Roku 1714, w Magdeburgu Niezbożny Ateista jakiś, 14. Arkuszów napisawszy Augumentów negujących existentiám BOGA, je podrzucił, gdzie Mojżesza nazywa Czarnoksiężnikiem, Apostołów Zwodziciełami, Duszę poczyta śmiertelną, jako świadczy Georgius Gengell z Kazania Predykantckiego świeżo drukowanego. Marinus Mersennius Ojczyzny swojej opłakuje nieszczęście, że w samym Paryżu za jego wieku, znajdowało się Ateistów 50 tysięcy. U Turków świadczy Rykot w Monarchii swojej, że jest Ateistów bez liczby, do czego głupia Mahometa prowadzi ich nauka. Czarnoksiężnik Chiński na imię FO, Circulator, Szalbierz, Włóczykij Indyjski umierając te do swo- o Ateuszach Bezbożnych
ich Uczniów, których tam pełno zostawił, miał ostatnie effatum: Ex nihilo orta sunt
Roku 1714, w Magdeburgu Niezbożny Atheista iakiś, 14. Arkuszow napisawszy Augumentow neguiących existentiám BOGA, ie podrzucił, gdzie Moyżesza nazywa Czarnoxiężnikiem, Apostołow Zwodziciełami, Duszę poczyta śmiertelną, iako świadczy Georgius Gengell z Kazania Predykantckiego świeżo drukowanego. Marinus Mersennius Oyczyzny swoiey opłakuie nieszcżęście, że w samym Paryżu za iego wieku, znáydowało się Atheistow 50 tysięcy. U Turkow świadczy Rykot w Monarchii swoiey, że iest Ateistow bez liczby, do czego głupia Machometa prowadzi ich nauka. Czarnoxiężnik Chinski na imie FO, Circulator, Szalbierz, Włoczykiy Indiyski umieraiąc te do swo- o Ateuszach Bezbożnych
ich Uczniow, ktorych tam pełno zostawił, miáł ostatnie effatum: Ex nihilo orta sunt
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 149
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
negujących existentiám BOGA, je podrzucił, gdzie Mojżesza nazywa Czarnoksiężnikiem, Apostołów Zwodziciełami, Duszę poczyta śmiertelną, jako świadczy Georgius Gengell z Kazania Predykantckiego świeżo drukowanego. Marinus Mersennius Ojczyzny swojej opłakuje nieszczęście, że w samym Paryżu za jego wieku, znajdowało się Ateistów 50 tysięcy. U Turków świadczy Rykot w Monarchii swojej, że jest Ateistów bez liczby, do czego głupia Mahometa prowadzi ich nauka. Czarnoksiężnik Chiński na imię FO, Circulator, Szalbierz, Włóczykij Indyjski umierając te do swo- o Ateuszach Bezbożnych
ich Uczniów, których tam pełno zostawił, miał ostatnie effatum: Ex nihilo orta sunt omnia, et in nihilum omnia revolvuntur. Słowa te niezbożne, wiele w
neguiących existentiám BOGA, ie podrzucił, gdzie Moyżesza nazywa Czarnoxiężnikiem, Apostołow Zwodziciełami, Duszę poczyta śmiertelną, iako świadczy Georgius Gengell z Kazania Predykantckiego świeżo drukowanego. Marinus Mersennius Oyczyzny swoiey opłakuie nieszcżęście, że w samym Paryżu za iego wieku, znáydowało się Atheistow 50 tysięcy. U Turkow świadczy Rykot w Monarchii swoiey, że iest Ateistow bez liczby, do czego głupia Machometa prowadzi ich nauka. Czarnoxiężnik Chinski na imie FO, Circulator, Szalbierz, Włoczykiy Indiyski umieraiąc te do swo- o Ateuszach Bezbożnych
ich Uczniow, ktorych tam pełno zostawił, miáł ostatnie effatum: Ex nihilo orta sunt omnia, et in nihilum omnia revolvuntur. Słowa te niezbożne, wiele w
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 149
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
