a iż nastąpił czwartek i sobota. I z taką obmowką abo uporem/ jedzą mięso przez cały rok/ oprócz wielkiego postu. Z tą nacją złączyli się za staraniem Patriarchy Neeme/ niektórzy Arabowie/ którzy mieszkają w tychże wsiach i miastach z Jakubitami: a nazywają ich Ksemsini/ to jest słoneczni; abowiem miedzy inszymi bałwochwalstwy i zabobonami; chwalą też słońce. Są z nich rzemieslni barzo przemyślny/ i poniekąd bogaci. Księgi wtóre. O Maronitach.
ROzumieją/ jakby Maronitowie byli gałązka Jakubitów: abowiem oboja ta natia była przedtym pod Patriarchą Antiocheńskim rezydujacym w Damaszku: teraz oboja jest w ręku Melchitów/ i oboja używa jednegoż języka i mowy
á iż nástąpił czwartek y sobotá. Y z táką obmowką ábo vporem/ iedzą mięso przez cáły rok/ oprocz wielkiego postu. Z tą nátią złączyli się zá stárániem Pátriárchy Neeme/ niektorzy Arábowie/ ktorzy mieszkáią w tychże wśiách y miástách z Iákubitámi: á názywáią ich Xemsini/ to iest słoneczni; ábowiem miedzy inszymi báłwochwálstwy y zabobonámi; chwalą też słońce. Są z nich rzemieslni bárzo przemyślny/ y poniekąd bogáći. Kśięgi wtore. O Máronitách.
ROzumieią/ iákby Máronitowie byli gáłąská Iákubitow: ábowiem oboiá tá nátia byłá przedtym pod Pátriárchą Antiocheńskim residuiácym w Dámászku: teraz oboiá iest w ręku Melchitow/ y oboiá vżywa iednegoż ięzyká y mowy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 163
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
szerzy czasu swego wywiedzie) beł Królem nad Amorrhaeami Chananejczykami w Palaestynie. Ziemica tedy Moabska abo Idumaejska/ i zwierzchność w niej Scytyckie beły: jako się pokazuje z pomienionych słów. Num, 24. Percutiet Duces Moab, vastabitq; omnes filios Seth: ale w tej krainie pełno beło Semianów Moaba potomków z Chamiany krwią i bałwochwalstwy pomieszanych; jako i wszyscy insi Semiani/ prócz Abrachamowego pokolenia/ które Mojżesz wywiódł z Egiptu. O tych tedy takich/ a nie o ziemi abo jej zwierzchności są pomienione słowa. Num. 21. biada tobie Moabie, zginąłeś Narodzie Chamski, to jest miedzy takie poczytany. I dla tegoż mówi Dałem
szerzy czásu swego wywiedźie) beł Krolem nád Amorrhaeámi Chánáneyczykámi w Pálaestynie. Ziemicá tedy Moábska ábo Idumaeyska/ y zwierzchność w niey Scythyckie beły: iáko się pokázuie z pomienionych słow. Num, 24. Percutiet Duces Moab, vastabitq; omnes filios Seth: ále w tey kráinie pełno beło Semianow Moábá potomkow z Chámiany krwią y báłwochwalstwy pomieszánych; iáko y wszyscy inśi Semiani/ procz Abráchámowego pokolenia/ ktore Moyżesz wywiodł z AEgyptu. O tych tedy tákich/ á nie o źiemi ábo iey zwierzchnośći są pomienione słowá. Num. 21. biada tobie Moabie, zginąłeś Narodzie Chamski, to iest miedzy tákie poczytány. Y dla tegoż mowi Dałem
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 66
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
