jako przedtym tak i teraz. Bo kto się raz przeniewierzy/ nie jest godzien wiary/ a cóż kiedy dwa abo trzy razy? Przeniewierzył się P. M. naprzód kiedy został Luteranem/ potym Kalwinistą/ aż Arianem/ aż to czwarty raz imo prawo Mahometanem: a jakoż mu wierzyć? Przepowiedzenie Chrześcijańskie ziściło się[...] Arianach. M. przeniewierzył się.
Ale już przysłuchajmy się/ słusznali to wymówka/ aby dla niej Ariani raczej z Mahometem/ niżli z Chrześcijany przestawać mieli? A kto to rozkazał żebyśmy nic nie wierzyli jedno co w piśmie ś. wyraźnie napisano? Kto tak uczył? Ani Chrystus/ ani Apostoł żaden/ ani Ewangelista
iáko przedtym ták y teraz. Bo kto się raz przeniewierzy/ nie iest godźien wiáry/ á coż kiedy dwá ábo trzy rázy? Przeniewierzył się P. M. naprzod kiedy został Luteranem/ potym Kálwinistą/ áż Aryanem/ áż to czwarty raz imo práwo Máhometanem: á iákoż mu wierzyć? Przepowiedzenie Chrześćiáńskie ziśćiło się[...] Arianách. M. przeniewierzył się.
Ale iuż przysłuchaymy się/ słusznali to wymowká/ áby dla niey Aryani ráczey z Máhometem/ niżli z Chrześćiány przestáwáć mieli? A kto to roskazał żebysmy nic nie wierzyli iedno co w pismie ś. wyráźnie nápisano? Kto tak vczył? Ani Chrystus/ áni Apostoł żaden/ áni Ewángelistá
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 8
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jednej istności z Bogiem: o czym już było trochę przedtym. Po Żydziech byli też Ariani/ ludzie snać gorszy niż Żydowie/ dla wielkiego okrucieństwa którego nad Chrześcijany dokazowali tylko o tę jedność istności syna Bożego z ojcem: jako wiele krwie Chrześcijańskiej o to naroźlewali/ pełne są tego historie: wszakże przecię nie przemogli. Po Arianach zostali Mahometani/ których Alkoran na tym jest/ aby syna Bożego jednego Bóstwa z ojcem odsądził: tym słowom/ Ja i Ociec jedno jesteśmy/ głównymi będać nieprzyjacioły: o toż Chrześcijany przeszladują. Przestaje też Ariany staremi i z Mahometem.
Niechajże tu P. M. obaczy z kim przeciw synowi Bożemu przestaje/ i
iedney istnośći z Bogiem: o czym iuż było trochę przedtym. Po Zydźiech byli też Aryani/ ludźie snać gorszy niż Zydowie/ dla wielkiego okrućieństwá ktorego nad Chrześćiány dokázowáli tylko o tę iedność istnośći syná Bożego z oycem: iáko wiele krwie Chrześćiánskiey o to nároźlewáli/ pełne są tego historye: wszákże przećię nie przemogli. Po Aryanách zostáli Máhometani/ ktorych Alkoran ná tym iest/ aby syná Bożego iednego Bostwá z oycem odsądźił: tym słowom/ Ia y Oćiec iedno iestesmy/ głownymi będac nieprzyiaćioły: o toż Chrześćiány przeszláduią. Przestáie też Aryany stáremi y z Máchometem.
Niechayże tu P. M. obaczy z kim przećiw synowi Bożemu przestáie/ y
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 39
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
