/ aby Chrystus Pan Cerkiew swoję na Z. Apostole Pietrze zbudował/ i aby kiedy Cerkiew Wschodnia to wyznawała.
Pag. 151 Nie przyznawa/ aby owe słowa Pan Chrystus do Piotra ś mówiąc/ paś owce moje/ wszystkie swoje owce do pasienia jemu poruczył.
Pag. eadem. Nieprzyznawa/ aby dwojakie były dane Apostołom od Chrysta Pana klucze: to jest ordinis i Iurisdictionis.
Tamże/ miesza pasterstwo Arcykapłańskie/ z pasterstwem kapłańskim.
Pag. 206. Nieprzyznawa/ aby z zwyczaju starodawnego/ iż uchwały praw Cerkiewnych/ Apelacia do Biskupa Rzymskiego należała.
Pag. 216. Twierdzi/ iż wsprawach Duchownych Apelacja Biskupom należy do Cesarzów.
/ áby Christus Pan Cerkiew swoię ná S. Apostole Pietrze zbudował/ y áby kiedy Cerkiew Wschodna to wyznawałá.
Pag. 151 Nie przyznawa/ áby owe słowá Pan Chrystus do Piotrá ś mowiąc/ páś owce moie/ wszystkie swoie owce do páśienia iemu porucził.
Pag. eadem. Nieprzyznawa/ áby dwoiákie były dáne Apostołom od Chrystá Páná klucze: to iest ordinis y Iurisdictionis.
Támże/ miesza pásterstwo Arcykápłáńskie/ z pasterstwem kápłáńskim.
Pag. 206. Nieprzyznawa/ áby z zwyczáiu stárodawnego/ iż vchwały praw Cerkiewnych/ Apellácia do Biskupá Rzymskiego należáłá.
Pag. 216. Twierdźi/ iż wspráwách Duchownych Appellácya Biskupom należy do Cesárzow.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 21
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
wstąpić mającego. i którybykolwiek Biskup/ abo Presbyter lub Diakon od świetskiej władzy był obrany/ obranie takie aby nie było ważne. Cóż tu za takim SS. Ojców wyrokiem mają ludzie świetscy z prawa Boskiego władzy do obierania osób na stan duchowny? A my jednak w tym z Jednym Filaletem i przeciwo Ojcom/ i przeciwo Apostołom/ i przeciwo samemu Panu Chrystusowi. Co też za jedność ytożstwo Kapłaństwa Duchownego/ względem którego wszyscy pobożni ludzie męźczyzny i niewiasty/ ofiarę chwały/ na każdy dzień/ w duchu skruszonym Bogu przynosić zwykli/ z Kapłaństwem właśnie rzeczonym/ na ofiarowaniu właśnie rzeczonej ofiary/ i na usłudze słowa Bożego/ i zbawiennych Tajemnic zaległym/
wstąpić máiącego. y ktorybykolwiek Biskup/ ábo Presbyter lub Dyakon od świetskiey władzy był obrány/ obránie tákie áby nie było ważne. Coż tu zá tákim SS. Oycow wyrokiem máią ludźie świetscy z práwá Boskiego władzy do obieránia osob ná stan duchowny? A my iednák w tym z Iednym Philáletem y przećiwo Oycom/ y przećiwo Apostołom/ y przećiwo sámemu Pánu Christusowi. Co też zá iedność ytożstwo Kápłáństwá Duchownego/ względem ktorego wszyscy pobożni ludźie męźcżyzny y niewiásty/ ofiárę chwały/ ná każdy dźień/ w duchu skruszonym Bogu przynośić zwykli/ z Kápłáństwem właśnie rzecżonym/ ná ofiárowániu właśnie rzecżoney ofiáry/ y ná vsłudze słowá Bożego/ y zbáwiennych Táiemnic záległym/
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 50
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
nasza Ruska od Wschodniej Cerkwie o tym wyznawać nauczona/ że/ przytomnym siebie stawiwszy przed swymi Zwolennikami Zbawiciel po Zmartwychwstaniu/ Piotrowi o owcach swych pastę poruczył. In cap. 21. Ioan. Do Narodu Ruskiego. In cap. 21. Ioan. Tamże. Tamże. Świtilusz. 11. Iż Pan CHrystus dwojakie dał Apostołom SS. klucze/ Ordinis et Iurisdictions.