płocki Że chrześcijańskie władze w swych państwach Żydów, ich obrządki i synagogi cierpią, podobno oprócz innych z tej przyczyny, iż ich naród ma prawo i tradycyje od Mojżesza i proroków wzięte. Przez rozproszenie Żydów po całym świecie, gdzie też z czasem nawróceni być mogą, są chociażby nie chcąc świadkami Pisma świętego, ażeby od ateistów i poganów za nowy jaki wynalazek nie było miane, są figurą prawdy ewangelicznej, jako rzecz samę potwierdzający i pokazujący. Z tym wszystkim jednak chrześcijańscy panowie pozwalać im nie mogą, ażeby nowe synagogi wystawiali albo wyższe i okazalsze budowali, bo jako szczupłe Żydów rozproszenie po całym świecie dosyć jest na potwierdzenie wiary świętej, tak zbyteczne
płocki Że chrześciańskie władze w swych państwach Żydów, ich obrządki i synagogi cierpią, podobno oprócz innych z tej przyczyny, iż ich naród ma prawo i tradycyje od Mojżesza i proroków wzięte. Przez rozproszenie Żydów po całym świecie, gdzie też z czasem nawróceni być mogą, są chociażby nie chcąc świadkami Pisma świętego, ażeby od ateistów i poganów za nowy jaki wynalazek nie było miane, są figurą prawdy ewangelicznej, jako rzecz samę potwierdzający i pokazujący. Z tym wszystkim jednak chrześciańscy panowie pozwalać im nie mogą, ażeby nowe synagogi wystawiali albo wyższe i okazalsze budowali, bo jako szczupłe Żydów rozproszenie po całym świecie dosyć jest na potwierdzenie wiary świętej, tak zbyteczne
Skrót tekstu: JewPriv_II_Szczucin
Strona: 242
Tytuł:
Jewish Privileges in the Polish Commonwealth, t. II, Szczucin
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
przywileje, akty nadania
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1771
Data wydania (nie wcześniej niż):
1771
Data wydania (nie później niż):
1771
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Jewish privileges in the Polish commonwealth
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacob Goldberg
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Jerozolima
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Nauk Izraela
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2001
. p. m. 699. seq. Tit. in L. T. H. p. m. 254.
Obyż się teraz tacy Szyderze/ którzy o żywocie wiecznym mało co/ albo nic nie trzymają/ na świecie nie znajdowali! Lecz gdziekolwiek oczy nasze obróciemy/ tam miedzy podłymi i zacnymi ludźmi Ateistów i Epikurów takich /którzy żywota wiecznego nie wierzą/ dość znajdziemy; a lubo tego usty nie mówią: Jednak w sercu swoim o żywocie wiecznym nic nie dzierżą. Zaczym też śmierć/ ponieważ jej sobie żywotem wiecznym słodzić nie umieją/ z Arystotelesem za najstraszliwszą rzecz mają/ i onej/ gdy do nich w nawiedziny przychodzi
. p. m. 699. seq. Tit. in L. T. H. p. m. 254.
Obyż śię teraz tácy Szyderze/ ktorzy o żywoćie wiecznym máło co/ álbo nic nie trzymáią/ ná świećie nie znaydowáli! Lecz gdźiekolwiek oczy násze obroćiemy/ tám miedzy podłymi y zacnymi ludźmi Ateistow y Epikurow tákich /ktorzy żywotá wiecznego nie wierzą/ dość znaydźiemy; á lubo tego usty nie mowią: Iednák w sercu swoim o żywoćie wiecznym nic nie dźierżą. Záczym też śmierć/ ponieważ iey sobie żywotem wiecznym słodźić nie umieią/ z Aristotelesem zá naystrászliwszą rzecz máią/ y oney/ gdy do nich w nawiedźiny przychodźi
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Pii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
Posaun Gottes. Tit. in L. T. H. p. m. 1746. seq. M.Albr. in Vae nob. Conc. XXXV. p. m. 403. M. Scriv. im Seelen-Schasz/ p. m. 227.
