opuszczona od Ojca swojego Króla Pana naszego/ żałosna Rzeczypospolitej naszej Korona: Mądremu i dzielnemu mówię/ bo najwyższemu Pasterzowi i Senatorowi Korony naszej Jego M. X. IANOWI Wężykowi Arcybiskupowi Gnieźnieńskiemu. Albo go mądrym nie pokazuje być Urząd/ Przezwisko/ i sam Herb nawet? Ktoby o tym wątpił niechaj słucha. Z Urzędu Arcybiskupiego wielkiej mądrości dojdzie/ kto uważać będzie one słowa Chrystusa Pana rzeczone Apostołom. Ecce ego vobiscum sum vsque ad consummationem seculi. Przyznam się do tego/ że ta obietnica i słowa Chrystusa Pana zawsze mi się zdały niepodobne. Bo jakoż to Chrystus Pan miał być/ z Apostołami swojemi na świecie aż do skończenia świata/
opuszczoná od Oycá swoiego Krolá Páná nászego/ żáłosna Rzeczypospolitey naszey Koroná: Mądremu y dźielnemu mowię/ bo naywyższemu Pásterzowi y Senatorowi Korony nászey Iego M. X. IANOWI Wężykowi Arcybiskupowi Gnieznieńskiemu. Albo go mądrym nie pokázuie być Vrząd/ Przezwisko/ y sam Herb náwet? Ktoby o tym wątpił niechay słucha. Z Vrzędu Arcybiskupiego wielkiey mądrośći doydźie/ kto vważáć będźie one słowá Chrystusá Páná rzeczone Apostołom. Ecce ego vobiscum sum vsque ad consummationem seculi. Przyznam się do tego/ że tá obietnicá y słowá Chrystusá Páná záwsze mi się zdáły niepodobne. Bo iákosz to Chrystus Pan miał być/ z Apostołámi swoiemi ná świećie áż do skończenia świátá/
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 9
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
że prędko Jesuici mieli posieść wszytkę prowincją. Nie daleko Heiligenstad/ jest miasto Molus/ w którym nie barzo dawno Ministrowie Luterscy/ wydali sposób modlitw przeciw Turkowi/ Papieżowi/ i przeciw Jezuitom. Erford miasto w Turyngiej/ wszytko prawie (jakośmy już przypomnieli) jest Luterstwem zarażone: jednak za pilnością Mikołaja Elgardiusa/ Vikariego Arcybiskupiego/ dobrze się tam przecię trzyma duchowieństwo/ i ostatki wiary Katolickiej: i Senat tameczny/ acz heretycki/ dał obwołać tych niedawnych lat/ żeby żaden nieśmiał przykrzyć się/ i złości wyrządzać Katolikom/ gdy kazanie mają w swych Kościołach/ abo też odprawują insze nabożeństwa: i musieli Luterani z rozkazania Cesarskiego/ wrócić Katolikom
że prędko Iesuići mieli pośieść wszytkę prouincią. Nie dáleko Heiligenstad/ iest miásto Molus/ w ktorym nie bárzo dawno Ministrowie Luterscy/ wydáli sposob modlitw przećiw Turkowi/ Papieżowi/ y przećiw Iezuitom. Erford miásto w Turingiey/ wszytko práwie (iákosmy iuż przypomnieli) iest Luterstwem záráżone: iednák zá pilnośćią Mikołáiá Elgárdiusá/ Vikáriego Arcybiskupieg^o^/ dobrze się tám przećię trzyma duchowieństwo/ y ostátki wiáry Kátholickiey: y Senat támeczny/ ácz haeretycki/ dał obwołáć tych niedawnych lat/ żeby żáden nieśmiał przykrzyć się/ y złośći wyrządzáć Kátholikom/ gdy kazánie máią w swych Kośćiołách/ ábo też odpráwuią insze nabożeństwá: y muśieli Lutherani z roskazánia Cesárskiego/ wroćić Kátholikom
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 15
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
