. W rząd Hetmański Pana Czarnieckiego wtrącił mnie postponowawszy. Bo mi nieprzyjaciele szyli boty, aby mię zgładzić, abo wdrodze, abów bitwie, abo w tumulcie. I dopiero, samisz Chorągwie pozwijawszy, Regimenty pokrzywdziwszy, i do buntu okazję dawszy. Punkt Manifestu Zmyślają na mię, że przez Pana Zaboklickiego, i przez Apostatę Chojeckiego ten bunt w Wojskum uczynił. Jaśnie Wielmożny Mości P. Marszałku Wielki Koronny Mój Wielce Mości Panie i Dobrodzieu. Na co P. Zaboklicki zacny żyjący dotąd Szlachcic wprzód na Sejmiku w Wiśni.
PRzy Publicznej na Sejmiku Wiśnińskim Wm. M. M. Pana i Dobrodzieja na zawziętą ludzi niechętnych złośliwość, skargi i użalenia
. W rząd Hetmánski Páná Czárnieckiego wtrąćił mnie postponowawszy. Bo mi nieprzyiaćiele szyli boty, áby mię zgłádźić, ábo wdrodze, ábow bitwie, ábo w tumulćie. Y dopiero, sámisz Chorągwie pozwijawszy, Regimenty pokrzywdźiwszy, y do buntu okázyę dawszy. Punct Mánifestu Zmyśláią ná mię, że przez Páná Záboklickie^o^, y przez Apostatę Choieckiego ten bunt w Woyskum vczynił. Iáśnie Wielmożny Mośći P. Márszałku Wielki Koronny Moy Wielce Mośći Pánie y Dobrodźieu. Ná co P. Záboklicki zacny żyiący dotąd Szláchćic wprzod ná Seymiku w Wiśni.
PRzy Publiczney ná Seymiku Wiśnińskim Wm. M. M. Páná y Dobrodźieiá ná záwźiętą ludźi niechętnych złośliwość, skárgi y vżalenia
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 104
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
ziemie. On to jest/ który tchnienie ich trzyma w ręku swoim: On to jest/ który Lucypery z nieba Kościoła swego/ na który się wspinają/ strąca; i każe im do piekła. Darmo mruczycie na Galilejczyka Julianowie: darmo nam zarzucacie ukrzyżowanego Mesjasza/ Bisurmanowie. Ten Galilejczyk oszczepem swoim zabije jeszcze nie jednego Apostatę: ten ukrzyżowany/ pogromi Krzyżem swym ś. nie jednego Mahometana. Dziś jedengo/ jutro drugiego: to robota jego/ harde te pany poniżać/ ubogie wierne swe sługi podnosić. Toż nie dawno uczynił w Knstantynopolu w Oktawę Pentecostes, abo Pięćdziesiątnice. Puścił ognie swoje w Pogany Tureckie/ które do nich zanieśli źli
źiemie. On to iest/ ktory tchnienie ich trzyma w ręku swoim: On to iest/ ktory Lucypery z niebá Kośćiołá swego/ ná ktory się wspináią/ strąca; y każe im do piekłá. Dármo mruczyćie ná Gálileyczyká Iulianowie: dármo nam zárzucaćie vkrzyżowánego Messyaszá/ Bisurmanowie. Ten Gálileyczyk oszczepem swoim zábiie ieszcze nie iednego Apostátę: ten vkrzyżowány/ pogromi Krzyżem swym ś. nie iednego Máhumetaná. Dźiś iedengo/ iutro drugiego: to robotá iego/ hárde te pány poniżáć/ vbogie wierne swe sługi podnośić. Toż nie dawno vczynił w Knstántynopolu w Oktawę Pentecostes, ábo Pięćdźieśiątnice. Puśćił ognie swoie w Pogány Tureckie/ ktore do nich zánieśli źli
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 34
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
do katuszej/ w której miałeś być zaduszony. Mówili tedy: Już nie powstanie dalibóg więcej/ któryby nas po gospodach mordował/ któryby nas do dźwigania zaprzągał: zdrajca nasz/ nie Pan nasz/ zginął. Gdy Faraona Bóg w morzu topił/ tańcowały góry jako barankowie, mówi Pismo ś. Gdy Juliana Apostatę Bóg włócznią swą zabił/ morze tańcowało/ jako niektórzy Historycy piszą: wydzierało się z brzegów swoich/ i oświadczało radości swoje/ które miało/ gdy okrutnego Tyrana piekło pożarło. Toż ja mówię o weselu wszytkiego Chrześcijaństwa/ nawet i Pogaństwa; jako się weselili wszyscy/ gdyś ty jeden ginął? Piekło (mówi dalej
do kátuszey/ w ktorey miałeś być záduszony. Mowili tedy: Iuż nie powstánie dalibog więcey/ ktoryby nas po gospodách mordował/ ktoryby nas do dźwigánia záprzągał: zdraycá nász/ nie Pan nász/ zginął. Gdy Pháráoná Bog w morzu topił/ táńcowáły gory iáko báránkowie, mowi Pismo ś. Gdy Iulianá Apostátę Bog włocznią swą zábił/ morze táńcowáło/ iáko niektorzy Historycy piszą: wydźieráło się z brzegow swoich/ y oświadczáło rádośći swoie/ ktore miáło/ gdy okrutnego Tyráná piekło pożárło. Toż ia mowię o weselu wszytkiego Chrześćiáństwá/ náwet y Pogáństwá; iáko się weselili wszyscy/ gdyś ty ieden ginął? Piekło (mowi daley
