do niedźwiedzia dobrego.
16^go^. Jeździłem na polowanie za Mołczadz pod Zeleźnicę, Horodyszcze, Stwołowicze, za Kołpiennicę; zjechałem się w polu z ip. Zenowiczem podkomorzym połockim, i z nim polowałem. Koło Stwołowicz zajęcy bardzo siła naszczwaliśmy, i knieje dobre zwłaszcza koło miasta, ze dwóch stron. Za Kołpiennicą bór godny królewskim nazwać. 19^go^ byłem u ip. Zenowicza w Horodyszczu.
24^go^. Ubiłem niedźwiedzia sam pod Więzowcem: od jednego postrzału oświeżył się, brytana mi wtenczas dobrego skaleczył.
1 Octobris, był u mnie ip. referendarz w. księstwa lit., któregom utraktował i udarował psami dobremi gończemi, także strzelbą
do niedźwiedzia dobrego.
16^go^. Jeździłem na polowanie za Mołczadz pod Zeleźnicę, Horodyszcze, Stwołowicze, za Kołpiennicę; zjechałem się w polu z jp. Zenowiczem podkomorzym połockim, i z nim polowałem. Koło Stwołowicz zajęcy bardzo siła naszczwaliśmy, i knieje dobre zwłaszcza koło miasta, ze dwóch stron. Za Kołpiennicą bór godny królewskim nazwać. 19^go^ byłem u jp. Zenowicza w Horodyszczu.
24^go^. Ubiłem niedźwiedzia sam pod Więzowcem: od jednego postrzału oświeżył się, brytana mi wtenczas dobrego skaleczył.
1 Octobris, był u mnie jp. referendarz w. księstwa lit., któregom utraktował i udarował psami dobremi gończemi, także strzelbą
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 43
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Sukcesorom knieje pod Stwołowiczami samemi, Item w bok Stwołowicz, Item pod p. Bereśniewiczem, Item pod p. Okołowem blisko Połonki, Item pod folwarkiem co p. Micuta trzyma, Item pod ip. Buchowieckim, Item pod Iskołdzią choinę na przygórku i na dole błoto, Item za Iskołdzią, knieja alias borek, Item bór na gościńcu od Zuchowic do Mira po prawej ręce i zarośla po lewej ku cegielniom, Item błota od Piasecznej ku Uszy, Item za Uszą ku Turcowu i za Turcem.
Przyjechałem do Nowogródka 5 Novembris na sądy trybunału, gdzie niedługo zabawiwszy się w legacji od trybunału nomine całej prowincji w. księstwa lit., był
sukcessorom knieje pod Stwołowiczami samemi, Item w bok Stwołowicz, Item pod p. Bereśniewiczem, Item pod p. Okołowem blisko Połonki, Item pod folwarkiem co p. Micuta trzyma, Item pod jp. Buchowieckim, Item pod Iskołdzią choinę na przygórku i na dole błoto, Item za Iskołdzią, knieja alias borek, Item bór na gościńcu od Zuchowic do Mira po prawéj ręce i zarośla po lewéj ku cegielniom, Item błota od Piasecznéj ku Uszy, Item za Uszą ku Turcowu i za Turcem.
