w snopki powiązawszy /do tamtego gumna wprowadzisz/ gdzie wieczne bezpieczenństwo i błogosławieństwo. Tób: 4. v. 7. Aug: T. Aq. Cuda i Paraeneses. Eutrop: Lib: 17. Psal: 125. v 7. CVD XII. ROKV PO NARÓDZENIV PAŃSKIM, 1617.
Z Julianny Świętego Arianin Ciała Gdy łup bierze, patrz jaka kląska go potkała. NIe pozwolił ten rozumiem drapieżny/ który złodziejstwa zakazał/ ale pod imieniem tej/ zamknął każde niesłuszne rzeczy rozgrabienie/ przeciwko woli Pana tej rzeczy/ i świętokradźstwo w tenże rejestr inkluduje się/ które wedle osób/ miejsc/ i innych rzeczy dzieje się. To
w snopki powiązawszy /do támtego gumná wprowádzisz/ gdzie wieczne bespieczẽnstwo y błogosłáwieństwo. Tob: 4. v. 7. Aug: T. Aq. Cudá y Paraeneses. Eutrop: Lib: 17. Psal: 125. v 7. CVD XII. ROKV PO NARODZENIV PANSKIM, 1617.
Z Iuliánny Swiętego Ariánin Ciáłá Gdy łup bierze, pátrz iáka kląská go potkáłá. NIe pozwolił ten rozumiem drapieżny/ ktory złodźieystwá zákazał/ ále pod imieniem tey/ zámknął káżde niesłuszne rzeczy rozgrábienie/ przećiwko woli Páná tey rzeczy/ y świętokradźstwo w tenże reiestr inkluduie się/ ktore wedle osob/ mieysc/ y innych rzeczy dźieie się. To
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 129.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
się/ przy tym niechaj prawda zostaje. A gdy przy wielu ludzi przyszło on pierścionek wyimować/ a on dobry Katolik począł trwożyć z sobą/ przystąpiwszy się Diakon jeden na imię Jacek/ z wielką ufnością na potwierdzenie wiary świętej Katolickiej/ zawinąwszy sobie rękaw/ dobył pierścionka onego/ ukropem wrzącym nic nie sparzony. Co widząc Arianin/ rozumiał że też i on tak nie sparzywszy się/ miał onego pierścionka dobyć/ włożył rękę w ukrop/ alić ciało wszytko z kości opadło. Mówi tedy do wszytkich Arcybiskup Walencki. Ale obaczmy też powinność naszę/ jakośmy powinni wyznawając Pana Boga naszego w Trójcy świętej jedynego/ miłować go dobrowolnie z ochotą/ oddawać
się/ przy tym niechay prawdá zostáie. A gdy przy wielu ludźi przyszło on pierśćionek wyimowáć/ á on dobry Kátholik począł trwożyć z sobą/ przystąpiwszy się Dyákon ieden ná imię Iácek/ z wielką vfnośćią ná potwierdzenie wiáry świętey Kátholickiey/ záwinąwszy sobie rękaw/ dobył pierśćionká onego/ vkropem wrzącym nic nie spárzony. Co widząc Aryánin/ rozumiał że też y on ták nie spárzywszy się/ miał one^o^ pierśćionká dobyć/ włożył rękę w vkrop/ álić ćiáło wszytko z kośći opádło. Mowi tedy do wszytkich Arcybiskup Wálencki. Ale obaczmy też powinność nászę/ iákosmy powinni wyznawáiąc Páná Bogá nászego w Troycy świętey iedynego/ miłowáć go dobrowolnie z ochotą/ oddáwáć
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 11
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
. Inaczej/ kto tak nie wierzy/ jako kościół święty Katolicki uczy/ zbawionym być żadną miarą nie może/ jako mówi Jan święty: Wiedzcież tedy Poganie bałwochwalcy/ Żydowie niewierni/ sprośni Mahometani/ i wszyscy jakiejkolwiek sekty jesteście Heretycy/ i odszczepieńcy od kościoła Katolickiego/ iż . Jako niegdy bluźnił w Konstantynopolu niezbożny jeden Arianin/ za czasów Anastazjusza Cesarza/ jako świadczą rozmaici pisarze. Na którego jawnie natychmiast/ skoro przeciwko Trójcy Przenaświętszej z ust swoich bluźnierstwa wypuścił/ spuścił P. Bóg troisty piorun/ i spalił go na proch zarazem/ chcący jego niezbożność ukarać. Mówi tedy Paulus Diaconus w Historyjej swojej: Jako z przyrodzenia znamy rodzice swoje
