miejsc przykrych/ i położenia wyniosłego/ więc i dla wojen/ które bywały przez długi czas miedzy Anglikami i Francuzami/ miedzy Albingensami heretykami/ i Katolikami/ miedzy Comesami z Tolosy i inszemi Książęty: a nakoniec dla okrucieństwa/ i zapalczywego jadu Hugonotów) jest też Banieres/ nazwane tak od cieplic/ abo od bań z Włoska/ to jest ciepłych wód/ które tam są. Miedzy inszemi częściami tego Grabstwa/ widzieć też tam dwie doliny: jedna tak długa jako Auba: druga/ jako Adurro rzeki: a miedzy inszemi żyznemi w Aquitaniej/ i ty też liczyć może: rodzi się w nich dosyć dobrych win/ owoców/
mieysc przykrych/ y położenia wyniosłego/ więc y dla woien/ ktore bywáły przez długi czás miedzy Anglikámi y Fráncuzámi/ miedzy Albingensámi heretykámi/ y Kátholikámi/ miedzy Comesámi z Tolosy y inszemi Kśiążęty: á nákoniec dla okrućieństwá/ y zápálczywego iádu Hugonotow) iest też Bánieres/ názwáne ták od ćieplic/ ábo od bań z Włoská/ to iest ćiepłych wod/ ktore tám są. Miedzy inszemi częśćiámi tego Grábstwá/ widźieć też tám dwie doliny: iedná ták długa iáko Aubá: druga/ iáko Adurro rzeki: á miedzy inszemi żyznemi w Aquitániey/ y ty też liczyć może: rodźi się w nich dosyć dobrych win/ owocow/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 30
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ drew też nie było/ dobywalismy korzenia zielsk/ a krótko mówiąc/ cośmy byli z sobą wzięli z Gazery/ to już tego było niczego nie stało. Arabowie naszy piekli sobie podpłomyki. Ziemia biała od Słońca.
Dnia 13 Wrze: napadlismy na szeroki strumień/ który po obojej stronie zamykały góry. Był tu bań wielki dostatek.
Nazajutrz/ to jest 14 Września jużesmy wietszą pustynią/ aniżeli wczora abo onegda jechali/ gdzie ani ludzi/ ani bestii/ ani ptactwa było widzieć/ okrom strusów/ co się na pustyniach lęgą i mieszkają/ i przyjechaliśmy do miejsc wzbyt górzystych/ niepłodnych/ do skał szczerych/ i barzo przerwanych
/ drew też nie było/ dobywálismy korzenia źielsk/ á krotko mowiąc/ cosmy byli z sobą wźięli z Gázery/ to iuż tego było niczego nie stáło. Arábowie nászy piekli sobie podpłomyki. Ziemia biała od Słoncá.
Dniá 13 Wrze: nápádlismy ná szeroki strumień/ ktory po oboiey stronie zámykáły gory. Był tu bań wielki dostatek.
Názáiutrz/ to iest 14 Wrześniá iużesmy wietszą pustynią/ ániżeli wczorá ábo onegda iecháli/ gdźie áni ludźi/ áni bestyi/ áni ptáctwá było widźieć/ okrom strusow/ co sie ná pustyniách lęgą y mieszkáią/ y przyiechálismy do mieysc wzbyt gorzystych/ niepłodnych/ do skał sczerych/ y bárzo przerwánych
Skrót tekstu: BreyWargPereg
Strona: 12
Tytuł:
Peregrynacja arabska albo do grobu św. Katarzyny
Autor:
Bernhard Breydenbach
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
: Angielczyk jednen to twierdził. Żeby koń prze pewne miejsce nie przechodził.
Weźmi jelito świeże wilcze/ skręć ono jako sznurek abo strunę hrubą: a gdziekolwiek przeciągniesz/ idąc koń po woli poczuje/ a żadną miarą tą drogą nie pójdzie/ o czym Albertus pisze. Czwarte. Koni Muchy aby nie kąsały.
Weźmi liścia bań wielkich/ utłucz a wyciśni z nich sok/ tym pomaczaj konia/ a owad nań nie padnie/ Cardanus pisze. Koń żeby nie jadł.
Lojem namazawszy zęby koniowi/ żadną miarą jeść nie może. Temu zabieżysz przemywszy mu gębę octem ciepłym z solą: owsa też jeść koń nie będzie/ który w rzeszocie z
: Angielczyk iednen to twierdźił. Zeby koń prze pewne mieysce nie przechodził.
