Króla Węgierskiego, z którą czysto i w Panieństwie żył, dla czego nazwany Pudicus. Ta koligacja cokolwiek ustraszyła Konrada że spokojniej żył, ale w Domu niesprawiedliwie się obchodził, bo Czaplę Scholastyka Kujawskiego i Płockiego obwiesić kazał, ale dla Cenzur przez Piotra Arcy-Biskupa Gnieźnieńskiego na siebie ferowanych, na Sejmie Łęczyckim pokutować musiał Roku 1240. Arcybiskupom Gnieźnieńskim Łowickie Księstwo dał, i Kapituły Kujawską i Płocką znacznie regalizował, o czym Miechów. Lib: 3. cap: 37. od Grzegorza IX. Papieża absolwowany przez Biskupa Wrocławskiego, i Scholastyka Krakowskiego Kromer dodaje. Roku 1241. Tatarowie w 50000. Ruś splondrowawszy weszli do Polski, Lubelskie Województwo zrabowali, i wrócili
Króla Węgierskiego, z którą czysto i w Panieństwie żył, dla czego nazwany Pudicus. Ta kolligacya cokolwiek ustraszyła Konrada że spokoyniey żył, ale w Domu niesprawiedliwie śię obchodźił, bo Czaplę Scholastyka Kujawskiego i Płockiego obwieśić kazał, ale dla Censur przez Piotra Arcy-Biskupa Gnieznieńskiego na śiebie ferowanych, na Seymie Łęczyckim pokutować muśiał Roku 1240. Arcybiskupom Gnieznieńskim Łowickie Xięstwo dał, i Kapituły Kujawską i Płocką znacznie regalizował, o czym Miechow. Lib: 3. cap: 37. od Grzegorza IX. Papieża absolwowany przez Biskupa Wrocławskiego, i Scholastyka Krakowskiego Kromer dodaje. Roku 1241. Tatarowie w 50000. Ruś splondrowawszy weszli do Polski, Lubelskie Województwo zrabowali, i wrócili
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 30
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
same Konstytucje reasumowane o Elekcjach Opatów. Dwóch Opactw jedna Osoba trzymać nie może Roku 1607. taż sama Konstytucja nakazuje, że Biskup żaden nie może być Opatem. Ale dotąd już z wielą Biskupami dyspensowała Rzeczyposp: na Sejmachm jako Roku 1633. Zadzikowi Biskupowi Chełmińskiemu pozwolone Probostwo Miechowskie, taż Konstytucja pozwoliła trzymać Opactwa Arcybiskupom Lwowskim, Przemyślskim, Żmudzkim, Chełmskim, Kijowskim, Kamienieckim, Inflanckim Biskupom. Ale insi także wiele razy dyspensowani bywają, bo i Arcybiskupowie Gnieźnieńscy już kilku trzymają Opactw, Tynickie etc. RZĄD DUCHOWNY
Klerycy nie mogą być Koadjutorami Opactw Konstytucja Roku 1669. Na Opatów, którzyby nie według Praw i Konstytucyj obierani byli na
same Konstytucye reassumowane o Elekcyach Opatów. Dwóch Opactw jedna Osoba trzymać nie może Roku 1607. taż sama Konstytucya nakazuje, że Biskup żaden nie może być Opatem. Ale dotąd już z wielą Biskupami dyspensowała Rzeczyposp: na Seymachm jako Roku 1633. Zadzikowi Biskupowi Chełmińskiemu pozwolone Probostwo Miechowskie, taż Konstytucya pozwoliła trzymać Opactwa Arcybiskupom Lwowskim, Przemyślskim, Zmudzkim, Chełmskim, Kijowskim, Kamienieckim, Inflantskim Biskupom. Ale inśi takze wiele razy dyspensowani bywają, bo i Arcybiskupowie Gnieznieńscy już kilku trzymają Opactw, Tynickie etc. RZĄD DUCHOWNY
Klerycy nie mogą być Koadjutorami Opactw Konstytucya Roku 1669. Na Opatów, którzyby nie według Praw i Konstytucyi obierani byli na
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 192
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Schizmie Angielskiej
przyznano: Głową jednak Kościoła zwać się nie śmiała, bo Ojcu jej Henrykowi tęgo tytułu Kalwin nie pochwalił. Więc ona przysięgła na taką rotę: Ze jest Najwyższą Rządcą w Państwach swych w Duchownych i Świeckich Interesach, i ze nikomu nie dopuści władzy i powagi duchownej w swym Królestwie. Według tej formy przysięgać kazała Arcybiskupom, Biskupom, Prałatom, wszystkiemu Duchowieństwu, pierwszą razą im groząc odebraniem Dóbr i więzieniem, drugą razą toporem. Prości ludzie mniej to aprehendowali iż Głowy Kościoła wprzysiędze nie dołożono: ale rozumniejszym jedno się to zdało, najwyższy Rząd, i Głowa. Ta władza patet z postanowienia Sejmu: Ze wizyty, karania, poprawy
Schizmie Angielskiey
