, Różnym chorobom bardzo przeciwne Dziękcie, i Smalce Woski topione, Różne chwasty z niemi smażone. Korzenia, Zioła, Kwiecia prażone: Kąpieli, plastry trunki warzone. Tkonfekciki, soki smażone: Wodki, krystery im doświadczone. Któremi leczą, jak doskonałe Lekarki. Baby bardzo zuchwałe Gdzie się uczyły nauk lekarskich Kto ic hwyćwiczyłsztuk Aptekarskich Co baba, Doktor Skąd[...] Czy od kądzieli, gdy[...] Nie zna natury, ani Daje na domysł, doznaje proby. Wszędy się wraci, jakby co złego, Uczyć Medyka chce i biegłego. Racja za nic Medyka stoi, Baba uporna androny stroi. Gdy się przylepi szeptem do ucha. Zwiedziony radąChory jej słucha.
, Rożnym chorobom bárdzo przećiwne Dźiekćie, y Smalce Woski topione, Rożne chwásty z niemi smáżone. Korzenia, Ziołá, Kwiecia práżone: Kąpieli, plastry trunky wárzone. Tkonfekćiki, soki smáżone: Wodki, krystery im doswiadczone. Ktoremi leczą, iák doskonáłe Lekárki. Baby bárdzo zuchwáłe Gdźie się uczyły náuk lekárskich Kto ic hwyćwiczyłsztuk Aptekarskich Co bábá, Doktor Zkąd[...] Czy od kądźieli, gdy[...] Nie zna nátury, ani Dáie ná domysł, doznáie proby. Wszędy się wraci, iakby co złego, Uczyc Medyka chce y biegłego. Rácya zá nic Medyká stoi, Babá uporna androny stroi. Gdy się przylepi szeptem do vchá. Zwiedźiony radąChory iey słucha.
Skrót tekstu: CompMed
Strona: 257
Tytuł:
Compendium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
Będzie bowiem 700 lat temu/ jako pod panowaniem w Malabarze Perymala/ poczęli tam rozsiewać ten kąkol: a żeby łacniej mogli naganiać do sieci swojej Pogan/ bierali/ i dziś jeszcze bierają/ córki ich za żony sobie: co Arabowie nie za małą rzecz sobie poważają dla bogactw Indianów Pogan. Taką sztuką/ i kupiectwem Aptekarskich rzeczy/ który wielkie pożytki czynią/ prędko wstawili nogę/ i osadzili się w Indii: nasiedli miejsca/ i fundowali miasta. Napierwsze miejsce gdzie się zagęścili/ był Kalikut/ który z małej rzeczy/ za kupiectwem/ i za przybywaniem ich został wielkim miastem. Pociągnęli do sekty swej króla Perymala/ który za ich
Będźie bowiem 700 lat temu/ iáko pod pánowániem w Málábárze Perimálá/ poczęli tám rozśiewáć ten kąkol: á żeby łácniey mogli nágániáć do śieći swoiey Pogan/ bieráli/ y dźiś iescze bieráią/ corki ich zá żony sobie: co Arábowie nie zá máłą rzecz sobie poważáią dla bogactw Indiánow Pogan. Táką sztuką/ y kupiectwem Aptekárskich rzeczy/ ktory wielkie pożytki czynią/ prędko wstáwili nogę/ y osádźili się w Indiey: nasiedli mieyscá/ y fundowáli miástá. Napierwsze mieysce gdźie się zágęśćili/ był Kálikut/ ktory z máłey rzeczy/ zá kupiectwem/ y zá przybywániem ich został wielkim miástem. Poćiągnęli do sekty swey krolá Perimálá/ ktory zá ich
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 149
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
to kraina nie jest handlowna/ i miasta nie wiele się kupiectwy bawią/ ludzie też nie są przemyślni: a iż z drugiej strony szlachta jest animuszu wyniosłego/ marnotrawna/ i taka która na jadło i napoje/ i na stroje więcej wydaje/ a niż ma/ i w przyprawach potraw swych/ więcej używają korzenia i Aptekarskich rzeczy/ a niż inszy który naród na świecie: więc też wina/ jedwabne i złotogłowne szaty/ szafrany i konie/ futra drogie/ i więtsza część sukien/ idą im od obcych; przetoż zatym musi być/ iż ta kraina jest uboga we złoto i w srebro: bogactwa bowiem królestwa każdego zawisły w tym
to kráiná nie iest hándlowna/ y miástá nie wiele się kupiectwy báwią/ ludźie też nie są przemyślni: á iż z drugiey strony szláchtá iest ánimuszu wyniosłego/ márnotráwna/ y táka ktora ná iadło y napoie/ y ná stroie więcey wydáie/ á niż má/ y w przypráwách potraw swych/ więcey vżywáią korzenia y Aptekárskich rzeczy/ á niż inszy ktory narod ná świećie: więc też winá/ iedwábne y złotogłowne száty/ száfrány y konie/ futrá drogie/ y więtsza część sukien/ idą im od obcych; przetoż zátym muśi być/ iż tá kráiná iest vboga we złoto y w srebro: bogáctwá bowiem krolestwá káżdego záwisły w tym
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 46
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609