tej Świętej Religii, do której nieustannie wzdychało.. Stawszy się potym wielkiego Biskupa i nauką i świątobliwością sławnego Piktawskiego Hilarego także z Pogaństwa nawróconego Uczniem, o jakże dziękował Bogu, że go przez to cudowne do wiary Świętej nasze Katolickiej powołanie wyrwał z poszród ciemności, zgorszenia światowego, i pewnej zguby.. Poznawszy nikczemność błędliwego rozumu wiarą nieoświeconego o jakże z pilnością wdał się w Pismo Z. w nauki do Religii naszej stosujące się. Jakoż zasłużył od tegoż samego Biskupa Świętego policzonym zostać między Lewitów, dla nauki i cnoty, w których prędko i znakomicie postą- NA ŚWIĘTO
pił.. Też same najwłaściwsze stanu Duchownego przymioty co raz bardziej
tey Swiętey Religii, do ktorey nieustannie wzdychało.. Stawszy się potym wielkiego Biskupa y nauką y świątobliwością sławnego Piktawskiego Hilarego także z Pogaństwa nawroconego Uczniem, o iakże dziękował Bogu, że go przez to cudowne do wiary Swiętey nasze Katolickiey powołanie wyrwał z poszrod ciemności, zgorszenia światowego, y pewney zguby.. Poznawszy nikczemność błędliwego rozumu wiarą nieoświeconego o iakże z pilnością wdał się w Pismo S. w nauki do Religii naszey stosuiące się. Iakoż zasłużył od tegoż samego Biskupa Swiętego policzonym zostać między Lewitow, dla nauki y cnoty, w ktorych prędko y znakomicie postą- NA SWIĘTO
pił.. Też same naywłaściwsze stanu Duchownego przymioty co raz bardziey
Skrót tekstu: PiotrKaz
Strona: 37
Tytuł:
Kazania przeciwko zdaniom i zgorszeniom wieku naszego
Autor:
Gracjan Józef Piotrowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
i ja był ku radości/ ku pociesze tobie Jezu namilszy człowiek. Ockni się rychło człowiecze ospały barzo około siebie/ oto cię czeka na ganku JEZUS człowiek/ chce cię wziąć na swe ramiona ten miły człowiek. Nasłodszy/ najukochańszy człowiecze przyjmiże proszę mnie grzesznego/ zanieś mocarzu mocny/ i porzuć do nóg Ojca mnie błędliwego/ ja się nie spuszczę z ramion twoich/ a ty mnie też z nich nie zrzucaj dobro moje: a jeśli wola święta twoja będzie/ wesprzeć się na mnie/ zażyć mnie na swą posługę/ gotowem Jezu, tylko ty w mocy utwierdzaj. Twierdza jest JEZUS każdemu człowiekowi/ nie ostoi się kto się na Jezusie
y ia był ku rádośći/ ku poćiesze tobie IEZV namilszy człowiek. Ockni się rychło człowiecze ospáły bárzo około siebie/ oto ćię czeka ná ganku IEZVS człowiek/ chce ćię wźiąć ná swe rámioná ten miły człowiek. Násłodszy/ nayukocháńszy człowiecze przyimiże proszę mnie grzesznego/ zánieś mocarzu mocny/ y porzuć do nog Oycá mnie błędliwego/ ia się nie spuszczę z rámion twoich/ á ty mnie też z nich nie zrzucay dobro moie: á ieśli wola święta twoiá będźie/ wesprzeć się ná mnie/ záżyć mnie ná swą posługę/ gotowem IEZV, tylko ty w mocy vtwierdzay. Twierdza iest IEZVS káżdemu człowiekowi/ nie ostoi się kto się ná Iezuśie
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 602
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
