go zowią Farfarus rzeka: nad brzegiem jej siedzi Antiochia/ sławna dla rezydenciej tam ś. Piotra: i dla Patriarchostwa/ które tam fundował: i dla tego/ iż tam wierne poczęto nazywać Chrześcijany. Teraz raczej jest ruiną abo grobem swym/ a niż czym inszym. Są tam przecię jeszcze całe mury barzo piękne z błankowaniem wokoło/ po którym mogą chodzić podle siebie trzy osoby/ i barzo wiele wież. Jest też tam zamek jeden na pagórku: ukazują tam i dom/ gdzie mieszkał ś. Piotr: i miejsce też/ kędy ten Apostoł pochrzcił barzo wiele ludzi. Przy gębie Orontu/ leży Seleucia Pieria/ dziś nazwana Soldyn.
go zowią Fárfarus rzeká: nád brzegiem iey śiedźi Antiochia/ sławna dla residenciey tám ś. Piotrá: y dla Pátriárchostwá/ ktore tám fundował: y dla tego/ iż tám wierne poczęto názywáć Chrześćiány. Teraz ráczey iest ruiną ábo grobem swym/ á niż czym inszym. Są tám przećię iescze cáłe mury bárzo piękne z błánkowániem wokoło/ po ktorym mogą chodźić podle śiebie trzy osoby/ y bárzo wiele wież. Iest też tám zamek ieden ná págorku: vkázuią tám y dom/ gdźie mieszkał ś. Piotr: y mieysce też/ kędy ten Apostoł pochrzćił bárzo wiele ludźi. Przy gębie Orontu/ leży Seleucia Pieria/ dźiś názwána Soldin.
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 204
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