Ten Mąż jest Wizeruniem (1.) owych Ateistów/ (Bezbożnikow) którzy Boga i nieba/ Diabła i piekła nie wierzą. Rom. I. v. 21. Vid. M. Neucachb. Par. II. der Evcangel. Catechism. Ilbung/ in Domin. XXVII. p. Trin. fol. m. 463 ubi cit. D. Muller
Posaun Gottes. Tit. in L. T. H. p. m. 1746. seq. M.Albr. in Vae nob. Conc. XXXV. p. m. 403. M. Scriv. im Seelen-Schasz/ p. m. 227.
Ten Mąż iest Wizeruniem (1.) owych Ateistow/ (Bezbożnikow) ktorzy Bogá y niebá/ Dyiabłá y piekłá nie wierzą. Rom. I. v. 21. Vid. M. Neucachb. Par. II. der Evcangel. Catechism. Ilbung/ in Domin. XXVII. p. Trin. fol. m. 463 ubi cit. D. Müller
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Yii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
Marchantus (cit. Rudraus. in Teologia Filozofica, Exhibitione IV. de ATEISMO, p. m. 37.) przypisuje te słowa bezbożnemu Machiavellowi/ o którym pisze/
To byli Ateistowie/ którzy chocia piekło wspominali/ wszakże jedno z niego szydzili /a żeby prawdziwie piekło było/ dokońca nie wierzyli. (Ateistów )Bezbożnikow) teraz moc na świecie/ o których M. Chrystof. Joach. Iani in Atheo refutato, seu Discursu Academico de Atheis Ienae habito sub Praesid. D. Sebast. NIeman. p. m. 3. tak pisze:
Dyskuruje dalej mówiąc:
Aiż wyży p. 3. rzekł: Quâ sumptâ
Marchantus (cit. Rudraus. in Theologiâ Philosophicâ, Exhibitione IV. de ATHEISMO, p. m. 37.) przypisuie te słowá bezbożnemu Machiavellowi/ o ktorym pisze/
To byli Ateistowie/ ktorzy choćia piekło wspomináli/ wszákże iedno z niego szydźili /á żeby prawdźiwie piekło było/ dokońcá nie wierzyli. (Ateistow )Bezbożnikow) teraz moc ná świećie/ o ktorych M. Christoph. Ioach. Iani in Atheo refutato, seu Discursu Academico de Atheis Ienae habito sub Praesid. D. Sebast. NIeman. p. m. 3. ták pisze:
dyszkuruie dáley mowiąc:
Aiż wyży p. 3. rzekł: Quâ sumptâ
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Yiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
to dzieje/ że niektórzy Niezbożnicy z strachem i bojaźnią wielką umierają? X b. CXIII. Jeśli się tacy Ateistowie (Bezbożnicy) na świecie znajdują/ którzy Boga i nieba/ Diabła i piekła nie wierzą? I ii. CXIV. Jak rozmaici są Ateistowie? I iii. seqq. CXV. Gdzie się nawięcej Ateistów (Bezbożnikow) najduje? I CXVI. Czemu to Bóg nie zawsze dopuszcza/ Szatanowi brać albo porywać tych/ którzy go wołają/ i jemu się z ciałem i duszą oddawają? Z. a. b. CXVII. Co za przyczyna/ że Bóg niektórym Mędralom/ którzy sobie z wielkiej dworności i ciekawości życzyli/
to dźieie/ że niektorzy Niezbożnicy z stráchem y boiáźńią wielką umieráią? X b. CXIII. Ieśli śię tácy Ateistowie (Bezbożnicy) ná świećie znayduią/ ktorzy Bogá y niebá/ Dyiabłá y piekła nie wierzą? Y ii. CXIV. Iák rozmáići są Ateistowie? Y iii. seqq. CXV. Gdźie śię nawięcey Ateistow (Bezbożnikow) nayduie? Y CXVI. Czemu to Bog nie záwsze dopuscza/ Szátánowi bráć álbo porywáć tych/ ktorzy go wołáią/ y iemu śię z ćiáłem y duszą oddawáią? Z. a. b. CXVII. Co zá przyczyná/ że Bog niektorym Mędralom/ ktorzy sobie z wielkiey dwornośći y ćiekáwośći życzyli/
