go namniej taka w obronie wolności żarliwość, rad ją widział, i owszem z żarliwej każdego poczciwego ku Ojczyźnie jako Matce swej wiary, brał miarę różnej wiary ku sobie, cnoty, i życzliwości. Nienawidział abowiem nikczemnego na Dworze swym pochlebstwa, a wolności Poddanych swoich nie miał sobie podejrzanej: wiedząc, że to Polityczne bałwochwalstwo, które Króla od Rzeczypospolitej rozdziela, niecnota jest, zarównie przeciwko obojgu grzesząca, gdy targa, i rozrywa jedność Pana z Rzecząposp: to jest: wyciska duszę Rzeczypospolitej, tak wielą Praw, tak świątobliwą przysiągł wiarą, tak wielu wieków zwyczajem w jedno z Królami ciało, związkiem łaskawego panowania, i utwierdzonego Prawami posłuszeństwa zawartą
go namniey táka w obronie wolnośći żárliwość, rad ią widźiał, y owszem z żárliwey káżdego poczćiwego ku Oyczyznie iáko Mátce swey wiáry, brał miárę rożney wiáry ku sobie, cnoty, y życzliwośći. Nienáwidźiał ábowiem nikczemnego ná Dworze swym pochlebstwá, á wolnośći Poddánych swoich nie miał sobie podeyrzáney: wiedząc, że to Polityczne báłwochwálstwo, ktore Krolá od Rzeczypospolitey rozdźiela, niecnotá iest, zárownie przećiwko oboygu grzesząca, gdy tárga, y rozrywa iedność Páná z Rzecząposp: to iest: wyćiska duszę Rzeczypospolitey, ták wielą Praw, ták świątobliwą przyśiągł wiárą, ták wielu wiekow zwyczáiem w iedno z Krolami ćiáło, związkiem łáskáwego pánowánia, y vtwierdzonego Práwámi posłuszeństwá záwártą
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 7
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
czasu Izraelitowie Królów mieli Saula, Dawida, Salomona, Roboama, sukcesive panujących. Za Roboama Królestwo rozdzielone na Królów JUDZKICH, których od Roboama, aż do Jechoniasza w Niewolą Babilońską siedmdziesiątletnią wziętego, rachują 19. i na Królów IZRAELSKICH, których jest Numerus 20. Królestwo te trwające lat 255.. za scelerackie życie i Bałwochwalstwo upadło. Po uwolnieniu Żydów z Niewoli Babilońskiej uczynionym przez Cyrusa Perskiego Monarchę, znowu tylko Wodzowie Administrabant Rempublicam Iudaeorum, i ciż sami byli Kapłanami, albo Biskupami, jako to Zorobabel, od o Królach i ich dawności
którego zacząwszy, aż do Oniasza III. Wodza i Biskupa, było ich 15. Successivè. Po
czásu Izraelitowie Krolow mieli Saula, Dawida, Salomona, Roboama, successivè panuiących. Zá Roboáma Krolestwo rozdzielone ná Krolow IUDZKICH, ktorych od Roboama, aż do Iechoniasża w Niewolą Babylońską śiedmdżieśiątletnią wźiętego, rachuią 19. y ná Krolow IZRAELSKICH, ktorych iest Numerus 20. Krolestwo te trwaiące lat 255.. za scelerackie życie y Bałwochwalstwo upadło. Po uwolnieniu Zydow z Niewoli Babylońskiey uczynionym przez Cyrusa Perskiego Monarchę, znowu tylko Wodzowie Administrabant Rempublicam Iudaeorum, y ciż sami byli Kapłanami, albo Biskupami, iako to Zorobabel, od o Krolach y ich dawności
ktorego zacząwszy, aż do Oniasza III. Wodza y Biskupa, było ich 15. Successivè. Po
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 528
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, żeby w nim mieli swój Tron, Kościół, Ofiarę. Kapłana, wyraźnie mówi BÓG przez Amosa Proroka cap: 2. u. 6. Super tribus sceleribus Isràél, et super quatuor, non convertam eum pro eo, quod vendiderit pro argento iustum: Pierwsze scelus było Izraelitów, przedanie Józefa Sprawiedliwego; drugie scelus Bałwochwalstwo; trzecie: zabijanie Proroków; a czwarte największe scelus, przedanie Najsprawiedliwszego CHRYSTUSA za 30 srebrników, za co ich BÓG nigdy już nie przywróci do łaski swojej, i do Jeruzalem; jako tłumaczą Rabin Samuel, Galatinus, i Adrianus Finus in Flagello Iudaeorum.
