Mocą Boską zbiorą się rozsypane prochy/ powiążą się rozrzucone kości zgniłe ciało poroście/ dusza się każda do ciała swego wróci/ złący/ i źli i dobrzy żywi powstaną. Co rozumiesz jak się tam dusze że swymi ciały przywitają? nieszczęsnych potępienców stradna dusza biorąc na się ciało/ jako przemierzłą/ brzydką/ z gnoju wywleczoną gunię/ do niego rzecze. Podź sam przeklęte cielsko/ dla któregom lubieżności i bydlęcych zapędów/ na wieczną zgubę przyszła/ i jużem część zasłużonych mąk odebrała. Podź ich zemną dobierać/ i spolne nieprawości spolnie płacić. Wzajemnie zgrzytając odpowie ciało: Tyś barziej przklęty nieszczęsny duchu/ boś będąc rozumny/ wolny mając
Mocą Boską zbiorą się rozsypane prochy/ powiążą się rozrzucone kośći zgniłe ćiało porośćie/ duszá się każda do ćiáłá swego wroći/ złączy/ y źli y dobrzy żywi powstaną. Co rozumiesz iák się tám dusze że swymi ćiáły przywitaią? nieszczęsnych potępiencow stradna duszá biorąc ná się ćiáło/ iáko przemierzłą/ brzydką/ z gnoiu wywleczoną gunię/ do niego rzecze. Podź sam przeklęte ćielsko/ dlá ktoregom lubieżnośći y bydlęcych zápędow/ ná wieczną zgubę przyszła/ y iużem część zásłużonych mąk odebrała. Podź ich zemną dobierać/ y spolne nieprawośći spolnie płaćić. Wzáiemnie zgrzytaiąc odpowie ćiáło: Tyś barźiey przklęty nieszczęsny duchu/ boś będąc rozumný/ wolný maiąc
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 139
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
pragnąc/ kontent jest że się ma czym poślilić/ czym się odziać/ habentes alimenta et quibus tegamur his contenti simus. 1. Tim. 6. Pan wszytkiego stworzenia/ większe i opuścialsze obrał stwo/ w którym i tego ostatka zgoła nie miał. Wżdyć najuboższy/ by na gnoju konał/ ma tam jaką gunię/ którą się przyrzucić może/ ma swą łagiewkę/ swą jakąż takąż łachmanę/ którą komu chce umierając zrzecze/ ma prawo do pospolitego gdzie go kolwiek pogrzebią zmentarza. Niemiał tego ubogi JEZUS/ bo po śmierci w cudzym grobie/ z łaski był pogrzebiony/ za jałmużnę dany prześcieradłem był uwiniony. I gdy
prágnąc/ kontent iest że się ma czym poślilić/ czym się odźiáć/ habentes alimenta et quibus tegamur his contenti simus. 1. Tim. 6. Pan wszytkie^o^ stworzeniá/ większe y opuśćiálsze obrał stwo/ w ktorym y tego ostátká zgoła nie miał. Wżdyć náyuboższy/ by ná gnoiu konał/ ma tám iáką gunię/ ktorą się przyrzućić może/ ma swą łagiewkę/ swą iákąż takąż łáchmánę/ ktorą komu chce umieraiąc zrzecze/ ma práwo do pospolitego gdźie go kolwiek pogrzebią zmentárzá. Niemiał tego ubogi IEZVS/ bo po śmierći w cudzym grobie/ z łáski był pogrzebiony/ zá iáłmużnę dáný prześćieradłem był uwiniony. I gdy
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 315
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
53vSub actu eodem, anno et die, quo supra. — Tenże Stanisław Pawlus z Kamesznice presentował kupno i dowodził i skutecznie przez zeznanie uczciwego Wawrzinca Brącka dowiodł słusznym pod sumnięniem zeznanim, ze tenże Stanisław Pawlus drugą część polany nazwanej Janoszka kupił i zapłacił za sumę pewną złotych sześćdziesiąt i piec curentis monetae, nadto gunię czarną valoris złotych 8. I tak za pomienionym kupnem już z zupełnej polany Janoski qujetują i swobodzą, teraz, na przyszłe i wiekuiste czasy. Co za zeznaniem ludzi godnych wiary zapisąno jesta.
117. k. 54r Aktum est anno Domini 1702 die 18 may 18 V, — Praczowiczy Jan i Kazymierz Klisiowie
53vSub actu eodem, anno et die, quo supra. — Tenze Stanisław Pawlus z Kamesznice presentował kupno y dowodził y skutecznie przes zeznanie ucciwego Wawrzinca Brącka dowiodł słusznym pod sumnięnięm zeznanim, ze tenze Stanisław Pawlus drugą czesc polany nazwaney Janoszka kupił y zapłacił za summę pewną złotych szescdziesiąt y piec curentis monetae, nadto gunię czarną valoris złotych 8. Y tak za pomięnionym kupnem iusz z zupełney polany Janoski quietuią y swobodzą, teraz, na prziszłe y wiekuiste czasy. Co za zeznanięm ludzi godnych wiary zapisąno iesta.
117. k. 54r Actum est anno Domini 1702 die 18 may 18 V, — Praczowiczy Jan y Kazymierz Klisiowie
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 73
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
, gdi szom ze dwóch braczy spłodząni.
170. k. 66v Sprawi odprawującze się bitności jegomości pana administratora Jana Pyszkowskiego na ten czasz będącego, także wojewodi Tomasza Jaska z Kamesznicze będącego, anno Domini 1712 die 20 january 20 I. — Matusz Czeprol uskarżał się na Franka Paczorka, ze mu gunię ukrat, a towarzys był jego. Co pokazało się z inąuisicji, szam dobrowolnie przyznał, ze mu ją z kotlikiem przehował. Która sprawa uznania naszego, abi Matuszowi Częprolowi gunię zaplaczyl i winę pańską także kosczelnia oddal, to jest kosczolowi złoty jeden.