Przyjechałem do Nowogródka 5 Novembris na sądy trybunału, gdzie niedługo zabawiwszy się w legacyi od trybunału nomine całéj prowincyi w. księstwa lit., był
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 159
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
rozgniewał, nikt go nigdy nie zniewolił; A chociaż czasem tylko do ktosia należy, Wszędzie znajdzie nieboga, kto się na nią jeży. Ledwie krawiec W stół pięścią, aż nożyce brzęczą. Minie stopę chart, kondys i brytan zajęczą, Skoli ogar, ledwie wiatr doleci mu cuchu, Aż pełna wrzawy knieja, pełen bór rozruchu. Będzie też drugi bełkot i za ptaszym lotem Szczwacze zwodzi i knieją napełnia łoskotem. 27. DO LITEWSKIEJ POGONIE PO Elekcji JANA TRZECIEGO
Nie komoś się i gołe niechaj cię obroki Nie narowią, koniku! przypomnij tłumoki, Niezbyt dawno dźwigane, coć boki odgniotły, Gdyś na swą skórę w dani powrozy i
rozgniewał, nikt go nigdy nie zniewolił; A chociaż czasem tylko do ktosia należy, Wszędzie znajdzie nieboga, kto się na nię jeży. Ledwie krawiec W stół pięścią, aż nożyce brzęczą. Minie stopę chart, kondys i brytan zajęczą, Skoli ogar, ledwie wiatr doleci mu cuchu, Aż pełna wrzawy knieja, pełen bór rozruchu. Będzie też drugi bełkot i za ptaszym lotem Szczwacze zwodzi i knieją napełnia łoskotem. 27. DO LITEWSKIEJ POGONIE PO ELEKCJEJ JANA TRZECIEGO
Nie komoś się i gołe niechaj cię obroki Nie narowią, koniku! przypomnij tłumoki, Niezbyt dawno dźwigane, coć boki odgniotły, Gdyś na swą skórę w dani powrozy i
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 217
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
nie miała napaść choroba. Mnie P. Bóg z łaski swej jeszcze dotąd od niej zachował. Panowie hetmani obadwaj niebożęta chorzy, starszyna nogę, drugi na swe znów zwyczajne alteracje. Asferus ów nasz nieborak wczora skończył z postrzałudans le bas ventre. Towarzystwa siła my się nie dorachowali, a prawie co na wy- bór. Spod chorągwi syna naszego Aleksandra zginęło towarzystwa podobno ośm, wszystko szlachty bardzo znacznej, ów też nasz Bełkacki także zginął. Insi się zaś tak zdobyli, że nie-leden został panem. Pasów diamentowych bardzo siła między żołnierzami; siła tego za lada co pozbywali w Wiedniu, a drudzy się zaś z tym dotąd kryją. Ks
nie miała napaść choroba. Mnie P. Bóg z łaski swej jeszcze dotąd od niej zachował. Panowie hetmani obadwaj niebożęta chorzy, starszyna nogę, drugi na swe znów zwyczajne alteracje. Asferus ów nasz nieborak wczora skończył z postrzałudans le bas ventre. Towarzystwa siła my się nie dorachowali, a prawie co na wy- bór. Spod chorągwi syna naszego Aleksandra zginęło towarzystwa podobno ośm, wszystko szlachty bardzo znacznej, ów też nasz Bełkacki także zginął. Insi się zaś tak zdobyli, że nie-leden został panem. Pasów diamentowych bardzo siła między żołnierzami; siła tego za lada co pozbywali w Wiedniu, a drudzy się zaś z tym dotąd kryją. Ks
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 539
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
powinien dawać. PP. Świeczanie z łąk Pieprzowe nazwanych dają na ś. Marcin pieprzu kamień. Surowa Kępa Panien Charitatis; ta niedawno oddana, czyniła przedtem czynszu zł. 24. Świnia Kępa, z której czynszu dawać powinno Menistowie względem szkoły wolnej w Sosnowie P. Rybicki w Chełmnie z końskiego młyna daje czynszu rocznie Biały Bór i leśny do zamku starogrodzkiego należy w wszelkich dyspozycjach. Teraźniejszy zaś leśny ma przywilej, według którego dawać powinien czynszu rocznego Ten przywilej otrzymał od IWYMKs Jana Kazimierza Bokuma biskupa chełmińskiego. Przy tym dać dobry dozór i pilność około boru.
Zł. 16 15 15 3 12
gr. - - - 10 -
B. Czynsze
powinien dawać. PP. Świeczanie z łąk Pieprzowe nazwanych dają na ś. Marcin pieprzu kamień. Surowa Kępa Panien Charitatis; ta niedawno oddana, czyniła przedtem czynszu zł. 24. Świnia Kępa, z której czynszu dawać powinno Menistowie względem szkoły wolnej w Sosnowie P. Rybicki w Chełmnie z końskiego młyna daje czynszu rocznie Biały Bór i leśny do zamku starogrodzkiego należy w wszelkich dyspozycjach. Teraźniejszy zaś leśny ma przywilej, według którego dawać powinien czynszu rocznego Ten przywilej otrzymał od JWJMX Jana Kazimierza Bokuma biskupa chełmińskiego. Przy tym dać dobry dozór i pilność około boru.