BLąd Heretycki jest i owo/ nieprzyznawać/ aby dwojakie dane były od Chrysta Pana Apostołom klucze. jedne/ Ordinis to jest czynu: drugie Iurisdictionis, władzy Ponieważ jest to Cerkwi Wschodniej/ a wniej i naszej Ruskiej wniewątpliwym wyznaniu/ i w codziennym używaniu/ że Episkopowie
nászá Ruska od Wschodniey Cerkwie o tym wyznáwáć náuczona/ że/ przytomnym siebie stáwiwszy przed swymi Zwolennikámi Zbáwićiel po Zmartwychwstániu/ Piotrowi o owcách swych pástę poruczył. In cap. 21. Ioan. Do Narodu Ruskiego. In cap. 21. Ioan. Tamże. Tamże. Switilusz. 11. Iż Pan CHrystus dwoiákie dał Apostołom SS. klucze/ Ordinis et Iurisdictions.
BLąd Haeretycki iest y owo/ nieprzyznáwáć/ áby dwoiákie dáne były od Chrystá Páná Apostołom klucze. iedne/ Ordinis to iest czynu: drugie Iurisdictionis, władzy Ponieważ iest to Cerkwi Wschodniey/ á wniey y nászey Ruskiey wniewątpliwym wyznániu/ y w codźiennym vżywániu/ że Episkopowie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 54
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
swych pastę poruczył. In cap. 21. Ioan. Do Narodu Ruskiego. In cap. 21. Ioan. Tamże. Tamże. Świtilusz. 11. Iż Pan CHrystus dwojakie dał Apostołom SS. klucze/ Ordinis et Iurisdictions.
BLąd Heretycki jest i owo/ nieprzyznawać/ aby dwojakie dane były od Chrysta Pana Apostołom klucze. jedne/ Ordinis to jest czynu: drugie Iurisdictionis, władzy Ponieważ jest to Cerkwi Wschodniej/ a wniej i naszej Ruskiej wniewątpliwym wyznaniu/ i w codziennym używaniu/ że Episkopowie i względem czyna/ co jest jeden klucz: i względem władzy/ co jest klucz drugi/ więtszymi i wyższymi są nad Presbitery.
swych pástę poruczył. In cap. 21. Ioan. Do Narodu Ruskiego. In cap. 21. Ioan. Tamże. Tamże. Switilusz. 11. Iż Pan CHrystus dwoiákie dał Apostołom SS. klucze/ Ordinis et Iurisdictions.
BLąd Haeretycki iest y owo/ nieprzyznáwáć/ áby dwoiákie dáne były od Chrystá Páná Apostołom klucze. iedne/ Ordinis to iest czynu: drugie Iurisdictionis, władzy Ponieważ iest to Cerkwi Wschodniey/ á wniey y nászey Ruskiey wniewątpliwym wyznániu/ y w codźiennym vżywániu/ że Episkopowie y względem czyná/ co iest ieden klucż: y względem władzy/ co iest klucż drugi/ więtszymi y wyzszymi są nád Presbitery.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 54
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
i głową: to jest/ wybornierszym i przodkującym Pasterzem i Rządzcą tak Apostołskiego onego chóru/ jak i wszytkiej Cerkwie Pana Chrystusowej: potrzeba zaiste była/ aby się toż po wszytkie czasy/ aż doskończenia świata w tejże Pana Chrystusowej Cerkwi zachowało/ żeby jeden który Biskup (ponieważ w Rządzie i sprawowaniu Cerkwie/ Biskupowie Apostołom są Sukcesorami/) miedzy wszytkimi Biskupami przodkował/ i jak nad nimi/ tak i nad wszytko Cerkwią przełożonymi zostawał/ dla zachowania tegoż samego porządku/ i dla uwarowania się od- szczepieństw. Ponieważ bowiem wszytko stworzenie Boskie porządkiem i stoi i zachowuje się dom Boży/ Cerkiew mówię Pana Chrystusowa/ która w piśmie ś.
