Kamieniem. Z. Grzegorz Teolog Piotr/ mówi/ Kamieniem nazwany jest/ i Cerkwie fundamenta wierze swej ma powierzone. Z Epifanius/ Pan/ mówi/ postanowił Piotra pierwszym miedzy Apostołami/ kamieniem mocnym/ na którym Cerkiew Boża jest zbudowana. Z. Hieronim/ nie tylko/ mówi/ Chrystus jest kamieniem/ ale i Apostołowi Piotrowi to darował/ aby był zwany kamieniem. Augustyn Z. Piotr/ mówi/ mianuje się kamieniem/ Prze nanożność/ a Pan Kamieniem nazywa się Prze mocność. Z. Ambrosius/ Kto/ mówi/ nie zna tego aż nadder mocnego Kamienia/ który ucześnictwo mocy i nazwiska przyjął od onego początkowego Kamienia. Hilarius
Kámieniem. S. Grzegorz Theolog Piotr/ mowi/ Kámieniem názwány iest/ y Cerkwie fundámentá wierze swey ma powierzone. S Epiphánius/ Pan/ mowi/ postánowił Piotrá pierwszym miedzy Apostołámi/ kámieniem mocnym/ ná ktorym Cerkiew Boża iest zbudowána. S. Hieronym/ nie tylko/ mowi/ Christus iest kámieniem/ ále y Apostołowi Piotrowi to dárował/ áby był zwány kámieniem. Augustyn S. Piotr/ mowi/ miánuie sie kámieniem/ Prze nanożność/ á Pan Kámieniem názywa sie Prze mocność. S. Ambrosius/ Kto/ mowi/ nie zna tego áż nádder mocnego Kámieniá/ ktory vcżeśnictwo mocy y názwiská przyiął od onego pocżątkowego Kámieniá. Hilárius
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 51
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
nazwiska przyjął od onego początkowego Kamienia. Hilarius Z. O w nałożeniu/ mówi nowego imienia szczęśliwy Cerkwie Fundamencie/ godny budowania jej kamieniu. Soboru też powszechnego czwartego 630. SS. Ojcowie/ Piotra ś. nazywają Kamieniem i opoką Cerkwie Powszechnej. Stąd Cerkiew nasza Ruska/ od Cerkwie Wschodniej nauczona/ in Panaegiricis Piotrowi śu Apostołowi Hymnach/ wyraźnymi słowy nazywa go Kamieniem/ a Kamieniem wiary. Zaczym Herezja daleka jest od Cerkwie naszej Ruskiej. In Matt. Hom. 55. W święty In: 11. Do Narodu Ruskiego. Iż Pan Chrystus Piotra ś. nazwał kamieniem. Matt. c. 16. Serm. in festũ exaltationis S.
názwiská przyiął od onego pocżątkowego Kámieniá. Hilárius S. O w náłożeniu/ mowi nowego imienia szcżęśliwy Cerkwie Fundamenćie/ godny budowánia iey kámieniu. Soboru też powszechnego czwartego 630. SS. Oycowie/ Piotrá ś. názywáią Kámieniem y opoką Cerkwie Powszechney. Ztąd Cerkiew nászá Ruska/ od Cerkwie Wschodney náuczona/ in Panaegiricis Piotrowi ś^v^ Apostołowi Hymnách/ wyráźnymi słowy názywa go Kámieniem/ á Kámieniem wiáry. Záczym Hęresia dáleka iest od Cerkwie nászey Ruskiey. In Matt. Hom. 55. W świety In: 11. Do Narodu Ruskiego. Iż Pan Christus Piotrá ś. názwał kámieniem. Matt. c. 16. Serm. in festũ exaltationis S.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 53
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
przyjmują. Mówi pismo ś. Scientes non iustificari hominem ex operibus legis, nisi per fidem Iesu Christi, et nos in Christum lesum credidimus, vt iustificemur ex fide Christi, et non ex operibus Legis. Per fidem, et, eks fide: przez warę/ i z wiary/ toż i jedno Błog. Apostołowi Pawłowi znaczą. Mówi pismo śś. Nauczycielów Cerkiewnych/ Duch Z. jest Boga Ojca i Syna/ istotnie od obudwu: to jest/ od Ojca przez Syna pochodzący. od Syna/ i przez Syna/ toż i jedno znaczą i SS. Nauczycielom. o pochodzeniu Ducha Z. Lib. 1, c.