O Odrzuceniu OFIARY Żydowskiej, a obraniu sobie OFIARY Czystej Narodów,
, żeby w nim mieli swoy Tron, Kościoł, Ofiarę. Kapłana, wyraźnie mowi BOG przez Amosa Proroka cap: 2. v. 6. Super tribus sceleribus Isràél, et super quatuor, non convertam eum pro eo, quod vendiderit pro argento iustum: Pierwsze scelus było Izraelitow, przedanie Iozefa Sprawiedliwego; drugie scelus Bałwochwalstwo; trzecie: zabiianie Prorokow; a czwarte naywiększe scelus, przedanie Naysprawiedliwszego CHRYSTUSA za 30 srebrnikow, za co ich BOG nigdy iuż nie przywroci do łaski swoiey, y do Ieruzalem; iako tłumaczą Rabin Samuel, Galatinus, y Adrianus Finus in Flagello Iudaeorum.
O Odrzuceniu OFIARY Zydowskiey, a obraniu sobie OFIARY Czystey Narodow,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1093
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, alias Prawowiernych zebranie, wyra O Emblematach i Symbolach
za się osobą Niewiasty, w Koronie Papieskiej piastującej Krzyż na ramieniu wspartej, a tu koło niej tablice z Mojżeszowym Przykazaniem leżą z oboch stron. Albo też osoba poważna w Trireginum Papieskim wsparta na Księdze z napisem, Credo; w prawej trzyma Krzyż, do którego Bałwochwalstwo i Herezja przykrępowane, według Bochiusza. Przydaje Caesar Ripa tejże osobie gołębicę nad głową, i dwa klucze w ręku.
21 Eleemosyna, albo Jałmużna, maluje się w postaci Matrony z twarzą zasłonioną, i całym pokrytym ciałem, na wierzchu głowy kaganiec, a rękami z pod szat ubogim daje Jałmużnę, według Bochiusza.
, alias Prawowiernych zebranie, wyra O Emblemataćh y Symbolach
ża się osobą Niewiasty, w Koronie Papieskiey piastuiącey Krzyż ná ramieniu wspartey, a tu koło niey tablice z Moyżeszowym Przykazaniem leżą z oboch stron. Albo też osoba powáżna w Trireginum Papieskim wspárta na Księdze z nápisem, Credo; w prawey trzyma Krzyż, do ktorego Bałwochwalstwo y Herezya przykrępowane, według Bochiuszá. Przydáie Caesar Ripa teyże osobie gołębicę nad głową, y dwá klucze w ręku.
21 Eleemosyna, albo Iałmużna, máluie się w postaci Mátrony z twarzą zasłonioną, y całym pokrytym ciałem, na wierzchu głowy káganiec, a rękámi z pod szát ubogim daie Iałmużnę, według Bochiuszá.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1169
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Strój ich był piękny i modny; to szpetnie, że wieleżeństwo im pozwolone było, owszem z Siostrami brać się godziło dla dziedziczenia. Starzy tu byli dystyngwowani bardzo w poszanowaniu. Ciała zmarłych i po śmierci nie cuchniały, będąc ubalsamowane. Dzieci, ledwo nie każda, po dwoje, Matka rodzi, tak płodne Clima. Bałwochwalstwo tu ciężkie panowało, żywe i nie żywe wenerując kreatury. Nie mało z Egipcjan Wielkich wyszło ludzi, już po zaszczepieniu Wiary Świętej, jako to Z. Paweł Pustelnik, Hilarion także, Antoni Anachoreta: Uczeni Filo Żyd, Klemens Aleksandryjski, Orygenes, Cyrylus. EgipT, oprócz wyśmienitego zboża, rodzi balsam, senes,
Stroy ich był piękny y modny; to szpetnie, że wieleżeństwo im pozwolone było, owszem z Siostrami brać się godziło dla dziedziczenia. Starzy tu byli dystyngwowani bardzo w poszanowaniu. Ciała zmarłych y po śmierci nie cuchniáły, będąc ubalsamowane. Dzieci, ledwo nie każda, po dwoie, Matka rodzi, tak płodne Clima. Bałwochwalstwo tu cięszkie panowało, żywe y nie żywe weneruiąc kreatury. Nie mało z Egypcyan Wielkich wyszło ludzi, iuż po zaszczepieniu Wiary Swiętey, iako to S. Paweł Pustelnik, Hilarion także, Antoni Anachoreta: Uczeni Philo Zyd, Klemens Alexandryiski, Origenes, Cyrillus. EGYPT, oprócz wyśmienitego zboża, rodzi balsam, senes,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 552
