świeżo PRZEZ X. SZYMONA STAROWOLSKIEGO, KANTORA TARNOWSKIEGO. Ku pożytkowi i zbudowaniu duchownemu Nabożnym Katolikom., WYSTAWIONA. W KRAKOWIE,W Drukarni Krzysztofa Schedla, I. E. M. Typogr. Roku Pańskiego, 1649.
Przewielebnemu w P. Chrystusie I. M. Księdzu ALEKsADNROWI Z BRZEZIA BRZESKIEMV, Kanonikowi Krakowskiemu, Archidiakonowi Zawichostkiemu. Pracowitemu w Winnicy Pańskiej robotnikowi.
X. SZYMON STAROWOLSKI KANTOR TARNOVVSKI.
Laski od Pana Boga/ i zdrowia dobrego życzy.
IZ nie wszyscy ludzie, co się Chrystusowi Panu kłaniają, mogą pismo święte czytać: abo je tak, jako potrzeba sami przez się rozumieć, Przewielebny w Chrystusie Panu Prałacie, gdyż siła
świeżo PRZEZ X. SZYMONA STAROWOLSKIEGO, KANTORA TARNOWSKIEGO. Ku pożytkowi y zbudowániu duchownemu Nabożnym Kátholikom., WYSTAWIONA. W KRAKOWIE,W Drukárni Krzysztofá Schedlá, I. E. M. Typogr. Roku Páńskiego, 1649.
Przewielebnemu w P. Chrystuśie I. M. Xiędzu ALEXADNROWI Z BRZEZIA BRZESKIEMV, Kánonikowi Krákowskiemu, Archidyákonowi Záwichostkiemu. Prácowitemu w Winnicy Pánskiey robotnikowi.
X. SZYMON STAROWOLSKI KANTOR TARNOVVSKI.
Láski od Páná Bogá/ y zdrowia dobrego życzy.
IZ nie wszyscy ludźie, co się Chrystusowi Pánu kłániáią, mogą pismo święte czytáć: ábo ie ták, iáko potrzebá sámi przez się rozumieć, Przewielebny w Chrystuśie Pánu Práłaćie, gdyż śiłá
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 2 nlb
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
BOGA Sakramentalnego, przez lat 20 Księżyc się pokazywał wyszczerbiony; przez co jako jej z Nieba oznajmiono, znaczył się Kościół Z. Katolicki, ten defekt i szczerbinę cierpiący, że nie miał jeszcze wnim Święta Bożego Ciała. Objawiła tę swoję wizję i rewelację Księdzu Janowi de Lausenna Kanonikowi Leodyiskiemu, a ten Jakubowi de Trecis Archidiakonowi tamecznemu; który potym z Biskupa Werduńskiego, i Patriarchy Jerozolimskiego został Papieżem, Urbanem IV, i pamiętny owej cudownej rewelacyj, tudzież cudami na on czas tego Sakramentu zdewinkowany, a nadto słuszność i congruentiam uważając, ze Chleb Anielski, BÓG utajony między nami mieszka, i nas karmi jak Pelikan Ciałem swoim, postanowił Święto Bożego
BOGA Sakramentalnego, przez lat 20 Księżyc się pokazywał wyszczerbiony; przez co iako iey z Nieba oznaymiono, znaczył się Kościoł S. Katolicki, ten defekt y szczerbinę cierpiący, że nie miał ieszcze wnim Swięta Bożego Ciała. Obiawiła tę swoię wizyę y rewelacyę Xiędzu Ianowi de Lausenna Kanonikowi Leodyiskiemu, á ten Iakubowi de Trecis Archidiakonowi tamecznemu; ktory potym z Biskupa Werduńskiego, y Patryarchy Jerozolimskiego został Papieżem, Urbanem IV, y pamiętny owey cudowney rewelacyi, tudziesz cudami na on czas tego Sakramentu zdewinkowany, á nadto słuszność y congruentiam uważaiąc, ze Chleb Anielski, BOG utaiony między nami mieszka, y nas karmi iak Pelikan Ciałem swoim, postanowił Swięto Bożego
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 56
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Przez PIOTRA HIACYNTA PRUSzczA Alum: Akad: Krak. Cum licentia Superiorum. W KRAKOWIE,W Drukarni Franciszka Cezarego, I. K. M. Typografa. Roku ś. Miłościwego Lata w Rzymie 1650. Memu wielce Mciwemu Panu i Dobrodziejowi, I. M. X. ALEKsANDROWI Z BRZEZIA BRZESKIEMV, Kanonikowi Krakowskiemu, Archidiakonowi Zawichostskiemu, Scholastykowi Sandomierskiemu, SEKRETARZOWI I. K. M.
