do siebie po weselu zaprosił, hojnie uczestował, i udarował. Roku 1366. Kazimierz Litwę wygnał z Rusi, i tam poosadzawszy Polskich Gubernatorów, Powrócił. Roku 1370. z piękną dyspozycją umarł, zbogaciwszy wiele Kościołów, w Krakowskiej Katedrze pochowany. Po śmierci Kazimierza. LUDWIK Król Węgierski od Kazimierza Sukcesor naznaczony, i przez aprobacją zgromadzonych Stanów Polskich stwierdzony przy Tronie Polskim, i sprowadzony przez Posłów, 17. Listopada, przez Jarosława Arcybiskupa Gnieźnień. ukoronowany, po koronacyj był w Gnieźnie i Poznaniu, z tamtąd powrócił do Krakowa, i zabrawszy Koronę i Sceptrum pojechał do Węgier, obawiając się, aby w niebytności jego, innego Polacy nie przybrali do
do śiebie po weselu zaprośił, hoynie uczestował, i udarował. Roku 1366. Kaźimierz Litwę wygnał z Ruśi, i tam poosadzawszy Polskich Gubernatorów, Powróćił. Roku 1370. z piękną dyspozycyą umarł, zbogaćiwszy wiele Kościołów, w Krakowskiey Katedrze pochowany. Po śmierći Kaźimierza. LUDWIK Król Węgierski od Kaźimierza Sukcessor naznaczony, i przez approbacyą zgromadzonych Stanów Polskich stwierdzony przy Tronie Polskim, i sprowadzony przez Posłów, 17. Listopada, przez Jarosława Arcybiskupa Gnieznień. ukoronowany, po koronacyi był w Gnieznie i Poznaniu, z tamtąd powróćił do Krakowa, i zabrawszy Koronę i Sceptrum pojechał do Węgier, obawiając śię, aby w niebytnośći jego, innego Polacy nie przybrali do
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 44
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
okazją z mego instynktu każdemu, maturiùs et salubriùs niżeli ja, radzić o tobie. Czego z serca zycżę jako twój. Syn Kochający.
LEGEM pone mihi Domine: dirige manum meam ad magnificandum nomen tuum in populo tuo. PREFACJA.
NALEŹAŁO by mi, idąc za zwyczajem Autorów, na początku à capite Libri, podać aprobacją, jakiego uprzywilejowanego Cenzora; aby zachęcić czytelnika do uwagi nad tą pracą moją, którą wydaję; ale wolę ją widzieć jeżeli ją sobie zasłużę, na końcu; mógłbym się jej niepłonnie spodziewać, jeżeli łaskawy czitelnik, tym duchem czitać i sądzić będzie, którym ja piszę: To jest: jeżeli bez żadnej pasyj
okazyą z mego instynktu kaźdemu, maturiùs et salubriùs niźeli ia, radźić o tobie. Czego z serca zycźę iako twoy. Syn Kochaiący.
LEGEM pone mihi Domine: dirige manum meam ad magnificandum nomen tuum in populo tuo. PREFACYA.
NALEŹAŁO by mi, idąc za zwyczaiem Authorow, na początku à capite Libri, podać approbacyą, iakiego uprzywileiowanego Censora; aby zachęćić czytelnika do uwagi nad tą pracą moią, ktorą wydaię; ale wolę ią widzieć ieźeli ią sobie zasłuźę, na końcu; mogłbym się iey niepłonnie spodźiewáć, ieźeli łaskawy cźytelnik, tym duchem cźytáć y sądzić będźie, ktorym ia piszę: To iest: ieźeli bez źadney passyi
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 1
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
wierszem polskim dialog, który widziałem w szkołach odprawiany, o jednym bogatym człowieku świat rzucającym i do Jerozolimy peregrynującym, gdzie na górze Kalwarii w osobliwszym nabożeństwie ducha swego Panu Bogu oddał. Byli rodzice moi spektatorami tego dialogu, a potem ociec mój wziął moją kompozyturę i dla konsolacji swojej podchlebnę od przyjaciół swoich miał tej kompozytury aprobacją.