Zł. 16 15 15 3 12
gr. - - - 10 -
B. Czynsze
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 52
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
100 gr. 15, także szynków 4. Miasto Świecie, z łąk nazwanych Pieprzowe, daje na ś. Marcin pieprzu kamień 1. Z Świni Kępy dają zł. 15. Manistowie respektem szkoły wolnej w Sosnowce dają zł. 15, z młyna końskiego p. Rybicki daje zł. 3 gr. 10. Biały Bór i leśny do zamku starogrodzkiego w wszelkich dyspozycjach należy, w którym jako i w innych, to jest Grzegorzowskich jako i Dąbrowskich pozwala się wolny wrąb Imp. dzierżawcy, ale dla obciążenia inwentarza pozwala mu się kupić na Wiśle co będzie potrzeba, a potem tyleż tylko na Białym Boru przedać. Leśny za przywilejem siedzi, podług
100 gr. 15, także szynków 4. Miasto Świecie, z łąk nazwanych Pieprzowe, daje na ś. Marcin pieprzu kamień 1. Z Świni Kępy dają zł. 15. Manistowie respektem szkoły wolnej w Sosnowce dają zł. 15, z młyna końskiego p. Rybicki daje zł. 3 gr. 10. Biały Bór i leśny do zamku starogrodzkiego w wszelkich dyspozycjach należy, w którym jako i w innych, to jest Grzegorzowskich jako i Dąbrowskich pozwala się wolny wrąb Jmp. dzierżawcy, ale dla obciążenia inwentarza pozwala mu się kupić na Wiśle co będzie potrzeba, a potem tyleż tylko na Białym Boru przedać. Leśny za przywilejem siedzi, podług
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 52
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
łańcucha gr. 18. Jeżeliby nowin dobył, do 3 lat ich zażyć powinien, a potem za ugodą z zamkiem płacić czynsz. Ma wydobyty kawałek, na którym dopiero drugie zboże siał; żadnych zasiewków nie zastał, zostawić ich też nie powinien. Wolno mu piwo robić na swój stół i swym mieszkańcom przedawać. Bór sam in circumferentia drogami i naczosami ograniczony, na narożnikach herby celsissimi Potocki, pro tunc episcopi Culmensis, modo primatis Regni, na drzewach powyrzynane. W nim wiatrem zimy przeszłej obalonych na kilkadziesiąt kop leży.
Świnia Kępa na Wiśle Tę Kępę trzyma Adam Ludwich za prawem Ill. Kretkowski die 9 iunii anno 1724 do lat 40
łańcucha gr. 18. Jeżeliby nowin dobył, do 3 lat ich zażyć powinien, a potem za ugodą z zamkiem płacić czynsz. Ma wydobyty kawałek, na którym dopiero drugie zboże siał; żadnych zasiewków nie zastał, zostawić ich też nie powinien. Wolno mu piwo robić na swój stół i swym mieszkańcom przedawać. Bór sam in circumferentia drogami i naczosami ograniczony, na narożnikach herby celsissimi Potocki, pro tunc episcopi Culmensis, modo primatis Regni, na drzewach powyrzynane. W nim wiatrem zimy przeszłej obalonych na kilkadziesiąt kop leży.
