tego? Zwyczajna nowina: Z ręką do cyrulika, z trzciną do komina; Ona zgore na popiół, wyleczą się chorzy. Źle złej rady słuchać, źle radzić najgorzej: Częstokroć tamten wpadszy, wybrnie ze złej toni, A ów bezbożny rajca wiecznie wpadnie do niej. 375 (D). RAJ Z ŚWIATEM
Dla nieposłuszeństwa Bóg człeka z raju żenie, Żeby z pługu i z brony miał swe pożywienie, Żeby żył w pocie czoła, ta grzechu zapłata. Prawdziwie bym ja za raj nie frymarczył świata, Gdzie tylko jabłka, gruszki, śliwy jedli z sadu, Ustawne bez wieczerze wety i obiadu. Bo niech kto na szlacheckie pojrzy
tego? Zwyczajna nowina: Z ręką do cyrulika, z trzciną do komina; Ona zgore na popiół, wyleczą się chorzy. Źle złej rady słuchać, źle radzić najgorzej: Częstokroć tamten wpadszy, wybrnie ze złej toni, A ów bezbożny rajca wiecznie wpadnie do niej. 375 (D). RAJ Z ŚWIATEM
Dla nieposłuszeństwa Bóg człeka z raju żenie, Żeby z pługu i z brony miał swe pożywienie, Żeby żył w pocie czoła, ta grzechu zapłata. Prawdziwie bym ja za raj nie frymarczył świata, Gdzie tylko jabłka, gruszki, śliwy jedli z sadu, Ustawne bez wieczerze wety i obiadu. Bo niech kto na szlacheckie pojźry
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 160
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
— — Względem pretendowanego zbicia chłopa, uczciwego niegdy Kryca Gielatę, to uważywszy, iż lubo z inkwizycji pokazuje się, że urodzony Odachowski podstarości mackowski onego dla nieposłuszeństwa karał i bić kazał, który trzeciego dnia po tym biciu miał z tego świata zejść, że jednak nie pokazuje się dowodnie, jeżeliby z tej okazji śmierć jego subsequi miała, i owszem, że z okazji ruptury w polu robiąc, jako też i uczciwa Anka aż po biciu w kilka miesięcy z tego świata zeszli
— — Względem pretendowanego zbicia chłopa, uczciwego niegdy Kryca Gielatę, to uważywszy, iż lubo z inkwizycyi pokazuje się, że urodzony Odachowski podstarości mackowski onego dla nieposłuszeństwa karał i bić kazał, który trzeciego dnia po tym biciu miał z tego świata zejść, że jednak nie pokazuje się dowodnie, jeżeliby z tej okazyi śmierć jego subsequi miała, i owszem, że z okazyi ruptury w polu robiąc, jako też i uczciwa Anka aż po biciu w kilka miesięcy z tego świata zeszli
Skrót tekstu: RefBrodRzecz
Strona: 53
Tytuł:
Z wyroku sądu referendarskiego w sprawie między Brodowskima poddanymi ze wsi Maćkowce, ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1729
Data wydania (nie wcześniej niż):
1729
Data wydania (nie później niż):
1729
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
iniuratos pomiarkować powinni, a to pod banicyją wieczną, którą na nich ex nunc wskazujemy i termin publika ty przed urodzonymi komisarzami zachowujemy zawity, a po publikacie egzekucyją z rzeczy poddanych urodzeni komisarze uczynią. Szkody przy tym wszystkie inkwizycjami dowiedzione wyżej namienionemu urodzonemu Brodowskiemu dzierżawcy przysądzamy - -
A na potem, ażeby do decyzyjej sprawy podobnego nieposłuszeństwa czynić i dekretom sprzeciwiać nie ważyli się, ale one obserwowali pod winami kryminalnymi, osobliwie ucięciem szyi, które na nich za osobliwą sądów naszych referendarskich deklaracyją wskazane będą, poddanym zakazujemy i przykazujemy — — A że urodzony Brodowski, dzierżawca mackowski, szkody sobie przysądzone nie rachując nakładów prawnych na złp 7800 likwidował, my i sąd