. Ináczey/ kto ták nie wierzy/ iáko kośćioł święty Kátholicki vczy/ zbáwionym bydź żadną miárą nie może/ iáko mowi Ian święty: Wiedzćież tedy Pogánie báłwochwálcy/ Zydowie niewierni/ sprośni Máchometani/ y wszyscy iákieykolwiek sekty iesteśćie Heretycy/ y odszczepieńcy od kośćiołá Kátholickiego/ iż . Iáko niegdy bluźnił w Konstántynopolu niezbożny ieden Aryánin/ zá czásow Anástázyuszá Cesárzá/ iáko świádczą rozmáići pisárze. Ná ktorego iáwnie nátychmiast/ skoro przećiwko Troycy Przenaświętszey z ust swoich bluźnierstwá wypuśćił/ zpuśćił P. Bog troisty piorun/ y zpalił go ná proch zárázem/ chcący iego niezbożność vkáráć. Mowi tedy Paulus Diaconus w Historyiey swoiey: Iáko z przyrodzenia znamy rodzice swoie
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 21
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
. Przed tą jego sztuką brzy- Mahometanismus, albo Religia Turecka
dziła się nim Zona, że często złą cierpiał chorobę, rzucającą nim o ziemię, którą on słabość i padanie, udał za adorację Anioła, tojest. przed Gabrielem Archaniołem często mu się pokazującym, padał z rewerencyj. Był w te czasy w Arabii Mnich SERGIUS Arianin tułający się, za Herezję, z Klasztoru Kallistraty Carogrodzkiego wygnany, wielki MahomETA Konfident, jeszcze gdy Wielbłądy pasał. Tego Sergiusza, Zona Mahometa, jako przyjaciela poradziła się o tej Anielskiej wizyj Mężowi uczynionej. Sergiusz prędko devoto faemineo sexui wyperswadował i potwierdził, że to prawdziwa jest wizja, a Mahomet Mąż jej prawdziwy Prorok;
. Przed tą iego sztuką brzy- Machometanismus, albo Religia Turecka
dziła się nim Zona, że często złą cierpiał chorobę, rzucaiącą nim o ziemię, ktorą on słabość y padanie, udał za adoracyę Anioła, toiest. przed Gabrielem Archaniołem często mu się pokazuiącym, padał z rewerencyi. Był w te czasy w Arabii Mnich SERGIUS Arianin tułaiący się, za Herezyę, z Klasztoru Kallistraty Carogrodzkiego wygnany, wielki MACHOMETA Konfident, ieszcze gdy Wielbłądy pasał. Tego Sergiusza, Zona Machometa, iako przyiaciela poradziła się o tey Anielskiey wizyi Mężowi uczynioney. Sergiusz prędko devoto faemineo sexui wyperswadował y potwierdził, że to prawdziwa iest wizya, a Machomet Mąż iey prawdziwy Prorok;
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1096
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
żałosna była: ale je ludziom w Polsce w ręce wtrącają/ i Polakom pod imieniem narodu Polskiego/ bez wszelakiego wstydu ofiarują/ z wielkim obelżeniem narodu Polskiego. Nie wstydził się Przedmowy/ do cnego narodu Polskiego napisać/ w której właśnie takie wyznanie czyni/ jakie Mahomet w Alkoranie opisał: barzo słyszę cny naród Polski taki Arianin uczcił/ kiedy Polaki po krwi zowie bracią swoją/ a wiarą przestaje z Mahometany/ których zawżdy Polacy za bezecne mieli: a przecię Panowie Bracia:[...] Turkom raczej brat nie Polakom: nigdy Polacy z Mahometany braterstwa nie mieli/ i owszem zawżdy się takimi Mahometany brzydzili. A nie tylko się o braterstwo przymawia/ ale się
żáłosna byłá: ále ie ludziom w Polszcze w ręce wtrącáią/ y Polakom pod imieniem narodu Polskiego/ bez wszelákiego wstydu ofiáruią/ z wielkim obelżeniem narodu Polskiego. Nie wstydził się Przedmowy/ do cnego narodu Polskiego nápisáć/ w ktorey własnie tákie wyznánie czyni/ iákie Máhomet w Alkoranie opisał: bárzo słyszę cny narod Polski táki Ariánin vczćił/ kiedy Polaki po krwi zowie bráćią swoią/ á wiárą przestáie z Máhometany/ ktorych záwżdy Polacy zá bezecne mieli: á przećię Pánowie Bráćia:[...] Turkom ráczey brát nie Polakom: nigdy Polacy z Máhometany bráterstwá nie mieli/ y owszem záwżdy się tákimi Máhometany brzydzili. A nie tylko się o bráterstwo przymawia/ ále się
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 5nlb
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
