Panu P PIOTROWI TYSZKIEWICZOWI, Marszałkowi Słonimskiemu etc. i Jej Mości Paniej P: ANNIE KANDZIERZAWSKIEJ TYSZKIEWICZOWEJ. Paniej mojej i Dobrodziejce.
Święta Katarzyna Seneńska ona wielkiej i dźwinej świątobliwości Panna: gdy czasu jednego szła jeszcze w młodych leciech do domku swego, znienacka obaczy pałac niejakiś, w którym ujrzy CHRystusa P. z SS. Apostoły, i z innemi SS. z czego się niewymownie ucieszyła w Duchu Z. gdzie oraz pożytek z tajemnicy onej że przedziwnej odniosła sercu i duszy swojej, Mnie wielce Mościwi PP. i Dobrodzieje, Mnie się coś podobnego przytrafiło, gdym szedł pokornie do Dworu przezacnego W m. mych Mościwych PP. i Dobrodziejów,
Pánu P PIOTROWI TYSZKIEWICZOWI, Marszałkowi Słonimskiemu etc. y Iey Mośći Paniey P: ANNIE KANDZIERZAWSKIEY TYSZKIEWICZOWEY. Pániey moiey y Dobrodźieyce.
Swięta Katarzyna Seneńska ona wielkiey y dźwiney świątobliwości Panna: gdy czasu iednego szła ieszcze w młodych lećiech do domku swego, znienacka obaczy pałac nieiakiś, w ktorym vyrzy CHRystusa P. z SS. Apostoły, y z innemi SS. z czego się niewymownie vćieszyła w Duchu S. gdźie oraz pożytek z taiemnicy oney że przedźiwney odniosła sercu y duszy swoiey, Mnie wielce Mośćiwi PP. y Dobrodźieie, Mnie się coś podobnego przytrafiło, gdym szedł pokornie do Dworu przezacnego W m. mych Mośćiwych PP. y Dobrodźieiow,
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 4
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
, i gniew mnie ruszy, żem ledwie dosiedział. Ganiłem to u stołu i przed nim się żalił, Że co miał Pana Boga chwalić, człeka chwalił. Szkoda by, księże, z Piotrem z Chrystusowej łódki Wyskakować, czego nas nauczył tekst krótki, Niepotrzebnym konceptem swojej głowy, bo w niej Z inszymi apostoły do brzegu warowniej. Śmieciami nasze herby, hańbą świecka sława, Brednia w niebie szlachectwo i jego Sreniawa. Lada młocek, ba, lada posiędzie go gnojek. Na cóż z balsamem gówno w jeden mieszać słojek? Dość zbytku na pogrzebach, gdzie ludzi nie ćwiczą Z przykładu umarłego, ale herby liczą. Dość ma świat
, i gniew mnie ruszy, żem ledwie dosiedział. Ganiłem to u stołu i przed nim się żalił, Że co miał Pana Boga chwalić, człeka chwalił. Szkoda by, księże, z Piotrem z Chrystusowej łódki Wyskakować, czego nas nauczył tekst krótki, Niepotrzebnym konceptem swojej głowy, bo w niej Z inszymi apostoły do brzegu warowniej. Śmieciami nasze herby, hańbą świecka sława, Brednia w niebie szlachectwo i jego Sreniawa. Leda młocek, ba, leda posiędzie go gnojek. Na cóż z balsamem gówno w jeden mieszać słojek? Dość zbytku na pogrzebach, gdzie ludzi nie ćwiczą Z przykładu umarłego, ale herby liczą. Dość ma świat
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 618
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Dominikańskie i Franciszkańskie (bo majętności nie mając nie mieli wczym gospodarować/ gdyż jeszcze na ten czas/ kościół im był tego nie pozwolił) ale mendicitas/ i żebranina od domu do domu w imię Boże/ śmierdziała i wadziła Akademikom Paryskim/ ze złego na sługi Boże afektu/ i źle ich dla niej udawali fałszywymi Apostoły nazywając. Religiosos pseudoapostolos esse dicunt (mówi Tomasz ś. c. 20.) his signis quod quaerunt opulentiora hospitia, in quibus melius procurentur; quod procurant aliena negotia, vt sic mereantur hospitia: quod rapiunt bona temporalia eorum, quibus praedicant, et alia huiusmodi. Paryskim mistrzom wadziła mendicitas innych/ Krakowskiemu Doktorowi wadzi
