nie zaszło, a on leży w grobie.
Ale jak zboże, które kmieć posieje, Które wprzód pożnie, zwiezie, zmłóci, zwieje, Chociaż przez zimę obumrze w zagonie, Na wiosnę w nowym pokaże się plonie I nie zawiedzie oraczów nadzieje, Tak ciała nasze, choć na czas uśpione I zakopane, na głos archanioła Podniosą piaskiem przytłoczone czoła I pójdą, będąc z duszą swą złączone, Na nowy żywot w miejsca naznaczone. EUTERPE ArchitektURA
Skały łupane, ciosowe marmury, Kolosy rosłe, nieznośne ciężary, Posągi z miedzi w wielkość nie widane, Słupy, potomstwo genueńskiej góry, Wypusty kształtne, wydatne filary, Podstawki, czapki misternie rzezane,
nie zaszło, a on leży w grobie.
Ale jak zboże, które kmieć posieje, Które wprzód pożnie, zwiezie, zmłóci, zwieje, Chociaż przez zimę obumrze w zagonie, Na wiosnę w nowym pokaże się plonie I nie zawiedzie oraczów nadzieje, Tak ciała nasze, choć na czas uśpione I zakopane, na głos archanioła Podniosą piaskiem przytłoczone czoła I pójdą, będąc z duszą swą złączone, Na nowy żywot w miejsca naznaczone. EUTERPE ARCHITECTURA
Skały łupane, ciosowe marmury, Kolosy rosłe, nieznośne ciężary, Posągi z miedzi w wielkość nie widane, Słupy, potomstwo genueńskiej góry, Wypusty kształtne, wydatne filary, Podstawki, czapki misternie rzezane,
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 146
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
Męczennika płynącą brali na uleczenie niedostatków swoich. Dano wiedzieć Książęciu Włodzimirzowi bratu Świętego/ iż na targowym placu porzucone sąReliquje Świętego Ihora/ dla czego posyła zaraz Tysiącznika/ ten do zabójców przyjachawszy/ rzecze: Jużeście Ihora zamordowali/ więcej nie zostaje/ tylko abyśmy pogrzebli Ciało święte; i zanieśli je do Cerkwie S^o^ Michała Archanioła: tam lezące wielkim Cudem Pan być świętym oświadczył/ gdy wszystkie świece niebieską ręką zapalone zostały całą noc/ one oświecając/ i śpiewaniem górnych Muzikantów/ tudzież i woniami przewdzięcznemi Cerkiew się napełniła. Światłość tęludzie poblizszy widząc w nocy śpiewanie/ i zapach czując z Cerkwie wychodzący/ nazajutrz o nim Prewieleb: Ojcu Metropolitów Klimentów oznajmili
Męczenniká płynącą bráli ná vleczenie niedostátkow swoich. Dano wiedźieć Xiążęćiu Włodźimirzowi brátu Swiętego/ iż ná targowym plácu porzucone sąReliquiae Swiętego Ihorá/ dla czego posyła záraz Tysiączniká/ ten do zaboycow przyiáchawszy/ rzecze: Iużeście Ihorá zámordowáli/ więcey nie zostáie/ tylko ábysmy pogrzebli Ciáło święte; y zániesli ie do Cerkwie S^o^ Micháłá Archányołá: tám lezące wielkim Cudem Pan bydź świętym oświádczył/ gdy wszystkie swiece niebieską ręką zápalone zostáły cáłą noc/ one oświecáiąc/ y śpiewániem gornych Muzikántow/ tudźież y woniámi przewdźięcznemi Cerkiew się nápełniłá. Swiátłość tęludźie poblizszy widząc w nocy śpiewánie/ y zapách czuiąc z Cerkwie wychodzący/ názáiutrz o nim Prewieleb: Oycu Metropolitow Klimentow oznaymili
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 101.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
? Któż cię Iconoclasto z obrazami walczyć informował? kto wyjął z pamięci twej wieczne za takie występki potępienia? Na te Świętej tej osoby (jako z słów potym jego i powieści doszło/ sam był Święty Teodozy) słowa/ wedle ogniska stojąc wzdrygnie się/ Święty ustąpi: a tym czasem dźwięk się uczyni w Ołtarzu S^o^ Archanioła Michaela/ tak właśnie/ jako gdy owo kto łańcuchem o mur tłucze/ który gdy zagrzmiał nad świętokradźcą/ ten z strachu padł/ umarłemu podobny: podla tegoż ogniska/ podle którego stał i głową na próg trafił. Otworzą w tym Cerkiew do Jutrznie Paraecclesiarchowie/ Pancrati pocznie błahowistiti/ Joana zaś przydzie świece zapalić
? Ktoż ćię Iconoclásto z obrázámi wálczyć informował? kto wyiął z pámięći twey wieczne zá tákie występki potępienia? Ná te Swiętey tey osoby (iáko z słow potym iego y powieśći doszło/ sam był Swięty Theodozy) słowá/ wedle ogniská stoiąc wzdrygnie się/ Swięty vstąpi: á tym czásem dzwięk się vczyni w Ołtarzu S^o^ Archányołá Micháelá/ ták własnie/ iáko gdy owo kto łáncuchem o mur tłucze/ ktory gdy zágrzmiał nád swiętokradźcą/ ten z stráchu padł/ vmárłemu podobny: podla tegoż ogniská/ podle ktorego stał y głową ná prog tráfił. Otworzą w tym Cerkiew do Iutrznie Páráecclesiárchowie/ Páncráti pocznie błáhowistiti/ Ioáná záś przydźie świece zápalić
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 122.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
. dyst: 4. qu. 2. art: 1. qu: 3. 5. Ceremonie od SS. Apostołów poczęły się per traditiones. t. Tos: 2. 1. Cor: 11. Cuda i Paraeneses. IV.
