y innym zakonnikom wszystkim; y gdyby swą wolą ktory wyszedł/ tákiemże własnie iest Apostátą y wtychże klątwách/ iáko y inni wszyscy innych zakonow Apostátowie/ iáko sie wnetże pokaże. Slub czwarty sćia do pogáńństwá/ y miedzy Heretyki bez proszenia stráwnego ná drogę/ y ćwicżenia młodźi/ iáko y inszych pięć slubow ktore ztym czwartym czynione bywáią/ nie iest ten bez/ ktoregoby zakonnikámi/ ći co
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 36
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
, 1518.
Założył podobno, czyli też nazwał od swego imienia tę Wittenbergę Wittichindus Książę, czyli też wzieła imię od jasnej i białej góry. Oszpecił tameczny Konwent Augustyniański, i Akademią już lat 200. kilkanaście mającą niezbożny Doktor Marcin Luter w Saksonii w Mieście Eisleben urodzony. Z Zakonu bowiem i od Katolickiej Religii zostawszy Apostatą, w tamtej uczył Akademii errorów, jakom opisał traktując o Herezjach. Jest jeszcze w tejże Górnej Saksonii Miasto LIPSK vulgò Leipzig dosyć piękne, ufortyfikowane, z Akademią i Zamkiem: gdzie trzy co rok, sławne bywają Jarmarki. W Mieście Stolperg w Zamku Kwestemburg jest żrzodło tak potężne, że jeno co z ziemi
, 1518.
Záłożył podobno, czyli też názwał od swego imienia tę Wittenbergę Wittichindus Xiąże, czyli też wźieła imie od iasney y białey gory. Oszpecił tameczny Konwent Augustyniański, y Akademią iuż lat 200. kilkanáście maiącą niezbożny Doktor Marcin Luter w Saxonii w Mieście Eisleben urodzony. Z Zakonu bowiem y od Katolickiey Religii zostawszy Apostatą, w tamtey uczył Akademii errorow, iakòm opisał tráktuiąc o Herezyach. Iest ieszcze w teyże Gorney Saxonii Miasto LIPSK vulgò Leipzig dosyc piękne, ufortyfikowáne, z Akademią y Zamkiem: gdzie trzy co rok, sławne bywaią Iarmarki. W Mieście Stolperg w Zámku Kwestemburg iest żrzodło tak potężne, że ieno co z ziemi
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 241
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
ś. wyszedł czysty. Gdy tedy Mszą ś. odprawowano/ zaledwie Pasją skończono/ godziny tej którą przepowiedział/ Bogu ducha oddał. A gdy wedle zwyczaju ciało dla omycia obnażono/ tak smagi i rany po wszytkim ciele widziane były/ jakoby ciało jego materialnemi biczmi posieczone było. Petrus Damianus. Apostata. Przykład II. Apostatą chciał być jeden dla pokusy obżarstwa/ ale gdy się mu Pan Chrystus ukazał/ i chleb we krwi swojej umocznony jemu podał/ upamiętał się. Przykł. 43.
Równie takim sposobem/ żołnierza niektórego/ w Zakonie Cistercieńskim Pan Chrystus ratował. Abowiem gdy go szatan ciężko kusił aby z Zakonu wyszedł. I gdy na to
ś. wyszedł czysty. Gdy tedy Mszą ś. odpráwowano/ záledwie Pássyą skończono/ godźiny tey ktorą przepowiedźiał/ Bogu duchá oddał. A gdy wedle zwyczáiu ćiáło dla omyćia obnáżono/ ták smagi y rány po wszytkim ćiele widźiáne były/ iákoby ćiáło iego máteriálnemi biczmi pośieczone było. Petrus Damianus. Apostátá. PRZYKLAD II. Apostatą chćiał bydź ieden dla pokusy obżárstwá/ ále gdy sie mu Pan Chrystus vkazał/ y chleb we krwi swoiey vmocznony iemu podał/ vpámiętał sie. Przykł. 43.
ROwnie tákim sposobem/ żołnierzá niektorégo/ w Zakonie Cistercieńskim Pan Chrystus rátował. Abowiem gdy go szátan ćiężko kuśił áby z Zakonu wyszedł. Y gdy ná to
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 53
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
kamienne a dać mięsiste: tak wielką skruchę w serce jego wlał/ iż częstokroć spowiedź poczynał/ a dla obfitości łez i żalu serdecznego/ w mowie ustawał. Aż z wielkim usiłowaniem na te się słowa zdobył. Panie/ zgrzeszyłem nad piasek morski/ mnich i kapłan jestem Zakonu Cistercieńskiego/ i nie dosyć mi było Apostatą się stać/ alem się jeszcze do zbójców przyłączył/ i w okrucieństwie onem jeszcze przechodził Którym oni brali majętność/ jam im odejmował żywot/ żadnemu nie przepuściło oko moje/ chociaj oni z litości ludzki przepuszczali. Wielem mężatek i panienek pogwałcił/ rozmaite i wielkie szkody przez ogieniem uczynił i popustoszył. Wyliczał też
kámienne á dáć mięśiste: ták wielką skruchę w serce iego wlał/ iż częstokroć spowiedź poczynał/ á dla obfitośći łez y żalu serdecżnego/ w mowie vstawał. Aż z wielkim vśiłowániem ná te sie słowá zdobył. Pánie/ zgrzeszyłem nád piasek morski/ mnich y kápłan iestem Zakonu Cistercieńskiego/ y nie dosyć mi było Apostatą sie sstáć/ alem sie iescze do zboycow przyłączył/ y w okrućieństwie onem iescże przechodził Ktorym oni bráli máiętnośc/ iam im odeymował żywot/ żadnemu nie przepuściło oko moie/ choćiay oni z lutośći ludzki przepusczali. Wielem mężátek y pánienek pogwałćił/ rozmáite y wielkie szkody przez ogieniem vczynił y popustoszył. Wyliczał też
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 55
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
być Biskupem/ z licem pojmany i obieszony. 47.
BYł niektóry Konwierz do nauk ciekawy/ gadając z mnichami nauczył się czytać/ pośmakowało mu to/ jął sobie książki potajemnie kazać przepisować/ i zakochał się w proprietarstwie. Gdy mu tego broniono/ ponieważ nie na to był powołany/ z chęci do nauk stał się Apostatą/ jednak nie wielki postępek uczynił. Potym obaczywszy się/ wrócił się do Klasztora: A tego po trzy kroć czynił: już do szkoły świetckiej wychodząc/ już się wtacając/ skąd szatanowi/ żeby go zwiódł/ obfitą z siebie materią podał. Abowiem widomie mu się ukazawszy w osobie Anielskiej rzekł: Ucz się mocno/
bydź Biskupem/ z licem poimány y obieszony. 47.
BYł niektory Conwierz do náuk ćiekáwy/ gadáiąc z mnichámi náuczył sie czytáć/ posmákowáło mu to/ iął sobie kśiążki potaiemnie kázáć przepisowáć/ y zákochał sie w proprietárstwie. Gdy mu tego broniono/ ponieważ nie ná to był powołány/ z chęći do náuk sstał sie Apostatą/ iednák nie wielki postępek vczynił. Potym obaczywszy sie/ wroćił sie do Klasztorá: A tego po trzy kroć czynił: iuż do szkoły świetckiey wychodząc/ iuż sie wtacáiąc/ skąd szátánowi/ żeby go zwiodł/ obfitą z śiebie máteryą podał. Abowiem widomie mu sie vkazawszy w osobie Anyelskiey rzekł: Vcz sie mocno/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 59
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
