duchowne? By nieborakowi w starości dostaną część i chleb odjąć miano, prawiebyście go wystroili! Jeśli znowu w dworzańską? — Nierychło. Jeśli w desperacją? — Nieludzkość. Dajcie mu wżdy tego dobrego trochę zażyć. Wolen tedy ab inconvenienti querela. Ale co panowie rokoszanie? Mając tak wiele cierpliwości i zebrania pokoju autentycznych dowodów ad traducendam temeritatem principis, prosequimini coeptam, pewni tego będąc, że superbo victoriae regis processu sieła adherentów pierwszych odpadło. Wszak już niektórzy u nas są, a na drugich dosyć będzie, że neutrales zostaną. Zgoda wszystkich na gwałt prawa i wyuzdane panowanie; ale jednym bojaźń wrodzona, drugim żądza łakoma przeszkadza popierania.
duchowne? By nieborakowi w starości dostaną część i chleb odjąć miano, prawiebyście go wystroili! Jeśli znowu w dworzańską? — Nierychło. Jeśli w desperacyą? — Nieludzkość. Dajcie mu wżdy tego dobrego trochę zażyć. Wolen tedy ab inconvenienti querela. Ale co panowie rokoszanie? Mając tak wiele cierpliwości i zebrania pokoju autentycznych dowodów ad traducendam temeritatem principis, prosequimini coeptam, pewni tego będąc, że superbo victoriae regis processu sieła adherentów pierwszych odpadło. Wszak już niektórzy u nas są, a na drugich dosyć będzie, że neutrales zostaną. Zgoda wszystkich na gwałt prawa i wyuzdane panowanie; ale jednym bojaźń wrodzona, drugim żądza łakoma przeszkadza popierania.
Skrót tekstu: ObmowPrymasCz_III
Strona: 403
Tytuł:
Obmowa JMci ks. prymasa koronnego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
attentatumnapastowania nie znając się zrzekali się, za czym my, sąd, wspomnionych IchMciów Panów Witanowskich a tota praesenti actione liberos in perpetuum pronunciamusod wszystkich obecnych zarzutów wolnymi na zawsze ogłaszamy. In cathegoria vero pracowitego Szymka Gińczuka i samej pracowitej Anny Szymczychy Gińczukowej, ponieważ ex documentis authenticis nam, sądowi, constatponieważ z dokumentów autentycznych... wynika, iż IMPan Jan Witanowski ius haereditatis przerzeczonych Szymków Gińczuków od IMP. Ignacego Telatyckiego prawem in anno millesimo septigentesimo quinquagesimo, feria tertia post dominicam sexagesimae proximamprawem z r. 1750, z wtorku po niedzieli Sześćdziesiątnicy, tj. 3 lutego 1750 w grodzie mielnickim przyznanym nabywszy, w późniejszym czasie w roku
attentatumnapastowania nie znając się zrzekali się, za czym my, sąd, wspomnionych IchMciów Panów Witanowskich a tota praesenti actione liberos in perpetuum pronunciamusod wszystkich obecnych zarzutów wolnymi na zawsze ogłaszamy. In cathegoria vero pracowitego Szymka Gińczuka i samej pracowitej Anny Szymczychy Gińczukowej, ponieważ ex documentis authenticis nam, sądowi, constatponieważ z dokumentów autentycznych... wynika, iż JMPan Jan Witanowski ius haereditatis przerzeczonych Szymków Gińczuków od JMP. Ignacego Telatyckiego prawem in anno millesimo septigentesimo quinquagesimo, feria tertia post dominicam sexagesimae proximamprawem z r. 1750, z wtorku po niedzieli Sześćdziesiątnicy, tj. 3 lutego 1750 w grodzie mielnickim przyznanym nabywszy, w późniejszym czasie w roku
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 766
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
zbliżaniem się trzeciej kondemnaty, a za nią tradycją dóbr następującą przymuszony do kondyktowego dekretu, chciałem przynajmniej w tymże kondykcie non tanquam gratiam gratis datamnie jak darmo daną łaskę, ale jako rzecz arcysprawiedliwą, to jest urodzenie moje szlacheckie od wszelkich secuturis saeculisw przyszłych wiekach kalumnii i noty ewinkować, i dlatego oprócz wielu autentycznych dowodów i dokumentów, proximiores de linea paternanajbliższych krewnych z linii ojcowskiej przed sąd trybunału głównego W. Ks. Lit. stawiłem,
