Emus Oeagrijskim jeszcze nie nazwany. Góre przysparzanymi na zamiar ogniami X Etna/ góre i I Parnas/ ze dwiema wierzchami. ZEryks/ Aa Cyntus/ i Bb Otrys niebios sięgająca Góre/ i bez śniegów być Cc Rodope mająca: I Dd Mimas/ i Ee Dyndyma/ i sławna F Mikale/ I Gg Cyteron Bachowi poświęcony cale. Hh Ani Tatarskiej stronie mrozy pomagają/ Góre Ii Kaukaz/ i Kk Ossa/ i z Pindem gorają/ I Olimpus obiedwie wzrostem przechodzący/ I Ll Alpy/ i Mm Apennim obłoki noszący. Na tenże czas dopiero/ świat już z każdej strony Postrzega być Faeton wszystek zapalony: A nie mogąc gorąca
AEmus Oeágriyskim ieszcze nie názwány. Gore przysparzánymi ná zámiar ogniámi X AEthná/ gore y Y Párnás/ ze dwiemá wierzchámi. ZEryx/ Aa Cynthus/ y Bb Othrys niebios śięgáiąca Gore/ y bez śniegow bydź Cc Rodope máiąca: Y Dd Mimás/ y Ee Dyndymá/ y sławna Ff Mikále/ Y Gg Cytheron Bachowi poświęcony cále. Hh Ani Tátárskiey stronie mrozy pomagáią/ Gore Ii Kaukáz/ y Kk Ossá/ y z Pindem goráią/ Y Olimpus obiedwie wzrostem przechodzący/ Y Ll Alpy/ y Mm Apennim obłoki noszący. Ná tenże czás dopiero/ świát iuż z każdey strony Postrzega bydź Pháeton wszystek zápalony: A nie mogąc gorącá
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 64
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
li to wab wabi? Owad sprośny, robactwa, myszy zgiełk i żabi! PUŁKOM SZWEDZKIM POD WARKĄ ZBITYM TYMŻE
Potężne pułki szwedzkie gdy z Polaki harce I bój wszczęli straszliwy przy miasteczku Warce, Sile nie wytrzymawszy cnych Polaków, legli. I toć cnota! Mogąc zbiec z drugimi, nie zbiegli. NA ROZRZUTNEGO
Jedne Bachowi, drugie zaś Wenerze, Swoje dostatki dał Szymek w ofierze. Obiema bogom hojnie rozszafował, Bo jedne przepił, drugie przemiłował. PISARZOWI I ORAZ POECIE
Tu pisarz różnych stylów leży pochowany, I parnaskim dziewicom z darów miłowany: Wierszopis, pisarz sławny. Panie, w swym urzędzie I w niebie niech pisarzem ksiąg żywota będzie
li to wab wabi? Owad sprośny, robactwa, myszy zgiełk i żabi! PUŁKOM SZWEDZKIM POD WARKĄ ZBITYM TYMŻE
Potężne pułki szwedzkie gdy z Polaki harce I bój wszczęli straszliwy przy miasteczku Warce, Sile nie wytrzymawszy cnych Polaków, legli. I toć cnota! Mogąc zbiec z drugimi, nie zbiegli. NA ROZRZUTNEGO
Jedne Bachowi, drugie zaś Wenerze, Swoje dostatki dał Szymek w ofierze. Obiema bogom hojnie rozszafował, Bo jedne przepił, drugie przemiłował. PISARZOWI I ORAZ POECIE
Tu pisarz różnych stylów leży pochowany, I parnaskim dziewicom z darów miłowany: Wierszopis, pisarz sławny. Panie, w swym urzędzie I w niebie niech pisarzem ksiąg żywota będzie
Skrót tekstu: GawHelBar_II
Strona: 120
Tytuł:
Gaj zielony... [Helikon]
Autor:
Jan Gawiński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
ujmuje. A gdy o palce pyta/ o paznogcie/ nogi? Widzi okrągłe łysty idacę w kij srogi: Przecz bolesna w lędźwie siętłuc ręką zawodzi/ Aż w drewno twarde puka: pierś drzewo obchodzi. Barki we drwa/ ramiona drugiby posadził Gałęziem być; aniby tak wierząc pobłądził. Toż nie dosyć Bachowi: pokinął ich pola: A z lepszą do winnic się Tmolskich/ i Paktola Swego/ wiedzie drużyną: lub jeszcze ubogim Był Paktol/ ani piaskiem nie nawisny srogim. Po nim Bachin/ Satyrów tłumy zwykłę wtropy: Krom Sylena; tragiłten na Frigijskie chłopy/ winem i laty zmorzon; ci go zachwycili/ I
