mię. Możesz Wm. M. M. Pan ufać tej Osobie, bo nie tylko listem swoim, któregom kopią posłał, daję Wm. M. M. Panu asekuracją, ale co większa, wyjąwszy z kieszenie Paciorki, przy których był krzyżyk, położyła palce nanim, i przysięgała na to, co w Asekuracji napisano, że tego wszytkiego Wm. M. M. Panu dotrzyma. Prosząc abyś też Wm. M. M. Pan wzajemnie przysięgą obiecał jej być przyjazny, i jako Ona wszystkie rzeczy, i rady wiernie Wm. M. M. Panu będzie oznajmowała: tak żebyś też Wm. M. M
mię. Możesz Wm. M. M. Pan vfać tey Osobie, bo nie tylko listem swoim, ktoregom kopią posłał, dáię Wm. M. M. Pánu assecuracyą, ále co większa, wyiąwszy z kieszenie Páćiorki, przy ktorych był krzyżyk, położyłá pálce nánim, y przyśięgáłá ná to, co w Assecurácyey nápisano, że tego wszytkiego Wm. M. M. Pánu dotrzyma. Prosząc ábyś też Wm. M. M. Pan wzáiemnie przyśięgą obiecał iey bydź przyiázny, y iáko Oná wszystkie rzeczy, y rády wiernie Wm. M. M. Pánu będźie oznáymowáłá: ták żebyś też Wm. M. M
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 69
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
w województwie podlaskim, pozwoleniu ksiąg gasztoł- towskich, o rozgraniczeniach i komisjach miedzy pewnemi ziemiami i województwy, o utwierdzeniu zapisów różańskich i makowskich, o salariach urzędników sieradzkich i wieluńskich, o wzdawaniu w kijowskiem, w wołyńskiem i bracławskiem województwach i o kocach tychże województw, o rokach ziemskich i o księgach podkomorskich lubelskich, o asekuracji Oleckiego, o rokach ziemskich kijowskich i o przepisaniu ksiąg tegoż województwa, o miejscu roków lwowskich i przemyskich, o podkomorzym wiskim, o rzemieślnikach po miastach mazowieckich i o inszych tym podobnych rzeczach, które niektórym tylko województwom albo ziemiom służą, a na których Rzpltej in universum niewiele należy, którym jednak nawiętszą część papieru drukiem
w województwie podlaskim, pozwoleniu ksiąg gasztoł- towskich, o rozgraniczeniach i komisyach miedzy pewnemi ziemiami i województwy, o utwierdzeniu zapisów różańskich i makowskich, o salaryach urzędników sieradzkich i wieluńskich, o wzdawaniu w kijowskiem, w wołyńskiem i bracławskiem województwach i o kocach tychże województw, o rokach ziemskich i o księgach podkomorskich lubelskich, o asekuracyej Oleckiego, o rokach ziemskich kijowskich i o przepisaniu ksiąg tegoż województwa, o miejscu roków lwowskich i przemyskich, o podkomorzym wiskim, o rzemieślnikach po miastach mazowieckich i o inszych tym podobnych rzeczach, które niektórym tylko województwom albo ziemiom służą, a na których Rzpltej in universum niewiele należy, którym jednak nawiętszą część papieru drukiem
Skrót tekstu: CenzKonstCz_III
Strona: 310
Tytuł:
Cenzura konstytucyj sejmowych przez posła jednego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
, picowanie tylko w tył stanowisk każdego pocztu. Na co w senacie taka deklaracja stanęła, że i na liczbę deputatów pozwolili, miejsce albo Iwaniska albo Pokrzywnicę mianowali z tej przyczyny, że IKM. będąc w drodze, zabawiać się niegdzie nie może, jedno w dzierżawach swych; pocztów też mianowanych nie przeczyli. Gdy o asekuracji mówić przyszło, pokazowali, że neque iuris neque consuetudinis est dawać asekuracji takich królom, którym tylko salvos conductus prawo dawać pozwala. Do tego gwoli tej asekuracji musiałaby też być reciproca od nich, jakiej ani senat ani rycerstwo, przy panu będące, nie potrzebuje, bo sprawa jest cum civibus et causa Reipublicae procuratur;