Dominikáńskie y Fráńćiszkáńskie (bo máiętnośći nie máiąc nie mieli wcżym gospodárowáć/ gdysz ieszcże ná ten cżás/ kośćioł im był tego nie pozwolił) ále mendicitas/ y żebrániná od domu do domu w imię Boże/ smierdźiáłá y wádźiłá Akádemikom Páryskim/ ze złego ná sługi Boże áffektu/ y źle ich dla niey vdáwali falszywymi Apostoły názywáiąc. Religiosos pseudoapostolos esse dicunt (mowi Thomasz ś. c. 20.) his signis quod quaerunt opulentiora hospitia, in quibus melius procurentur; quod procurant aliena negotia, vt sic mereantur hospitia: quod rapiunt bona temporalia eorum, quibus praedicant, et alia huiusmodi. Páryskim mistrzom wádźiłá mendicitas innych/ Krákowskiemu Doktorowi wádźi
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 149
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Wiele przykładów/ z których Słudzy Boży uczyć się mogą jako Pismo Z. wykładać/ Urząd swój przeciwko wszystkim odprawować/ i jako we wszystkich sprawach około rządu Kościoła Bożego sobie postępować mają. Rozd. I. AktA APOSTOL. Rozd. I. Rozdział I. Przedmowa Z. Łukasza. 5. Rozmowa Chrystusa PAna z Apostoły. 9. Historia o Wniebowstąpieniu PAńskim. 12. Apostołów do Jeruzalem się wrocenie. 15. Kazanie Z. Piotra. 18. I na miejsce Judaszowe. 23. obranie Z. Macieja. 1
. PIerwsze wprawdzie Księgi napisałem/ o Teofile! o wszystkim co począł JEzus i czynić i uczyć: 2.
Wiele przykłádow/ z ktorych Słudzy Boży ucżyć śię mogą jáko Pismo S. wykłádáć/ Urząd swoj przećiwko wszystkim odpráwowáć/ y jáko we wszystkich spráwách około rządu Kośćiołá Bożego sobie postępowáć máją. Rozd. I. ACTA APOSTOL. Rozd. I. ROZDZIAL I. Przedmowá S. Lukaszá. 5. Rozmowá Chrystusá PAná z Apostoły. 9. Historya o Wniebowstąpieniu PAnskim. 12. Apostołow do Ieruzalem śię wrocenie. 15. Kazánie S. Piotrá. 18. Y ná miejsce Iudaszowe. 23. obránie S. Máćiejá. 1
. PIerwsze wprawdźie Kśięgi nápisałem/ o Teofile! o wszystkim co pocżął IEzus y cżynić y ucżyć: 2.
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 124
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. 4. A my modlitwy i usługi Słowa pilnować będziemy. 5. I podobała się ta rzecz onemu wszystkiemu mnóstwu. I obrali Szczepana/ męża pełnego wiary i Ducha Świętego/ i Filipa/ i Prochora/ i Nikanora/ i Tymona/ i Parmena/ i Mikołaja/ nowonawroconego Antjocheńczyka. 6. Te stawili przed Apostoły: którzy pomodliwszy się/ kładli na nich ręce. 7
. I Rosło słowo Boże/ i pomnażał się barzo poczet uczniów w Jeruzalem: wielkie też mnóstwo kapłanów było posłuszne wierze. 8
. A Szczepan będąc pełen wiary i mocy/ czynił cuda i znamiona wielkie miedzy ludem. 9. I powstali niektórzy z tych którzy
. 4. A my modlitwy y usługi Słowá pilnowáć będźiemy. 5. Y podobáłá śię tá rzecż onemu wszystkiemu mnostwu. Y obráli Szcżepaná/ mężá pełnego wiáry y Duchá Swiętego/ y Filipá/ y Prochorá/ y Nikánorá/ y Tymoná/ y Pármená/ y Mikołájá/ nowonáwroconego Antyjocheńcżyká. 6. Te stáwili przed Apostoły: ktorzy pomodliwszy śię/ kłádli ná nich ręce. 7
. Y Rosło słowo Boże/ y pomnażał śię bárzo pocżet ucżniow w Ieruzalem: wielkie też mnostwo kápłanow było posłuszne wierze. 8
. A Szcżepan będąc pełen wiáry y mocy/ cżynił cudá y známioná wielkie miedzy ludem. 9. Y powstáli niektorzy z tych ktorzy
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 130
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
jutrznią zaczął/ a drudzy odpowiadali/ i tak aż do końca śpiewali. Anioł który tego Custosa prowadził/ widzenie mu wyłożył/ powiadając iż ta Panna która się w pierwszym porządku pokazała/ Maska Boża jest. W ubierze wielbłądowym/ ś. Jan Chrzciciel z Patriarchami i Prorokami. W Biskupim ubiorze ś. Piotr z memi Apostoły. Rycerze/ Męczennicy. Rzesza ostatnia/ Wyznawcy. Ci dla tego przed Króla przyszli/ aby za cześć która im tego dnia od ludzi wyrządzona była/ podziękowali/ i za wszystek świat się modlili. Potym prowadził go nainsze miejsce/ i obojej płci ludzie jednych na łożach złotych/ drugich przy stołach/ i obojej