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
godni obietnic jego. Pytam cię miły Rabinie/ co za przyczyna tak wielkiego karania waszego/ że już Tysiąc sześćset lat i pięć/ jako wygnani z państw swoich/ po cudzych kniejach cierpicie? Nie masz na świecie grzechu cięższego/ o któryby się Bóg najwięcej gniewać miał/ i lud swój ukochany najbardżej karać/ jako Bałwochwalstwo/ a przecię jednak za ono Bałwochwalstwo/ któreście popełnili w odlewaniu Cielca/ podczas rozmowy Mojżesza z Panem Bogiem na gorze Synai/ nie karał was Bóg/ tylko wygnaniem do Persji przez lat Czterysta? Coście takowego teraz o Rabinie uczynili tak wielkiego/ że tak długo przez lat 1605. na wygnaniu jesteście? nie
godni obietnic iego. Pytam ćię miły Rábinie/ co zá przyczyná ták wielkiego karánia wászego/ że iuż Tyśiąc sześćset lat y pięć/ iáko wygnáni z páństw swoich/ po cudzych knieiách cierpićie? Nie mász ná świećie grzechu ćięższego/ o ktoryby się Bog naywięcey gniewáć miał/ y lud swoy vkochány naybárdźey karáć/ iáko Báłwochwálstwo/ á przećię iednák zá ono Báłwochwálstwo/ ktoreśćie popełnili w odlewániu Cielcá/ podczás rozmowy Moyzeszá z Pánem Bogiem ná gorze Synái/ nie karał was Bog/ tylko wygnániem do Persyey przez lat Czterystá? Cośćie tákowego teraz o Rábinie vczynili ták wielkiego/ że ták długo przez lat 1605. ná wygnániu iesteśćie? nie
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 20
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
/ a przecię jednak za ono Bałwochwalstwo/ któreście popełnili w odlewaniu Cielca/ podczas rozmowy Mojżesza z Panem Bogiem na gorze Synai/ nie karał was Bóg/ tylko wygnaniem do Persji przez lat Czterysta? Coście takowego teraz o Rabinie uczynili tak wielkiego/ że tak długo przez lat 1605. na wygnaniu jesteście? nie Bałwochwalstwo? boście za to tylko Czterysta lat na wygnaniu byli? Przeto ma być coś większego niż Bałwochwalstwo/ a nie może być nic inszego/ tylko żeście zamordowali Chrystusa Pana/ który był prawdziwym Bogiem i Człowiekiem. Więc przydajesz/ że nie przyjmujecie Nowego Testamentu/ dla tego że w wielu przeczy staremu Testamentowi/ radbym
/ á przećię iednák zá ono Báłwochwálstwo/ ktoreśćie popełnili w odlewániu Cielcá/ podczás rozmowy Moyzeszá z Pánem Bogiem ná gorze Synái/ nie karał was Bog/ tylko wygnániem do Persyey przez lat Czterystá? Cośćie tákowego teraz o Rábinie vczynili ták wielkiego/ że ták długo przez lat 1605. ná wygnániu iesteśćie? nie Báłwochwálstwo? bośćie zá to tylko Czterystá lat ná wygnániu byli? Przeto ma bydź coś większego niż Báłwochwálstwo/ á nie może bydź nic inszego/ tylko żeśćie zámordowáli Chrystusá Páná/ ktory był prawdźiwym Bogiem y Człowiekiem. Więc przydáiesz/ że nie prziymuiećie Nowego Testámentu/ dla tego że w wielu przeczy stáremu Testámentowi/ radbym
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 20
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Panem Bogiem na gorze Synai/ nie karał was Bóg/ tylko wygnaniem do Persji przez lat Czterysta? Coście takowego teraz o Rabinie uczynili tak wielkiego/ że tak długo przez lat 1605. na wygnaniu jesteście? nie Bałwochwalstwo? boście za to tylko Czterysta lat na wygnaniu byli? Przeto ma być coś większego niż Bałwochwalstwo/ a nie może być nic inszego/ tylko żeście zamordowali Chrystusa Pana/ który był prawdziwym Bogiem i Człowiekiem. Więc przydajesz/ że nie przyjmujecie Nowego Testamentu/ dla tego że w wielu przeczy staremu Testamentowi/ radbym wiedział/ w czym/ i jako? Punkt pierwszy Rozmowy WTÓRY PUNKT. Jakowym sposobem trzy Osoby Boskie