, picowanie tylko w tył stanowisk każdego pocztu. Na co w senacie taka deklaracya stanęła, że i na liczbę deputatów pozwolili, miejsce albo Iwaniska albo Pokrzywnicę mianowali z tej przyczyny, że JKM. będąc w drodze, zabawiać się niegdzie nie może, jedno w dzierżawach swych; pocztów też mianowanych nie przeczyli. Gdy o asekuracyej mówić przyszło, pokazowali, że neque iuris neque consuetudinis est dawać asekuracyej takich królom, którym tylko salvos conductus prawo dawać pozwala. Do tego gwoli tej asekuracyej musiałaby też być reciproca od nich, jakiej ani senat ani rycerstwo, przy panu będące, nie potrzebuje, bo sprawa jest cum civibus et causa Reipublicae procuratur;
Skrót tekstu: OpisDostCz_III
Strona: 157
Tytuł:
Opisanie prawdziwe i dostateczne rozwiedzienia rokoszu pod Janowcem
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
się tu obelżenie dostojności pańskiej od pp. Wiśliczan ochrania abo i wiary KiMci podejrzenie waruje, kiedyby na toż KiM. przysięgać miał, na co i przed tem przysięgał. Byłoby coś do ich rozumienia podobnego, jako to sami KiMci owę asekuracją. teraz w Wiślicy otrzymaną, uczynili. Bo po onej asekuracji warszawskiej in anno 1593, w której KiM. obiecuje o sukcesorze nie starać się ani żadnego per cessionem na to państwo nie wsadzać, teraz zaś takąż drugą o temże i tymże sensem, tylko trochę inszymi słowy, wyjednać u KiMci — co to inszego jest, jedno one wiarę jego, którą był
się tu obelżenie dostojności pańskiej od pp. Wiśliczan ochrania abo i wiary KJMci podejrzenie waruje, kiedyby na toż KJM. przysięgać miał, na co i przed tem przysięgał. Byłoby coś do ich rozumienia podobnego, jako to sami KJMci owę asekuracyą. teraz w Wiślicy otrzymaną, uczynili. Bo po onej asekuracyej warszawskiej in anno 1593, w której KJM. obiecuje o sukcesorze nie starać się ani żadnego per cessionem na to państwo nie wsadzać, teraz zaś takąż drugą o temże i tymże sensem, tylko trochę inszymi słowy, wyjednać u KJMci — co to inszego jest, jedno one wiarę jego, którą był
Skrót tekstu: ZebrzApolCz_III
Strona: 238
Tytuł:
Apologia abo sprawota szlachcica polskiego.
Autor:
Zebrzydowski Mikołaj
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
KiM. obiecuje o sukcesorze nie starać się ani żadnego per cessionem na to państwo nie wsadzać, teraz zaś takąż drugą o temże i tymże sensem, tylko trochę inszymi słowy, wyjednać u KiMci — co to inszego jest, jedno one wiarę jego, którą był jako niejakim zakładem dał w owej pierwszej asekuracji, w wątpliwość u nas przywodzić et apud posteritatem niedobre o niej rozumienie czynić? Jakoż to i temu powtórzeniu tej asekuracji nie mogli i sami dać inszej przyczyny, jedno, jako napisali sami, propter sinistros in animis quorundam subditorum nostrorum suspiciones, a nie mogło to przecię być quorumvis, przyznawszy w harendze Wiślickich artykułów, że
KJM. obiecuje o sukcesorze nie starać się ani żadnego per cessionem na to państwo nie wsadzać, teraz zaś takąż drugą o temże i tymże sensem, tylko trochę inszymi słowy, wyjednać u KJMci — co to inszego jest, jedno one wiarę jego, którą był jako niejakim zakładem dał w owej pierwszej asekuracyej, w wątpliwość u nas przywodzić et apud posteritatem niedobre o niej rozumienie czynić? Jakoż to i temu powtórzeniu tej asekuracyej nie mogli i sami dać inszej przyczyny, jedno, jako napisali sami, propter sinistros in animis quorundam subditorum nostrorum suspiciones, a nie mogło to przecię być quorumvis, przyznawszy w harendze Wiślickich artykułów, że
Skrót tekstu: ZebrzApolCz_III
Strona: 238
Tytuł:
Apologia abo sprawota szlachcica polskiego.