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 36
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Na Maksymimiana Cesarza boleści okrutne patrząc Medycy Poganie, Boską karę w nim uznali, według Eusebiusza. Maksencjusz Cesarz Tyran na Chrześcijan, straciwszy Wojsko, i uciekając, w Tybrze utonął weń skoczywszy. Donatystowie Heretycy, że N. Sakrament psom na pożarcie rzucali, od tychże samych poszarpani: Optatus lib: 2 Juliana Apostatę na Wojnie Perskiej, Z Merkuriusz z Nieba Żołnierz przysłany, mieczem zabił, a ciało ziemia pożarła Nanzianzenus. Joannes Jovellus w Londynie Superyntendent, bluźnierca wielki BOGA i Świętych na Kazaniach swoich, od czarta uduszony: Leo Cesarz obrazoborca, że Obrazy SS na Rynku Konstantynopolitańskim popalił, 3 kroć sto tysięcy Ludzi powietrzem w tymże
Na Maximimiana Cesarza boleści okrutne patrząc Medycy Poganie, Boską karę w nim uznali, według Eusebiusza. Maxencyusz Cesárz Tyrán na Chrześcian, straciwszy Woysko, y uciekaiąc, w Tybrze utonął weń skoczywszy. Donatystowie Heretycy, że N. Sákrament psom na pożarcie rzucali, od tychże samych poszarpáni: Optatus lib: 2 Iulianá Apostatę na Woynie Perskiey, S Merkuryusz z Nieba Zołnierz przysłány, mieczem zábił, a ciało ziemiá pożárła Nanzianzenus. Ioannes Iovellus w Londynie Superintendent, bluźnierca wielki BOGA y Swiętych na Kazaniách swoich, od czarta uduszony: Leo Cesarz obrazoborca, że Obrazy SS ná Rynku Konstantynopolitańskim popalił, 3 kroć sto tysięcy Ludzi powietrzem w tymże
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1134
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
wiele Pastorellów, to jest Pastuszków, ato wtedy najbardziej, gdy Z. Ludwik Król Francuski wzięty był na wojnie, przez Saracenów. Ci Pastorelli mieli się za takich, że mogli mu ratunek przynieść. Zebrało się alias więle hultajów w Niemieckim kraju, pomieszali się z dziećmi, wyrostkami, pastuszkami, Wodzem uczynili jednego apostatę Węgrzyna wiele umiejącego języków. Poszła ta kupa do Francyj, animując wszystkich po drogach do podobnej rezolucyj; nawet cuda czyniąc, któremi lud prosty zwodził się łatwo. Wyperswadował wódz ten, iż Chrystus dobry Pasterz, i sama niewinność, chce zażvć pastuchów i niewinnych wiesniaków, na wyzwolenie Króla tak Świętego. Taką perswazią skonwinkowani pastuszkowie
wiele Pastorellow, to iest Pastuszkow, ato wtedy naybardziey, gdy S. Ludwik Krol Francuski wzięty był na woynie, przez Saracenòw. Ci Pastorelli mieli się za takich, że mogli mu ratunek przynieść. Zebrało się alias więle hultaiow w Niemieckim kraiu, pomieszali się z dziećmi, wyrostkami, pastuszkami, Wodzem ucżynili iednego apostatę Węgrzyna wiele umieiącego ięzykow. Poszła ta kupa do Francyi, animuiąc wszystkich po drogach do podobney rezolucyi; nawet cuda cżyniąc, ktoremi lud prosty zwodził się łatwo. Wyperswadował wodz ten, iż Chrystus dobry Pasterz, y sama niewinność, chce zażvć pastuchow y niewinnych wiesniakow, na wyzwolenie Krola tak Swiętego. Taką perswazią skonwinkowani pastuszkowie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 57
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
nieuważnego mieli się dobrze i poszanowanie. Aurelia Miasto Francuskie najgorszych zbytków im nie broniło; ale gdy do Biturygi z takąż przyszli nadzieją, i już speciem pokazowali rabunków, a nad Księżą tyraństwo; wypędzili ich precz przy pomocy zebranej Szlachty obywatele tameczni, i między Mortemarem i Willanową, większą ich część znieśli, i Wodza Apostatę zabili. Reszta gdziekolwiek tego wojska dziecinnego i swawolnego znajdowała się, wygubiona to wieszaniem, to innemi sposobami. I tak Pastorelli postradali życia. 14to. Co to były Litery Z. P. Q. R. i inne się znajdujące same?