vymuie. A gdy o pálce pyta/ o páznogćie/ nogi? Widźi okrągłe łysty idacę w kiy srogi: Przecz bolesna w lędźwie siętłuc ręką záwodźi/ Aż w drewno twárde puka: pierś drzewo obchodźi. Bárki we drwá/ rámioná drugiby posadźił Gáłęźiem być; ániby ták wierząc pobłądźił. Toż nie dosyć Bachowi: pokinął ich polá: A z lepszą do winnic się Tmolskich/ y Páktolá Swego/ wiedźie drużyną: lub ieszcze vbogim Był Páktol/ áni piaskiem nie nawisny srogim. Po nim Bachin/ Satyrow tłumy zwykłę wtropy: Krom Sylená; trágiłten na Phrigiyskie chłopy/ winem y láty zmorzon; ći go záchwyćili/ Y
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 270
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
I przy drzwiach go Faebowej świętej Cerkwie składa Owa w tych dziwna nowość jeśliby się zdała. Ze kształt mieni/ i co w przód samica cierpiała/ Samca/ samcem Hyena stawa/ pewne dziwo. To też zwierzę/ co wiatry/ a powietrzem żywo/ Konterfetuje barwę/ z jaką się przywita. I co grononosemu Bachowi podbita Idnia ostrowidzów naniosła/ udają Ze ich mocze kamieją/ i wiatrem zmarzają. Równo koral/ jako go wiatr namniej obydzie/ Kościeje/ lub wolniuchnym ziołkiem w wodzie wznidzie. Wprzód dzień zbieży/ wprzód Faebus tchnace konie w wodę Morską wpędzi/ niż z rzeczy tych się wszech wywiodę/ Które postać frymarczą. kołkiem wszytko
Y przy drzwiách go Phaebowey świętey Cerkwie skłáda Owá w tych dźiwna nowość ieśliby się zdáłá. Ze kształt mieni/ y co w przod sámicá ćierpiáłá/ Sámcá/ sámcem Hyená stawa/ pewne dźiwo. To też źwierzę/ co wiátry/ á powietrzem żywo/ Konterfetuie bárwę/ z iáką się przywita. Y co grononosemu Bachowi podbita Idnya ostrowidzow nániosłá/ vdáią Ze ich mocze kámieią/ y wiátrem zmarzáią. Rowno koral/ iáko go wiátr namniey obydźie/ Kosćieie/ lub wolniuchnym źiołkiem w wodźie wznidźie. Wprzod dźien zbieży/ wprzod Phaebus tchnace konie w wodę Morską wpędźi/ niz z rzeczy tych się wszech wywiodę/ Ktore postáć frymárczą. kołkiem wszytko
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 387
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
Vincencji/ Campania Feliks/ powiat Cotroński/ Tarantski/ i niektóre insze miasta Calabrijskie; jednak to jest pospolita wszystkiej Francjej/ a w osobliwości Burgundiej/ Briej/ Insule Francjej/ Turyngiej/ Andegauo/ Santoniej/ Linguadoce: kędy zda się jakby natura rozłożyła miejsca/ i podzieliła je swą ręką/ oddając jedni Cererze/ drugie Bachowi/ drugie Pamonie/ drugie igrzyskom. Lecz niemasz się więcej czemu przypatrzyć/ i więcej co uważać we Francjej/ jako liczbę wielką rzek portowych/ i wesołość ich/ z których jedne ją obiegają/ jako Sonna/ Rodan/ Mosella/ Soma: drugie zaś przez nią idą/ jako Senna/ Ligerys/ Garonna:
Vincentiey/ Campania Felix/ powiát Cotroński/ Tárántski/ y niektore insze miástá Cálábriyskie; iednák to iest pospolita wszystkiey Fránciey/ á w osobliwośći Burgundiey/ Briey/ Insule Fránciey/ Turingiey/ Andegáuo/ Sántoniey/ Linguádoce: kędy zda się iákby náturá rozłożyłá mieyscá/ y podźieliłá ie swą ręką/ oddáiąc iedny Cererze/ drugie Bachowi/ drugie Pámonie/ drugie igrzyskom. Lecz niemász się więcey czemu przypátrzyć/ y więcey co vwáżáć we Fránciey/ iáko liczbę wielką rzek portowych/ y wesołość ich/ z ktorych iedne ią obiegáią/ iáko Sonná/ Rodan/ Mosellá/ Somá: drugie záś przez nię idą/ iáko Senná/ Ligeris/ Gáronná:
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 13
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