Autor:
Zebrzydowski Mikołaj
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
czas, ani przeszkadzając sądom, ani sprawiedliwości wszelakiej, a osobliwie trybunalskiego, żołnierza rozpuściwszy, do domów swych wrócić się raczeli, majętności naszych przechodzeniem swym nie pustosząc, obiecując to sobie wm. po nas, że na przyszłym, da Pan Bóg, sejmie wiernie i braterskie wmciom tego dopomożemy, co by nie tylko w asekuracji wiślickiej beło, ale cokolwiek jedno więcej do naprawy praw i wolności naszych należeć się będzie zdało. Nie wątpiemy nic, że wm. naszy mciwi panowie braterską tę prośbę i napomnienie nasze przystojnie
przyjąwszy, do zwykłych sposobów poparcia wolności naszych, gwoli pokojowi i dobremu pospolitemu, udać się i z nami braterskie się obejść będziecie raczeli
czas, ani przeszkadzając sądom, ani sprawiedliwości wszelakiej, a osobliwie trybunalskiego, żołnierza rozpuściwszy, do domów swych wrócić się raczeli, majętności naszych przechodzeniem swym nie pustosząc, obiecując to sobie wm. po nas, że na przyszłym, da Pan Bóg, sejmie wiernie i braterskie wmciom tego dopomożemy, co by nie tylko w asekuracyi wiślickiej beło, ale cokolwiek jedno więcy do naprawy praw i wolności naszych należeć się będzie zdało. Nie wątpiemy nic, że wm. naszy mciwi panowie braterską tę prośbę i napomnienie nasze przystojnie
przyjąwszy, do zwykłych sposobów poparcia wolności naszych, gwoli pokojowi i dobremu pospolitemu, udać się i z nami braterskie się obyść będziecie raczeli
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 363
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
dalszą borgową służbę. My też braciej naszej na Sejmikach województw naszych taką znaczną chęć i miłość od wojska ojczyźnie pokazaną, lubo bardzo potrzebnego, opowiemy, starając się u nich, aby wszelakich sposobów szukali do oddania pomienionej zapłaty wojsku i dalszej promotij wojny pruskiej. A J. M. P. Podskarbi, cokolwiek po tej asekuracji naszej pieniędzy od poborców do skarbu zniesiono będzie, nie gdzie indziej, tylko na zapłatę wojsku pruskiemu obracać i do wojska jako najprędzej odsyłać będzie powinien. Jeśliby też potrzebowało wojsko kreditu u kupców: tedy my Komisarze z J. M. P. Podskarbim obiecujemy zjednać go w Toruniu, takim jednak sposobem, żeby ci kupcy
dalszą borgową służbę. My też braciej naszej na Sejmikach województw naszych taką znaczną chęć i miłość od wojska ojczyznie pokazaną, lubo bardzo potrzebnego, opowiemy, starając się u nich, aby wszelakich sposobów szukali do oddania pomienionéj zapłaty wojsku i dalszéj promotij wojny pruskiéj. A J. M. P. Podskarbi, cokolwiek po tej assecuratiej naszej pieniędzy od poborców do skarbu zniesiono będzie, nie gdzie indziéj, tylko na zapłatę wojsku pruskiemu obracać i do wojska jako najprędzéj odsyłać będzie powinien. Jeśliby też potrzebowało wojsko kreditu u kupców: tedy my Commissarze z J. M. P. Podskarbim obiecujemy zjednać go w Toruniu, takim jednak sposobem, żeby ci kupcy
Skrót tekstu: AsKoniec
Strona: 84
Tytuł:
Assecuratia PP. commissarzów do zapłaty wojsku naznaczonych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
subjectionis sibi caverunt, cum pacifico usu et conservatione, tejże religii, caeterisque illius ritibus, secundum obloquentiam duntaxat eorundem pactorum asekurujemy, przyrzekając, iż ad mutationem onej nikogo per vim przymuszać niedopuścimy, salvo jure et usu religionis Romano-Catholicae in forma regiminis praescripto et per constitutionem anni 1678 approbatu. ROK 1726.
