Bożego i dawnych praw tej Rzpltej. Musi to każdy przyznać, że jedna tylko ma być religia prawdziwa, a ochraniając wielu ich, musisz ochraniać i obłędliwej; jakoż idzie tu o ochronę wielu bluźnierstw, wniesionych do tej ubogiej Korony i Rzpltej naszej nie tylko już saskiej, augustańskiej, bratczykowskiej, kalwińskiej, ale i ariańskiej, indertskiej, nowokrczeńskiej, adamitskiej i co wiedzieć, jakich inszych. Więc jakie w tym absurdum dalej idzie, przypatrzcie się WM. Różnica jest wielka inter foedus et confoederationem. Foedus bywa miedzy temi, którzy nie podlegają jednemu prawu, miedzy pogany i narody chrześcijańskimi, jako i my mamy z Turki, Tatary i inszemi
Bożego i dawnych praw tej Rzpltej. Musi to każdy przyznać, że jedna tylko ma być religia prawdziwa, a ochraniając wielu ich, musisz ochraniać i obłędliwej; jakoż idzie tu o ochronę wielu bluźnierstw, wniesionych do tej ubogiej Korony i Rzpltej naszej nie tylko już saskiej, augustańskiej, bratczykowskiej, kalwińskiej, ale i aryańskiej, indertskiej, nowokrczeńskiej, adamitskiej i co wiedzieć, jakich inszych. Więc jakie w tym absurdum dalej idzie, przypatrzcie się WM. Różnica jest wielga inter foedus et confoederationem. Foedus bywa miedzy temi, którzy nie podlegają jednemu prawu, miedzy pogany i narody chrześciańskimi, jako i my mamy z Turki, Tatary i inszemi
Skrót tekstu: RespDuchCzII
Strona: 233
Tytuł:
Respons od Duchowieństwa, na piśmie podany z strony konfederacji
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
rozmaitych błędach wychowawszy się/ nie wszyscy wiedzą jako wierzyli przedtym/ i jako mają wierzyć napotym/ Przeto kapłani pierwej niżeli ich przypuszczą do Komunii i pożywania tego Naświętszego Sakramentu/ mają się wywiadować/ od jakiej Sekty przychodzą/ i jeśliże ochrzczonymi są. Bo inaczej nie mogą być uczestnikami tego Chleba Anielskiego/ jeśli z Sekty Ariańskiej/ abo niezbożności Macho- metańskiej przychodzą. Aboli też między nami urodziwszy się z rodziców/ co nic nie wierzyli/ nie ochrzczonymi porośli. A Chrystus Pan dla tego ten Sakrament Ciała i krwie swojej przenadroższej postanowił/ i rozdawał czasu męki swojej/ kiedy już miał iść na śmierć/ iż to Ciało jego przenaświętsze nie miało
rozmáitych błędách wychowawszy się/ nie wszyscy wiedzą iáko wierzyli przedtym/ y iáko máią wierzyć nápotym/ Przeto kápłani pierwey niżeli ich przypuszczą do Kommuniey y pożywánia tego Naświętszego Sákrámentu/ máią się wywiádowáć/ od iákiey Sekty przychodzą/ y iesliże okrzczonymi są. Bo ináczey nie mogą bydź vczestnikámi tego Chlebá Anyelskiego/ ieśli z Sekty Aryáńskiey/ ábo niezbożnośći Mácho- metáńskiey przychodzą. Aboli też między námi vrodźiwszy się z rodźicow/ co nic nie wierzyli/ nie okrzczonymi porośli. A Chrystus Pan dla tego ten Sakráment Ciáłá y krwie swoiey przenadroższey postánowił/ y rozdawał czásu męki swoiey/ kiedy iuż miał iść ná śmierć/ iż to Ciáło iego przenaświętsze nie miáło
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 53
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
ten skarb Garnczarz i powoli się bogacić począł. Umierając siostrze swej odkazał ten Święty Depozyt, z relacją, skąd i jak go dostał. Ta sama O SS. Relikwiach.
