/ który dosyć ma mieć na samym sobie; z siebie samego ma być kontent/ wszystkie zamysły swoje/ i wszystkie myśli ma mieć o poddanych. Bonum suum non appetit, sed subditorum.Nie swego dobra pragnie/ ale Poddanych. To Poganin.
Przetoć też miedzy tytułami Pańskiemi najprzedniejsze imię jest być Ojcem. A arcyszczęśliwy tak i Pan/ do którego majętności gdy przydziesz/ albo przyjedziesz/ usłyszysz od Poddanych: Mamy Ojca/ a nie Pana. A to imię własne ma być Panów/ iż jako Ociec wszystkie swoje starania/ wszystkie kłopoty/ wszystkie zabiegi tym czyni animuszem/ aby opatrzył Syna/ zbogacił Syna: Tak Pan wszytko staranie ma
/ ktory dosyć ma mieć ná sámym sobie; z śiebie sámego ma bydź kontent/ wszystkie zámysły swoie/ y wszystkie myśli ma mieć o poddánych. Bonum suum non appetit, sed subditorum.Nie swego dobrá prágnie/ ále Poddánych. To Pogánin.
Przetoć też miedzy tytulámi Páńskiemi nayprzednieysze imię iest bydź Oycem. A árcysczęśliwy ták i Pán/ do ktorego máiętnośći gdy przydźiesz/ álbo przyiedźiesz/ usłyszysz od Poddánych: Mamy Oycá/ á nie Páná. A to imię włásne ma bydź Pánow/ iż iáko Oćiec wszystkie swoie stáránia/ wszystkie kłopoty/ wszystkie zábiegi tym czyni ánimuszem/ áby opátrzył Syná/ zbogáćił Syná: Ták Pan wszytko stáránie ma
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Iiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