iniuratos pomiarkować powinni, a to pod banicyją wieczną, którą na nich ex nunc wskazujemy i termin publika ty przed urodzonymi komisarzami zachowujemy zawity, a po publikacie egzekucyją z rzeczy poddanych urodzeni komisarze uczynią. Szkody przy tym wszystkie inkwizycyjami dowiedzione wyżej namienionemu urodzonemu Brodowskiemu dzierżawcy przysądzamy - -
A na potem, ażeby do decyzyjej sprawy podobnego nieposłuszeństwa czynić i dekretom sprzeciwiać nie ważyli się, ale one obserwowali pod winami kryminalnymi, osobliwie ucięciem szyi, które na nich za osobliwą sądów naszych referendarskich deklaracyją wskazane będą, poddanym zakazujemy i przykazujemy — — A że urodzony Brodowski, dzierżawca mackowski, szkody sobie przysądzone nie rachując nakładów prawnych na złp 7800 likwidował, my i sąd
Skrót tekstu: RefBrodRzecz
Strona: 56
Tytuł:
Z wyroku sądu referendarskiego w sprawie między Brodowskima poddanymi ze wsi Maćkowce, ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1729
Data wydania (nie wcześniej niż):
1729
Data wydania (nie później niż):
1729
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
przymierze moje z nimi; gdy odejmę grzechy ich. 28. A tak według Ewangeliej/ nieprzyjaciółmi są dla was: lecz według wybrania są miłymi dla ojców. 29. Abowiem darów swoich i wezwania Bóg nie żałuje. 30. Bo jako i wy niekiedy byliście nieposłuszni Bogu/ ale teraz dostąpiliście miłosierdzia dla ich nieposłuszeństwa: 31. Tak i oni teraz stali się nieposłusznymi/ aby dla miłosierdzia wam okazanego i oni miłosierdzia dostąpili. 32. Abowiem zamknął je Bóg wszystkie w nieposłuszeństwo/ aby się nad wszystkimi nimi zmiłował. 33. O Głębokości bogactwa i mądrości/ i znajomości Bożej! jako są nie wybadane sądy jego! i niedoścignione drogi
przymierze moje z nimi; gdy odejmę grzechy ich. 28. A ták według Ewángeliey/ nieprzyjaćiołmi są dla was: lecż według wybránia są miłymi dla ojcow. 29. Abowiem dárow swoich y wezwánia Bog nie żáłuje. 30. Bo jáko y wy niekiedy byliśćie nieposłuszni Bogu/ ále teraz dostąpiliśćie miłosierdźia dla ich nieposłuszeństwá: 31. Ták y oni teraz stáli śię nieposłusznymi/ áby dla miłosierdźia wam okazánego y oni miłosierdźia dostąpili. 32. Abowiem zámknął je Bog wszystkie w nieposłuszeństwo/ áby śię nád wszystkimi nimi zmiłował. 33. O Głębokośći bogáctwá y mądrośći/ y znajomośći Bożey! jáko są nie wybadáne sądy jego! y niedośćignione drogi
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 170
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
sangvinem fudisse. Ale Jansenistowie trzymający się tych propozycyj, choć wyklętych w Belgium, a jeszcze więcej w Francyj, nie aprehendujący wyklęcia, więcej widzę sobie pozwalają, niżeli Mistrz ich Janseniusz: Na co pięknie Vincentius Lirinensis w swoim Komentarzu mówi: Absolvuntur Magistri, condemnantur Discipuli. Ale obawiać się im potrzeba, aby z tego nieposłuszeństwa Kościołowi Świętemu niebył facilis descensus averni. Katalog Osób, wiadomości o sobie godnych. K. K. K.
M. Flavius Valerius KONSTANTYN Wielki Konstancjusza Chlora z Świętej Heleny syn, który się miał urodzić w Naissus Miasteczku Dacyj środkoziemnej, alias Serbii teraźniejszej, niewiem czy nie wdzisiejszej Nissie. Drudzy piszą, że
sangvinem fudisse. Ale Iansenistowie trzymaiący się tych propozycyi, choć wyklętych w Belgium, á ieszcze więcey w Francyi, nie apprehenduiący wyklęcia, więcey widzę sobie pozwalaią, niżeli Mistrz ich Ianseniusz: Na co pięknie Vincentius Lirinensis w swoim Kommentarzu mowi: Absolvuntur Magistri, condemnantur Discipuli. Ale obawiać się im potrzeba, aby z tego nieposłuszeństwa Kościołowi Swiętemu niebył facilis descensus averni. Katalog Osob, wiadomości o sobie godnych. K. K. K.
