Cesarza od Elektorów, Stolica. Arcybiskup Moguntski jest Elektorem i Kanclerzem Imperyj w Niemczech.
5. Jest Arcybiskupstwo Trewirskie, którego stolica Trevir nad rzeką Mosellą. Konfluencja zaś sławne miasto, gdzie się łączą Mosella i Ren rzeki. Arcybiskup Trewirski jest Elektor Imperyj i Kanclerz we Francyj
6. Jest Biskupstwo i Diecezja Leodyiska do Koleńskiego Arcybiskupstwa należąca.
7. Jest Księstwo Juliaceńskie albo Gijlich i Clivii 8. Jest Kolonieńskie Arcybiskupstwo, którego stolica nad Renem tegoż imienia. Arcybiskup Koleński jest Elektor Imperyj i kanclerz we Włoszech. 9. Jest Westfalia Prowincja obszerna. Zamyka w sobie Księstwa Westfalii i Angaryj. Biskupstwa Monasterieńskie, Paderberneńskie, Mindeńskie, Osnabrugeńskie. Grafstwa
Cesarza od Elektorow, Stolica. Arcybiskup Moguntski iest Elektorem y Kánclerzem Imperii w Niemcech.
5. Iest Arcybiskupstwo Trewirskie, ktorego stolicá Trevir nád rzeką Mosellą. Konfluencya zaś słáwne miasto, gdzie się łączą Mosellá y Ren rzeki. Arcybiskup Trewirski iest Elektor Imperii y Kanclerz we Francyi
6. Iest Biskupstwo y Dyecezya Leodyiska do Koleńskiego Arcybiskupstwá náleżąca.
7. Iest Xięstwo Juliaceńskie álbo Giilich y Clivii 8. Jest Kolonieńskie Arcybiskupstwo, ktorego stolicá nád Renem tegoż imienia. Arcybiskup Koleński iest Elektor Imperii y kanclerz we Włoszech. 9. Iest Westfalia Prowincya obszerna. Zámyka w sobie Xięstwa Westfalii y Angarii. Biskupstwa Monasteryeńskie, Paderberneńskie, Mindeńskie, Osnábrugeńskie. Graffstwa
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: G
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
. Wakansu tego Król nie deklaruje nikomu, tylko, któryby rozwód wyrobił. Co gdy Reginaldowi Polusowi proponowano, podziękował za tę Godności Nominację. Ale TOMASZ Bolenus, Ojciec Metresy podał Kandydata Kaplicznika swego TOMASZA Kranmera: ten się podjął sprzeciwić Dekretowi Papieskiemu niepozwalającemu rozwodu. Przysiągł fałszywie i krzywo na Posłuszeństwo Papieżowi, bo by inaczej Arcybiskupstwa był nie dostąpił. Ten się woli Króla nigdy nie sprzeciwił, będąc versatilis ingenii, bez żadnej Religii człowiek, który tandem Roku 1553 żywcem spalony.
Król wziął sobie pretekst, że Duchowni powierzchowną władzę Legatom Papieskim przyznali przeciw woli Królewskiej, pozwał ich na Sąd, dobra ich do skarbu Królewskiego destynując. Ci większego się poniżenia
. Wakansu tego Krol nie deklaruie nikomu, tylko, ktoryby rozwod wyrobił. Co gdy Reginaldowi Polusowi proponowano, podziękował za tę Godności Nominácyę. Ale TOMASZ Bolenus, Oyciec Metresy podał Kandydata Kaplicznika swego TOMASZA Kranmera: ten się podiął sprzeciwić Dekretowi Papiezkiemu niepozwalaiącemu rozwodu. Przysiągł fałszywie y krzywo na Posłuszeństwo Papieżowi, bo by inaczey Arcybiskupstwa był nie dostąpił. Ten się woli Krola nigdy nie sprzeciwił, będąc versatilis ingenii, bez żadney Religii człowiek, ktory tandem Roku 1553 żywcem spalony.