GDy w Roku/ Tysiąc sześćset trzydziestym siódmym/ na samę Uroczystość S^o^ Archanioła Michaela/ Obraz Zbawicielaświata; w tejże Cerkwi świca górniego Jerozolimu ogniem zapalona/ oświecająca jest najdzi ona. Proszę was moi Panowie Ceremonii eksterminatorowie/ powiedzcie mi/ co robiłOlej w Starozakonnych Cerkwiach/ świeconeli nim tam/ czyli nie? i jeżeli na jego miejsce nastąpiły słusznie świce teraz/ czyli nie? CVD XXXIII.
. dist: 4. qu. 2. art: 1. qu: 3. 5. Ceremonie od SS. Apostołow poczęły się per traditiones. t. Thos: 2. 1. Cor: 11. Cudá y Paraeneses. IV.
GDy w Roku/ Tyśiąc sześćset trzydziestym śiodmym/ ná sámę Vroczystość S^o^ Archániołá Micháelá/ Obraz Zbáwićieláświátá; w teyże Cerkwi swicá gornie^o^ Ierozolimu ogniẽ zápalona/ oswiecáiąca iest náydźi ona. Proszę was moi Pánowie Ceremonii exterminatorowie/ powiedzćie mi/ co robiłOley w Stározakõnych Cerkwiách/ swieconeli nim tám/ czyli nie? y ieżeli ná iego mieysce nástąpiły słusznie swice teraz/ czyli nie? CVD XXXIII.
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 199.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
a mnie zdrowego zostawi, Wszytkiem ten kraj bezpieczny przez mię będzie wszędzie Tak, że więtszy pożytek, niżli szkoda, będzie.
XLVIII.
Jednego śmierć na żywot ludzi niezliczonych Kładę, od okrutnego dziwu wybawionych”. „Jedź - pry - synu, w pokoju w umyśloną stronę, Niech Bóg ześle na twego żywota obronę Archanioła Michała!” Tak mówił pobożny I przeżegnał go potem pustelnik nabożny; A on nad Nilem jechał, śpiesznie pojeżdżając, Barziej trąbie, aniżli mieczowi ufając.
XLIX.
Między rzeką, a między bagnistem jeziorem Leży mała ścieżka tuż podle domu, w którem Jest mieszkanie olbrzyma niezwykłej srogości, I towarzystwa próżne i wszelkiej ludzkości.
a mnie zdrowego zostawi, Wszytkiem ten kraj bezpieczny przez mię będzie wszędzie Tak, że więtszy pożytek, niżli szkoda, będzie.
XLVIII.
Jednego śmierć na żywot ludzi niezliczonych Kładę, od okrutnego dziwu wybawionych”. „Jedź - pry - synu, w pokoju w umyśloną stronę, Niech Bóg ześle na twego żywota obronę Archanioła Michała!” Tak mówił pobożny I przeżegnał go potem pustelnik nabożny; A on nad Nilem jechał, śpiesznie pojeżdżając, Barziej trąbie, aniżli mieczowi ufając.
XLIX.
Między rzeką, a między bagnistem jeziorem Leży mała ścieszka tuż podle domu, w którem Jest mieszkanie olbrzyma niezwykłej srogości, I towarzystwa próżne i wszelkiej ludzkości.
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_I
Strona: 342
Tytuł:
Orland Szalony, cz. 1
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
któregom tak wiele razy grzechami mojemi rozgniewał.