Potem ojciec mój odwiózł mię i imć pana pułkownika, brata mego, do szkół jezuickich do Warszawy, mając tam brata cioteczno-rodzonego matki mojej, jezuitę księdza Jana Mostowskiego, syna naówczas sierpskiego, a potem płockiego kasztelana, do których szkół oddając mię mocną uczynił prekustodycją, ażeby mię jezuici do swego zakonu nie namawiali
wierszem polskim dialog, który widziałem w szkołach odprawiany, o jednym bogatym człowieku świat rzucającym i do Jerozolimy peregrynującym, gdzie na górze Kalwarii w osobliwszym nabożeństwie ducha swego Panu Bogu oddał. Byli rodzice moi spektatorami tego dialogu, a potem ociec mój wziął moją kompozyturę i dla konsolacji swojej podchlebnę od przyjaciół swoich miał tej kompozytury aprobacją.
Potem ojciec mój odwiózł mię i jmć pana pułkownika, brata mego, do szkół jezuickich do Warszawy, mając tam brata cioteczno-rodzonego matki mojej, jezuitę księdza Jana Mostowskiego, syna naówczas sierpskiego, a potem płockiego kasztelana, do których szkół oddając mię mocną uczynił prekustodycją, ażeby mię jezuici do swego zakonu nie namawiali
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 39
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
44 Michał Rohoza Srzeniawita R. 1588 po Schizmatykach Unią z Kościołem Z. odnowił. 45 Hipacy Pociej, z Kasztelana Brzeskiego Metropolita Unit Zelosissimus Roku 1599. 46 Józef Welomin Rutski Herbu Wężyk, Rzymski Teolog, z Kalwina nawrócony in ritu Graeco, aby Greków wojował zelosissimus Unit, który u Klemensa VIII w Roku 1595 otrzymał aprobacją Dekretów względem odprawowania Ceremonii Cerkiewnych językiem Słowieńskim, pro Ditionibus Ruthenicis. 53 Jerzy Winnicki Herbu Sas, oraz Episkop Przemyski po Ro- Addytament o Rusi i Grekach
ku 1703 leży w laurze cały w Przemyślu, żarliwy Unit. Jan Borecki Anty-Metropolita, drugi Piotr Mohyła Anty-Metropolta po Rafale Korsaku Unicie, Wojewodzie Ziem Mołdawskich, który Kościół Z
44 Michał Rohoza Srzeniawita R. 1588 po Schizmatykach Unią z Kościołem S. odnowił. 45 Hipacy Pociey, z Kasztelana Brzeskiego Metropolita Unit Zelosissimus Roku 1599. 46 Iozef Welomin Rutski Herbu Wężyk, Rzymski Teolog, z Kalwina nawrocony in ritu Graeco, aby Grekow woiował zelosissimus Unit, ktory u Klemensa VIII w Roku 1595 otrzymał approbacyą Dekretow względem odprawowania Ceremonii Cerkiewnych ięzykiem Słowieńskim, pro Ditionibus Ruthenicis. 53 Jerzy Winnicki Herbu Sas, oraz Episkop Przemyski po Ro- Addytament o Rusi y Grekach
ku 1703 leży w laurze cały w Przemyślu, żarliwy Unit. Ian Borecki Anti-Metropolita, drugi Piotr Mohyła Anti-Metropolta po Rafale Korsaku Unicie, Woiewodzie Ziem Mołdawskich, ktory Kościoł S
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 27
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
wielu cudnemi wsławiony Historiami, od wielu Papieżów alias piętnastu potym potwierdzony otrzymał. Dał mu go sam Pan Chrystus w prezencyj Matki Najss: i Aniołów całego Świata, praecipue o Włochach
dzień 2. Sierpnia nań naznaczając Roku 1221. według Hadynga. Z którym odpustem udał się Z. Franciszek do Honoriusza III. Papieża po aprobacją Tu u mierał Z. Franciszek. Tu i pochowany w Mieście Asyżu u Z. Jerzego vulgo Z. Klary; z tamtąd do swego Kościoła pod Imieniem Z. Franciszka przeniesiony. A tu (jako pisze Bartłomiej Pisanus) serce i wnętrzności pochowane Z. Franciszka; co się ma rozumieć moraliter iź tam serce sakryfikował BOGU
wielu cudnemi wsławiony Historyami, od wielu Papieżow alias piętnastu potym potwierdzony otrzymał. Dáł mu go sam Pan Chrystus w prezencyi Mátki Náyss: y Aniołow całego Swiata, praecipuè o Włochach
dzień 2. Sierpnia nań naznaczaiąc Roku 1221. według Hadinga. Z ktorym odpustem udał się S. Franciszek do Honoriusza III. Papieża po approbacyą Tu u mierał S. Franciszek. Tu y pochowany w Mieście Assyżu u S. Ierzego vulgo S. Klary; z tamtąd do swego Kościoła pod Imieniem S. Franciszká przeniesiony. A tu (iako pisze Bartłomiey Pisanus) serce y wnętrzności pochowane S. Franciszka; co się ma rozumieć moraliter iź tam serce sakryfikował BOGU