iutrznią zácżął/ a drudzy odpowiádali/ y ták áż do końcá spiewali. Anyoł ktory tego Custosa prowadźił/ widzenie mu wyłożył/ powiádaiąc iż tá Pánná ktora sie w pierwszym porządku pokazałá/ Máská Boża iest. W vbierze wielbłądowym/ ś. Ian Chrzcićiel z Pátryárchámi y Prorokami. W Biskupim vbiorze ś. Piotr z memi Apostoły. Rycerze/ Męczennicy. Rzesza ostátnia/ Wyznawcy. Ci dla tego przed Krolá przyszli/ áby zá cześć ktora im tego dniá od ludźi wyrządzona byłá/ podźiękowáli/ y zá wszystek swiát sie modlili. Potym prowádźił go náinsze mieysce/ y oboiey płći ludźie iednych ná łożách złotych/ drugich przy stołách/ y oboiey
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 286
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
są rzeczy jakie próżne/ od którychby się ułomność ludzka/ dla dostania zdrowia wstrzymać niemogła/ takowy niech żałuje za występek swój/ a na potym niech się tego strzeże: ma się modlić/ żeby mu grzech był odpuszczony/ a żeby do pokusy takiej więcej nie przychodził. Nauka Augustyna świętego. filary wiary między Apostoły które byłly Szatanów wyganiać trzeba niepytać. Część Wtóra Niedostatecznie przed krztem Egzorcizowani barziej podlegli są mocy szatań Młotu na Czarownice Sakramentem i ludzie źli szafować mogą. Czego potrzeba do poświęcenia Sakramentu. w kościele pierwszym bez Egzorcyzmów krzczono Część Wtóra lekarstwo o tym którzj w nocy śpiąc po domach wysoko chodzą. Młotu na Czarownice Nieszczęście zatwardziałych
są rzeczy iákie prozne/ od ktorychby sie vłomność ludzka/ dla dostánia zdrowia wstrzymáć niemogłá/ tákowy niech żáłuie zá występek swoy/ á ná potym niech sie tego strzeże: ma sie modlić/ żeby mu grzech był odpusczony/ á żeby do pokusy tákiey więcey nie przychodźił. Náuká Augustyná świętego. filary wiáry między Apostoły ktore bjłly Szátánow wjgániáć trzeba niepytáć. Część Wtora Niedostátecznie przed krztem Exorcizowáni bárziey podlegli są mocy szátáń Młotu ná Czárownice Sákrámẽtem y ludzie zli száfowác mogą. Czego potrzebá do poświęcenia Sákrámentu. w kościele pierszym bez Exorcizmow krzczono Część Wtora lekárstwo o tjm ktorzj w nocy spiąc po domách wysoko chodzą. Młotu ná Czárownice Niesczęśćie zátwárdziáłych
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 268
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
E Equitiusa Z. anioł otrzebił/ 15 ewangelia Jana Z. dla rozpędzenia burze bywa czytana/ 275 Egzorcistom przestroga/ 233 Egzorcistowie żartowni/ 234 Egzorcyzmów złe używanie skąd poszło/ 241 Egzorcizować mogą białegł: 242 Egzorcyzmów pożytek/ 340 Egzorcyzm miasto krztu tamże. Egzorcyzmy pisane jeśli się godzi nosić/ 249 F Filary wiary między apostoły którzy byli/ 259 Florencki Synod/ 300 Franci abo kuglarze szatani/ 58 G Gadziny gdyby pod progiem nienaleziono co czynić/ 311 Garniec pełen głów dzięciec: 41 Gościnne domy/ 407 Gromady ludzi do czarowników chodzą/ 190 Gromnice święcone/ abo postawniki/ 6. Gwiazda na kształt miecza/ 292 H Historia o Meluzynie
E Equitiusá S. anioł otrzebił/ 15 ewángelia Ianá S. dla rozpędzenia burze bywa cżytána/ 275 Exorcistom przestrogá/ 233 Exorcistowie żártowni/ 234 Exorcizmow złe vżywánie zkąd poszło/ 241 Exorcizowáć mogą białegł: 242 Exorcizmow pożytek/ 340 Exorcizm miásto krztu támże. Exorcizmy pisáne iesli sie godźi nośić/ 249 F Filary wiáry między apostoły ktorzy byli/ 259 Florentski Synod/ 300 Fránći ábo kuglarze szátáni/ 58 G Gádźiny gdyby pod progiem nienáleźiono co cżynić/ 311 Gárniec pełen głow dźięćiec: 41 Gościnne domy/ 407 Gromády ludźi do cżárownikow chodzą/ 190 Gromnice święcone/ ábo postáwniki/ 6. Gwiazdá ná kształt miecżá/ 292 H Historya o Meluzynie
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 464
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
młodego mam, ten będzie znakiem Ofiary, gdyć go, oddam z Izaakiem. Do tegoż J. O. Książęcia IMci na słowo Paks Vobis.