M. Flavius Valerius KONSTANTYN Wielki Konstancyusza Chlora z Swiętey Heleny syn, ktory się miał urodzić w Naissus Miasteczku Dacyi srodkoziemney, alias Serbii teraznieyszey, niewiem czy nie wdzisieyszey Nissie. Drudzy piszą, że
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 649
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Węgrów, którzy na nieostrożnych, rozwlokło przez nieposłuszeństwo wracających się napadłszy, czatę rozgromili, tak, iż jeno się czarna chorągiew przez śrzodek nieprzyjaciela przebiła, przeto iż gotowsza była, a z drugich rozproszonych kilkanaście żywo pojmano, a kilkadziesiąt zabito i dwie chorągwi wzięto. Takie skutki .lekko sobie rzeczy ważenia, a zatem i nieposłuszeństwa, pospolicie zawsze bywają. Insze podobne tym czaty, przez inszych równego serca mężów, na każdy się prawie dzień działy. Te jednak zdało się tu na przykład jako wiadomsze autorowi położyć. ROZDZIAŁ XIII. O SKONANIU WRZKOMO KRÓLOWANIA FRYDRYCHOWEGO, I JAKO SIĘ ROZLAŁY POD PRAGĄ WOJSKA JEGO 9 NOVEMB. Kacerze zgromadzeni. Dampir do
Węgrów, którzy na nieostrożnych, rozwlokło przez nieposłuszeństwo wracających się napadłszy, czatę rozgromili, tak, iż jeno się czarna chorągiew przez śrzodek nieprzyjaciela przebiła, przeto iż gotowsza była, a z drugich rozproszonych kilkanaście żywo pojmano, a kilkadziesiąt zabito i dwie chorągwi wzięto. Takie skutki .lekko sobie rzeczy ważenia, a zatem i nieposłuszeństwa, pospolicie zawsze bywają. Insze podobne tym czaty, przez inszych równego serca mężów, na każdy się prawie dzień działy. Te jednak zdało się tu na przykład jako wiadomsze autorowi położyć. ROZDZIAŁ XIII. O SKONANIU WRZKOMO KRÓLOWANIA FRYDRYCHOWEGO, I JAKO SIĘ ROZLAŁY POD PRAGĄ WOJSKA JEGO 9 NOVEMB. Kacerze zgromadzeni. Dampir do
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 36
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
roźciągnione.
Co się z tobą grzeszniku z Boga ścisłych stanie Sądów/ żeś tak wielekroć gwałcił przykazanie Jego? jeżeli bowiem za nie posłuszeństwo Jedno/ Bóg rozgniewany/ swe błogosławieństwo Odjąwszy/ precz Adama wyrugował z Raju Na pracą/ nędzę/ i płacz do ziemskiego kraju/ Co się zemną dziać będzie/ który niezliczonem Czynił nieposłuszeństwa/ i Bogam zakonem Gardził? jeżeli za grzech jeden uczyniony Bóg tak jak/ jakim ogniem/ gniewem rozżarzony Wydał bando przeklęctwa swego na pierwszego Człowieka/ i na wszytko potomstwo onego. Pod dziesięć kroć tysięcy ognie naniecone/ I gniew Bożym zasłużył za me poczynione Grzechy: bom nie jednego/ zły/ wierutny zbrodzień Ognia
roźćiągnione.
Co się z tobą grzeszniku z Bogá śćisłych stánie Sądow/ żeś ták wielekroć gwáłćił przykázánie Iego? ieżeli bowiem zá nie posłuszeństwo Iedno/ Bog rozgniewány/ swe błogosłáwieństwo Odiąwszy/ precż Adámá wyrugował z Ráiu Ná prácą/ nędzę/ y płácż do źiemskiego kráiu/ Co się zemną dźiáć będźie/ ktory niezlicżonem Czynił nieṕosłuszenstwá/ y Bogám zákonem Gárdźił? ieżeli zá grzech ieden ucżyniony Bog ták iak/ iákim ogniem/ gniewem rozżarzony Wydał bando ṕrzeklęctwá swego ná pierwszego Cżłowieká/ y ná wszytko potomstwo onego. Pod dźiesięć kroć tyśięcy ognie nániecone/ Y gniew Bożym zásłużył zá me pocżynione Grzechy: bom nie iednego/ zły/ wierutny zbrodźien Ogniá
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 26
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
i zgoła R.P. in eo temperamento, jakiego jej postanowienie potrzebowało/ zatrzymywali. Ale jako fiducia S Iuris, przyczynili sobie tak wiele potęgi/ wszystkich tumultów i zamieszania/ i wszelkiej Państwa Rzymskiego niezgody/ (o czym Historia jego szeroko świadczy) abo Autorami abo[...] znacznymi byli pomocnikami. Ilekroć bowiem do buntów i nieposłuszeństwa/ do fakcyj różnych podała się okazja/ non deerat multitudini, funalis fax Tribunitia, quae temeritatem eius et tuentem comitaretur et langunetem actionibus suis inflammater Wyliczyć tego przykłady rzecz trudna/ a pamiętne też sa rozumiem WM. ponieważeś Historią czyał/ i łacno mi przyznasz/ iż (jako krótki ale zaprawdę siła zamykający Historyk