y głową: to iest/ wybornierszym y przodkuiącym Pásterzem y Rządzcą ták Apostolskiego onego choru/ iák y wszytkiey Cerkwie Páná Christusowey: potrzebá záiste byłá/ áby sie toż po wszytkie cżásy/ aż doskońcżenia świátá w teyże Páná Christusowey Cerkwi záchowáło/ żeby ieden ktory Biskup (ponieważ w Rządźie y spráwowániu Cerkwie/ Biskupowie Apostołom są Succesorami/) miedzy wszytkimi Biskupámi przodkował/ y iák nád nimi/ ták y nád wszytko Cerkwią przełożonymi zostawał/ dla záchowánia tegoż sámego porządku/ y dla vwárowánia sie od- szczepieństw. Ponieważ bowiem wszytko stworzenie Boskie porządkiem y stoi y záchowuie sie dom Boży/ Cerkiew mowię Páná Christusowá/ ktora w pismie ś.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 157
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
tchnąć mają. 4. INSUFFLAVIT. Tchnął na nich aby gorącość następowania na pokutujących przygasił. 5. INSUFFLAVIT. Tchnął na nich, aby małą chętkę do Urzędu słuchania spowiedzi; tchnieniem swym rozżarzył, i zdmuchnął wszystkie niedoskonałości w-słuchaniu spowiedzi. 6. INSUFFLAVIT. Daję nakoniec z-Grzegorza Wielkiego przyczynę: Dwa razy dano Ducha Świętego Apostołom, raz z-temi słowami, Accipite Spiritum wezcie Ducha Świętego; a drugi raz na Świątki. W-tym daniu Ducha Świętego jest różność: bo pierwszy raz na ziemi go dano, a drugi raz to jest na Świątki z-nieba przyszedł. Dla tego na ziemi dany, abyśmy się Ziomków naszych, bliźnich naszych
tchnąć máią. 4. INSUFFLAVIT. Tchnął ná nich áby gorącość nástępowánia ná pokutuiących przygáśił. 5. INSUFFLAVIT. Tchnął ná nich, áby máłą chętkę do Vrzędu słuchánia spowiedźi; tchnieniem swym rozżárzył, i zdmuchnął wszystkie niedoskonáłośći w-słuchániu spowiedźi. 6. INSUFFLAVIT. Dáię nákoniec z-Grzegorzá Wielkiego przyczynę: Dwá rázy dano Duchá Swiętego Apostołom, raz z-temi słowámi, Accipite Spiritum wezćie Duchá Swiętego; á drugi raz ná Swiątki. W-tym dániu Duchá Swiętego iest rożność: bo pierwszy raz ná źiemi go dano, á drugi raz to iest ná Swiątki z-niebá przyszedł. Dla tego ná źiemi dány, ábyśmy się Ziomkow nászych, bliźnich nászych
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 30
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
DOBRY. Pewnie jako usłyszeli słowo Pańskie Apostołowie, Jam jest, wstecz upadli. Bo jako Monarchowie, albo wzięciem kapelusza, albo poprawieniem oręża które noszą, majestat swój wgrażają; tak i Chrystus za grom używał tych słów, Ego sum. Rzekł je żołnierzom Rzymskim i Żydowskim, przy swoim pojmaniu, wstecz padli. Apostołom jednak te słowa nie wadzą, stoją, nie upadają; boć tak bywa, toż słowo Przyjacielowi rzeczone nie uraża, a niechętnego burzy, żeć z-słowem Pańskim ciężko, tyś sobie winien, ucho masz Nieprzyjaciela Pańskiego. Ale jako to słowo Pańskie obalać uczniów miało, gdy przydał Pan: Ego sum
DOBRY. Pewnie iáko vsłyszeli słowo Páńskie Apostołowie, Iam iest, wstecz vpádli. Bo iáko Monárchowie, álbo wźięćiem kápeluszá, álbo popráwięniem oręża ktore noszą, máiestat swoy wgrażáią; ták i Christus zá grom vżywał tych słow, Ego sum. Rzekł ie żołnierzom Rzymskim i Zydowskim, przy swoim poimániu, wstecz pádli. Apostołom iednák te słowá nie wádzą, stoią, nie vpadáią; boć ták bywa, toż słowo Przyiaćielowi rzeczone nie vraża, á niechętnego burzy, żeć z-słowem Páńskim ćiężko, tyś sobie winien, vcho masz Nieprzyiaćielá Páńskiego. Ale iáko to słowo Páńskie obaláć vczniow miáło, gdy przydał Pan: Ego sum
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 59
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
m mało wyższej rzekł, iż usilniej go tykając i pokazując, że jego upadek daleko gorszy, a niżli inszych miał być, do niego mowę swą obraca. O czwartym/ nad to co się niżej pomieni/ słuchaj Błogosawionego Teofilakta mówiącego. Chociaż tedy Piotrowi samemu rzeczono jest, Tobie dam klucze Królestwa niebieskiego, wszystkim jednak Apostołom pozwolone są. Pytasz kiedy? Gdy mówił Pan, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymatne. O piątym i szóstym/ Tegoż Błogosław. męża czytaj/ w krotceć ale prawdziwie mówiącego. Abowiem ty Pietrze nawróciwszy się, dobrym pokuty przykładem będziesz wszystkim, aby żaden z wiernych,