Krol wziął sobie pretext, że Duchowni powierzchowną władzę Legatom Papiezkim przyznali przeciw woli Krolewskiey, pozwał ich na Sąd, dobra ich do skarbu Krolewskiego destynuiąc. Ci większego się poniżenia
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 94
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, potym Arcybiskupów Panów mające, tu przeniesionych z Hamburgu, teraz jest w Księstwo Świeckie przez Traktat Westfalski zamienione. Stolica jego BREMEN, BREMA nad rzeką Weserą, albo Wisurgis, na dwie części podzielone, w oboch ufortyfikowane, obronny Zamek mające, od Karola V Cesarza nie dobyte jest Imperialne Anseatyczne. Z okazji tego Arcybiskupstwa notandum, że w Niemczech oprócz dwóch Arcybiskupstw, tego jednego Bremeńskiego, a drugiego Magdbeburskiego, 14 Biskupst w Świeckie i Luterskie Księstwa zamieniono, w tedy, gdy było w Imperium Bellum Religionis. Sam Biskup Hildeshemeński niegdy od Karola Wielkiego fundowany utrzymał się w Wierze Katolickiej. Stolica i Katedra jego jest Miasto Hildeschejm nad rzeką Innerstem
, potym Arcybiskupow Panow maiące, tu przeniesionych z Hámburgu, teraz iest w Xięstwo Swieckie przez Traktat Westfalski zamienione. Stolica iego BREMEN, BREMA nad rzeką Weserą, albo Wisurgis, na dwie części podzielone, w oboch ufortyfikowane, obronny Zámek maiące, od Karola V Cesarzá nie dobyte iest Imperialne Anseatyczne. Z okázyi tego Arcybiskupstwa notandum, że w Niemczech oprocz dwoch Arcybiskupstw, tego iednego Bremeńskiego, a drugiego Magdbeburskiego, 14 Biskupst w Swieckie y Luterskie Xięstwá zámieniono, w tedy, gdy było w Imperium Bellum Religionis. Sam Biskup Hildeshemeński niegdy od Karola Wielkiego fundowany utrzymał się w Wierze Katolickiey. Stolicá y Katedra iego iest Miasto Hildescheym nád rzeką Innerstem
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 261
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Całego świata, praecipue o PolscE
póki Herezja nie zaraziła, Moskwa nie opanowała. Jest na to List Grzegorza IX, u Rajnauda Autora w Tomie 13 num: 16. Do tego Arcybiskupa należeli jako Suffraganei albo Comprovinciales Episcopi, Koroński, Ossylijski na Insule, Derpski, Sambieński, Pomezański, ba i Warmiński; aż Krzyżacy Arcybiskupstwa i Biskupstwa posiedli Roku 1236, według Bzowiusza. Biskupem Inflanckim, Krzysztof Szembek, Arcybiskup Gnieźnieński Prymas Koronny kupił Wieś, aby mieli titulum et vitulum. Kanoników Inflanckich jest dosyć po Polsce. Prowincja ta po zaszczepieniu Wiary Z zwała się Terra IESU et MARIAE.
Smoleńskie BISKUPSTWO fundować zaczął Zygmunt III Roku 1613, a Władysław IV
Całego świata, praecipuè o POLSZCZE
poki Herezya nie zaraziła, Moskwa nie opanowała. Iest na to List Grzegorza IX, u Raynauda Autora w Tomie 13 num: 16. Do tego Arcybiskupa należeli iako Suffraganei albo Comprovinciales Episcopi, Koroński, Ossyliyski na Insule, Derpski, Sambieński, Pomezański, ba y Warmiński; aż Krzyżacy Arcybiskupstwa y Biskupstwa posiedli Roku 1236, według Bzowiusza. Biskupem Inflanckim, Krzysztof Szembek, Arcybiskup Gnieźniński Prymas Koronny kupił Wieś, aby mieli titulum et vitulum. Kanonikow Inflanckich iest dosyć po Polszcze. Prowincya ta po zaszczepieniu Wiary S zwała się Terra IESU et MARIAE.
Smoleńskie BISKUPSTWO fundować zaczął Zygmunt III Roku 1613, a Władysław IV
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 304
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Pierwszy Prefekt tego kolegium był Klemens Galani, drugi Sebastian Akursy (Aloizy Pidou), trzeci Stefan Trombctti, czwarty Józef Radanaschi, piąty Jakub Costa, szósty Jerzy Laskarys, siódmy Moro, ósmy Rosetti. pag. 103 — 107. 1736.
Dnia 27go lutego, w kościele Ormiańskim Lwowskim odprawiła się elekcja Koadjutora Arcybiskupstwa Lwowskiego Ormiańskiego. Zjechali się Proboszczowie postronni i za konsensem z Rzymu czterech kandydatów obrano, z kłórych pierwszy X. Jakub Augustynowicz i od Rzymu za Koadjutora uznany.
O ś. Janie deszcze nadzwyczajnie panowały, Wisła rozlała na mil sześć, w polach wielkie szkody poczyniła. Poznań miasto nad rzeką Wartą leżące, przez 13 dni
Pierwszy Prefekt tego kollegium był Klemens Galani, drugi Sebastyan Akursy (Aloizy Pidou), trzeci Stefan Trombctti, czwarty Józef Radanaschi, piąty Jakób Costa, szósty Jerzy Laskarys, siódmy Moro, ósmy Rosetti. pag. 103 — 107. 1736.