Pánem Bogiem ná gorze Synái/ nie karał was Bog/ tylko wygnániem do Persyey przez lat Czterystá? Cośćie tákowego teraz o Rábinie vczynili ták wielkiego/ że ták długo przez lat 1605. ná wygnániu iesteśćie? nie Báłwochwálstwo? bośćie zá to tylko Czterystá lat ná wygnániu byli? Przeto ma bydź coś większego niż Báłwochwálstwo/ á nie może bydź nic inszego/ tylko żeśćie zámordowáli Chrystusá Páná/ ktory był prawdźiwym Bogiem y Człowiekiem. Więc przydáiesz/ że nie prziymuiećie Nowego Testámentu/ dla tego że w wielu przeczy stáremu Testámentowi/ radbym wiedźiał/ w czym/ y iáko? Punkt pierwszy Rozmowy WTORY PVNKT. Iákowym sposobem trzy Osoby Boskie
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 20
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
wieczną: 17. Miedzy mną i miedzy Syny Izraelskimi/ znakiem jest wiecznym: bo w sześci dniach uczynił PAN Niebo i ziemię/ a dnia siódmego przestał i odpoczynął. 18. I Dał PAN Mojżeszowi/ dokonawszy mowy z nim na gorze Synaj dwie tablice świadectwa/ tablice kamienne/ pisane palcem Bożym. ROZDZIAŁ XXXII. Bałwochwalstwo przy cielcu ze złota ulanym. Bóg się o to gniewa. 11. Mojżesz go błaga: 16. widząc bałwochwałstwo obie tablice potłukł: 26. uzbroiwszy Lewity, trzy tysiące ludu pobił 32. Gniew Boży zginieniem swym, ubłagać chciał. 1
. A Widząc lud iż omieszkiwał Mojżesz zejść z góry/ tedy zebrał się
wieczną: 17. Miedzy mną y miedzy Syny Izráelskimi/ znákiem jest wiecznym: bo w sześći dniách uczynił PAN Niebo y źiemię/ á dniá śiodmego przestał y odpoczynął. 18. Y Dáł PAN Mojzeszowi/ dokonawszy mowy z nim ná gorze Synáj dwie tablice świádectwá/ tablice kámienne/ pisáne pálcem Bożym. ROZDZIAŁ XXXII. Báłwochwálstwo przy cielcu ze złotá ulanym. Bog śię o to gniewa. 11. Mojzesz go błaga: 16. widząc báłwochwáłstwo obie tablice potłukł: 26. uzbroiwszy Lewity, trzy tyśiące ludu pobił 32. Gniew Boży zginieniem swym, ubłagać chćiał. 1
. A Widząc lud iż omieszkiwał Mojzesz zejść z gory/ tedy zebrał śię
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 89
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
bo na Kapłańskie upominanie nic niedbają. Takie są też miary ostudy/ nocnice/ i tym podobne bajki. Którym one słowa Pawła świętego barzo służą Actor: 17. Mężowie Atenscy/ widzę że we wszytkich rzeczach bardzo Zabobonami narabiacie. Tę Supersticją abo Zabobony Tomasz święty Doktor Kościoła powszechnego trojako dzieli. Jedna jest Idololatria albo bałwochwalstwo. Druga jest divinatoria abo wieśćbiarska/ wrozbiarka. Trzecia observationes zwyczajne/ jakoby przestrogi i nauki Zabobonne. Abowiem niektórzy cześć Boską diabłu wyrządzają/ a to jest bałwochwalstwo. Abo żeby co tajemnego objawił i oznajmił/ a to jest wieśćbiarstwo/ abo wrożba. Abo więc aby ratował i sporządzał już zawziętej sprawie naszej i szczęścił/
bo ná Kápłáńskie vpominanie nic niedbáią. Tákie są też miáry ostudy/ nocnice/ y tym podobne bayki. Ktorym one słowá Pawłá świętego bárzo służą Actor: 17. Mężowie Athenscy/ widzę że we wszytkich rzeczách bárdzo Zabobonámi nárabiaćie. Tę Supersticyą ábo Zabobony Thomasz święty Doktor Kośćiołá powszechnego troiáko dźieli. Iedná iest Idololatria albo bałwochwalstwo. Druga iest divinatoria ábo wieśćbiárska/ wrozbiarka. Trzećia observationes zwyczayne/ iakoby przestrogi y náuki Zabobonne. Abowiem niektorzy cześć Boską diabłu wyrządzaią/ á to iest bałwochwalstwo. Abo żeby co taiemnego obiawił y oznáymił/ á to iest wieśćbiarstwo/ ábo wrożbá. Abo więc aby ratował y sporządzał iuż záwźiętey spráwie naszey y szczęścił/
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 25
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