KAż mię Pasterzu dobry na proch spalić, A uznasz: że cię i zimne popioły, Wysławiać będą, cnoty twoje chwalić, Wyznają, żeś wszedł miedzy Apostoły, Z Imienia, z dzieł swych niechybna nadzieja Tam trafisz, gdzie BÓG osadził Andrzeja. Jak tu zamilczeć? kiedy oczywiście Wśrzód tęgiej zimy, w Polsce czynisz dziwy,
Gałąź oliwna wypuściła liście Zwiędłej wolności, dała wigor żywy, Wie Niebo, żeś jest, z najcnotliwszych kroju Dałoć moc w ręce zrobienia pokoju
młodego mam, ten będzie znákiem Ofiáry, gdyć go, oddam z Izaakiem. Do tegoż J. O. Xiążęcia JMći ná słowo Pax Vobis.
KAż mię Pasterzu dobry ná proch spalić, A uznasz: że cię y zimne popioły, Wysławiać będą, cnoty twoie chwálić, Wyznaią, żeś wszedł miedzy Apostoły, Z Imienia, z dzieł swych niechybna nádzieja Tám trafisz, gdzie BOG osadził Andrzeia. Ják tu zámilczeć? kiedy oczywiście Wśrzod tęgiey zimy, w Polszcze czynisz dziwy,
Gáłąź oliwna wypuściła liście Zwiędłey wolności, dáła wigor żywy, Wie Niebo, żeś iest, z náycnotliwszych kroju Dałoć moc w ręce zrobienia pokoju
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 296
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
niewiernych poganów, Nuż wszystka ziemia węgierska, czystych tłustych panów, Którycheśmy przez jednego człowieka dostali, Mało tam co starej wiary, co przy niej zostali. Nu w Czechach, w Śląsku, w Morawie, w Styriej, w Anglii: Mało się już co zawadza starej religii. Chrystus nam wiele przeszkodził wespół z apostoły, Siła ich weń uwierzyło, mają swe kościoły. Aleśmy ich też nie mało wniwecz obrócili, Wiaręśmy im zodmieniali, dziwów nakłócili. A nawięcej w Małej Polsce, choć tam mądrzy ludzie. Dadzą się tam lada jakiej odmienić obłudzie. Różnych wiar tam co niemiara, cośmy my nasiali, A co
niewiernych poganów, Nuż wszystka ziemia węgierska, czystych tłustych panów, Którycheśmy przez jednego człowieka dostali, Mało tam co starej wiary, co przy niej zostali. Nu w Czechach, w Śląsku, w Morawie, w Styryej, w Angliej: Mało się już co zawadza starej religiej. Chrystus nam wiele przeszkodził wespół z apostoły, Siła ich weń uwierzyło, mają swe kościoły. Aleśmy ich też nie mało wniwecz obrócili, Wiaręśmy im zodmieniali, dziwów nakłócili. A nawięcej w Małej Polscze, choć tam mądrzy ludzie. Dadzą się tam leda jakiej odmienić obłudzie. Różnych wiar tam co niemiara, cośmy my nasiali, A co
Skrót tekstu: SejmPiek
Strona: 22
Tytuł:
Sejm piekielny straszliwy
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1622
Data wydania (nie wcześniej niż):
1622
Data wydania (nie później niż):
1622
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1903