jak wieleby mogło przyść mu ku połataniu rzeczy jego/ gdyby się zbogacił z Intrat Kościelnych/ przywiódł go łacniuchno do Herezjej. A żeby pokazał Król przystojny porządek takiej prefesji swej/ jaką chciał uczynić/ i Ewangeliej za którą się chciał puścić/ napierwsza rzecz/ którą uczynił jako wielki heretyk/ była/ przywłaszczenie Intrat Kościoła Arcybiskupiego/ i inszych Kościołów Tumskich/ w jego Królestwie: do czego też powabiło go opuszczenie/ i jakby owdowienie onych kościołów. Odprawował potym Sejmy w Arosiej/ kędy miedzy rozmaitymi prawy/ uczynionymi przeciw Majestatowi Boskiemu/ i przeciw świątobliwości/ której się nigdy gwałcić nie godzi/ Kościelnej/ to jedno śmieszne barzo było/ żeby Biskupi
iák wieleby mogło przyść mu ku połatániu rzeczy iego/ gdyby się zbogáćił z Intrat Kośćielnych/ przywiodł go łácniuchno do Haeresiey. A żeby pokazał Krol przystoyny porządek tákiey professiey swey/ iáką chćiał vczynić/ y Ewángieliey zá ktorą się chćiał puśćić/ napierwsza rzecz/ ktorą vczynił iáko wielki haeretyk/ byłá/ przywłasczenie Intrat Kośćiołá Arcybiskupiego/ y inszych Kośćiołow Thumskich/ w ieg^o^ Krolestwie: do czego też powabiło go opusczenie/ y iákby owdowienie onych kośćiołow. Odpráwował potym Seymy w Arosiey/ kędy miedzy rozmáitymi práwy/ vczynionymi przećiw Máiestatowi Boskiemu/ y przećiw świątobliwośći/ ktorey się nigdy gwałćić nie godźi/ Kośćielney/ to iedno śmieszne bárzo było/ żeby Biskupi
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 66
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Pamiętny jego urząd i stałość będzie/ póki ta Korona w całości zostanie/ którą Dekret za rozkazaniem Królewskim przeciwko hardym Kacerzom/ na ten czas w Polsce naprzód powstawajacym/ o Jurysdykciej Duchownych ostro i surowie ferował. Abowiem (mówi Historia) Potym Dekrecie Posłowie umilknęli zdumiawszy się/ a do X. X. Biskupów do dworu Arcybiskupiego przyszli/ przez Piotra Boratyńskiego prosząc/ aby się zadzierżeli z Egzekucją Dekretu Królewskiego/ a małą cierpliwość mieli/ aby się mogli około zgody porozumieć. etc. Jako się na tym urzędzie dalej zachował/ świadectw w Historiach dosyć/ to pewna/ że z jego śmiercią/ ubogim/ i tym/ którzy się w on czas
Pámiętny iego vrząd y stáłość będzie/ poki tá Koroná w cáłośći zostánie/ ktorą Dekret zá roskazániem Krolewskim przećiwko hárdym Kácerzom/ ná ten czás w Polscze naprzod powstawáiacym/ o Iurysdikciey Duchownych ostro y surowie ferował. Abowiem (mowi Historya) Potym Dekrećie Posłowie vmilknęli zdumiawszy sie/ á do X. X. Biskupow do dworu Arcybiskupiego przyszli/ przez Piotrá Borátyńskiego prosząc/ áby sie zádzierżeli z Exekucyą Dekretu Krolewskiego/ á máłą ćierpliwość mieli/ áby sie mogli około zgody porozumieć. etc. Iáko się ná tym vrzędzie dáley záchował/ świádectw w Historyách dosyć/ to pewna/ że z iego śmierćią/ vbogim/ y tym/ ktorzy sie w on czás
Skrót tekstu: CezWargFranc
Strona: 42
Tytuł:
O wojnie francuskiej ksiąg siedmioro
Autor:
Gajusz Juliusz Cezar
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Drukarnia wdowy Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