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 214
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Kościół w Brodziech zmurował, na co mu pewny deposit we złocie zostawuję, do którego Kościoła ciało tak mnie, jako też Małżonki mojej pierwszej, a Matki swojej przenieść powinien będzie. S strony fundacji odpowiedział, że fundatia Kanoniców, Mansionarzów i Academicarum Scholarum przy Kościele Brodzkim, za tak wielom listów, i ko-
sztów przez aprobacją Stolice świętej Apostołskiej niestanęła, tę napotym niechcąc insimul et semel agrawować Syna mego, liberae eius voluntati, et dispositioni relinquo; tym czasem jednak Syn mój ma providere, i kosztu na to nieżałować, o czym się ma znieść z Ksdzem Proboszczem Brodzkim, zęby się sufragia za dusze moją, i Małżonki mojej
Kościół w Brodziech zmurował, na co mu pewny deposit we złocie zostawuię, do którego Kościoła ciało tak mnie, iako też Małżonki moiey pierwszey, a Matki swoiey przenieść powinien będzie. S strony fundatiey odpowiedział, że fundatia Canonicow, Mansionarzow y Academicarum Scholarum przy Kościele Brodzkim, za tak wielom listow, y ko-
sztow przes approbatią Stolice świętey Apostolskiey niestanęła, tę napotym niechcąc insimul et semel aggrawować Syna mego, liberae eius voluntati, et dispositioni relinquo; tym czasem iednak Syn moy ma providere, y kosztu na to nieżałować, o czym się ma znieść z Xdzem Proboszczem Brodzkim, zęby się suffragia za dusze moię, y Małżonki moiey
Skrót tekstu: KoniecSPun
Strona: 286
Tytuł:
Punkta
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
, wszyscy ritus graeci, Archimandryta Żurakowski i t. d. Zaczął się Synod 27go sierpnia, a trwał niedziel pięć. Na tym Synodzie punktów 200 egzaminowano i dekretowano, tam circa sacramenta quam circa ceremonialia, gdzie świętej jedności szczęśliwy stanął koniec, z wielkim aplauzem wszystkich narodów chrześcijańskich. Posłane potym dekreta reformationis do Rzymu po aprobacją, gdzie, P. Bogu dzięki oddawszy, Ojciec ś. Klemens XI podpisać kazał S. Kongregacji i aprobować na większą cześć i chwałę Boską — Na tym Synodzie przebywał R. Jan Tobiasz Augustynowicz, Arcybiskup Ormiański, z asystentami swoimi, X. Tomasz Józefowicz, kanonik Lwowski librorum cenzor, Kamienieccy, Chełmscy i Zamojscy
, wszyscy ritus graeci, Archimandryta Żurakowski i t. d. Zaczął się Synod 27go sierpnia, a trwał niedziel pięć. Na tym Synodzie punktów 200 egzaminowano i dekretowano, tam circa sacramenta quam circa ceremonialia, gdzie świętej jedności szczęśliwy stanął koniec, z wielkim applauzem wszystkich narodów chrześciańskich. Posłane potym dekreta reformationis do Rzymu po approbacyą, gdzie, P. Bogu dzięki oddawszy, Ojciec ś. Klemens XI podpisać kazał S. Kongregacyi i approbować na większą cześć i chwałę Boską — Na tym Synodzie przebywał R. Jan Tobiasz Augustynowicz, Arcybiskup Ormiański, z assystentami swoimi, X. Tomasz Józefowicz, kanonik Lwowski librorum cenzor, Kamienieccy, Chełmscy i Zamojscy
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 180
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
mi udzielił Rozumu, i powoli nakłonił moję żądzę wrodzoną podobania się inszym, od tych rzeczy, co oczy mamią, do tych, w których prawdziwa wspaniałość duszy zależy. Widząc, żem wiedziała o piękności swojej, usilniej mię prowadził do uznania prawdziwej człowieka godności, i w tym przymiotach upodobania, które więcej przez skrytą aprobacją rozumu i sumnienia, niż przez powszechne podziwienie odnoszą nadgrodę. Nie potrzeba rozumieć, żewysokoą i głęboką ze mną przeszedł Filozofią. Bynajmniej! Naukę mi podał o Religii rozumnym sposobem, i przekonał mię o wielkich cnot pożytkach, które nam w każdym stanie, w szczęściu, lub w nieszczęściu, w śmierci, i po teraźniejszym
