jezuitom, na których choć woła Pismo, że nie należy bałwan do kościoła (Odpuścicie, ojcowie, gdy wam prawdę rzekę), Z wielkim wzięli zgorszeniem w swoję go opiekę. Tedy dla marnej wioski i was respekt zdole? Wprowadziliście w kościół bałwana, Lojole; Czy nie wiecież, co robił Eliasz z Baalem? Mylę się, ten dwie, tamten jednę ma vocalem. 10. PÓŹNA POKUTA
Chcąc się do mnichów na sądnym dniu przyszyć, Kazał się jeden po śmierci omniszyć, Plesz wygoliwszy; nie ujdzie to zdrajcy: Choć rznięty grzebień, wyda się kur jajcy. Co słysząc, drugi frant ruszył sposobu, Gdy ich z
jezuitom, na których choć woła Pismo, że nie należy bałwan do kościoła (Odpuścicie, ojcowie, gdy wam prawdę rzekę), Z wielkim wzięli zgorszeniem w swoję go opiekę. Tedy dla marnej wioski i was respekt zdole? Wprowadziliście w kościół bałwana, Lojole; Czy nie wiecież, co robił Elijasz z Baalem? Mylę się, ten dwie, tamten jednę ma vocalem. 10. PÓŹNA POKUTA
Chcąc się do mnichów na sądnym dniu przyszyć, Kazał się jeden po śmierci omniszyć, Plesz wygoliwszy; nie ujdzie to zdrajcy: Choć rznięty grzebień, wyda się kur jajcy. Co słysząc, drugi frant ruszył sposobu, Gdy ich z
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 210
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
światłością objawienia narodów/ i sławą Izraelską/ a ten panować ma miedzy nieprzyjacioły/ aby ich sprawował i potarł. Wspomne sobie co się Heliaszowi przydało Prorokowi Pańskiemu/ jako przed Bogiem na Izraelskie odstąpienie skarżył/ a sam się stawił którego szukano na śmierć/ ale jeszcze słyszy/ jest mężów siedm Tysięcy co się nie pokłonili przed Baalem: I słyszy też jako Izrael skarany/ który się od Boga swego wyboczył/ i Proroki Pańskie wytracił.
Tak i on najwyśmienitszy Bohatyr Jesyda Król Izraelski/ i zaliż się Pana zarzekł/ widząc że świętych ubywało? a prawdy się od synów ludzkich umykało: A co większa/ gdy słyszy próżne rzeczy mówiący/ on prosi
świátłośćią obiáwienia narodow/ y sławą Izráelską/ á ten pánowáć ma miedzy nieprzyiaćioły/ áby ich spráwował y potárł. Wspomne sobie co sie Heliaszowi przydáło Prorokowi Páńskiemu/ iáko przed Bogiem ná Izráelskie odstąpienie skárżył/ á sam się sstáwił ktorego szukano ná śmierć/ ále ieszcze słyszy/ iest mężow śiedm Tyśięcy co sie nie pokłonili przed Báalem: Y słyszy też iáko Izráel skarány/ ktory się od Bogá swego wyboczył/ y Proroki Páńskie wytráćił.