TE litery cztery Z. P. Q. R. znaczą Senatus Populus
nieuważnego mieli się dobrze y poszanowanie. Aurelia Miasto Francuskie naygorszych zbytkow im nie broniło; ale gdy do Biturigi z takąż przyszli nadzieią, y iuż speciem pokazowali rabunkow, á nad Xiężą tyraństwo; wypędzili ich precz przy pomocy zebraney Szlachty obywatele tameczni, y między Mortemarem y Willanową, większą ich część znieśli, y Wodza Apostatę zabili. Reszta gdziekolwiek tego woyska dziecinnego y swawolnego znaydowała się, wygubiona to wieszaniem, to innemi sposobami. I tak Pastorelli postradali życia. 14to. Co to były Litery S. P. Q. R. y inne się znayduiące same?
TE litery cztery S. P. Q. R. znacżą Senatus Populus
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 58
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Zony brać Poczęli, i na Sejmie R. 1550; spurii Clericorum, za Dzieci prawdziwego łoża uznano, przeciw Prawu; tak łowiono wszystkich do nowej Sekty! Jeszcze powagę dając swej sekcie, sprowadzili Teologów Katolików zheretyczałych Marcina Bucera z Niemiec pewnego Zakonnika. Piotra Męczennikiem zwanego w Florencyj zrodzonego,Kanonika Regułv Z. Augustyna, apostatę z Włoch zbiegłego do Argentoratu vulgo Transburgu, większą płacę deklarując; sprowadzili i owego Bucera, w Kantabrii, a Piotra Lutra w Oxonium, dla uczenia Teologii lokowali. Piotr widząc że Panowie Angielscy pierwsi są Kalwinami, i on Kalwinem zosłał. Oba wswych Akademiach od Katolickich Doktorów bywali przekonani na kilkudniowych dysputacjach. Zebrał ten Piotr
Zony brać pocżeli, y na Seymie R. 1550; spurii Clericorum, za Dzieci práwdziwego łoża uznano, przeciw Prawu; tak łowiono wszystkich do nowey Sekty! Jeszcze powagę daiąc swey sekcie, sprowadzili Teologow Katolikow zheretyczałych Marcina Bucera z Niemiec pewnego Zakonnika. Piotra Męczennikiem zwanego w Florencyi zrodzonego,Kanoniká Regułv S. Augustyna, apostatę z Włoch zbiegłego do Argentorátu vulgo Transburgu, większą płacę deklaruiąc; sprowadzili y owego Bucera, w Kántabrii, á Piotrá Lutra w Oxonium, dla uczenia Teologii lokowali. Piotr widząc że Panowie Angielscy pierwsi są Kalwinami, y on Kalwinem zosłał. Oba wswych Akademiach od Katolickich Doktorow bywali przekonani na kilkudniowych dysputacyach. Zebrał ten Piotr
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 104
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, i Eustacjuszowi Kapłanowi, na co lat 10. impensum; poświęcenie jego padło na Rok 335. według Baroniusza, i trwał ten Kościół, aż do Roku 1009. w którym był zburzony od Sołtana Babilońskiego i Egipskiego Ammiraty, czyli Azyzego, a to z racyj, iż Żydzi Francuscy z Aurelii Miasta przez Mnicha, Apostatę, Roberta przez list w kosturze wywierconym ukryty, namienionego przestrzegli Sołtana, aby Kościół Jerozolimski Grobu Bożego obalił, ujmując Chrześcijanóm rację interesowania się do Miejsc Palestyny. Jakoż to Sołtan uczynił Kościołowi, jednak Grobowi Bożemu przepuszczając. Ale że tego Sołtana, Zona, i sam potym on, byli potajemni Chrześcijanie, inny wkrótce Kościół z
