Chymaera DEUS: za co, i że był incestuosus, i Ksiąg contra DEI existentiam Autor, od Biskupa Wileńskiego Brzostowskiego złowiony, oddany do Warszawy, tam przecież resipiscens, ścięty, spalony z Księgami Roku 1689. Roku zaś 1619. Julius Cezar Vaninus w Tolosie w Francyj na stos skazany ognisty, że się publicznym wyznał Ateistą, i to przyznał, że z Neapoly Osób 13, wyszło na świat, aby Atheismum wszędzie opowiadali przeklęci to byli Misionarze, z Piekła emisaryj. Roku 1714, w Magdeburgu Niezbożny Ateista jakiś, 14. Arkuszów napisawszy Augumentów negujących existentiám BOGA, je podrzucił, gdzie Mojżesza nazywa Czarnoksiężnikiem, Apostołów Zwodziciełami, Duszę poczyta śmiertelną
Chymaera DEUS: za co, y że był incestuosus, y Ksiąg contra DEI existentiam Autor, od Biskupa Wileńskiego Brzostowskiego złowiony, oddany do Warszawy, tam przecież resipiscens, ścięty, spalony z Księgami Roku 1689. Roku zaś 1619. Iulius Caesar Vaninus w Tolosie w Francyi na stos skazany ognisty, że się publicznym wyznał Ateistą, y to przyznał, że z Neapoly Osob 13, wyszło na świat, aby Atheismum wszędzie opowiadali przeklęci to byli Missionarze, z Piekła emisarii. Roku 1714, w Magdeburgu Niezbożny Atheista iakiś, 14. Arkuszow napisawszy Augumentow neguiących existentiám BOGA, ie podrzucił, gdzie Moyżesza nazywa Czarnoxiężnikiem, Apostołow Zwodziciełami, Duszę poczyta śmiertelną
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 149
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
o nim, czegoby czart sam przez się nie dokazał. Stąd napisał Sinesius: Calamitates mortalium, convivia sunt malorum Daemonum; tojest ludzkie nieszczęść sztylety, są czartów bankiety.
Ze Czary są na świecie takowe, bez wątpienia Pismo Z. oczywiście dowodzi, Jurystowie, Historycy; któremu to pismu nie wierzyć, jest być Ateistą bezbożnym, albo Heretykiem: które to wspomina Maleficum, tojest czarownika dwanaście razy, to w Księdze Exodi w siódmym ośmym dziewiątym Róz działach: to w Księdze Deuteronomium, w Rozdziale 18 to w Księdze 2. Paralipomenon, w Rozdziale 23. to w Jeremiaszu Proroku, w Rozdziale 27. to w Danielu,
o nim, czegoby czart sam przez się nie dokazał. Ztąd napisał Sinesius: Calamitates mortalium, convivia sunt malorum Daemonum; toiest ludzkie nieszczęść sztylety, są czartow bankiety.
Ze Cżary są na swiecie takowe, bez wątpienia Pismo S. oczywiście dowodzi, Iurystowie, Historycy; ktoremu to pismu nie wierzyć, iest bydź Ateistą bezbożnym, álbo Heretykiem: ktore to wspomina Maleficum, toiest czarownika dwanaście razy, to w Księdze Exodi w siodmym osmym dziewiątym Roz działach: to w Księdze Deuteronomium, w Rozdziale 18 to w Księdze 2. Paralipomenon, w Rozdziale 23. to w Ieremiaszu Proroku, w Rozdziale 27. to w Danielu,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 233
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Herezjami Chrześcijańskiemi.
Petrus, ARETINUS sławny w Włoszech Poęta i Orator, od Karola V. Cesarza Rzymskiego, i Franciszka I. Króla Francuskiego pensyę biorący znaczną, wielki ludzi Cenzor, zwany Flos Principum. Stąd w ambicję wpadłszy wielką, metal bić kazał z swoim portretem i tym napisem Il. Divino Aretino. Musiał być Ateistą jako patet z Nadgrobku jego w Wenecyju Z. Łukasza położonego.
Condit Aretini Cineres lapis iste sepultos. Mortales atro qui sale perfricuit Intactus Deus illi; cáusamq; rogatus, Hanc dedit Ille (inquit) non mihi tutus erat . Katalog Osób wiadomości o sobie godnych
ARISTARCHUS Gramatyk, Aleksandrii Miasta Egipskiego, rodem z Samotracyj z
Herezyami Chrześciańskiemi.
Petrus, ARETINUS sławny w Włoszech Pòęta y Orator, od Karola V. Cesarza Rzymskiego, y Franciszka I. Krola Francuskiego pensyę biorący znaczną, wielki ludzi Censor, zwany Flos Principum. Ztąd w ámbicyę wpadłszy wielką, metal bić kazał z swoim portretem y tym napisem Il. Divino Aretino. Musiał bydz Ateistą iako patet z Nadgrobku iego w Wenecyiu S. Łukasza położonego.