przyznano: Głową iednak Koscioła zwać się nie śmiała, bo Oycu iey Henrykowi tęgo tytułu Kalwin nie pochwalił. Więć ona przysięgła ná taką rotę: Ze iest Naywyższą Rządcą w Panstwach swych w Duchownych y Swieckich Interessach, y ze nikomu nie dopuści władzy y powagi duchowney w swym Krolestwie. Według tey formy przysięgać kazała Arcybiskupom, Biskupom, Prałatom, wszystkiemu Duchowieństwu, pierwszą razą im groząc odebraniem Dobr y więzieniem, drugą razą toporem. Prości ludzie mniey to apprehendowáli iż Głowy Kościoła wprzysiędze nie dołożono: ale rozumnieyszym iedno się to zdało, naywyższy Rząd, y Głowa. Ta władza patet z postanowienia Seymu: Ze wizyty, karania, poprawy
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 108
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
a co większa ma usum Palii z wełny białej formowanego, krzyże czarne po sobie mającego, który na ramionach na wierzchu wszystkiego aparatu nosić mają, in signum, że Oves perditas mają szukać i humeris portare. Jest to znak Pontificalis Officii plenitudinem znaczący według Arnolda Korwina in Aphorismis Iuris Canonici. Dany bywa Palliusz ten Patriarchom, Arcybiskupom, Metropolitanom i niektórym Biskupom, jako to Bamberskiemu w Niemczech, co mu sprawili w Rzymie Święci Henryk i Cunegunda Cesarz i Cesarzowa. O Palliusz namienieni Archi-Prałaci mają się w Rzymie starać intra tres menses od swojej Konsekracyj: nosić go tylko mają w dni Solenne, w swoich tylko Diecezjach; a zaś vita suncti, z
á co większa ma usum Palii z wełny białey formowánego, krzyże czarne po sobie maiącego, ktory ná rámionách ná wierzchu wszystkiego apparatu nosić maią, in signũ, że Oves perditas maią szukać y humeris portare. Iest to znák Pontificalis Officii plenitudinem znáczący według Arnolda Korwina in Aphorismis Iuris Canonici. Dany bywá Palliusz ten Patryarchom, Arcybiskupom, Metropolitanom y niektorym Biskupom, iáko to Bamberskiemu w Niemczech, co mu spráwili w Rzymie Swięci Henryk y Cunegunda Cesarz y Cesarzowa. O Palliusz namienieni Archi-Prałaci maią się w Rzymie starać intra tres menses od swoiey Konsekrácyi: nosić go tylko maią w dni Solenne, w swoich tylko Diecezyach; á zaś vita suncti, z
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 149
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
mu sprawili w Rzymie Święci Henryk i Cunegunda Cesarz i Cesarzowa. O Palliusz namienieni Archi-Prałaci mają się w Rzymie starać intra tres menses od swojej Konsekracyj: nosić go tylko mają w dni Solenne, w swoich tylko Diecezjach; a zaś vita suncti, z niemiż być powinni pochowani według tegoż Korwina Kanonisty. OCIEC Święty Arcybiskupom daje tytył: Fratres Venerabiles. EUROPA. o Papieżu i Patriarchach, Arcybiskupach EUROPA. o Papieżu, Arcybiskupach, Prymasach, Metropolitach
Kreuje OCIEC Święty z PRYMASÓW, to jest Pierwszych w którym Królestwie i Prowincyj Arcy-Prałatów, którzy by nad Arcybiskupami i Biskupami w tymże Królestwie i Prowincyj, prym mieli, et Iure Primatiali sądzili
mu spráwili w Rzymie Swięci Henryk y Cunegunda Cesarz y Cesarzowa. O Palliusz namienieni Archi-Prałaci maią się w Rzymie starać intra tres menses od swoiey Konsekrácyi: nosić go tylko maią w dni Solenne, w swoich tylko Diecezyach; á zaś vita suncti, z niemiż bydź powinni pochowáni według tegoż Korwina Kanonisty. OCIEC Swięty Arcybiskupom daie tytył: Fratres Venerabiles. EUROPA. o Papieżu y Patryarchach, Arcybiskupach EUROPA. o Papieżu, Arcybiskupach, Prymasach, Metropolitach
Kreuie OCIEC Swięty z PRYMASOW, to iest Pierwszych w ktorym Krolestwie y Prowincyi Arcy-Práłatow, ktorzy by nad Arcybiskupami y Biskupami w tymże Krolestwie y Prowincyi, prym mieli, et Iure Primatiali sądźili
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 150
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
obiera sobie za Głowę co dwa miesiące niejakiego Gonfalonier, przydając mu in assistentiam, Konsyliarzów 26. także pewnego czasu odmieniających się. Cały zaś Status Politicus zawisł na 240. Szlachetnych Osobach. EUROPA. Rzeczpospolita Łukiewska.