Ták y on naywyśmienitszy Bohátyr Jesydá Krol Izráelski/ y zaliż się Páná zárzekł/ widząc że świętych vbywáło? á prawdy się od synow ludzkich vmykáło: A co większa/ gdy słyszy prożne rzeczy mowiący/ on prośi
Skrót tekstu: ZrzenNowiny
Strona: Dv
Tytuł:
Nowe nowiny z Czech, Tatar i Węgier
Autor:
Jan Zrzenczycki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
według Hertmana Schedella) Jafetowej; że tuteczny płód jej/ stąd wędrowny dali różne krainy osadzał; i różnemi inszymi tytułami: A obywatele jej ze krwie/ nie Szczytakami/ abo Scytami jako zrazu od Szczyta abo Seta/ syna Jadamowego/ ale Polakami od Polacha syna Jafetowego (którego Żydzi Bogiem a cudzy różnie różni/ Baalem, Tanausem, Herkulesem i Jowiszem zowią) i Szczyciochami/ abo Scythas Regios, od Szczycca syna i Sukcesora Polachowego/ którego Historycy zowią Scytes, miasto Szczyciec. A prócz tych i pomienionych tytułów ich Królestwa/ też Getami miasto Gędami; że w gędach abo pieśniach/ mieli pierwotne swe Istorie: także Venetami abo z Ruska
według Hertmáná Schedellá) Iáphetowey; że tuteczny płod iey/ ztąd wędrowny dáli rożne kráiny osádzał; y rożnemi inszymi tytułámi: A obywátele iey ze krwie/ nie Sczytakámi/ ábo Scythámi iáko zrázu od Sczythá ábo Sethá/ syná Iádámowego/ ále Polakámi od Polachá syná Iáphetowego (ktorego Zydźi Bogiem á cudzy rożnie rożni/ Báálem, Tánáusem, Herkulesem y Iowiszem zowią) y Sczyćiochámi/ ábo Scythas Regios, od Sczyccá syná y Successorá Polachowego/ ktorego Historycy zowią Scythes, miásto Sczyćiec. A procz tych y pomienionych tytułow ich Krolestwá/ też Gethami miásto Gędámi; że w gędách ábo pieśniách/ mieli pierwotne swe Istorye: tákże Venetami ábo z Ruská
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 4
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
mówiącego lib.1. Vexores Rex AEgypti qui Scythas vsque ad Pontum (vt Trogus docet) pepulit, et Tanaus Rex Scythiae qui Vexorem viq; in AEgyptum repulit, ante Ninum fuerunt. Jeżelić abowiem przed Ninem żadnego inszego nie beło przestrachu świata/ prócz tego Tanausa/ tedyć nikogo inszego prócz niego/ nie możno Baalem na czas przezwać. Także to/ że tego Tanausa (dopiero potym w Europie tak nazwanego) przed tym w Azji Polagiem lubo za czasem Polachem/ aż naostatek Polakiem zwano/ od Polegnienia po Lęgu abo Lachu (którego Żydzi Magogiem zowią) na Stolicy świata: Stąd łacno wycisnąć/ że starożytne miasto Polemniacum nad
mowiącego lib.1. Vexores Rex AEgypti qui Scythas vsque ad Pontum (vt Trogus docet) pepulit, et Tanaus Rex Scythiae qui Vexorem viq; in AEgyptum repulit, ante Ninum fuerunt. Ieżelić ábowiem przed Ninem żadnego inszego nie beło przestráchu świátá/ procz tego Tánausá/ tedyć nikogo inszego procz niego/ nie możno Báálem ná czás przezwáć. Tákże to/ że tego Tánausa (dopiero potym w Europie ták názwánego) przed tym w Azyey Polagiem lubo zá czásem Poláchem/ áż náostátek Polakiem zwano/ od Polegnienia po Lęgu ábo Láchu (ktorego Zydźi Magogiem zowią) ná Stolicy światá: Ztąd łácno wyćisnąć/ że stárożytne miásto Polemniacum nád
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 25
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
chwały Bożej (które beł sporzadził Enos) a Jafetowi odwabił wnuka/ z syna przodka naszego Polacha za czasem jako się trochę niżej pokaże Baal nazwanego/ na imię Jonicha abo Janka. Co wszystko rzetelnie zeznawa Berosus lib. 4. mówiąc. Nemrothus assumpto filio Ioue Bello (ma być Iouis Belli: bo ten Polach Baalem/ abo Bellem rzeczony/ na ostatek i Jowiszem jako się niżej obaczy beł nazwany) furatus est ritualia Iouis Sagi, et cum populo venit in campum Sennaar. to jest/ Nemród wziąwszy syna Jouisza Bella ukradł księgi nabożeństwa Jowisza zaka (Sema tak zowie) i zludem przyszedł na pole Sennaarr. Stądże o tem