y zgołá R.P. in eo temperamento, iákiego iey postánowienie potrzebowáło/ zátrzymywáli. Ale iáko fiducia S Iuris, przyczynili sobie ták wiele potęgi/ wszystkich tumultow y zámieszánia/ y wszelkiey Páństwá Rzymskiego niezgody/ (o czym Historia iego szeroko świadczy) ábo Authorami ábo[...] znácznymi byli pomocnikámi. Ilekroć bowiem do buntow y nieposłuszeństwá/ do fákcyi roznych podáłá się okázya/ non deerat multitudini, funalis fax Tribunitia, quae temeritatem eius et tuentem comitaretur et langunetem actionibus suis inflammater Wyliczyć tego przykłády rzecz trudna/ á pámiętne też sa rozumiem WM. ponieważeś Historią czyał/ y łácno mi przyznasz/ iż (iáko krotki ále zápráwdę śiłá zámykaiący Historyk
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: C3
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
stworzył? Nie: Owszem dobrego/ i na wyobrażenie swe stworzył go/ sprawiedliwością ośliachcionego/ i świętą niewinnością obdarzonego: aby Boga stworzyciela swego prawie znał/ serdecznie miłował/ a znim szczęśliwie na wieki żył/ jego wielbiąc i chwaląc. Katechizm
7. Skądze tedy takie skażenie przyszło wnaturę człowieczą?
Z upadku a nieposłuszeństwa rodziców naszych pierwszych/ Adama i Ewy za czym natura nasza tak jest zepsowana/ iż wszyscy wgrzechu poczęci i narodzeni bywamy.
8. A takżesmy dalece zepsowani/ iż ku żadnej dobrej rzeczy nie jesteśmy sami zsiebie zdolni/ ale raczej ku wszemu złemu skłonni?
Pewnie nic nie możemy. oprócz odrodzenia Ducha świętego.
stworzył? Nie: Owszem dobrego/ y na wyobrażenie swe stworzył go/ spráwiedliwośćią ośliáchćionego/ y świętą niewinnośćią obdárzonego: áby Bogá stworzyćielá swego práwie znał/ serdecznie miłował/ á znim scześliwie ná wieki zył/ iego wielbiąc y chwaląc. Kátechizm
7. Zkądze tedy tákie skáżenie przyszło wnáturę człowieczą?
Z upadku á nieposłuszeństwá rodzicow nászych pierwszych/ Adámá y Ewy zá czym náturá nászá ták iest zepsowána/ iż wszyscy wgrzechu poczęci y národzęni bywamy.
8. A tákżesmy dálece zepsowáni/ iż ku zadney dobrey rzeczy nie iestesmy sámi zśiebie zdolni/ ále raczey ku wszemu złemu skłonni?
Pewnie nic nie mozęmy. oprocz odrodzeńia Duchá świętego.
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 12
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
ani ten, co bieży, Lecz nad kim miłosierdzie swoje Bóg objawi, Kiedy mu da do serca skruchę, tego zbawi. Wszytko zamknął pod grzechem, dawszy ludziom ciało, Żeby szerszy plac jego miłosierdzie miało; Ale przecie nie on, grzech na ten świat wprowadził Diabeł, kiedy pierwszego człeka w raju zdradził. Wszyscy nieposłuszeństwa przypłacamy garłem; Bóg wszytkim miłosierny, żywym i umarłem. 90 (D). CZŁOWIEK DO KSIĘGI
Cóż jest człek? mniejsza księga przed Bogiem otwarta, Gdzie co godzina, to wiersz, a co rok, to karta; Pisarzem jego własne sumnienie, co w którem Żle, dobrze li uczynił, toż będzie lektorem
ani ten, co bieży, Lecz nad kim miłosierdzie swoje Bóg objawi, Kiedy mu da do serca skruchę, tego zbawi. Wszytko zamknął pod grzechem, dawszy ludziom ciało, Żeby szerszy plac jego miłosierdzie miało; Ale przecie nie on, grzech na ten świat wprowadził Diabeł, kiedy pierwszego człeka w raju zdradził. Wszyscy nieposłuszeństwa przypłacamy garłem; Bóg wszytkim miłosierny, żywym i umarłem. 90 (D). CZŁOWIEK DO KSIĘGI
Cóż jest człek? mniejsza księga przed Bogiem otwarta, Gdzie co godzina, to wiersz, a co rok, to karta; Pisarzem jego własne sumnienie, co w ktorem Żle, dobrze li uczynił, toż będzie lektorem
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 570
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