171. Wojtek Janota uczynił ugodę o skodę łąki. Za którą
, gdi szom ze dwoch braczy spłodząni.
170. k. 66v Sprawi odprawuiącze sie bitnosci jegomosci pana administratora Jąna Pyszkowskiego na ten czasz będączego, tagze woiewodi Tomasza Jaska z Kamesznicze bedączego, anno Domini 1712 die 20 january 20 I. — Matusz Czeprol uskarzał sie na Franka Paczorka, ze mu gunię ukrat, a towarzys był iego. Czo pokazało sie z inąuisityey, szam dobrowolnie prziznał, ze mu ią z kotlikiem przehował. Ktora sprawa uznania naszego, abi Matuszowi Częprolowi gunię zaplaczyl y winę pańską tagze kosczelnia oddal, to iest kosczolowi zloti ieden.
171. Woytek Janota uczynił ugodę o skodę łąki. Za ktorą
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 89
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
Jaska z Kamesznicze będącego, anno Domini 1712 die 20 january 20 I. — Matusz Czeprol uskarżał się na Franka Paczorka, ze mu gunię ukrat, a towarzys był jego. Co pokazało się z inąuisicji, szam dobrowolnie przyznał, ze mu ją z kotlikiem przehował. Która sprawa uznania naszego, abi Matuszowi Częprolowi gunię zaplaczyl i winę pańską także kosczelnia oddal, to jest kosczolowi złoty jeden.
171. Wojtek Janota uczynił ugodę o skodę łąki. Za którą skodę powinien dać złotych 10 i winę pańską i kosczelną, to jest złoty.
172. Maczek Czokot protestował się na Wojtka Stanczę, którego potworzył, ze mu berek pokrat s
Jaska z Kamesznicze bedączego, anno Domini 1712 die 20 january 20 I. — Matusz Czeprol uskarzał sie na Franka Paczorka, ze mu gunię ukrat, a towarzys był iego. Czo pokazało sie z inąuisityey, szam dobrowolnie prziznał, ze mu ią z kotlikiem przehował. Ktora sprawa uznania naszego, abi Matuszowi Częprolowi gunię zaplaczyl y winę pańską tagze kosczelnia oddal, to iest kosczolowi zloti ieden.
171. Woytek Janota uczynił ugodę o skodę łąki. Za ktorą skodę powinien dac złotich 10 y winę pańską y kosczelną, to iest zloti.
172. Maczek Czokot protestował sie na Woytka Stanczę, ktorego potworzył, ze mu berek pokrat s
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 89
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
(I. 209)
3068. (398) Sprawa trzecia. — lasiek Smiotanik z Łostowki upominał się dziedzictwa po oicu swym Grzegorzu Smiotaniku, na którym dziedzictwie siedzi lan Lach, który zmarł przed trzydziesta lat. Lach powiedział, iż O. Zygmunt, factor protunc, posadził go na tym gruncie, wziął od niego gunię za gr. 40, i cielę za flor. jedęn. Działo się to od lat siedmi; dołożył
i tego, ze upominał tego laska, aby przyszedł do swego i oprawiał. Teras nowo pobudował izbę, komór 2, sien, stodołę przykrył i płatwy położył. Ławica sprawy przesłuchawszy, dekret ferowała taki, iż
(I. 209)
3068. (398) Sprawa trzecia. — lasiek Smiotanik z Łostowki upominał sie dziedzictwa po oicu swym Grzegorzu Smiotaniku, na ktorym dziedzictwie siedzi ląn Lach, ktory zmarł przed trzydziesta lat. Lach powiedział, isz O. Zygmunt, factor protunc, posadził go na tym gruncie, wziął od niego gunię za gr. 40, y cielę za flor. iedęn. Działo sie to od lath siedmi; dołozył
i tego, ze upominał tego laska, aby przyszedł do swego y oprawiał. Teras nowo pobudował izbę, komor 2, sien, stodołę przykrył y płatwy połozył. Ławica sprawy przesłuchawszy, dekret ferowała taki, isz
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 323
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Będą o cię samego ciebie się pytali: Tyś to, co cię niedawno cug woził poszosny? Na jednej się dziś włóczysz hetce środoposnej! W bławacie pokojowi, gdzież hajducy w srebrze? Kto żyje nad intratę, na ostatku żebrze. Źle mówię — na ostatku: w pół wieku, i prędzej, Zdarszy gunię za szarłat, umrze drugi w nędzy. 57. NIE KAŻDY ZAGRA, CO NADYMA DUDY
Nie zaraz ten cnotliwy i pobożny, który Często wzdychając, oczy podnosi do góry; Nie zaraz ten katolik, co sznurem z konopi Opasze abo wodą święconą się kropi, Co mu gęba zwyczajna lata od pacierza, Co we dnie
Będą o cię samego ciebie się pytali: Tyś to, co cię niedawno cug woził poszosny? Na jednej się dziś włóczysz hetce środoposnej! W bławacie pokojowi, gdzież hajducy w srebrze? Kto żyje nad intratę, na ostatku żebrze. Źle mówię — na ostatku: w pół wieku, i prędzej, Zdarszy gunię za szarłat, umrze drugi w nędzy. 57. NIE KAŻDY ZAGRA, CO NADYMA DUDY
Nie zaraz ten cnotliwy i pobożny, który Często wzdychając, oczy podnosi do góry; Nie zaraz ten katolik, co sznurem z konopi Opasze abo wodą święconą się kropi, Co mu gęba zwyczajna lata od pacierza, Co we dnie
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 39
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