Dnia 27go lutego, w kościele Ormiańskim Lwowskim odprawiła się elekcya Koadjutora Arcybiskupstwa Lwowskiego Ormiańskiego. Zjechali się Proboszczowie postronni i za konsensem z Rzymu czterech kandydatów obrano, z kłórych pierwszy X. Jakub Augustynowicz i od Rzymu za Koadjutora uznany.
O ś. Janie deszcze nadzwyczajnie panowały, Wisła rozlała na mil sześć, w polach wielkie szkody poczyniła. Poznań miasto nad rzeką Wartą leżące, przez 13 dni
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 194
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
, którzy zabili; nadto iż sam przyjedzie i króla przeprosi, arcybiskupowi pobrane dzierżawy wróci, nakład na wojnę nagrodzi, zdało się tak senatorom, którzy przy królu byli, iżby na tym przestał. Jakoż przestał i czas naznaczył, kiedy Firstemberk z arcybiskupem przyjachać miał. Przyjachali potym, a z nimi książę mekielburskie, koadjutor arcybiskupstwa ryskiego, w kilkaset koni, a przed namiotem wielkim, w którym uczyniono było obwyż miejsce, gdzie król siedział, zsiadszy z koni, przed króla przyszli, gdzie Firstemberk króla przeprosił, wyznawając, iż ta myśl nigdy w nim nie była, żeby z tak możnym monarchą walczyć miał; ale jako zawżdy pokoju i łaski
, którzy zabili; nadto iż sam przyjedzie i króla przeprosi, arcybiskupowi pobrane dzierżawy wróci, nakład na wojnę nagrodzi, zdało się tak senatorom, którzy przy królu byli, iżby na tym przestał. Jakoż przestał i czas naznaczył, kiedy Firstemberk z arcybiskupem przyjachać miał. Przyjachali potym, a z nimi książę mekielburskie, koadjutor arcybiskupstwa ryskiego, w kilkaset koni, a przed namiotem wielkim, w którym uczyniono było obwyż miejsce, gdzie król siedział, zsiadszy z koni, przed króla przyszli, gdzie Firstemberk króla przeprosił, wyznawając, iż ta myśl nigdy w nim nie była, żeby z tak możnym monarchą walczyć miał; ale jako zawżdy pokoju i łaski
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 215
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
potym i Derpt się poddał, przyjąwszy na się ciężkie brzemię.
Nastąpił rok 1559, którego królowa Katarzyna w Krakowie będąc, barzo i niebezpiecznie była zachorzała, do której król przybiegł z Piotrkowa i za staraniem jego i królewien do zdrowia przyszła. Nowo było pieczęć na sejmie dano po ks. Przerębskim (który był koadjutorem gnieźnieńskiego arcybiskupstwa i zaraz skoro ks. Dzierzgowski umarł, będąc już biskupem chełskim (!) do rady jako arcybiskup, dawszy przed sobą krzyż nieść, przyszedł) ks. Filipowi Padniowskiemu, człowiekowi cnotliwemu, godnemu i zasłużonemu; któremu tę pieczęć chłop prosty ale dawny złodziej ukradł tym sposobem. Gdy ksiądz z zamku do domu swego (
potym i Derpt się poddał, przyjąwszy na się ciężkie brzemię.
Nastąpił rok 1559, którego królowa Katarzyna w Krakowie będąc, barzo i niebezpiecznie była zachorzała, do której król przybiegł z Piotrkowa i za staraniem jego i królewien do zdrowia przyszła. Nowo było pieczęć na sejmie dano po ks. Przerębskim (który był koadjutorem gnieźnieńskiego arcybiskupstwa i zaraz skoro ks. Dzierzgowski umarł, będąc już biskupem chełskim (!) do rady jako arcybiskup, dawszy przed sobą krzyż nieść, przyszedł) ks. Filipowi Padniowskiemu, człowiekowi cnotliwemu, godnemu i zasłużonemu; któremu tę pieczęć chłop prosty ale dawny złodziej ukradł tym sposobem. Gdy ksiądz z zamku do domu swego (
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 216
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
prózno było myślić, k'temu widząc arcybiskup ryski, że brat jego książę pruskie w pokoju, za obroną Korony polskiej, jako za murem siedzi, perswadował Kietlerowi i inszym, żeby się pod obronę Korony polskiej uciekli.