Biskup Lukceński, albo Lukiewski à solo Pontifice Romano dependuje, który ma usum Pallii, i innych Prerogatyw Arcybiskupom służących. Prałaci tameczni i Kanonicy w Chórze i na Procesjach zażywają Mitr białych more Kardynałów.
Gość do Luki wjeżdżający, broń zostawuje przy bramie, odjeżdzając odbiera, a to propter securitatem. Z tego Miasta jedwabnych wiele materyj i Hatłasów Lukiewskich wychodzi na świat. Z. MARYNA PISAŃSKA, SENEŃSKA były Respublicae, teraz są pod
obierá sobie zá Głowę co dwá miesiące nieiakiego Gonfalonier, przydaiąc mu in assistentiam, Konsiliarzow 26. także pewnego czasu odmieniaiących się. Cały zaś Status Politicus zawisł ná 240. Szlachetnych Osobach. EUROPA. Rzeczpospolita Łukiewska.
Biskup Lukcenski, albo Lukiewski à solo Pontifice Romano dependuie, ktory ma usum Pallii, y innych Prerogatyw Arcybiskupom służących. Práłaci tameczni y Kanonicy w Chorze y ná Procesyach zażywaią Mitr białych more Kardynáłow.
Gość do Luki wieżdżaiący, broń zostawuie przy bramie, odieżdzaiąc odbiera, á to propter securitatem. Z tego Miasta iedwábnych wiele materyi y Hatłásow Lukiewskich wychodźi ná świat. S. MARYNA PISANSKA, SENENSKA były Respublicae, teraz są pod
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 197
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Pan Bóg zwycięstwem z Maurów wsławił. Ze jednak tenże król Garsyą Żołnierza ślubem obowiązanego na wojnę przeciw Saracenom/ prześladował/ tak że nie dopuszczał aby mu kto co przedawał/ a to dla tego że Król sam przymierze był uczynił z Saraceny; Honoriusz go od tego przesladowania odwodził/ i jeśliby tego nie przestał/ Arcybiskupom Seguntyńskiemu i Cesaraugustańskiemu/ wykląć go kazał. 9. Poseł Papieski do Polski.
Do Polski Grzegorz de Crescentia od Papieża wysłany/ od Leszka Białego i od Iwona Biskupa z wielką czcią w Krakowie przyjęty/ gdzie wiele w Duchowieństwie poprawił/ i Leszka Książę z Pany pogodził. Tegoż Posła Papieskiego pokrewny/ tam w Krakowie
Pan Bog zwyćięstwem z Maurow wsławił. Ze iednak tenże krol Garsyą Zołnierza slubem obowiązanego ná woynę przećiw Saracenom/ prześladował/ tak że nie dopuszczał aby mu kto co przedawał/ á to dla tego że Krol sam przymierze był uczynił z Saráceny; Honoryusz go od tego przesládowánia odwodźił/ i ieśliby tego nie przestał/ Arcybiskupom Seguntynskiemu i Cesáraugustańskiemu/ wykląć go kazał. 9. Poseł Papieski do Polski.