Świnia Kępa na Wiśle Tę Kępę trzyma Adam Ludwich za prawem Ill. Kretkowski die 9 iunii anno 1724 do lat 40
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 54
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
być pokorniejszy. Przykazuje się też pod karą talerów 10, aby cudzego bydła na pastewnik nie przyjmował. Jezioro spólne: należy do Płowęża i do Lisnowa jedno, drugie w granicach płowęskich, rywalskich, nowowiejskich i ostrowickich, z którego tylko 1 tonią należy, a z pierwszego letnia i zimowa rybitwa do Imp. dzierżawcy. Bór idzie przy granicy nowowiejski, Płowężka małego, pruskiej granicy i ostrowickiej także granicy; w którym jest barci czworo. Granice Płowęża z Nową Wsią, Płowężkiem, rzeką Ossą, która dzieli Prussy, i Rywałdem. D. Inwentarz drobiazgów. — Cieląt łońskich 3, świni rodnych 4, stadnik 1, prosiąt małych 5,
być pokorniejszy. Przykazuje się też pod karą talerów 10, aby cudzego bydła na pastewnik nie przyjmował. Jezioro spólne: należy do Płowęża i do Lisnowa jedno, drugie w granicach płowęskich, rywalskich, nowowiejskich i ostrowickich, z którego tylko 1 tonią należy, a z pierwszego letnia i zimowa rybitwa do Jmp. dzierżawcy. Bór idzie przy granicy nowowiejski, Płowężka małego, pruskiej granicy i ostrowickiej także granicy; w którym jest barci czworo. Granice Płowęża z Nową Wsią, Płowężkiem, rzeką Ossą, która dzieli Prussy, i Rywałdem. D. Inwentarz drobiazgów. — Cieląt łońskich 3, świni rodnych 4, stadnik 1, prosiąt małych 5,
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 105
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
od szewca s dawać ma czynszu zł. 14, robi sobą tak jak z pustej włóki oprócz jednego wywozu. Tłuki dni 3 o pańskiej strawie. Walenty Zacharek z zaroślów dobytych ma włókę 1 za prawem IWYMKs Potockiego in anno 1711 konferowanym, in vim cuius po 10 lat libertacji płaci do dworu płowężkiego zł. 6. Bór przy mirzeńskich, lipińskich, wardęgowskich i ostrowickich granicach. W jeziorze Mirzeńskim zachodzi granica okręgiem, w którym tonią 1 mierna niewodowa. Granice Rywałdu z Płowężem, z Mirzynem, z Lipinkami, z Wardęgowem i Ostrowitym. D. Powinności chłopskie. — Czynszownicy wszyscy, tak płowęscy jako i rywalscy szarwarkują o swej strawie 3 dni
od szewca s dawać ma czynszu zł. 14, robi sobą tak jak z pustej włóki oprócz jednego wywozu. Tłuki dni 3 o pańskiej strawie. Walenty Zacharek z zaroślów dobytych ma włókę 1 za prawem JWJMX Potockiego in anno 1711 konferowanym, in vim cuius po 10 lat libertacji płaci do dworu płowężkiego zł. 6. Bór przy mirzeńskich, lipińskich, wardęgowskich i ostrowickich granicach. W jeziorze Mirzeńskim zachodzi granica okręgiem, w którym tonią 1 mierna niewodowa. Granice Rywałdu z Płowężem, z Mirzynem, z Lipinkami, z Wardęgowem i Ostrowitym. D. Powinności chłopskie. — Czynszownicy wszyscy, tak płowęscy jako i rywalscy szarwarkują o swej strawie 3 dni
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 108
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
ugór, dzień na ozimek, dzień na jarzynę, o cniebie pańskim. Dworowi robią dzień czy do orania, czy do kosy, czy do żniwa, jak im każą, wszyscy, którzykolwiek krowy mają, o swej strawie. Adam leśny ½ włóki z tego dogląda boru i łąk dworskich, aby szkody nie było. Bór należący do Tylic, wolny w nim wrąb na opał i do budowania dworowi i na reparacją gburów, barci co się nad to znajdzie, należy pożytek dworowi. Bartnik: kaczmarz w Zielkowie podług prawa swego wyrabia dzienie, podciera i podbierać powinien, tak jako w Gerłowskim boru. Poddani, którzy nie osiadają gburstwa, ci
ugór, dzień na ozimek, dzień na jarzynę, o cniebie pańskim. Dworowi robią dzień czy do orania, czy do kosy, czy do żniwa, jak im każą, wszyscy, którzykolwiek krowy mają, o swej strawie. Adam leśny ½ włóki z tego dogląda boru i łąk dworskich, aby szkody nie było. Bór należący do Tylic, wolny w nim wrąb na opał i do budowania dworowi i na reparacją gburów, barci co się nad to znajdzie, należy pożytek dworowi. Bartnik: kaczmarz w Zielkowie podług prawa swego wyrabia dzienie, podciera i podbierać powinien, tak jako w Gerłowskim boru. Poddani, którzy nie osiadają gburstwa, ci
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 165
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
