Ale i tych Pipinus Król Francuski zwyciężywszy, Rawennę darował Papieżowi, i gdy ciż sami sobie uzurpowali, Karol Wielki cale Longobardów pokonawszy, Prawo Biskupom Rzymskim potwierdził do Rawenny, i do Romandii, albo Romandioli. Dwudziestu dwóch tu było Biskupów Męczenników. Wtym samym Kraju jest Miasto Aryminium vulgo Rimini, gdzie było Konsylium na Arianów. Jest tu jeszcze Amphitheatrum i Brama triumfalna Powietrze zdrowe bardzo; jakoż znaleziony Mężczyzna lat mający 150, a Białogłowa 177, co jest znakiem dobrego temperamentu aury.
W Księstwie URBINACKIM do Papieża należącym, jest pod protekcją Ojca Świętego Sant Maryno, Miasto Stołeczne Rzeczy pospolitej od lat 600 wolnej. Jest nad sześciu tysiącami tylko
Ale y tych Pipinus Krol Francuski zwyciężywszy, Rawennę darował Papieżowi, y gdy ciż sami sobie uzurpowali, Karol Wielki cale Longobardow pokonawszy, Prawo Biskupom Rzymskim potwierdził do Ráwenny, y do Romandiii, albo Romandioli. Dwudziestu dwoch tu było Biskupow Męczennikow. Wtym samym Kraiu iest Miasto Ariminium vulgo Rimini, gdzie było Koncilium na Aryanow. Iest tu ieszcze Amphitheatrum y Brama tryumfalna Powietrze zdrowe bardzo; iakoż znaleziony Męszczyzna lat maiący 150, a Białogłowa 177, co iest znakiem dobrego temperamentu aury.
W Xięstwie URBINACKIM do Papieża należącym, iest pod protekcyą Oyca Swiętego Sant Marino, Miasto Stołeczne Rzeczy pospolitey od lat 600 wolney. Iest nad sześciu tysiącami tylko
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 209
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
/ nie dopuściliby byli wsiadać na się. Ja niechcę Arianów bronić/ niechże tak będzie jako chce P. M. że nieprawdę mówili/ źle a fałszywie pisma wykładali/ i niegodni są wiary. któż to powiada? Pan Moskorzewski/ a ktoby temu nie wierzył? Ale kiedyby też onych starych Arianów spytać/ jeśli też ci młodzi prawdę mówią? abo jeśli też prawdziwie pisma rozumieją? Nie trzeba o tym wątpić żeby im nie pochlebili: oni którzy tak wielką część świata zawiedli/ tak wiele Cesarzów omamili/ takie okrucieństwa nad Chrześcijany czynili/ jakoby tych w nieprawdzie nie przekonali? Mam pewny dowód tego: Był też jeden
/ nie dopuśćiliby byli wśiádáć ná się. Ia niechcę Aryanow bronić/ niechże ták będźie iáko chce P. M. że nieprawdę mowili/ źle á fałszywie pismá wykłádáli/ y niegodni są wiáry. ktoż to powiáda? Pan Moskorzewski/ á ktoby temu nie wierzył? Ale kiedyby też onych stárych Aryanow spytáć/ iesli też ći młodźi prawdę mowią? ábo iesli też prawdźiwie pismá rozumieią? Nie trzebá o tym wątpić żeby im nie pochlebili: oni ktorzy ták wielką część świátá záwiedli/ ták wiele Cesarzow omamili/ tákie okrućienstwá nád Chrześćiány czynili/ iakoby tych w nieprawdźie nie przekonáli? Mam pewny dowod tego: Był też ieden
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 19
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Miłość Chrześcijańska/ grzechy się czy nieumnożyły? puściliśmy nieboże cug/ brniemy w grzechach/ Spowiedź bez Skruchy tylko Imię jej/ a zwyczaj zostaje/ a jak łatwe rozgrzeszenie/ tak prędkie do grzechów wracanie się. Już niema; grzechy śmiertelne za powszechne ludzie mają/ wieleście tą tak zbytnią Indulgencją waszą pozyskali Arianów/ Heretików/ nuż inszych Państw wieleście nawrócili/ Anglia/ Szkocja/ Szwecja/ Niderlandy/ etc. czy nie przez takowe wasze Indulgencje zginęły. O Sakramencie Pokuty Z. O Sakramencie Pokuty Z. O Sakramencie NA FałszYWIE WYLICZONE INCONVENIENTIA W SAKRAMENCIE EVCHARYSCji ODPOWIEDZ.
(Powiadasz, że Materia Naświętszego Sakramentu Eucharystii, jest Chleb
Miłość Chrześćiáńska/ grzechy się czy nieumnożyły? puśćilismy nieboże cug/ brniemy w grzechách/ Spowiedź bez Skruchy tylko Imię iey/ á zwyczay zostáie/ á iák łátwe rozgrzeszenie/ ták prędkie do grzechow wracánie się. Iuż niema; grzechy śmiertelne zá powszechne ludźie máią/ wieleśćie tą ták zbytnią Indulgencyą wászą pozyskáli Arianow/ Haeretikow/ nuż inszych Państw wieleśćie náwroćili/ Anglia/ Szkocya/ Szwecya/ Niderlándy/ etc. czy nie przez tákowe wásze Indulgencye zginęły. O Sákrámenćie Pokuty S. O Sákrámenćie Pokuty S. O Sákrámenćie NA FALSZYWIE WYLICZONE INCONVENIENTIA W SAKRAMENCIE EVCHARYSTIEY ODPOWIEDZ.
(Powiadasz, że Máteria Naświętszego Sakrámentu Eucharistiey, iest Chleb
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 48
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
w tej złożył mogile. A na cóż wiele pola, kiedy tylko tyle Człeku potrzeba, ile swym zalęże ciałem? Na co wielki tytuł, kto w rzeczy samej małem? Wprzód kasztelan wojnicki, potem wojewoda Krakowski, godzien obu, wątpić o tym szkoda. Chodził posłem o pomoc na Szwedów do Wiednia, Wygnał też arianów; i to niepoślednia Tych wszytkich jego fortun i sławy podpora, Gdy zostawił godnego cnót swych sukcesora. 78. GROBOWI
Quoniam ipsis etiam fata data sunt sepulchris
Nie ciała tylko ludzkie, ale i ich groby Srogiej śmierci podległy bez wątpienia. Kto by Znalazł, kędy Herkules, kędy Samson duży Albo legł Aleksander Wielki? Ten
w tej złożył mogile. A na cóż wiele pola, kiedy tylko tyle Człeku potrzeba, ile swym zalęże ciałem? Na co wielki tytuł, kto w rzeczy samej małem? Wprzód kasztelan wojnicki, potem wojewoda Krakowski, godzien obu, wątpić o tym szkoda. Chodził posłem o pomoc na Szwedów do Wiednia, Wygnał też aryjanów; i to niepoślednia Tych wszytkich jego fortun i sławy podpora, Gdy zostawił godnego cnót swych sukcesora. 78. GROBOWI
Quoniam ipsis etiam fata data sunt sepulchris
Nie ciała tylko ludzkie, ale i ich groby Srogiej śmierci podległy bez wątpienia. Kto by Znalazł, kędy Herkules, kędy Samson duży Albo legł Aleksander Wielki? Ten
Skrót tekstu: PotNagKuk_I
Strona: 461
Tytuł:
Nagrobki
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
treny, lamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