Do Polski Grzegorz de Crescentia od Papieżá wysłány/ od Leszká Białego i od Iwoná Biskupá z wielką czćią w Krákowie przyięty/ gdźie wiele w Duchowienstwie popráwił/ i Leszká Xiążę z Pany pogodźił. Tegoż Posłá Pápieskiego pokrewny/ tám w Krákowie
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 53
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
na potym Żydów/ ani innych niewiernych/ do leczenia chorych Chrześcijan nie wzywano/ ani przypuszczano/ i żeby nikt się nie ważył po nich słać/ chodzić/ i onych używać/ tak dla siebie/ jako też i dla kogo inszego. Przykazując wszytkim wobec/ i każdemu z osobna Wielebnej Braci naszej Patriarchom/ Primasom/ Arcybiskupom/ Biskupom/ Oficjałom/ i każdemu Plebanowi/ i inszym staranie około dusz mającym i czyniącym/ pod klątwą naszą/ i innym wedle zdania naszego karaniem/ aby tę Konstytucją naszę/ w swoich Kościołach każdego Miasta/ i Diecezjej/ w których Żydzi/ i inszy niewierny mieszkają/ jak prędkoby rak ich na ten czas
ná potym Zydow/ áni innych niewiernych/ do leczenia chorych Chrześćian nie wzywano/ áni przypuszczano/ y żeby nikt się nie ważył po nich słáć/ chodźić/ y onych vżywáć/ ták dla śiebie/ iáko też y dla kogo inszego. Przykázuiąc wszytkim wobec/ y káżdemu z osobná Wielebney Bráći nászey Pátryárchom/ Primásom/ Arcybiskupom/ Biskupom/ Officyałom/ y káżdemu Plebanowi/ y inszym stáránie około dusz máiącym y czyniącym/ pod klątwą nászą/ y innym wedle zdánia nászego karániem/ áby tę Konstitucyą nászę/ w swoich Kośćiołách káżdego Miástá/ y Dioecezyey/ w ktorych Zydźi/ y inszy niewierny mieszkáią/ iák prętkoby rak ich ná ten czás
Skrót tekstu: SleszDow
Strona: 24
Tytuł:
Jasne dowody o doktorach żydowskich
Autor:
Sebastian Sleszkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
przybrano. A Kołucki refert w kronice polskiej fol 118, że gdy arcybiskup lwowski, Jan Przeszowski, koronował czwartą żonę króla Władysława Jagiełła, Zofią, siostrę Andrzeja książęcia kijowskiego, bo jej arcybiskup gnieźnieński Mikołaj Trąba niechciał koronować, ponieważ była schizmatyczka, zaraz temu praejudicatum zabieżano, aby koronacje królów polskich in successionem nie poszły arcybiskupom lwowskim, i starano się mocno o to na concilium konstancjeńskiem, gdzie r. p. 1415 sancitum, że Primatus samym arcybiskupom gnieźnieńskim należy. Co i Marcin Bielski testatur fol. 385. Prawo koronowania królów polskich dane jest arcybiskupom gnieźnieńskim r. p. 1450 za Kazimierza III. syna Jagiełłowego, a potem za Zygmunta
przybrano. A Kołucki refert w kronice polskiéj fol 118, że gdy arcybiskup lwowski, Jan Przeszowski, koronował czwartą żonę króla Władysława Jagiełła, Zofią, siostrę Andrzeja książęcia kijowskiego, bo jéj arcybiskup gnieźnieński Mikołaj Trąba niechciał koronować, ponieważ była schizmatyczka, zaraz temu praejudicatum zabieżano, aby koronacye królów polskich in successionem nie poszły arcybiskupom lwowskim, i starano się mocno o to na concilium konstancyeńskiém, gdzie r. p. 1415 sancitum, że Primatus samym arcybiskupom gnieźnieńskim należy. Co i Marcin Bielski testatur fol. 385. Prawo koronowania królów polskich dane jest arcybiskupom gnieźnieńskim r. p. 1450 za Kazimierza III. syna Jagiełłowego, a potém za Zygmunta
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 85
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
Jagiełła, Zofią, siostrę Andrzeja książęcia kijowskiego, bo jej arcybiskup gnieźnieński Mikołaj Trąba niechciał koronować, ponieważ była schizmatyczka, zaraz temu praejudicatum zabieżano, aby koronacje królów polskich in successionem nie poszły arcybiskupom lwowskim, i starano się mocno o to na concilium konstancjeńskiem, gdzie r. p. 1415 sancitum, że Primatus samym arcybiskupom gnieźnieńskim należy. Co i Marcin Bielski testatur fol. 385. Prawo koronowania królów polskich dane jest arcybiskupom gnieźnieńskim r. p. 1450 za Kazimierza III. syna Jagiełłowego, a potem za Zygmunta I. w r. p. 1507, i znowuż za Zygmunta Augusta r. p. 1550 potwierdzone. O czem
Jagiełła, Zofią, siostrę Andrzeja książęcia kijowskiego, bo jéj arcybiskup gnieźnieński Mikołaj Trąba niechciał koronować, ponieważ była schizmatyczka, zaraz temu praejudicatum zabieżano, aby koronacye królów polskich in successionem nie poszły arcybiskupom lwowskim, i starano się mocno o to na concilium konstancyeńskiém, gdzie r. p. 1415 sancitum, że Primatus samym arcybiskupom gnieźnieńskim należy. Co i Marcin Bielski testatur fol. 385. Prawo koronowania królów polskich dane jest arcybiskupom gnieźnieńskim r. p. 1450 za Kazimierza III. syna Jagiełłowego, a potém za Zygmunta I. w r. p. 1507, i znowuż za Zygmunta Augusta r. p. 1550 potwierdzone. O czém
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 85
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