chwały Bożey (ktore beł sporzadźił Enos) á Iáphetowi odwabił wnuká/ z syná przodká nászego Polachá zá czásem iáko się trochę niżey pokaże Báal názwánego/ ná imię Ionichá ábo Ianká. Co wszystko rzetelnie zeznawa Berosus lib. 4. mowiąc. Nemrothus assumpto filio Ioue Bello (ma bydź Iouis Belli: bo ten Polách Báálem/ ábo Bellem rzeczony/ ná ostátek y Iowiszem iáko się niżey obaczy beł názwány) furatus est ritualia Iouis Sagi, et cum populo venit in campum Sennaar. to iest/ Nemrod wziąwszy syna Iouisza Bella vkradł kśięgi nabożenstwa Iowisza zaka (Semá ták zowie) y zludem przyszedł na pole Sennaarr. Ztądże o tem
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 46
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
: którego przed tem Olanem abo Alanem, i Mogiem abo Gogiem/ także Polągiem abo Polachem/ a potym Herkułesem i Jowisem (jako się w tym wywodzie dowodzi) zwano: a nie jeno się go Weksores ale i wszystek świat na on czas bał: tedyć nie kto inszy przed Ninem mógł być Bałem abo Baalem nazwany w Babilonie/ jeno on który świeżo przed tem i w Egipcie beł stra- szny/ tymże co i w Babilonie beli Chamianom. Bo na on czas nie było żadnych inszych przyczyn jakiejkolwiek wojny prócz ich rebelii. Która (jako sukcesorka przedpotopnej Kainianów/ ich drogami chodząc) w Babilonie poczęta/ z tamtąd się beła
: ktorego przed tem Olanem ábo Alanem, y Mogiem ábo Gogiem/ tákże Polągiem ábo Poláchem/ á potym Herkułesem y Iowisem (iáko się w tym wywodźie dowodźi) zwano: á nie ieno się go Wexores ále y wszystek świát ná on czás bał: tedyć nie kto inszy przed Ninem mogł bydź Bałem abo Baalem názwány w Bábylonie/ ieno on ktory świeżo przed tem y w AEgyptćie beł strá- szny/ tymże co y w Bábylonie beli Chámianom. Bo ná on czás nie było żadnych inszych przyczyn iákieykolwiek woyny procz ich rebelliey. Ktora (iáko successorká przedpotopney Káinianow/ ich drogámi chodząc) w Bábylonie poczęta/ z támtąd się bełá
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 64
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Fascic. Myrhae Genes. 9. ex Bereschith Rabba. to jest. Persów niektórzy z Jafeta wywodzą, tak iż raczej zdadzą się płynąć od Madeja syna Jafetowego a niżeli od Elama Semowego. Nuż w Asyriej/ że równie także naszych Jafetczyków zwierzchność beła/ same słowa Ninus i Niniwe przyznawają. Bo Polach w Babilonie Baalem nazwany wyprawiwszy w pogonią na wschód słońca Lacha abo Magoga Antecesora swego (którego beł wschodniem Czarem nad Indyą i Tatarską Ziemią uczynił) a część więźniów do Palaestyny odesławszy; sam z przedniejszemi z nich/ wprost poszedł nad Tygrem przez Armenią do Olęgniaku pierwotnej dziedziny swojej. W której drodze pomienionego Jonicha syna swego/ usprawiedliwiwszy w tym
Fascic. Myrhae Genes. 9. ex Bereschith Rabba. to iest. Persow niektorzy z Iapheta wywodzą, ták iż raczey zdadzą się płynąć od Madeia syná Iáphetowego á niżeli od Elama Semowego. Nuż w Assyryey/ że rownie tákże nászych Iáphetczykow zwierzchność bełá/ sáme słowá Ninus y Niniwe przyznawáią. Bo Polách w Bábylonie Báálem názwány wypráwiwszy w pogonią ná wschod słońcá Láchá ábo Mágogá Antecessorá swego (ktorego beł wschodniem Czárem nád Indyą y Tátárską Ziemią vczynił) á część więźniow do Pálaestyny odesławszy; sam z przednieyszemi z nich/ wprost poszedł nád Tygrem przez Armenią do Olęgniaku pierwotney dźiedźiny swoiey. W ktorey drodze pomienionego Ionichá syná swego/ vspráwiedliwiwszy w tym
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 66
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
pierwszego/ którego po dobrowolnem spuszczeniu Panowania świata bratu swemu Gogowi abo Polachów pierwszemu zwano Wolnem Ojcem, to jest od wszelkich hołdów/ które Scytytyckim Panom świata/ wszystka Azja dawała/ jako Trogus uczy. Stądże też i zwano Lusitany jako świadczy Stef. Belianami, to jest Wojownikami Polacha VIII. Pana świata/ Baalem jako się pokazało przezwanego. Jako tedy tego/ (iż tam Legł i nie wrócił się więcej za Polachem) świat przezwał Leżem abo Lusem, tak i drugiego Rusem: że się z tamtąd ruszywszy (gdzie zostawiony starszy syn jego tegoż jeminia rozplodził Russenos abo Ruthenos Galliae Narobonensis) poszedł z pomienionemi trzema synami/