Weźmi ielito świeże wilcze/ skręć ono iáko sznurek ábo strunę hrubą: á gdźiekolwiek przećiągniesz/ idąc koń po woli poczuie/ á żadną miárą tą drogą nie poydźie/ o czym Albertus pisze. Czwarte. Koni Muchy áby nie kąsáły.
Weźmi liśćia bań wielkich/ vtłucz á wyćiśni z nich sok/ tym pomaczay koniá/ á owad nań nie pádnie/ Cardanus pisze. Koń żeby nie iadł.
Loiem námázawszy zęby koniowi/ żadną miárą ieść nie może. Temu zábieżysz przemywszy mu gębę octem ćiepłym z solą: owsá też ieść koń nie będźie/ ktory w rzeszoćie z
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Rij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
wypędzanie takiej materii duszącej. Abo się też to dzieje słabością żył ruszanie czyniących/ które przychodzą do naczynia tchu i mowy. Jakoż to podobniejsza/ gdyż piątego dnia umierają. Temu zabiegać/ siląc i odwilżając takie żyły/ zimnemi i wilgotnemi olejkami. Mazanie na żołądek może takie służyć: Weźmi olejku rożanego/ ośrzodki pogniecionej z bań/ santalów/ wszytkich potrosze/ zamieszaj dobrze/ a maż tym żołądek. O Dymienicach. Dymienic abo morowek leczenie.
DO gorączki morowego powietrza/ czasem z gorączką przychodzi dymienica/ czasem uprzedza/ czasem też po gorączcze nierychło następuje. Aby przed gorączką dymienica była/ życzyć sobie tego trzeba; bo to znak jest natury mocnej
wypędzánie tákiey máteryey duszącey. Abo się też to dźieie słábością żył ruszánie czyniących/ ktore przychodzą do naczynia tchu y mowy. Iákoż to podobnieysza/ gdyż piątego dniá vmieráią. Temu zábiegáć/ śiląc y odwilżáiąc tákie żyły/ źimnemi y wilgotnemi oleykami. Mázánie ná żołądek może tákie służyć: Weźmi oleyku rożánego/ ośrzodki pogniećioney z bań/ sántalow/ wszytkich potrosze/ zámieszay dobrze/ á maż tym żołądek. O Dymienicách. Dimienic ábo morowek leczenie.
DO gorączki morowego powietrza/ czásem z gorączką przychodźi dymienicá/ czásem vprzedza/ czásem też po gorączcze nierychło nástępuie. Aby przed gorączką dymienicá byłá/ życzyć sobie tego trzebá; bo to znák iest nátury mocney
Skrót tekstu: PetrSInst
Strona: E
Tytuł:
Instrukcja albo nauka jak się sprawować czasu moru
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
, albo z winem ukłocone ciepło zadać koniowi, pewne na glisty i rupie lekarstwo. Na Biegunkę Końską. ZAdawać koniowi lęcmięń prażony, ogon mu zawiązawszy jak najlepiej rzemieniem. Na Muchy, aby Koni nie kąsały. ABy w ciągnieniu muchy nieprzeszkadzały koniom, którym czyby ciągnąc, czyby oganiać się: Dostać liścia bań wielkich, które dobrze stłuc w moździerzu, i tym sokiem pomazać konia, na to miejsce żadna nie padnie mucha. Na Zatwardzenie Końskie. Gdy koń nadyma boki i żywot, zadem się o ściany trze, stęka, temu tak żabieżec defektowi: Za groszy dwa kupić mydła i pokrajać go, w wodzie albo w occie
, álbo z winem vkłocone ćiepło zádáć koniowi, pewne ná glisty y rupie lekárstwo. Ná Biegunkę Końską. ZAdawáć koniowi lęcmięń práżony, ogon mu záwiązawszy iák naylepiey rzęmieniem. Ná Muchy, áby Koni nie kąsáły. ABy w ćiągnięniu muchy nieprzeszkadzáły koniom, ktorym czyby ćiągnąc, czyby ogániáć się: Dostáć liścia bań wielkich, ktore dobrze stłuc w mozdzerzu, y tym sokiem pomázáć końiá, ná to mieysce żadna nie pádnie muchá. Ná Zátwárdzenie Końskie. Gdy koń nádyma boki y żywot, zádem sie o sćiány trze, stęka, temu ták żábieżec defektowi: Zá groszy dwá kupić mydłá y pokráiáć go, w wodzie álbo w octćie
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 58
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