A potym przyjmi z tego wygnania wychodzącą duszę moję i zaprowadź do raju wiekuistego. Na sądzie po śmierci postaw mię przy Tobie i przemów za mną do Króla wszystkich wieków, Syna Twojego, słowo słodkie i pocieszne, któraś szczęśliwe “Zdrowaś, łaski pełna” słowa z ust archanioła usłyszała, przez którego pozdrowienia moc racz mię żywego i umarłego
w Twej najświętszej i przemożnej chować opiece. Przyjmijże pokorną tę prośbę od sługi swego, najmiłosierniejsza Matko JEZUSOWA, najczystsza Panno MARIA, nad wszystko stworzenia Bogu ulubiona, a racz na mię zawsze pamiętać. Jako jestem (z czego się niewymownie cieszę i raduję)
któregom tak wiele razy grzechami mojemi rozgniewał.
A potym przyjmi z tego wygnania wychodzącą duszę moję i zaprowadź do raju wiekuistego. Na sądzie po śmierci postaw mię przy Tobie i przemów za mną do Króla wszystkich wieków, Syna Twojego, słowo słodkie i pocieszne, któraś szczęśliwe “Zdrowaś, łaski pełna” słowa z ust archanioła usłyszała, przez którego pozdrowienia moc racz mię żywego i umarłego
w Twej najświętszej i przemożnej chować opiece. Przyjmijże pokorną tę prośbę od sługi swego, najmiłosierniejsza Matko JEZUSOWA, najczystsza Panno MARYJA, nad wszystko stworzenia Bogu ulubiona, a racz na mię zawsze pamiętać. Jako jestem (z czego się niewymownie cieszę i raduję)
Skrót tekstu: BolesEcho
Strona: 145
Tytuł:
Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autor:
Klemens Bolesławiusz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacek Sokolski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
pokoje Dziełu memu przystoją; już opustoszałe Trony i miejsca w niebie pozostałe. Niech osieść się gotują zaraz, skąd ćmy sprosne Prze dumę swą zrzucone w doliny żałosne. A ponieważ takiemu białagłowa złemu Początkiem była i ten płacz wniosła ziemskiemu Mieszkańcowi, od tej niech ratunek też idzie — Białejgłowie tę upaść poratować przyjdzie. Do Gabryjela Archanioła MĄDROŚĆ PRZEDWIECZNA
Sługo mój najwierniejszy, sługo doświadczony, Gabryjelu, nad insze wszytkie wyniesiony, Przybądź teraz ochotny: tobie ta przystoi Wyprawa, zwiedź przymierze wieczne z wolej mojej. Nakłoń twych pilno uszu i chciej być w tym czujnym. Między knieją fenickich miast a bystrobujnym Jordanem jest kraina ofiarmi naszemi
Dosyć sławna, Judea zowią,
pokoje Dziełu memu przystoją; już opustoszałe Trony i miejsca w niebie pozostałe. Niech osieść się gotują zaraz, skąd ćmy sprosne Prze dumę swą zrzucone w doliny żałosne. A ponieważ takiemu białagłowa złemu Początkiem była i ten płacz wniosła ziemskiemu Mieszkańcowi, od tej niech ratunek też idzie — Białejgłowie tę upaść poratować przyjdzie. Do Gabryjela Archanioła MĄDROŚĆ PRZEDWIECZNA
Sługo moj najwierniejszy, sługo doświadczony, Gabryjelu, nad insze wszytkie wyniesiony, Przybądź teraz ochotny: tobie ta przystoi Wyprawa, zwiedź przymierze wieczne z wolej mojej. Nakłoń twych pilno uszu i chciej być w tym czujnym. Między knieją fenickich miast a bystrobujnym Jordanem jest kraina ofiarmi naszemi
Dosyć sławna, Judea zowią,
Skrót tekstu: DachDialOkoń
Strona: 47
Tytuł:
Dyjalog o cudownym Narodzeniu...