pierwszego/ ktorego po dobrowolnem zpusczeniu Pánowánia świátá brátu swemu Gogowi ábo Poláchow pierwszemu zwano Wolnem Oycem, to iest od wszelkich hołdow/ ktore Scythytyckim Pánom świátá/ wszystká Azya dawáłá/ iáko Trogus vczy. Ztądże też y zwano Lusitany iáko świádczy Steph. Beliánámi, to iest Woiownikámi Poláchá VIII. Páná świátá/ Baalem iáko się pokazáło przezwánego. Iáko tedy tego/ (iż tám Legł y nie wrocił się wiecey zá Polachem) świát przezwał Leżem ábo Lusem, ták y drugiego Rusem: że się z támtąd ruszywszy (gdźie zostáwiony stárszy syn iego tegoż ieminia rozplodźił Russenos ábo Ruthenos Galliae Narobonensis) poszedł z pomienionemi trzemá synámi/
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 86
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Polacy nie goście są w Polsce z Iliryku wędrowni/ ale oni właśnie (jako się wywiodło) potomkowie Tanausowi. A zatym i Tanaus nie kto inszy być musiał/ jeno Polach przodek ich: którego na imię Iwan abo Jawan naprzód przed wojną Weksoresową Olanem abo Alanem zwano/ potym Mogiem abo Gogiem, nuż Polachem, Baalem, Tanausem, Herkulesem, i Jowiszem; których imion (jako się pokazało/ i przyczyny wywiodły) różnemi czasy nabył. Stądże dobrze powiedział Adamus Bursius w Oraciej swojej na rocznicy świętej pamięci Jana Zamojskiego: Nationis nostrae Polonae tanta est vetustas, vt probabilior eorum ratio videatur, qui nos apud nos natos, quam aliunde
Polacy nie gośćie są w Polscze z Illiryku wędrowni/ ále oni własnie (iáko się wywiodło) potomkowie Tánausowi. A zátym y Tánaus nie kto inszy bydź musiał/ ieno Polách przodek ich: ktorego ná imię Iwan ábo Iawan naprzod przed woyną Wexoresową Olanem ábo Alanem zwano/ potym Mogiem ábo Gogiem, nuż Polachem, Baalem, Tanausem, Herculesem, y Iowiszem; ktorych imion (iáko się pokazáło/ y przyczyny wywiodły) rożnemi czásy nábył. Ztądże dobrze powiedźiał Adamus Bursius w Oráciey swoiey ná rocznicy świętey pámięći Ianá Zamoyskiego: Nationis nostrae Polonae tanta est vetustas, vt probabilior eorum ratio videatur, qui nos apud nos natos, quam aliunde
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 86
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Pismem się ustawnie bawić dla wykrętów. Papieża Antychrystem zwać, albo cudowiskiem o siedmi głowach, przywodząc pismo z Objawienia S. Jana. Katoliki bałwochwalcami, mszą obrzydzenie, post brakowaniem pokarmów, chrzest czarami, spowiedź chełpienie się z grzechów, odpusty i ceremonije wymysły papieskie, beneficja i skarb kościelny zbytek, krucyfiks kusza, Częstochową Baalem zową. Zakonniki próżnychleb, jezuity curiosi aulici, kompanije maszkary, muzykę w kościele wszeteczeństwem, mówiąc: - "Ani we zborze, ani na weselu nie potrzeba grać, ani tańcować, tylko najadszy się, napiwszy, z pokorą piosneczki z katechizmu śpiewać". Świetno nie chodzić, łańcucha, pierścieni, Boże zachowaj wdziać
Pismem sie ustawnie bawić dla wykrętów. Papieża Antychrystem zwać, albo cudowiskiem o siedmi głowach, przywodząc pismo z Objawienia S. Jana. Katoliki bałwochwalcami, mszą obrzydzenie, post brakowaniem pokarmów, chrzest czarami, spowiedź chełpienie sie z grzechów, odpusty i ceremonije wymysły papieskie, beneficyja i skarb kościelny zbytek, krucyfiks kusza, Częstochową Baalem zową. Zakonniki prożnychleb, jezuity curiosi aulici, kompanije maszkary, muzykę w kościele wszeteczeństwem, mówiąc: - "Ani we zborze, ani na weselu nie potrzeba grać, ani tańcować, tylko najadszy sie, napiwszy, z pokorą piosneczki z katechizmu śpiewać". Świetno nie chodzić, łańcucha, pierścieni, Boże zachowaj wdziać
Skrót tekstu: ApenZawKontr
Strona: 338
Tytuł:
Apendix albo zawieszenie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