spytać/ jeśli też ci młodzi prawdę mówią? abo jeśli też prawdziwie pisma rozumieją? Nie trzeba o tym wątpić żeby im nie pochlebili: oni którzy tak wielką część świata zawiedli/ tak wiele Cesarzów omamili/ takie okrucieństwa nad Chrześcijany czynili/ jakoby tych w nieprawdzie nie przekonali? Mam pewny dowód tego: Był też jeden Arianin Fotinus/ który zaprzawszy się przedwieczności Syna Bożego/ nie we wszytkim chciał wyznania Ariańskiego trzymać/ więcej mu się Samosatenowe/ które się zgadza z Mahometowym/ podobało; nie moglić go ścierpieć/ zaraz go na Syrmińskim zieździe wyklęli/ ani mu miedzy sobą postać dali: tożby się i tym dzisiejszym stało/ kiedyby
spytáć/ iesli też ći młodźi prawdę mowią? ábo iesli też prawdźiwie pismá rozumieią? Nie trzebá o tym wątpić żeby im nie pochlebili: oni ktorzy ták wielką część świátá záwiedli/ ták wiele Cesarzow omamili/ tákie okrućienstwá nád Chrześćiány czynili/ iakoby tych w nieprawdźie nie przekonáli? Mam pewny dowod tego: Był też ieden Aryánin Photinus/ ktory záprzawszy się przedwiecznośći Syná Bożego/ nie we wszytkim chćiał wyznánia Aryánskiego trzymáć/ więcey mu się Samosátenowe/ ktore się zgadza z Máhometowym/ podobało; nie moglić go śćierpieć/ záraz go ná Syrmińskim zieźdźie wyklęli/ áni mu miedzy sobą postać dáli: tożby się y tym dźiśieyszym sstáło/ kiedyby
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 19
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Co wielu było narodziło Interesantów do Elekcyj, a tym samym do wielkiej emulacyj, i było materią wojen i zgorszenia; bo wielu incapaces, młodych i nie godnych na tę Godność wtrącali, drudzy sami się wdzierali. Czemu zabiegając Pelagiusz I. Papież jakąkolwiek formę Elekcyj postanowił, ale Królowie Herulów i Włoscy osobliwie Odoacer i Teodoryk Arianin, potym Gotów Królowie tę formę obierania extra formam uczynili, implikowaniem się swoim. Sami tandem Cesarze osobliwie Iustinianus włożyli per potentiam oblig na Papieżów, aby się Cesarzom kłaniać o konfirmacją przy znacznej złota dacie; czego i Otto Magnus Cesarz pretendował około Roku 963. kłotnię o to wszczynając. Ale jako przedtym Ludovicus Pius, tak
Co wielu było národźiło Interesantow do Elekcyi, á tym samym do wielkiey emulacyi, y było materyą woien y zgorszenia; bo wielu incapaces, młodych y nie godnych ná tę Godność wtrącali, drudzy sami się wdźierali. Cżemu zábiegaiąc Pelagiusz I. Papież iakąkolwiek formę Elekcyi postanowił, ale Krolowie Herulow y Włoscy osobliwie Odoacer y Theodoryk Aryánin, potym Gotow Krolowie tę formę obieránia extra formam uczynili, implikowániem się swoim. Sami tandem Cesarze osobliwie Iustinianus włożyli per potentiam oblig ná Papieżow, aby się Cesarzom kłaniać o konfirmacyą przy znáczney złota dacie; czego y Otto Magnus Cesarz pretendował około Roku 963. kłotnię o to wszczynaiąc. Ale iako przedtym Ludovicus Pius, ták
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 120
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
i trzewa swe z duszą wespół w transycie zostawił: Julian Apostata wojując z Persami/ niebieską wołocznią zamordowany jest: Pryscylian od Maksyma tyrana zabit: Leon Ormianin obrazoborca w kościele samym zamordowany: Heraklus Cesarz Monotelitą zostawszy/ sprosną śmiercią zdechł/ bo nie mógł moczu inaczej puszczać/ jedno na twarz własną swoję: Teodoryk król Gottów Arianin/ jako okrutnie umierał/ i potępionym był/ wspomina Grzegorz ś. Walens Arianin od Gottów zwyciężony/ w kuczce jednej/ do której był uciekł/ spalony: Język Nestoriusza Czarogrodzkiego Patriarchy/ (notujcie to panowie Nalewajkowie) język mówię bluźnierski robacy roztoczyli: Huneryk Arianin/ przenaśladowca wiernych/ od robactwa strawiony: Anastazjus Cesarz