Przy tej asekuracji ordynowano zaraz komisją do Kurlandii, aby desideria i reprezentacje stanów wszystkich tamtecznej prowincji, ratione domowego porządku i inszych ustaw do dobrego porządku i wnętrznego rządzenia potrzebnych, aby tem snadniej i skuteczniej jako modowane pro justitia commodo et utilitate universorum być mogły. Delegowani byli ciż komisarze ex senatorio et equestri ordine, nie tylko dla wysłuchania
subjectionis sibi caverunt, cum pacifico usu et conservatione, téjże religii, caeterisque illius ritibus, secundum obloquentiam duntaxat eorundem pactorum assekurujemy, przyrzekając, iż ad mutationem onéj nikogo per vim przymuszać niedopuścimy, salvo jure et usu religionis Romano-Catholicae in forma regiminis praescripto et per constitutionem anni 1678 approbatu. ROK 1726.
Przy téj assekuracyi ordynowano zaraz komissyą do Kurlandyi, aby desideria i reprezentacye stanów wszystkich tamtecznéj prowincyi, ratione domowego porządku i inszych ustaw do dobrego porządku i wnętrznego rządzenia potrzebnych, aby tém snadniéj i skuteczniéj jako modowane pro justitia commodo et utilitate universorum być mogły. Delegowani byli ciż komisarze ex senatorio et equestri ordine, nie tylko dla wysłuchania
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 355
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
w tych kondycjach, którem podał, potrzebuję. Oni na to: »JMci pp. senatorowie, którzy po WM. przyjadą, dadzą ją WMci«. Zaczym deklarowałem już się, iż to daję auctoritati pp. senatorów i prośbie obojego rycerstwa. Przyjechali potym pp. senatorowie i chędogą przemowę, w której onej asekuracji zmianka była, uczynieli, ale iż głuchą, tedy w responsie w swym specyfìkowałem się; co oni aprobowali. A gdyśmy już pod wojska IKMci podemknęli się. zastanowiwszy się, pp. senatorowie rzekli do mnie, żeby trzeba sposób witania KiMci namówić. Powiedziałem, iż mi to nie pierwsza. Na co
w tych kondycyach, którem podał, potrzebuję. Oni na to: »JMci pp. senatorowie, którzy po WM. przyjadą, dadzą ją WMci«. Zaczym deklarowałem już się, iż to daję auctoritati pp. senatorów i prośbie obojego rycerstwa. Przyjechali potym pp. senatorowie i chędogą przemowę, w której onej asekuracyej zmianka była, uczynieli, ale iż głuchą, tedy w responsie w swym specyfìkowałem się; co oni aprobowali. A gdyśmy już pod wojska JKMci podemknęli się. zastanowiwszy się, pp. senatorowie rzekli do mnie, żeby trzeba sposób witania KJMci namówić. Powiedziałem, iż mi to nie pierwsza. Na co
Skrót tekstu: ZebrzCredensCz_III
Strona: 189
Tytuł:
Credens spraw pod Janowcem
Autor:
Mikołaj Zebrzydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1606 a 1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