życie swe kończąc, oddała mężowi i rewelowała okoliczności; tak przez Sukcesją Głowa Z. szła w owym domu garncarza, aż się dostała Stefanowi Kapłanowi Ariańskiej sekty, a ten w glinianym naczyniu zakopał w jednym Manastyrze: cuda się tam dzialy, które on Stefan swej Ariańskiej sekcie. Wygnany za Herezją z Klasztoru Stefan, Głowy wziąć z sobą nie mógł. Roku tandem 760. za Konstantyna Kopronima Cesarza Heretyka Ihumen, albo Superior Klasztoru Marcellus, widzenie miał przez sen, to
ten skarb Garncżarz y powoli sie bogacić pocżął. Umieraiąc siostrze swey odkazał ten Swięty Depozyt, z relacyą, zkąd y iak go dostał. Ta sama O SS. Relikwiach.
życie swe końcżąc, oddała mężowi y rewelowała okolicżności; tak przez sukcessyą Głowa S. szła w owym domu garncarza, aż się dostała Stefanowi Kapłanowi Ariańskiey sekty, á ten w glinianym nacżyniu zakopał w iednym Manastyrze: cuda się tam dzialy, ktore on Stefan swey Ariánskiey sekcie. Wygnany za Herezyą z Klasztoru Stefan, Głowy wziąć z sobą nie mogł. Roku tandem 760. za Konstantyna Kopronima Cesarza Heretyka Ihumen, albo Superior Klasztoru Marcellus, widzenie miał przez sen, to
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 151
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
/ tedybych mu tego nigdy nie k uczynił. Toż i Justynianus Cesarz Rzymski uczynił Gilimerowi królowi Wandalskiemu w Afryce pojmanemu/ i przez Bellisariusza Hetmana do Carogroda z triumfem przyprowadzonemu/ temu dał Cesarz na wychowanie pewne dochody w Gallaciej/ i chciał go uczynić Patricjuszem/ to jest Szlachcicem wysokim Rzymskim: ale iż niewirności Ariańskiej odstąpić niechciał/ niegodnym go takiej czci szlachectwa Rzymskiego osądził. Na pohańca czci szlacheckiej kłaść nie chciał. w ro. 1248. Tatarowie nie są szlachtą ani Ziemian. i Paulus Aemil. lib. 7. histor. Ad nobilitatem non admitrendus quis Christiani nominis hostis aut pręuarycator k Ganfred, de bello loco. Procopius
/ tedybych mu te^o^ nigdy nie k vcżynił. Toż y Iustynianus Cesarz Rzymski vcżynił Gilimerowi krolowi Wándálskiemu w Afryce poimánemu/ y przez Bellisáriuszá Hetmaná do Carogrodá z tryumphem przyprowadzonemu/ temu dał Cesarz ná wychowánie pewne dochody w Gálláciey/ y chćiał go vcżynić Pátricyuszem/ to iest Szláchcicem wysokim Rzymskim: ále iż niewirnośći Aryańskiey odstąpić niechćiał/ niegodnym go tákiey cżći szláchectwá Rzymskiego osądźił. Ná poháńcá cżći szlácheckiey kłáść nie chćiał. w ro. 1248. Tátárowie nie są szláchtą áni Ziemián. i Paulus Aemil. lib. 7. histor. Ad nobilitatem non admitrendus quis Christiani nominis hostis aut pręuaricator k Ganfred, de bello loco. Procopius
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 11
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
barzo przechwala/ jest nauka nie jego głowy/ ale Mahometowej/ bo takiego Chrystusa wyznawa/ jakiego Mahomet w Alkoranie opisał/ i także pisma rozumie jako Mahomet. A tak pod imieniem Ewangeliej Alkoran Turecki wprowadza. A uczynię to dla słusznych i wielkich przyczyn. M. boi się Anatema Mahometowego . wedle Alkoranu Tureckiego. Czemu Ariańskiej nauki Alkoranu dowodzi.
Naprzód/ abym temu Panu ziął tę maszkarę/ kiedy się niesłusznie zowie Chrześcijaninem/ gdyż jest własnym Mahometanem/ jako to każdy wnetże obaczy.
Druga/ aby się tak barzo nie przebuczał/ jakoby mu coś nowego objawiono: jużci to dawno przed nim Mahomet wiedział/ i wypisał: przeto
bárzo przechwala/ iest náuka nie iego głowy/ ále Mahometowey/ bo tákiego Chrystusá wyznawa/ iákiego Máhomet w Alkoranie opisał/ y tákże pismá rozumie iáko Mahomet. A tak pod imieniem Ewángeliey Alkoran Turecki wprowadza. A vczynię to dla słusznych y wielkich przyczyn. M. boi się Anáthemá Máhometowego . wedle Alkoranu Tureckiego. Czemu Ariánskiey náuki Alkoranu dowodźi.