Condit Aretini Cineres lapis iste sepultos. Mortales atro qui sale perfricuit Intactus Deus illi; cáusamq; rogatus, Hanc dedit Ille (inquit) non mihi tutus erat . Katalog Osob wiadomości o sobie godnych
ARISTARCHUS Grammatyk, Alexandrii Miasta Egypskiego, rodem z Samotracyi z
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 575
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
którym z wszelaką. Ofiarym czynił chęcią: one i kościołem/ Gdziem modły odprawował/ i biłem im czołem; One i obrazami/ którym po pogańsku Niskim ukłon miał/ i cześć nie po chrześcijańsku. Ach jakie me głupstwo/ żem niechciał Wszechmocnego Znać nad sobą i Pana/ i Sworcy swojego? Ateistą z pychy mej szalony zostałem/ Gdy Stwórcę nad sobą znać mojego niechciałem. Rozporządzenie samo górnych kołowrotów/ Onych sfer/ i w mądry bieg niebieskich obrotów: Elementów/ i morza w swych brzegach ustawa/ I machina całego świata znać mi dawa: Ze jeden jest stworzyciel/ jeden Pan nad Pany Któremu ma
ktorym z wszelaką. Ofiarym cżynił chęćią: one y kośćiołem/ Gdźiem modły odpráwowáł/ y biłem im cżołem; One y obrázámi/ ktorym ṕo pogańsku Niskim ukłon miáł/ y cżeść nie po chrześćiáńsku. Ach iákie me głupstwo/ żem niechćiał Wszechmocnego Znać nád sobą y Páná/ y Sworcy swoiego? Atheistą z pychy mey szálony zostałem/ Gdy Stworcę nád sobą znáć moiego niechćiáłem. Rosporządzenie sámo gornych kołowrotow/ Onych spher/ y w mądry bieg niebieskich obrotow: Elementow/ y morza w swych brzegach ustáwá/ Y machina cáłego świáta znać mi dawá: Ze ieden iest stworzyciel/ ieden Pan nad Pány Ktoremu ma
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 20
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
mi pochlebiał: Bez wątpienia byłbyś ubogą duszę moję ratował/ i z paszczęki Szatańskiej wyrwał; a co większa: Gorszyłeś mię niezbożnym żywotem twoim; Uczyłeś wprawdzie dobrze/ aleś żył źle i niezbożnie: Coś jedną ręką budował/ toś drugą rozwalał; skądem poniekąd poznawał/ żeś był Ateistą/ i o Bogu mało co albo nic nie trzymał/ przez coś mi do Ateismu (bezbożności) drogę jakoby pokazował; O biadać na wieki! Esa. 56. v. 10.
(D. Wagnerus in Egzam. Elenct. Ateiśmi Speculativi, Cap. XXXVII. p. m. 87. wspomina
mi pochlebiał: Bez wątpienia byłbyś ubogą duszę moię rátował/ y z pásczęki Szátáńskiey wyrwał; á co większa: Gorszyłeś mię niezbożnym żywotem twoim; Uczyłeś wprawdźie dobrze/ áleś żył źle y niezbożnie: Coś iedną ręką budował/ toś drugą rozwalał; zkądem poniekąd poznawał/ żeś był Ateistą/ y o Bogu máło co álbo nic nie trzymał/ przez coś mi do Ateismu (bezbożnośći) drogę iákoby pokázował; O biádáć ná wieki! Esa. 56. v. 10.
(D. Wagnerus in Exam. Elenct. Atheismi Speculativi, Cap. XXXVII. p. m. 87. wspomina
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Ddv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
, co po świecie krążył, Miał piękną żonę, w dostatku po uszy Brodził, przecię on do Terminu dążył, Sam Czasu szukał, który go w punkt skruszy, I nam toż będzie, co dowodnie wiemy, Ze się dla Czasu na ten świat rodziemy. OPISANIE Czterech Części Roku.
BOgdajżeś przepadł w piekło z Ateistą, Ty który mówisz: że BÓG nie jest Panem, Ni Stwórcą rzeczy; a któż oczywistą Machinę świata, oblał Oceanem, Kto Słońce, Miesiąc, Planety w swym biegu, Komenderował, kto Gwiazdy w szeregu? Powiedz kto Słońcu wschód ranny naznaczył, Kto czas wieczorny w Zachodzie zamierzył, Kto Księżyc pełny w części
, co po świecie krążył, Miał piękną żonę, w dostátku po uszy Brodził, przecię on do Terminu dążył, Sam Czasu szukał, ktory go w punkt skruszy, Y nam toż będzie, co dowodnie wiemy, Ze się dla Czasu ná ten świat rodziemy. OPISANIE Czterech Części Roku.
BOgdayżeś przepadł w piekło z Atheistą, Ty ktory mowisz: że BOG nie iest Panem, Ni Stworcą rzeczy; á ktoż oczywistą Máchinę świáta, oblał Oceanem, Kto Słońce, Miesiąc, Planety w swym biegu, Kommenderowáł, kto Gwiazdy w szeregu? Powiedz kto Słońcu wschod ránny náznaczył, Kto czas wieczorny w Záchodzie zámierzył, Kto Xiężyc pełny w części
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 92
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752