m máło wyższey rzekł, iż vśilniey go tykáiąc y pokázuiąc, że iego vpadek dáleko gorszy, á niżli inszych miał być, do niego mowę swą obraca. O cżwartym/ nád to co się niżey pomieni/ słuchay Błogosáwionego Theophiláktá mowiącego. Choćiaż tedy Piotrowi sámemu rzecżono iest, Tobie dam klucże Krolestwá niebieskiego, wszystkim iednák Apostołom pozwolone są. Pytasz kiedy? Gdy mowił Pan, ktorym odpuśćićie grzechy, są im odpuszcżone, á ktorym zátrzymaćie, są zátrzymatne. O piątym i szostym/ Tegoż Błogosłáw. mężá cżytay/ w krotceć ále prawdźiwie mowiącego. Abowiem ty Pietrze náwroćiwszy się, dobrym pokuty przykłádem będźiesz wszystkim, áby żaden z wiernych,
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 55v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Balneolegium/ Viterbum/ Saonam/ Populoniam/ Rosellas/ Porusium/ Maturanum/ Sutrium/ Nepe naprzeciwko Campaniej/ Ananiam Sygniam/ Ferentium/ Alanum/ Patricum/ Frusinonum/ ze wszystkimi miasteczki/ i Zameczkami/ i Księstwo Rawen- niosłem, na równą cześć dwunastu Aposotołów. A ponieważ częstokroć więtszą część samemu Piotrowi niżli wszystkim spolnie Apostołom wyrządza/ izaliz nie przystało/ aby i koszów ziemie więcej na jednego Piotra cześć/ niż na wszystkich inszych był wyniósł? Cóż rzekę o owym dziesiąci darów figmencie? któremi (mowią) Papież do Konstantyna był uczczony. I. Pałacem Laterańskim. 2. Koroną złotą. 3. Biskupią czapką. 4. Obręczem albo
Bálneolegium/ Viterbum/ Saonám/ Populoniam/ Rosellás/ Porusium/ Máthuránum/ Sutrium/ Nepe náprzećiwko Campániey/ Ananiam Sygniam/ Ferentium/ Alanum/ Patricum/ Frusinonum/ ze wszystkimi miástecżki/ y Zamecżkámi/ y Kśięstwo Ráwen- niosłem, ná rowną cześć dwunastu Aposotołow. A ponieważ cżęstokroc więtszą cżęść sámemu Piotrowi niżli wszystkim spolnie Apostołom wyrządza/ izaliz nie przystało/ áby y koszow źiemie więcey ná iednego Piotrá cżeść/ niż ná wszystkich inszych był wyniosł? Coż rzekę o owym dźieśiąći dárow figmenćie? ktoremi (mowią) Papież do Constantiná był vcżcżony. I. Páłacem Láteráńskim. 2. Koroną złotą. 3. Biskupią czapką. 4. Obręcżem álbo
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 64
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
lucem habitat inaccessibilem. A tu zostawił Ucznie swoje/ którym rozkazał nas pociągać za sobą/ i prowadzić do onych pałaców niebieskich/ które nam zgotował przed wieki. Euntes docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris etc. Na dzisiejszym tedy Kazaniu łaskom waszym powiem/ czego nas kazał Chrystus Jezus odchodząc do nieba/ uczyć Apostołom swoim. A to za pomocą onegoż samego/ który o sobie powiedział wEwangeliej dzisiejszej: Data est mihi omnis potestas in caelo, et in terra, której władze niech i nam grzesznym użyczyć raczy/ abyśmy godnie i mówili/ i myślili o tajemnicach Trójce Przenaświętszej. Głupstwo niezmierne pogańskich narodów. Na Dzień świętej
lucem habitat inaccessibilem. A tu zostáwił Vcznie swoie/ ktorym rozkazał nas poćiągáć zá sobą/ y prowádźić do onych páłacow niebieskich/ ktore nam zgotował przed wieki. Euntes docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris etc. Ná dźiśiejszym tedy Kazániu łáskom wászym powiem/ czego nas kazał Chrystus Iezus odchodząc do niebá/ vczyc Apostołom swoim. A to zá pomocą onegoż sámego/ ktory o sobie powiedźiał wEwángeliey dźiśieyszey: Data est mihi omnis potestas in caelo, et in terra, ktorey władze niech y nam grzesznym vżyczyć raczy/ ábysmy godnie y mowili/ y myślili o táiemnicách Troyce Przenaświętszey. Głupstwo niezmierne pogánskich narodow. Na Dźień świętey
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 2
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