Autor:
Jan Dachnowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi, jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
Anny. 14 Świętego Pantaleona Męczennika, tylko na Wołyniu. 15 Przemienienie Pańskie. 16 Wniebowzięcie Najświętszej Panny MARYJ. 17 Ścięcie Głowy Świętego Jana. 18 Narodzenie Najświętszej Panny MARYJ. 19 Podwyższenie Świętego Krzyża. 20 Świętego Jozafata Męczennika. 21 Znowu Świętego Jana Ewangelisty. 22 Pokrowy alias Protekcyj Najświętszej Panny. 23 Świętego Michała Archanioła. 24 Ofiarowanie Najświętszej Panny 25. Świętego Mikołaja. 26 Poczęcie Najświętszej Panny; co prości zowią Świętoi Anny zaczytie. 27 Boże Narodzenie. 28 Świętego Józefa nazajutrz po Bożym Narodzeniu, co oni zowią Soborem Preczystoi Diwy Bohorodicy, i Świętego Józefa. 29 Stefana. Oprócz tych Świąt mających swój pewny dzień w Miesiącu, obchodzą
Anny. 14 Swiętego Pantaleona Męczennika, tylko na Wołyniu. 15 Przemienienie Pańskie. 16 Wniebowzięcie Nayświętszey Panny MARYI. 17 Scięcie Głowy Swiętego Iana. 18 Narodzenie Nayświętszey Panny MARYI. 19 Podwyższenie Swiętego Krzyża. 20 Swiętego Iozafata Męczennika. 21 Znowu Swiętego Iana Ewangelisty. 22 Pokrowy alias Protekcyi Nayświętszey Panny. 23 Swiętego Michała Archanioła. 24 Ofiarowanie Nayświętszey Panny 25. Swiętego Mikołaia. 26 Poczęcie Nayświętszey Panny; co prości zowią Swiętoi Anny zaczytie. 27 Boże Narodzenie. 28 Swiętego Iozefa nazaiutrz po Bożym Narodzeniu, co oni zowią Soborem Preczystoi Diwy Bohorodicy, y Swiętego Iozefa. 29 Stefana. Oprocz tych Swiąt maiących swoy pewny dzień w Miesiącu, obchodzą
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 80
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
stamtąd wypędzając, też strzały na się nazad lecące admirując, dał drugim znać. Zbiegli się Sip[...] ntini Obywatele po Całego świata, praecipue o WŁOCHACH
pod górę mieszkający, a widząc i oni ten cud, do Biskupa Sypontckiego donoszą. Ten trzydniowy Post nakazał, i miał rewelację, iż te miejsce w protekcyj jest Z Michała Archanioła; dokąd poszedłszy z Procesją, znalazł jak Kościół wyrobione miejsce; więc go poświęcił Z Archaniołowi Michałowi: stąd się zowie podziś dzień: tu Góra Z Anioła. Jest i Troja Miasto in memoriam i na imię Troi Greckiej, wystawione na ruderach Miasta Hirpinów Ece zwanego. Ma swego Biskupa.
W Prowincyj BARY jest Stolicą
ztamtąd wypędzaiąc, też strzały na się nazad lecące admiruiąc, dał drugim znać. Zbiegli się Sip[...] ntini Obywatele po Całego świata, praecipuè o WŁOCHACH
pod gorę mieszkaiący, a widząc y oni ten cud, do Biskupa Sypontckiego donoszą. Ten trzydniowy Post nakazał, y miáł rewelácyę, iż te mieysce w protekcyi iest S Michała Archánioła; dokąd poszedłszy z Processyą, znalazł iak Koscioł wyrobione mieysce; więc go poświęcił S Archaniołowi Michałowi: ztąd się zowie podziś dzień: tu Gora S Anioła. Iest y Troia Miasto in memoriam y na imie Troi Greckiey, wystawione na ruderách Miasta Hirpinow Ece zwanego. Má swego Biskupa.
W Prowincyi BARY iest Stolicą
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 228
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
przez Wcielenie naznaczona. A tu proś abyś mógł matką być duchowną CHrystusowi JEzusowi/ przez słuchanie i pełnienie wszelakiej woli i słów jego świętych. 4. Ze jest od Ducha Z. za Oblubienicę najosobliwszą przybrana. Przetoż proś abyś prócz Boga nic nie miłował/ a wszytkich dla Boga tylko. 5. Od Archanioła rodzicom obwieszczona/ a dawniej przed tym przez Patriarchi/ Proroki i figury rozmaite przefigurowana. Dlaczego proś o poznanie/ i upatrowanie rzeczy/ Panu Bogu miłych/ a duszy twej pożytecznych. 6. W szósty dzień Poczęcie niepokalane/ i pożycie jej także niepokalane i święte bez żadnej nieporządnej pasiej/ aż do śmierci/ albo zaśnienie
przez Wćielenie naznáczoná. A tu proś ábyś mogł matką być duchowną CHrystusowi IEzusowi/ przez słuchanie y pełnienie wszelákiey woli y słow iego świętych. 4. Ze iest od Duchá S. zá Oblubienicę nayosobliwszą przybrana. Przetoż proś ábyś procz Boga nic nie miłowáł/ á wszytkich dlá Bogá tylko. 5. Od Archanyołá rodźicom obwieszczoná/ á dawniey przed tym przez Patryarchi/ Proroki y figury rozmaite przefigurowana. Dlaczego proś o poznánie/ y vpátrowánie rzeczy/ Pánu Bogu miłych/ á duszy twey pozytecznych. 6. W szosty dźień Poczęćie niepokálane/ y pożyćie iey tákże niepokálane y święte bez żadney nieporządney pássiey/ áż do śmierći/ álbo zaśnienie
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 175
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