przyimuią. Mowi pismo ś. Scientes non iustificari hominem ex operibus legis, nisi per fidem Iesu Christi, et nos in Christum lesum credidimus, vt iustificemur ex fide Christi, et non ex operibus Legis. Per fidem, et, ex fide: przez wárę/ y z wiáry/ toż y iedno Błog. Apostołowi Páwłowi znáczą. Mowi pismo śś. Náuczycielow Cerkiewnych/ Duch S. iest Bogá Oycá y Syná/ istotnie od obudwu: to iest/ od Oycá przez Syná pochodzący. od Syná/ y przez Syná/ toż y iedno znáczą y SS. Náucżyćielom. o pochodzeniu Duchá S. Lib. 1, c.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 137
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
, był Jakub i Jan, i tych nie notowano, nie było Tomasza, wlazło to wszystkim w-oczy, wlazło w-vważanie. 8. Alcuinus to słowo Tomas, z-Zydowskiego tłumaczy Abyssus przepaść, albo głębokość; a zaś to słowo Didymus, tłumaczy Geminus obojętny. A są te oboje słowa służące na nazwisko jednemuż Apostołowi. I słusznie, bo kto Geminus obojętny, raz tak, drugi raz owak, nigdy takiego nie wyrozumiesz: będzie się odprawował Senat Apostołski, Sejmikowanie Uczniów Pańskich, cóż z-niego wyczerpniesz? Nic. Abyssus. Ba i żeby się nie wydał do koła nie przyjdzie. Non erat cum eis nie był z-niemi.
, był Iákob i Ian, i tych nie notowáno, nie było Thomaszá, wlázło to wszystkim w-oczy, wlázło w-vważánie. 8. Alcuinus to słowo Thomas, z-Zydowskiego tłumáczy Abyssus przepáść, álbo głębokość; á zas to słowo Didymus, tłumáczy Geminus oboiętny. A są te oboie słowá służące ná nazwisko iednemuż Apostołowi. I słusznie, bo kto Geminus oboiętny, raz ták, drugi raz owák, nigdy tákiego nie wyrozumiesz: będźie się odpráwował Senát Apostolski, Seymikowánie Vczniow Páńskich, coż z-niego wyczerpniesz? Nic. Abyssus. Bá i żeby się nie wydał do kołá nie przyidzie. Non erat cum eis nie był z-niemi.
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 30
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
ż tedy bez rozumne słów tych Ewanielskich na nieograniczoną władzą Papieską naciąganie u pobożnych ludzi sobie nabyło? W jakiej u zdrowego rozsądku Teologów cenie zostało? Nabyło sztrofowania/ a zostało w przeklęctwie. O czym nie ukróconej Papieskiej hardości czuły burzyciel Bernhardus on ś. do Papieża pisze/ mówiąc/ I, niegdy zaiste sprzeciwialiście się Apostołowi Piotrowi, panując nad Królem, i przeciw społapostołowi jego Pawłu, władnęliście wiarą wszystkiego świata, A teraz nowegoście coś przydali, rzucając się nad zamiar i na samą pobożność, cóż zbywa? tylko żebyście sobie i nad Aniołami Panowanie przywlaszczyli. A Grzegorz on wielki nazwany/ Papież Rzymski/ tak tę dzisiejszą hardość
ż tedy bez rozumne słow tych Ewánielskich ná nieogránicżoną władzą Papieską náćiągánie v pobożnych ludźi sobie nábyło? W iákiey v zdrowego rozsądku Theologow cenie zostáło? Nábyło sztrofowánia/ á zostáło w przeklęctwie. O cżym nie vkroconey Papieskiey hárdośći cżuły burzyćiel Bernhárdus on ś. do Papieżá pisze/ mowiąc/ Y, niegdy záiste sprzećiwiáliśćie się Apostołowi Piotrowi, pánuiąc nád Krolem, y przećiw społápostołowi iego Páwłu, władnęlisćie wiárą wszystkiego świátá, A teraz nowegośćie coś przydali, rzucáiąc się nád zamiar y ná sámą pobożność, coż zbywa? tylko żebyśćie sobie y nád Aniołámi Pánowánie przywlaszcżyli. A Grzegorz on wielki názwány/ Papież Rzymski/ ták tę dźiśieyszą hárdość
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 57
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Engelgrave. Toż obserwują Grecy i Ruś ich Obrządków tenacissimi, w wielkiej mając rewerencyj SS. Męczenników Jerzego, Dymitra, Kosmę, Damiana, w Litwie Hliba i Borysa; á primario Z. Jana Chrzciciela: wielką też cześć wyrządzają Świętym, Bazylemu Wielkiemu, Mikoła- Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
jowi; na Moskwie Jędrzejowi Apostołowi, ac si on ich Wiary nauczył, Grzegorzowi Teologowi (oni zowią Gregorym Bohusławą) Janowi Chryzostomowi, albo Złotoustemu, i innym Wyznawcom, których oni zowią Prepodobnemi. PORZĄDEK NABOZEŃSTWA, co znaczniejszego u Greko-Rusi w całym Roku przypadąjącego.