Naprzod/ ábym temu Pánu ziął tę mászkárę/ kiedy się niesłusznie zowie Chrześćiáninem/ gdyż iest własnym Máhometanem/ iáko to káżdy wnetże obaczy.
Druga/ áby się ták bárzo nie przebuczał/ iákoby mu coś nowego obiáwiono: iużći to dawno przed nim Máhomet wiedźiał/ y wypisał: przeto
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 3
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
: ale szkoda się słowy bawić/ lepiej to samą rzeczą pokazać. Będę mu tedy wyliczał po jednym Artykule z osobna/ dla lepszego zrozumienia/ co P. M. trzyma o Chrystusie/ a co też Mahomet: a w rzeczy samej dozna/ że się na jednegoż Mesjasza zgodzą. Mesjasz nowych Arianów PIERWSZY Artykuł Ariańskiej i Tureckiej niewierności. Chrystus nie jest Bogiem Chrześcijańskim/ tylko sam Bóg Ociec.
TAk P. M. w piewszym zniesieniu swoim wyznawa/ a we wtórym zniesieniu/ położył to prawie na czele ksiąg swoich/ pierwej niż co inszego powiedział. A wyznawa to/ jako sam powiada/ krótko a w bród: takci
: ále szkoda się słowy báwić/ lepiey to sámą rzeczą pokázáć. Będę mu tedy wyliczał po iednym Artykule z osobná/ dla lepszego zrozumienia/ co P. M. trzyma o Chrystuśie/ á co też Mahomet: á w rzeczy sámey dozna/ że się na iednegoż Messyaszá zgodzą. Messyasz nowych Arianow PIERWSZY ARTYKVL Ariáńskiey y Tureckiey niewiernośći. Chrystus nie iest Bogiem Chrześćiáńskim/ tylko sam Bog Oćiec.
TAk P. M. w piewszym znieśieniu swoim wyznawa/ á we wtorym znieśieniu/ położył to práwie ná czele kśiąg swoich/ pierwey niż co inszego powiedźiał. A wyznawa to/ iáko sam powiáda/ krotko á w brod: tákći
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 4
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
z Żydami i z Turkami jakiego Antychrysta/ wedle onego co o takich napisano: Niezbożny gdy w głębokość zajdzie, niedba, odważy i zbawienie i uczciwe swoje/ a rzecz potym: Non est Deus. Wszak się to wnetże da widzieć. wedle Alkoranu Tureckiego. Ariani co raz spychają Pana Chrystusa. WTÓRY Artykuł Ariańskiej i Tureckiej niewierności. Bóg nie jest w Trójcy jedyny.
NIechce P. M. znać Boga we trzech osobach/ że się boi aby miasto jednego Boga trzech nie musiał mieć: a do tego Trójca ta/ jego rozumowi w głowę się sprzeciwi/ także i jego Dialektyce/ ani mu się też zda ta wiara
z Zydámi y z Turkámi iakiego Antychrystá/ wedle onego co o takich nápisano: Niezbożny gdy w głębokość zaydzie, niedba, odważy y zbáwienie y vczćiwe swoie/ á rzecz potym: Non est Deus. Wszák się to wnetże da widźieć. wedle Alkoranu Tureckiego. Ariani co raz spycháią Pána Chrystusá. WTORY ARTYKVL Ariánskiey y Tureckiey niewiernośći. Bog nie iest w Troycy iedyny.
NIechce P. M. znáć Bogá we trzech osobách/ że się boi áby miásto iednego Bogá trzech nie muśiał mieć: á do tego Troycá tá/ iego rozumowi w głowę się sprzećiwi/ tákże y iego Diálektyce/ áni mu się też zda tá wiárá
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 7
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
o czym było wyższej. Bał się trzech bogów/ a przecię na nie napadł. takci dół pod kim kopiąc/ sam się pierwej ułowił. Gadać jeszcze sieła P. M. o rozumie swoim/ ale niżej będziem się uczyć rozumu i Dialektyki: dosyć tak teraz/ aby się nauczył rozumieć pisma. TRZECI Artykuł Ariańskiej i Tureckiej niewierności. Chrystus nie był przed narodzeniem ś. Panny Mariej.