y trzewá swe z duszą wespoł w tránsyćie zostáwił: Iulian Apostátá woiuiąc z Persami/ niebieską wołocznią zámordowány iest: Pryscylian od Máxymá tyráná zábit: Leon Ormiánin obrázoborcá w kośćiele samym zámordowány: Heráklus Cesarz Monothelitą zostawszy/ sprosną śmierćią zdechł/ bo nie mogł moczu ináczey puszczáć/ iedno ná twárz własną swoię: Theodoryk krol Gottow Aryanin/ iako okrutnie vmierał/ y potępionym był/ wspomina Grzegorz ś. Wálens Aryánin od Gottow zwyćiężony/ w kuczce iedney/ do ktorey był vćiekł/ spalony: Ięzyk Nestoryuszá Czárogrodzkiego Pátryárchy/ (notuyćie to pánowie Nálewáykowie) ięzyk mowię bluźnierski robacy rostoczyli: Huneryk Aryanin/ przenáśládowcá wiernych/ od robáctwá strawiony: Anástázyus Cesarz
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 5
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ niebieską wołocznią zamordowany jest: Pryscylian od Maksyma tyrana zabit: Leon Ormianin obrazoborca w kościele samym zamordowany: Heraklus Cesarz Monotelitą zostawszy/ sprosną śmiercią zdechł/ bo nie mógł moczu inaczej puszczać/ jedno na twarz własną swoję: Teodoryk król Gottów Arianin/ jako okrutnie umierał/ i potępionym był/ wspomina Grzegorz ś. Walens Arianin od Gottów zwyciężony/ w kuczce jednej/ do której był uciekł/ spalony: Język Nestoriusza Czarogrodzkiego Patriarchy/ (notujcie to panowie Nalewajkowie) język mówię bluźnierski robacy roztoczyli: Huneryk Arianin/ przenaśladowca wiernych/ od robactwa strawiony: Anastazjus Cesarz Eutychian piorunem zabit: Luter po wieczerzy szumnej/ w nocy zadawiony: Zwinglius na
/ niebieską wołocznią zámordowány iest: Pryscylian od Máxymá tyráná zábit: Leon Ormiánin obrázoborcá w kośćiele samym zámordowány: Heráklus Cesarz Monothelitą zostawszy/ sprosną śmierćią zdechł/ bo nie mogł moczu ináczey puszczáć/ iedno ná twárz własną swoię: Theodoryk krol Gottow Aryanin/ iako okrutnie vmierał/ y potępionym był/ wspomina Grzegorz ś. Wálens Aryánin od Gottow zwyćiężony/ w kuczce iedney/ do ktorey był vćiekł/ spalony: Ięzyk Nestoryuszá Czárogrodzkiego Pátryárchy/ (notuyćie to pánowie Nálewáykowie) ięzyk mowię bluźnierski robacy rostoczyli: Huneryk Aryanin/ przenáśládowcá wiernych/ od robáctwá strawiony: Anástázyus Cesarz Eutychian piorunem zábit: Luther po wieczerzy szumney/ w nocy zadawiony: Zwinglius ná
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 5
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
puszczać/ jedno na twarz własną swoję: Teodoryk król Gottów Arianin/ jako okrutnie umierał/ i potępionym był/ wspomina Grzegorz ś. Walens Arianin od Gottów zwyciężony/ w kuczce jednej/ do której był uciekł/ spalony: Język Nestoriusza Czarogrodzkiego Patriarchy/ (notujcie to panowie Nalewajkowie) język mówię bluźnierski robacy roztoczyli: Huneryk Arianin/ przenaśladowca wiernych/ od robactwa strawiony: Anastazjus Cesarz Eutychian piorunem zabit: Luter po wieczerzy szumnej/ w nocy zadawiony: Zwinglius na wojnie Szwajcarskiej/ obiecując że wszytkie postrzały Katolickie miał w ręce swe chwytać/ od Katolików zabit: Andrzej Carolstadius od czarta pochwycony/ niewiedzieć kędy się podział: Dysydenci/ który do
puszczáć/ iedno ná twárz własną swoię: Theodoryk krol Gottow Aryanin/ iako okrutnie vmierał/ y potępionym był/ wspomina Grzegorz ś. Wálens Aryánin od Gottow zwyćiężony/ w kuczce iedney/ do ktorey był vćiekł/ spalony: Ięzyk Nestoryuszá Czárogrodzkiego Pátryárchy/ (notuyćie to pánowie Nálewáykowie) ięzyk mowię bluźnierski robacy rostoczyli: Huneryk Aryanin/ przenáśládowcá wiernych/ od robáctwá strawiony: Anástázyus Cesarz Eutychian piorunem zábit: Luther po wieczerzy szumney/ w nocy zadawiony: Zwinglius ná woynie Szwáycárskiey/ obiecuiąc że wszytkie postrzały Kátholickie miał w ręce swe chwytać/ od Kátholikow zábit: Andrzey Carolstadius od czártá pochwycony/ niewiedźieć kędy się podźiał: Dyssydenći/ ktory do
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 5
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