to jest IMPana Michała Matuszewica, cześnikowicza mińskiego, stryja mego rodzonego, mającego lat wieku swego osimdziesiąt i dwa, deducendo jego od Jana Kazimierza, cześnika mińskiego, ojca jego a dziada
zbliżaniem się trzeciej kondemnaty, a za nią tradycją dóbr następującą przymuszony do kondyktowego dekretu, chciałem przynajmniej w tymże kondykcie non tanquam gratiam gratis datamnie jak darmo daną łaskę, ale jako rzecz arcysprawiedliwą, to jest urodzenie moje szlacheckie od wszelkich secuturis saeculisw przyszłych wiekach kalumnii i noty ewinkować, i dlatego oprócz wielu autentycznych dowodów i dokumentów, proximiores de linea paternanajbliższych krewnych z linii ojcowskiej przed sąd trybunału głównego W. Ks. Lit. stawiłem,
to jest JMPana Michała Matuszewica, cześnikowicza mińskiego, stryja mego rodzonego, mającego lat wieku swego osimdziesiąt i dwa, deducendo jego od Jana Kazimierza, cześnika mińskiego, ojca jego a dziada
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 792
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
asserat fatalną tragedyą, więcej po sobie nie mając Autorów i dokumentów. Ale przeprosiwszy tak godnego Autora, i moje wdrugiej Części Aten pod Glinianami afirmacją skasowawszy, zbijam te jego i moją asercją następującemi raciami. Zaden z dawnych i wielkiego kredytu Historyków, bo ani Długoż Kanonik Krakowski Nominat Lwowski, z starożytnych Monimentów Autentycznych, Kroniki Polskie piszący, nic otym nie wspomina, choć bez respektu na osoby, prawdę szczerą na wszystkich pisał, dla tego długo do druku, i to aż za granicę niewydawany; ani Marcin Kromer Warmieńskiej Infuły Brylant nieoszacowany, de rebus gestis Polaków Ksiąg trzydzieści wydawszy, na wszystkie cyrcumstancie stooczny Argus, nic także
asserat fatalną tragedyą, więcey po sobie nie maiąc Autorow y dokumentow. Ale przeprosiwszy tak godnego Autora, y moie wdrugiey Części Aten pod Glinianami affirmacyą skassowawszy, zbiiam te iego y moią assercyą następuiącemi raciami. Zaden z dawnych y wielkiego kredytu Historykow, bo ani Długoż Kanonik Krakowski Nominat Lwowski, z starożytnych Monimentow Autentycznych, Kroniki Polskie piszący, nic otym nie wspomina, choć bez respektu na osoby, prawdę szczerą na wszystkich pisał, dla tego długo do druku, y to aż za granicę niewydawany; ani Marcin Kromer Warmieńskiey Infuły Brylant nieoszacowany, de rebus gestis Polakow Ksiąg trzydzieści wydawszy, na wszystkie cyrcumstancie stooczny Argus, nic także
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 50
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Seweryna, Paulina Biskupów: Justa Flawiana, Justyny Męczenników.
Kościół Lwowski OO. Dominikanów tituli Corporis Christi ma oprócz dawnych Relikwii znacznych alias znacznej Partykuły Ligni Sacri, oprócz kości SS. Dominika, Jacka, Wincentego Ferreriusza, Z. Walentego M. Z Lucilli P. M. i innych koło 10. species cząstek Relikwii Autentycznych, dawno introdukowanych, oprócz mówię wspomnianych; dopiero teraz nadany z Rzymu O SS. Relikwiach.
tenże Kościół 2. Ciałami całemi SS. Koronata i Mansweta MM. a drobniejszemi Relikwiami SS. Męczenników koło 137. speciebus, Annô Dni 1751 in Iulio introdukowanemi podczas Koronacyj N. Panny Obrazu.
Lwowski Kościół Societatis IESU
Seweryna, Paulina Biskupow: Iusta Flawiana, Iustyny Męczennikow.
Kościół Lwowski OO. Dominikanow tituli Corporis Christi ma oprocż dawnych Relikwii znacżnych alias znacżney Partykuły Ligni Sacri, oprocz kości SS. Dominika, Iacka, Wincentego Ferreryusza, S. Walentego M. S Lucilli P. M. y innych koło 10. species cżąstek Relikwii Autentycżnych, dawno introdukowanych, oprocz mowię wspomnianych; dopiero teraz nadany z Rzymu O SS. Relikwiach.
tenże Kościoł 2. Ciałami całemi SS. Koronata y Mansweta MM. á drobnieyszemi Relikwiami SS. Męcżennikow koło 137. speciebus, Annô Dni 1751 in Iulio introdukowanemi podczas Koronacyi N. Panny Obrazu.