NIe wierzy P. M. żeby Chrystus był przed tym niż się z Panny Mariej urodził. Acz na drugim miejscu powiada: że niż począł uczyć/ był i Słowem i Bogiem/ ale u Boga: wszkaże tego nie dokłada/ kidy
o czym było wyzszey. Bał się trzech bogow/ á przećię ná nie nápadł. tákći doł pod kim kopiąc/ sam się pierwey vłowił. Gadać ieszcze śiełá P. M. o rozumie swoim/ ále niżey będźiem się vczyć rozumu y Dyálektyki: dosyć ták teraz/ áby się nauczył rozumieć pismá. TRZECI ARTYKVL Ariáńskiey y Tureckiey niewiernośći. Chrystus nie był przed národzeniem ś. Pánny Máryey.
NIe wierzy P. M. żeby Chrystus był przed tym niż się z Pánny Maryey vrodźił. Acz ná drugim mieyscu powiáda: że niż począł vczyć/ był y Słowem y Bogiem/ ále v Bogá: wszkaże tego nie dokłáda/ kidy
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 16
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
wierzy/ żeby miał być przedtym/ niż się narodził z Panny. Taką zgoda jest P. M. z Mahometem/ lepsza niż z Chrześcijany. Acz P. M. nie rad tego słyszy i powiada/ że nic po tej pracej było: aleć przyda się przecię do czego/ aby wżdy pokazać statek nauki Ariańskiej. Fol: 69. wedle Alkoranu Tureckiego. Statek Arianów.
Do tego się bowiem zna P. M. żeć oni starzy Ariani pozwalali tego/ że Chrystus był niż się z Panny narodził/ i przez niego są wszytkie rzeczy stworzone/ a w tymci się oni starzy Ariani z temi młodemi nie zgadzają. Co
wierzy/ żeby miał być przedtym/ niż się národźił z Pánny. Táką zgodá iest P. M. z Máhometem/ lepsza niż z Chrześćiány. Acz P. M. nie rad tego słyszy y powiáda/ że nic po tey pracey było: aleć przyda się przećię do czego/ áby wżdy pokázáć státek náuki Aryańskiey. Fol: 69. wedle Alkoranu Tureckiego. Státek Aryanow.
Do tego się bowiem zna P. M. żeć oni stárzy Aryani pozwaláli tego/ że Chrystus był niż się z Pánny národźił/ y przez niego są wszytkie rzeczy stworzone/ á w tymći się oni stárzy Aryani z temi młodemi nie zgadzáią. Co
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 17
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
z Panny Mariej: bo ten jako kłamca nie może zawżdy jednego mówić. Przetoż nie jest godzien wiary/ jako gdy przez stare Ariany przeciw Bóstwu Chrystusowemu mówi/ tak kiedy teraz przez te nowe Mahometany mówi. wedle Alkoranu Tureckiego. Nowe Aria[...] starzy potępi[...] . Jako starzy i nowi Arianie nieprawdę[...] wią. Pewna przyczyna niezgody Ariańskiej Orat: 2. contra Aria. Mesjasz nowych Arianów CZWARTY Artykuł Ariańskiej i Tureckiej niewierności. Chrystus nie jest przedwiecznym Synem Bożym. Fol: 53.
NIe wierzy P. M. żeby Chrystus był przedwiecznym Synem Bożym. O tej przedwieczności/ powiada/ i o takim Bóstwie/ nie masz nigdziej w piśmie. A chociaż
z Pánny Máryey: bo ten iáko kłamcá nie może záwżdy iednego mowić. Przetoż nie iest godźien wiáry/ iáko gdy przez stáre Aryany przećiw Bostwu Chrystusowemu mowi/ ták kiedy teraz przez te nowe Máhometany mowi. wedle Alkoranu Tureckiego. Nowe Arya[...] stárzy potępi[...] . Iáko stárzy y nowi Aryanie nieprawdę[...] wią. Pewna przyczyná niezgody Ariáńskiey Orat: 2. contra Aria. Messyasz nowych Arianow CZWARTY ARTYKVL Ariáńskiey y Tureckiey niewiernośći. Chrystus nie iest przedwiecznym Synem Bożym. Fol: 53.
NIe wierzy P. M. żeby Chrystus był przedwiecznym Synem Bożym. O tey przedwiecznośći/ powiáda/ y o tákim bostwie/ nie mász nigdźiey w pismie. A choćiaż
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 20
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