I tak roku 1560 do Wilna przyjachał arcybiskup ryski z Kietlerem, mistrzem inflanckim i z książęciem mekielburskim, koadiutorem arcybiskupstwa ryskiego, prosząc, iżby ich król z ziemią wszytką inflancką pod obronę swą przyjął. Co król widząc być z dobrem państw swoich, że ci, którzy niekiedy ciężcy bywali księstwu litewskiemu, poddanemi teraz być chcą, chętnie na to zezwolił, i czas do tej sprawy naznaczył. Który gdy przyszedł, arcybiskup z Kietlerem mistrzem
prózno było myślić, k'temu widząc arcybiskup ryski, że brat jego książę pruskie w pokoju, za obroną Korony polskiej, jako za murem siedzi, perswadował Kietlerowi i inszym, żeby się pod obronę Korony polskiej uciekli.
I tak roku 1560 do Wilna przyjachał arcybiskup ryski z Kietlerem, mistrzem inflanckim i z książęciem mekielburskim, koadiutorem arcybiskupstwa ryskiego, prosząc, iżby ich król z ziemią wszytką inflancką pod obronę swą przyjął. Co król widząc być z dobrem państw swoich, że ci, którzy niekiedy ciężcy bywali księstwu litewskiemu, poddanemi teraz być chcą, chętnie na to zezwolił, i czas do tej sprawy naznaczył. Który gdy przyszedł, arcybiskup z Kietlerem mistrzem
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 222
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
ziemią wszytką inflancką pod obronę swą przyjął. Co król widząc być z dobrem państw swoich, że ci, którzy niekiedy ciężcy bywali księstwu litewskiemu, poddanemi teraz być chcą, chętnie na to zezwolił, i czas do tej sprawy naznaczył. Który gdy przyszedł, arcybiskup z Kietlerem mistrzem, wziąwszy do tego książę mekielburskie, koadjutora arcybiskupstwa ryskiego, poddali się pod obronę Korony polskiej i przysięgli, którą przysięgę im wydawał ksiądz Padniewski, podkanclerzy koronny, z wielką ceremonią i z zachowaniem dostojeństwa majestatu królewskiego. Ten Kietler potym, iż się tak królowi i senatorom zdało, lepiej ku bezpieczniejszemu i trwalszemu zadzierżeniu ziemie inflanckiej do Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego, uczynion w
ziemią wszytką inflancką pod obronę swą przyjął. Co król widząc być z dobrem państw swoich, że ci, którzy niekiedy ciężcy bywali księstwu litewskiemu, poddanemi teraz być chcą, chętnie na to zezwolił, i czas do tej sprawy naznaczył. Który gdy przyszedł, arcybiskup z Kietlerem mistrzem, wziąwszy do tego książę mekielburskie, koadjutora arcybiskupstwa ryskiego, poddali się pod obronę Korony polskiej i przysięgli, którą przysięgę im wydawał ksiądz Padniewski, podkanclerzy koronny, z wielką ceremonią i z zachowaniem dostojeństwa majestatu królewskiego. Ten Kietler potym, iż się tak królowi i senatorom zdało, lepiej ku bezpieczniejszemu i trwalszemu zadzierżeniu ziemie inflanckiej do Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego, uczynion w
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 222
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
z Wilna przyjachał ksiądz Padniewski, biskup krakowski, i postanowiwszy ks. arcybiskup te rzeczy, dla których synod był złożył, w miłości rozjachał się z księdzem biskupem krakowskim, który się nazad wrócił do Wilna; jednak ta przyjaźń miedzy niemi nie trwała długo. Tego roku król szwedzki Eryk Rewel wziął. Książę mekielburskie, koadjutor arcybiskupstwa ryskiego, zapomniawszy dobrodziejstwa królewskiego, odstąpił od pana do króla Eryka, a potym od naszych był pojmany i do Wilna przyprowadzony pod strażą, nad którym był starszym Wąsowic, dworzanin królewski, którego potym książę upewniwszy się, tulichem zabił zdradliwie, do czego się nie znał, ale sługę wydał, jakoby ten uczynić to miał
z Wilna przyjachał ksiądz Padniewski, biskup krakowski, i postanowiwszy ks. arcybiskup te rzeczy, dla których synod był złożył, w miłości rozjachał się z księdzem biskupem krakowskim, który się nazad wrócił do Wilna; jednak ta przyjaźń miedzy niemi nie trwała długo. Tego roku król szwedzki Eryk Rewel wziął. Książę mekielburskie, koadjutor arcybiskupstwa ryskiego, zapomniawszy dobrodziejstwa królewskiego, odstąpił od pana do króla Eryka, a potym od naszych był pojmany i do Wilna przyprowadzony pod strażą, nad którym był starszym Wąsowic, dworzanin królewski, którego potym książę upewniwszy się, tulichem zabił zdradliwie, do czego się nie znał, ale sługę wydał, jakoby ten uczynić to miał
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 223
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