TAk starzy Chrześcijanie Kościoły, i miejsca P. Bogu poświęcone w poszanowaniu miewali, mnie wielce M. Panie i Dobrodzieju, że i dzieciom małym blisko nich, a na Cmentarzu pogotowiu, igrać nie dopuszczali: jako Pater Antiquitatum Lipsus świadczy, przywodząc o tym
Przez PIOTRA HIACYNTHA PRVSCZA Alum: Akád: Krák. Cum licentia Superiorum. W KRAKOWIE,W Drukárni Fránćiszká Cezárego, I. K. M. Typographá. Roku ś. Miłośćiwego Látá w Rzymie 1650. Memu wielce Mćiwemu Pánu y Dobrodźieiowi, I. M. X. ALEXANDROWI Z BRZEZIA BRZESKIEMV, Kánonikowi Krákowskiemu, Archidyákonowi Záwichostskiemu, Scholástykowi Sendomirskiemu, SEKRETARZOWI I. K. M.
TAk stárzy Chrześćiánie Kośćioły, y mieyscá P. Bogu poświęcone w poszánowániu miewáli, mnie wielce M. Pánie y Dobrodźieiu, że y dźiećiom máłym blisko nich, á ná Cmentarzu pogotowiu, igráć nie dopuszczáli: iáko Pater Antiquitatum Lipsus świádczy, przywodząc o tym
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 3nlb
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
. Nie wiedziała co to/ aż od Boga nauczona że to się znaczy Kościół powszechny/ któremu nie dostaje zacnego Święta/ to jest Bożego Ciała/ a zaraz jej rozkazano/ aby to samo ogłosiła. Długi się od tego niesposobnością wymajała/ ale przymuszona/ powiedziałato Janowi de Lasenna Kanonikowi Leodyiskiemu/ a on Jakubowi de Trecis Archidiakonowi tamecznemu/ który był potym Biskupem Werduńskim/ a potym Patriarchą Jerozolimskim/ naostatek Papieżem/ który nazwany Urbanem Czwartym. Doniosło się też do Hugona Kardynała i innych mądrych/ którym się ta rzecz dobra i Święta zdała. A że Juliana życzyła aby od inszej osoby to się rozsławiło/ nie od niej; więc Izabelli Ewie
. Nie wiedźiáłá co to/ áż od Bogá náuczona że to się znáczy Kośćioł powszechny/ ktoremu nie dostáie zacnego Swiętá/ to iest Bożego Ciáłá/ á záraz iey roskazano/ aby to sámo ogłośiłá. Długi się od tego niesposobnośćią wymaiałá/ ale przymuszona/ powiedźiáłáto Ianowi de Lasenna Kánonikowi Leodyiskiemu/ á on Iákubowi de Trecis Archidyakonowi támecznemu/ ktory był potym Biskupem Werduńskim/ á potym Pátryárchą Ierozolimskim/ náostatek Papieżem/ ktory názwány Vrbánem Czwartym. Doniosło się też do Hugoná Kárdynałá i innych mądrych/ ktorym się tá rzecz dobra i Swięta zdáłá. A że Iuliáná życzyłá áby od inszey osoby to się rozsławiło/ nie od niey; więc Izabelli Ewie
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 68
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