, y Eustacyuszowi Kapłanowi, na co lat 10. impensum; poświęcenie iego pádło na Rok 335. według Baroniusza, y trwał ten Kościół, aż do Roku 1009. w ktorym był zburzony od Sołtána Babylońskiego y Egypskiego Ammiraty, czyli Azyzego, a to z racyi, iż Zydzi Francuzcy z Aurelii Miasta przez Mnicha, Apostatę, Roberta przez list w kosturze wywierconym ukryty, námienionego przestrzegli Sołtana, aby Kościoł Ierozolimski Grobu Bożego obalił, uymuiąc Chrześcianóm racyę interesowania się do Mieysc Palestyny. Iakoż to Sołtan uczynił Kościołowi, iednak Grobowi Bożemu przepuszczaiąc. Ale że tego Sołtana, Zona, y sam potym on, byli potaiemni Chrześcianie, inny wkrotce Kościoł z
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 496
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
kilka dni z domu nigdzież nie śmiał. O szczęśliwe z nieba posłane uderzenie/ które gdyś błąd jednego skarało/ jasnąś naukę potomnym czasom dało/ jako się Bogu i Aniołom nie podoba/ niewinne lata młode w rozpustne towarzystwo wdawać. Collector magni Speculi Exemplorum. Anioł. Apostata. Apostata. Przykład I. Apostatę młodzieńca ś. Andrzyj ś. Grzegorz srodze biczowali/ tak dla odstępstwa jako iż dług wdowie nie rychło zapłacił/ aż też/ że się z ubogich żebraków naśmiewał. Przykład 42.
W Klasztorze który Cliuus Scaury zową/ który ś. Grzegorz zbudował/ chłopię jedno rodzicy/ aby tam P. Bogu służyło/ ofiarowali.
kilká dni z domu nigdźież nie śmiał. O sczęśliwe z niebá posłáne vderzenie/ ktore gdyś błąd iednego skaráło/ iásnąś náukę potomnym czásom dáło/ iáko sie Bogu y Anyołom nie podoba/ niewinne látá młode w rospustne towárzystwo wdáwáć. Collector magni Speculi Exemplorum. Anyoł. Apostatá. Apostatá. PRZYKLAD I. Apostatę młodźieńcá ś. Andrzyy ś. Grzegorz srodze biczowáli/ ták dla odstępstwá iáko iż dług wdowie nie rychło zápłáćił/ áż też/ że sie z vbogich żebrakow náśmiewał. Przykład 42.
W Klasztorze ktory Cliuus Scauri zową/ ktory ś. Grzegorz zbudował/ chłopię iedno rodźicy/ áby tám P. Bogu służyło/ ofiarowáli.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 52
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jest od Boga Biskupem dany. Nędznik tudzież potajemnie z Klasztora wyszedszy/ nocy onej przyszedł do jednego uczciwego Kapłana gdzie był uczciwie przyjęty. A żeby chwalebnie na swoję stolicę wstąpił/ wstawszy przede dniem/ konia barzo dobrego osiodłał/ i szatę jego na się wdział/ wsiadszy odjachał. Rano słudzy domowi obaczywszy szkodę/ bieżeli/ Apostatę pojmali/ do sądu go świetckiego z licem przywiedli/ osądzony na śmierć nie na Katedrę biskupią/ ale jako złodziej na szubienicę wstąpił. Idem lib: 2. cap. 16 Apostata. Przykład VII. Apostata Konwiers z kukania Gżegżołki/ długi sobie żywot obiecując/ rychło umarł. 48.
Konwierz jeden/ usłyszawszy Gżegżołkę liczył
iest od Bogá Biskupem dány. Nędznik tudźież potáiemnie z Klasztorá wyszedszy/ nocy oney przyszedł do iednego vczćiwego Kápłaná gdźie był vczćiwie przyięty. A żeby chwalebnie ná swoię stolicę wstąpił/ wstawszy przede dniem/ koniá bárzo dobrego ośiodłał/ y szátę iego ná się wdźiał/ wśiadszy odiáchał. Ráno słudzy domowi obaczywszy szkodę/ bieżeli/ Apostátę poimáli/ do sądu go świetckiego z licem przywiedli/ osądzony ná śmierć nie ná Káthedrę biskupią/ ále iáko złodźiey ná szubienicę wstąpił. Idem lib: 2. cap. 16 Apostatá. PRZYKLAD VII. Apostatá Conwiers z kukánia Gżegżołki/ długi sobie żywot obiecuiąc/ rychło vmárł. 48.
COnwierz ieden/ vsłyszawszy Gżegżołkę licżył
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 59
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
