. 29. A tak mieszkalismy w dolinie/ przeciw Betfegor. Rozd. IV. DEVTERONOM. Rozd. IV. Rozdział IV. Napomina ogółem aby zakon pilnie zachowali. 2. nic nie przydawając, ani ujmując. 6. gdyż w nim jest żywot i mądrość. 9. Zakazuje wszelkich obrazów. 16. Grożąc bałwochwalcom. 41. A miasta do ucieczki naznacza. 1.
TEraz tedy o Izraelu/ słuchaj ustaw/ i sądów/ których ja was uczę/ abyście je czyniąc żyli/ a wszedszy posiedli ziemię którą PAN Bóg Ojców waszych dawa wam. 2. Nie przydacie do słowa/ które ja wam rozkazuję/ ani ujmiecie z
. 29. A ták mieszkálismy w dolinie/ przećiw Betfegor. Rozd. IV. DEVTERONOM. Rozd. IV. ROZDZIAL IV. Nápomina ogołem aby zakon pilnie záchowáli. 2. nic nie przydawájąc, áni ujmując. 6. gdyż w nim jest żywot y mądrość. 9. Zákázuje wszelkich obrázow. 16. Grożąc báłwochwálcom. 41. A miástá do ućieczki naznacza. 1.
TEraz tedy o Izráelu/ słuchaj ustaw/ y sądow/ ktorych ja was ucżę/ ábyśćie je cżyniąc żyli/ á wszedszy pośiedli źiemię ktorą PAN Bog Ojcow wászych dawa wam. 2. Nie przydaćie do słowá/ ktore ja wam rozkázuję/ áni ujmiećie z
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 188
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
zażyć bytu; Próżno się napierają, żeby i tam, i tu. Niech tym Żydom i Turkom kościoła nie żądzą, Którzy się tak dalece na Mojżeszu sadzą, Że nie chcą mieć w bożnicy, od Boga przeklętej, Podobieństwa obrazu i figury rzniętej; Bowiem owego cielca wziąwszy na nich miarę, Srogą włożył w zakonie bałwochwalcom karę. A ono insze prawa dzieciom głupim, małym, A insze piszą mężom w zakonie dojźrałym: Żeby oczu nie kłuli, tamtym biorą noże, Bez którego dorósszy obejść się nie może. Krótko: dosyć na księdza, jako każą z Rzymu; Niech konceptu głowy swej nie miesza ipsymu. 240. PHYSICUM AKslOMA
Pięć
zażyć bytu; Próżno się napierają, żeby i tam, i tu. Niech tym Żydom i Turkom kościoła nie żądzą, Którzy się tak dalece na Mojżeszu sadzą, Że nie chcą mieć w bożnicy, od Boga przeklętej, Podobieństwa obrazu i figury rzniętej; Bowiem owego cielca wziąwszy na nich miarę, Srogą włożył w zakonie bałwochwalcom karę. A ono insze prawa dzieciom głupim, małym, A insze piszą mężom w zakonie dojźrałym: Żeby oczu nie kłuli, tamtym biorą noże, Bez którego dorósszy obejść się nie może. Krótko: dosyć na księdza, jako każą z Rzymu; Niech konceptu głowy swej nie miesza ipsymu. 240. PHYSICUM AXlOMA
Pięć
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 336
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Jam jest Alfa i Omega; początek i koniec. Ja pragnącemu dam darmo ze źrżródła wody żywej. 7. Kto zwycięży/ odziedziczy wszystko: i będę mu Bogiem/ a on mi będzie synem. 8. Lecz bojaźliwym/ i niewiernym/ i obmierzłym/ i mężobójcom/ i wszetecznikom/ i czarownikom/ i bałwochwalcom/ i wszystkim kłamcom/ część ich dana będzie w jezierze gorającem ogniem i siarką. Tać jest śmierć wtóra. 9. TEdy przyszedł do mnie jeden z onych siedmi Aniołów/ którzy mieli siedm czasz napełnionych siedmią plag ostatecznych; i mówił ze mną/ i rzekł; Chodź sam, Okażęć oblubienicę/ małżonkę Barankowę. 10
Jam jest Alfá y Omegá; pocżątek y koniec. Ja prágnącemu dam dármo ze źrżrodłá wody żywey. 7. Kto zwyćięży/ odźiedźicży wszystko: y będę mu Bogiem/ á on mi będźie synem. 8. Lecż bojáźliwym/ y niewiernym/ y obmierzłym/ y mężobojcom/ y wszetecżnikom/ y cżárownikom/ y báłwochwálcom/ y wszystkim kłamcom/ cżęść ich dáná będźie w jeźierze gorájącem ogniem y śiarką. Tać jest śmierć wtora. 9. TEdy przyszedł do mnie jeden z onych śiedmi Anjołow/ ktorzy mieli śiedm cżász nápełnionych śiedmią plag ostátecżnych; y mowił ze mną/ y rzekł; Chodź sám, Okáżęć oblubienicę/ máłżonkę Báránkowę. 10
Skrót tekstu: BG_Ap
Strona: 281
Tytuł:
Biblia Gdańska, Apokalipsa
Autor:
św. Jan
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