Lwowski Kościoł Societatis IESU
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 99
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
twierdzą Ojcowie Święci, dnia 15. Sierpnia Roku Pańskiego 48. Epiphanius, Cedrenus, Baronius. Jednakże Grób, Szaty, Pas, i inne rzeczy, do jej wygody należące; gdy znami na ziemi zostawała, zostały się na świecie, na pociechę ludziom prawowiernym zbawienną; o których tu dyskurs, z Autorów autentycznych.
1. Szaty i Pas Najś: Panny, w których do grobu była na doDolinie Iosaphat od SS. Apostołów z Jeruzalem zaniesiona i złożona, dane są przez Juwenalisa Patriarchę Jerozołimskiego Pulcheryj Cesarzowy; a ta w Kościele wspaniałym in Blachernis zwa- O SS. Relikwiach.
nym w Carogrodzie uczciwie złożyła; co Grecki
twierdzą Oycowie Swięci, dnia 15. Sierpnia Roku Pańskiego 48. Epiphanius, Cedrenus, Baronius. Iednakże Grob, Szaty, Pas, y inne rzecży, do iey wygody należące; gdy znami na ziemi zostawała, zostały się na swiecie, na pociechę ludziom prawowiernym zbawienną; o ktorych tu dyskurs, z Autoròw autentycżnych.
1. Szaty y Pas Nayś: Panny, w ktorych do grobu była na doDolinie Iosaphat od SS. Apostołow z Ieruzalem zaniesiona y złożona, dane są przez Iuwenalisa Patryarchę Ierozołimskiego Pulcherii Cesarzowy; á ta w Kościele wspaniałym in Blachernis zwa- O SS. Relikwiach.
nym w Carogrodzie uczciwie złożyła; co Grecki
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 115
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
. wierszu 28, mówi: In spiritu Dei eiicio Daemonia. Marek Z. w Rozdziale 1. w wierszu 34. pisze o Chrystusie: Daemonia multa eiiciebat u Łukasza Z. w Ródziale 8. wierszu 2. wyrażnie o Magdalenie napisano: Maria quae vocatur Magdalene, de qua septem Daemonia exierant. Bez liczby jest autentycznych, prawdziwych Historyj, że Święci Pańscy także z opętanych, jako też sprawiedliwi Egzorcystowie czartów wyrzucali. Dały okazją do dubitacyj niektórym łatwo się gorszącym, te osoby, które się często dla eleemozyny i pijaństwa, udają za opętanych. Za mojej pamięci jeden Jaśnie Oświecony Prałat dewotce zmyślającej opętanie, miasto Relikwiarza pokazał tabakierkę; a ona
. wierszu 28, mowi: In spiritu Dei eiicio Daemonia. Marek S. w Rozdziale 1. w wierszu 34. pisze o Chrystusie: Daemonia multa eiiciebat u Łukasza S. w Rodziale 8. wierszu 2. wyrażnie o Magdalenie napisano: Maria quae vocatur Magdalene, de qua septem Daemonia exierant. Bez liczby iest autentycznych, prawdziwych Historyi, że Swięci Pańscy także z opętanych, iako też sprawiedliwi Exorcystowie czartow wyrzucali. Dały okazyą do dubitacyi niektorym łatwo się gorszącym, te osoby, ktore się często dla eleemozyny y piiaństwa, udaią za opętanych. Za moiey pamięci ieden Iaśnie Oświecony Prałat dewotce zmyślaiącey opętanie, miasto Relikwiarza pokazał tabakierkę; á oná
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 214
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
; O Magii albo Czarnoksiestwie.
po całonocnej Z. Bazylego, i ludu zgromadzonego modlitwie cerograf oddany przez czarta widomie, a człek ów od czartowskiego prawa uwolniony, do świętych Tajemnic przypuszczony był, zawsze odtąd cud wielki wszędzie głosił. Książka Nucleus Catecheticus sub Praecepto 1. Decalogi, wylicza wiele, cudów czarownickich
Z Świeckich też autentycznych Historyj, moc czarnoksięstwa wielka się pokazuje. Zedechiasz żyd Czarnoksiężnik, za Ludwika pobożnego Cesarza, człekiem jak piłką do góry rzucał, na ćwierci go poszarpawszy, znowu do kupy spajał. Wóz z końmi i sianem połykał według Maiolusa in Diebus Canicularibus. Ollerus kunsztu Czarnoksięskiego w Szwecyj, tym rzemiosłem na wojnach uczynił się sławnym,
; O Magii albo Czarnoksiestwie.