Rok, (co do Świąt) Ruś zaczynają od dnia 1 7bra od Z
Engelgrave. Toż obserwuią Grecy y Ruś ich Obrządkow tenacissimi, w wielkiey maiąc rewerencyi SS. Męczennikow Ierzego, Dymitra, Kosmę, Damiana, w Litwie Hliba y Borysa; á primario S. Iana Chrzciciela: wielką też cześć wyrządzaią Swiętym, Bazylemu Wielkiemu, Mikoła- Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
iowi; na Moskwie Iędrzeiowi Apostołowi, ac si on ich Wiary nauczył, Grzegorzowi Teologowi (oni zowią Hrehorym Bohusławą) Ianowi Chryzostomowi, albo Złotoustemu, y innym Wyznawcom, ktorych oni zowią Prepodobnemi. PORZĄDEK NABOZENSTWA, co znacznieyszego u Greko-Rusi w całym Roku przypadąiącego.
Rok, (co do Swiąt) Ruś zaczynaią od dnia 1 7bra od S
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 37
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
insze modlitwy odprawują. Trzecia Kaplica tamże w kroczganku/ przedtym zwała się ś. Mikołaja z Tolentynu/ a teraz Bracką: że w tej Kaplicy Bracia i Siostry Bractwa Naś: Panny Pocieszenia nabożeństwa sobie odprawują. W tym Bractwie będący/ opasują się pasem rzemiennym/ na pamiątkę paska Naświętszej Panny/ który dała ś. Tomaszowi Apostołowi na znak Wniebowzięcia swego/ a po dziśdzień go chowają w Mieście Katuban w Anglii/ w Diecezjej nazwanej Londra, w Kościele Katedralnym/ i jest w wielkiej uczciwości i uszanowaniu/ a pod wielką strażą/ chociaż w krainie Herezjami splugawionej; w tym Bractwie Bracia będący/ odprawują 13. Pacierzy na pamiątkę Chtystusa P. i
insze modlitwy odpráwuią. Trzećia Káplicá támże w kroczganku/ przedtym zwáłá się ś. Mikołáiá z Tolentynu/ á teraz Brácką: że w tey Káplicy Bráćia y Siostry Bráctwá Naś: Pánny Poćieszenia nabożeństwá sobie odpráwuią. W tym Bráctwie będący/ opásuią się pásem rzemiennym/ ná pámiątkę paská Naświętszey Pánny/ ktory dáłá ś. Thomaszowi Apostołowi ná znák Wniebowźięćia swego/ á po dźiśdźień go chowáią w Mieśćie Kátuban w Angliey/ w Dioecezyey názwáney Londrá, w Kośćiele Káthedrálnym/ y iest w wielkiey vczćiwośći y vszánowániu/ á pod wielką strażą/ choćiaż w kráinie Herezyámi splugáwioney; w tym Bráctwie Bráćia będący/ odpráwuią 13. Paćierzy ná pámiątkę Chtystusá P. y
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 63
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
dzień sądny/ jako do piekła tak i do Raju/ ponieważ w dzień ostatni wszystkich ludziej niewiernych i grzesznych do piekła wtrąci/ i będzie ich tam śmiercią wieczną karać/ dlatego w Apokalpsi Chrystus mówi: Habeo claues mortis et inferni, mam klucze śmierci i piekła/ ma też Chrystus do Raju niebieskiego klucze/ które dał Apostołowi Piotrowi mówiąc: Tobie dam klucze Królewstwa niebieskiego. ponieważ Chrystus będzie w ostatni dzień wszystek świat sądzić i weźmie do nieba ludziej wiernych i pobożnych/ według Apostoła Pawła mówiącego: oświadczamsie przed Bogiem i panem Jezusem Chrystusem/ który ma sądzić żywe i umarłe w przyściu swoim. Miedzy Turkami też są Mahometani Szaity nazwani/ którzy wyznawają
dźień sądny/ iáko do piekła tak y do Ráiu/ ponieważ w dźień ostátni wszystkich ludziey niewiernych y grzesznych do piekła wtrąći/ y będzie ich tám śmierćią wieczną karáć/ dlatego w Apokálpsi Chrystus mowi: Habeo claues mortis et inferni, mam klucze śmierći y piekła/ ma też Chrystus do Ráiu niebieskiego klucze/ ktore dał Apostołowi Piotrowi mowiąc: Tobie dam klucze Krolewstwa niebieskiego. ponieważ Chrystus będzie w ostatni dźień wszystek świat sądzić y wezmie do niebá ludźiey wiernych y pobożnych/ według Apostoła Páwła mowiącego: oświádczamśie przed Bogiem y pánem Iezusem Chrystusem/ ktory ma sądzić żywe y vmárłe w przyśćiu swoim. Miedzy Turkámi też są Máchometáni Szaity nazwáni/ ktorzy wyznawáią
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 75
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