mi udzielił Rozumu, i powoli nakłonił moię żądzę wrodzoną podobania śię inszym, od tych rzeczy, co oczy mamią, do tych, w ktorych prawdziwa wspaniałośc duszy zależy. Widząc, żem wiedziała o piękności swoiey, usilniey mię prowadził do uznania prawdziwey człowieka godności, i w tym przymiotach upodobania, ktore więcey przez skrytą approbacyą rozumu y sumnienia, niż przez powszechne podźiwienie odnoszą nadgrodę. Nie potrzeba rozumiec, żewysokoą i głęboką ze mną przeszedł Filozofią. Bynaymniey! Naukę mi podał o Religii rozumnym sposobem, i przekonał mię o wielkich cnot pożytkach, ktore nam w każdym stanie, w szczęśćiu, lub w nieszczęściu, w śmierci, i po teraznieyszym
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 3
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
pellibus hyemes, aestates inter bella sudatos , niebędę rachował, jak wiele razy za ordynansami Pańskiemi, i Turków i ich prodromos sequi vel fugere pari arte svetos, z niemałą Imienia swego bił i znosił sławą; dosyć rzekę, że Jego Officiumq; fori militiaeve labor osobliwą zawsze od Majestatu Pańskiego i przedtym i teraz odbiera aprobacją. Jak znaczne zaś sam przez się w Dom swój przyniósł spowinowacenia, w oczach się to naszych działo, kiedy sławne in Urbe Rerum Domina ab immemorabili prawie tempore i u nas non interrupto ordine znaczne z podkową swoją złączył kolumny i z wielkim Imciów Panów Potockich tak bliskiej Imieniowi swemu, sławne wszedł spokrewnienie. Jeżeli zaś na
pellibus hyemes, aestates inter bella sudatos , niebędę ráchował, iák wiele razy zá ordynansami Páńskiemi, y Turkow y ich prodromos sequi vel fugere pari arte svetos, z niemałą Imienia swego bił y znosił sławą; dosyć rzekę, że Iego Officiumq; fori militiaeve labor osobliwą záwsze od Maiestatu Pańskiego y przedtym y teraz odbiera ápprobácyą. Iak znaczne zaś sam przez się w Dom swoy przyniosł spowinowacenia, w oczach się to nászych działo, kiedy sławne in Urbe Rerum Domina ab immemorabili práwie tempore y u nas non interrupto ordine znáczne z podkową swoią złączył kolumny y z wielkim Imciow Panow Potockich ták bliskiey Imieniowi swemu, sławne wszedł spokrewnienie. Ieżeli zaś ná
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 43
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
, Krzyż w czerwonym i błękitnym kolorze mającego między rogami. Z. FELIKs zdumiały nad takim widokiem, słyszy od Z. JANA de MATHA relacją; iż miał także wizją Anioła z takimże Krzyżem, gdy pierwszą Mszy Świętej celebrował Ofiarę. We śnie potym oba przestrzeżeni, udali się do INNOCENTEGO III. Ojca Świętego po Aprobacją Nowego ZAKONU REDEMPTIONIS Captivorum; swoje jemu rewelując wizje i Zelum ku wykupieniu niewolników od Maurów, Saracenów, i innych Pogan. Ociec Święty wziąwszy ten interes na deliberacją, gdy w Święto powtórne Z. AGNIESZKI celebrował w Kościele Laterańskim, widział pod czas Elewacyj HOSTYJ, Anioła w bieli, z Krzyżem czerwonego i błękitnego koloru,
, Krzyż w czerwonym y błękitnym kolorze maiącego między rogami. S. FELIX zdumiały nád takim widokiem, słyszy od S. IANA de MATHA relacyą; iż miał także wizyą Anioła z takimże Krzyżem, gdy pierwszą Mszy Swiętey celebrowáł Ofiarę. We śnie potym obá przestrzeżeni, udali się do INNOCENTEGO III. Oyca Swiętego po Approbacyą Nowego ZAKONU REDEMPTIONIS Captivorum; swoie iemu reweluiąc wizye y Zelum ku wykupieniu niewolnikow od Maurow, Saracenow, y innych Pogan. Ociec Swięty wźiąwszy ten interes ná deliberacyą, gdy w Swięto powtorne S. AGNIESZKI celebrowáł w Kościele Lateráńskim, widźiał pod czas Elewácyi HOSTYI, Anioła w bieli, z Krzyżem czerwonego y błękitnego koloru,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 763
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