po całonocney S. Bazylego, y ludu zgromadzonego modlitwie cerograff oddany przez czarta widomie, á człek ow od czartowskiego prawa uwolniony, do swiętych Taiemnic przypuszczony był, zawsze odtąd cud wielki wszędzie głosił. Książka Nucleus Catecheticus sub Praecepto 1. Decalogi, wylicza wiele, cudow czarownickich
Z Swieckich też autentycznych Historyi, moc czarnoksięstwa wielka się pokazuie. Zedechiasz żyd Czarnoksiężnik, za Ludwiká pobożnego Cesarzá, człekiem iák piłką do gory rzucał, ná cwierci go poszárpawszy, znowu do kupy spáiał. Woz z końmi y siánem połykał według Maiolusa in Diebus Canicularibus. Ollerus kunsztu Czarnoksięskiego w Szwecyi, tym rzemiosłem ná woynách uczynił się słáwnym,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 231
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
święc et Sudariorum. Pisze się: z Bożej łaski Patriarcha Jerozolimski, i całej Palestyny. Koradyn II. Syn Safadyna starszy, Sołtan Damaszku i Palestyny, Jeruzalem całe zburzył, tollendo occasionem dalej już wojowania z Chrześcijanami, a nie wieżę tylko Dawidową zostawił.
O KOŚCIELE GROBU BożeGO, oprócz tego, com napisał z autentycznych Autorów w Części II. Aten, Ksiądz Tomasz Młodzianowski Jezuita, Wielki Teolog, Kaznodzieja i Misionarz Perski, pełen cnót i pobożności, zmarły Roku 1686. pochowany w Krakowie u swoich, lat 22. incorruptus, Grobu Bożego ciekawy Spectator, gdy z Perskiej Misyj powracał, na Jeruzalem, tak tenże GRÓB Chrystusów określił
święc et Sudariorum. Pisze się: z Bożey łaski Patryarcha Ierozolimski, y całey Palestyny. Koradyn II. Syn Safadyna starszy, Sołtan Damaszku y Palestyny, Ieruzalem całe zburzył, tollendo occasionem daley iuż woiowania z Chrześcianami, a nie wieżę tylko Dawidową zostawił.
O KOSCIELE GROBU BOZEGO, oprócz tego, com napisał z autentycżnych Autorow w Części II. Aten, Xiądz Tomasz Młodzianowski Iezuita, Wielki Teolog, Káznodzieia y Missionárz Perski, pełen cnót y pobożności, zmarły Roku 1686. pochowany w Krakowie u swoich, lat 22. incorruptus, Grobu Bożego ciekawy Spectator, gdy z Perskiey Misyi powracał, na Ieruzalem, tak tenże GROB Chrystusow okryślił
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 495
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
ten św. pam. dziada mego, i sam życząc sobie dopomóc rozkrzewienia jako najobfitszego chwały boskiej, do tejże intencji przyczyniam się, sumę trzydziestu tysięcy złotych w monecie, jaka natenczas w Polsce idzie, przez tę ostatnią wolę moję, kościołowi farskiemu, Koniecpolskiemu zapisuję i za pierwszym zajazdem, do któregokolwiek grodu u ksiąg autentycznych zapis ten aprobować in solennissima juris forma obliguję się i powinien będę, a to na dobrach moich dziedzicznych całej wsi Radoszownica nazwanej, i pewnej części we wsi Stanisławowicach, dziedzictwu memu należących, w województwie sieradzkiem, powiecie radomskim leżących. Więc że te dobra wyżej wyrażone, pewnemi sumami na zastaw są onerowane, wkładam ten ciężar
ten św. pam. dziada mego, i sam życząc sobie dopomódz rozkrzewienia jako najobfitszego chwały boskiej, do tejże intentiej przyczyniam się, summę trzydziestu tysięcy złotych w monecie, jaka natenczas w Polscze idzie, przez tę ostatnią wolę moję, kościołowi farskiemu, Koniecpolskiemu zapisuję i za pierwszym zajazdem, do któregokolwiek grodu u ksiąg authentycznych zapis ten approbować in solennissima juris forma obliguję się i powinien będę, a to na dobrach moich dziedzicznych całej wsi Radoszownica nazwanej, i pewnej części we wsi Stanisławowicach, dziedzictwu memu należących, w województwie sieradzkiem, powiecie radomskim leżących. Więc że te dobra wyżej wyrażone, pewnemi summami na zastaw są onerowane, wkładam ten ciężar
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 377
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