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Ffii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
Włoska wszytka ziemia Hiszpańska/ Francuszka/ Cesarska/ Polska/ Litewska/ w Indyj na nowym świecie/ wszędzie nowy Kalendarz trzymaju. Jednak/ by i tak było/ że więcej Starego Kalendarza naśladują/ niż nowego. Stare to nowiny/ że więcej ludzi za Błędami się udaju/ niż zaprawdą. Bo że więcej Pogan Ateistów/ Turków/ Tatarów/ Murzynów/ Żydów/ Heretików/ Schismatików/ niż Katolików. Ergo przy nich ma być prawda/ zła to konsekwentia. Tak niegdy Argumentował on niezbożny Radbód Książę Fryzjiskie/ przeciw Wulfranowi Biskupowi/ i powiedział one głupie słowa/ że ponieważ więcej w Piekle niż w Niebie Panów Szlachty/ i Książąt Fryzjiskich
Włoská wszytká źiemiá Hiszpáńska/ Francuszká/ Cesárská/ Polská/ Litewska/ w Indij ná nowym świećie/ wszędźie nowy Kálendarz trzymáiu. Iednák/ by y ták było/ że więcey Stárego Kálendárza náśláduią/ niż nowego. Stáre to nowiny/ że więcey ludźi zá Błędámi się vdáiu/ niż zápráwdą. Bo że więcey Pogan Atheistow/ Turkow/ Tátárow/ Murzynow/ Zydow/ Heretikow/ Schismátikow/ niż Kátholikow. Ergo przy nich ma być práwda/ zła to consequentia. Ták niegdy Argumentował on niezbożny Radbod Kśiąże Fryzyiskie/ przećiw Wulphránowi Biskupowi/ y powiedźiał one głupie słowa/ że ponieważ więcey w Piekle niż w Niebie Pánow Szláchty/ y Kśiążąt Fryzyiskich
Skrót tekstu: SakKal
Strona: C3v
Tytuł:
Kalendarz stary
Autor:
Kalikst Sakowicz
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
Dokąd aż miła Wziątek wróciła. Milczą więc radzi, Gdy się kto zwadzi, Lecz gniew co mają, Długo chowają, Mszcząc potym złego W sercu skrytego. Obrońcy zgoła Państwa, kościoła.
Z ich pomnożeniem Gorliwym chceniem, Wiary rzymiańskiej I chrześcijańskiej. Uczą zrzetelnie Nie dźwięku pełnie. Inkwizitormi, Egzekutormi, Są kalwinistów I ateistów I polityków Przebiegłych ćwików, Skąd pokoj święty U ludzi wzięty W hiszpańskich gmachach Mieszka i dachach. Ten zwyczaj pański Ma kraj hiszpański. Galii
.
Galii famosi Litigiosi Furore calent Impetu valent. Corpore breves, Anirno leves. Capillis nigri, Ad artes pigri. Lingua procaces, Ventre salaces, Luxu effrenes Etiam senes.
Dokąd aż miła Wziątek wrociła. Milczą więc radzi, Gdy się kto zwadzi, Lecz gniew co mają, Długo chowają, Mszcząc potym złego W sercu skrytego. Obrońcy zgoła Państwa, kościoła.
Z ich pomnożeniem Gorliwym chceniem, Wiary rzymiańskiej I chrześcijańskiej. Uczą zrzetelnie Nie dźwięku pełnie. Inquisitormi, Executormi, Są kalwinistow I ateistow I politykow Przebiegłych ćwikow, Zkąd pokoj święty U ludzi wzięty W hiszpańskich gmachach Mieszka i dachach. Ten zwyczaj pański Ma kraj hiszpański. Galii
.
Galii famosi Litigiosi Furore calent Impetu valent. Corpore breves, Anirno leves. Capillis nigri, Ad artes pigri. Lingua procaces, Ventre salaces, Luxu effrenes Etiam senes.
Skrót tekstu: ZbierDrużWir_I
Strona: 137
Tytuł:
Collectanea...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1675 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
