których ojczystymi abo obronicielmi Bogami nazywali. Ci którzy się naukami bawili/ mieli za Boga Apollina/ Minerwę i Muzy. Ci zaś którzy lekarstwem abo Medyciną Esclapiusa Żołnierze/ Marsa/ Palladę i Bellonę. Krzywoprzysięscy/ impostorowie i złodzieje/ Merkuriusza. łakomi/ Plutona. Lotrowie/ najezdnicy/ i rozbójnicy mieli Herkulesa. Pijanice/ Bachusa. Tak iż żaden wiek/ żadna nauka/ żadne miasto/ żadne państwo abo miejsce nie było/ bez swego Boga opiekunnego. Miedzy którymi też ludzie wszeteczni/ cudzołożni/ plugawi/ cieleśni/ nierządnicy/ i przeciwko przyrodzeniu czyniący/ jakowi są Tatarowie z Mahometem/ obrali sobie pro Dea tutelari za panią i za Boginią której
ktorych oycżystymi ábo obronićielmi Bogámi názywáli. Ci ktorzy się náukámi báwili/ mieli zá Bogá Apolliná/ Minerwę y Muzy. Ci záś ktorzy lekárstwem ábo Medyciną Aesclapiusá Zolnierze/ Mársá/ Pálládę y Bellonę. Krzywoprzyśięscy/ impostorowie y złodźieie/ Merkuriuszá. łákomi/ Plutoná. Lotrowie/ naiezdnicy/ y rozboynicy mieli Herkulesá. Piiánice/ Bachusá. Ták iż żaden wiek/ żadna náuká/ żadne miásto/ żadne páństwo ábo mieysce nie było/ bez swego Bogá opiekunne^o^. Miedzy ktorymi też ludźie wszetecżni/ cudzołożni/ plugáwi/ ćieleśni/ nierządnicy/ y przećiwko przyrodzeniu cżyniący/ iákowi są Tátárowie z Machometem/ obráli sobie pro Dea tutelari zá pánią y zá Boginią ktorey
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 73
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
tych Bellona Boginią, a Mars Bogiem w oręże ubrany; Gdyż tych na kształt Rycerza robicie bałwany. Którzy zaś ku niewiastom wszeteczną miłością, I w sercu swym pałają złą pożądliwością, Wenerę za Boginią swą czczą, i jej Syna Mającego łuk strzałmi, to jest, Kupidyna. A którzy lubią trunek, ci obraz rysują Bachusa, którego swym Bogiem być mianują. Także inni do inszych występków sposobne Mając chęci, bałwany zbrodniom swym podobne Sławią i czczą za Boga. Zaczym pieśni sprosne Przed Bogami waszemi, uczciwym nieznośne Uszom śpiewacie; przytym tańce sprawujecie Wszeteczne, i szaleństwa różne w swym Meczecie. Ale któryż Grach może o waszych dokazać Opowiedzieć
tych Belloná Boginią, a Mars Bogiem w oręże vbrány; Gdyż tych ná kształt Rycerzá robicie báłwány. Ktorzy záś ku niewiástom wszeteczną miłością, Y w sercu swym pałáią złą pożądliwością, Venerę zá Boginią swą czczą, y iey Syná Máiącego łuk ztrzałmi, to iest, Kupidyná. A ktorzy lubią trunek, ci obraz rysuią Bachusa, ktorego swym Bogiem bydź miánuią. Tákże inni do inszych występkow sposobne Maiąc chęci, báłwány zbrodniom swym podobne Sławią y czczą zá Bogá. Záczym pieśni sprosne Przed Bogámi wászemi, vczciwym nieznośne Vszom spiewaćie; przytym táńce spráwuiećie Wszeteczne, y szaleństwá rożne w swym Meczećie. Ale ktoryż Grach może o wászych dokazáć Opowiedźieć
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 239
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Arystocracji nazywa się Optimatum Principatum, którego dziś zażywają Venetowie. Wino Monarchii, nazywa się unius Principatum, każdy z tych kuf trunek, może zagrzać żołądek Wmści arczy sztucznie i mózgownicę. Zaczniesz Wmść bryndyz wesoło z Niemiecka, żeby miał dać za co palmę Bachus Wmści. B. Spełnię sporą czaszę, lecz wspomniawszy Bachusa, przyszła mi śmierć na pamięć, z którąm się raz zwadził. T. Diabeł nie sprawa. Ja o Bachusie i o dobrej myśli, a Wmć o zwadzie oraz i o śmierci dyskurs swój zaczynasz, Chciej Wmć (jako Włoch) mówi być in cervello, Co się wyrzec ma to, wprzód roztrząsnąć uwagą należy
Arystocrátiey náżywa się Optimatum Principatum, ktorego dźis záżywáią Venetowie. Wino Monárchiey, náżywa się unius Principatum, káżdy z tych kuf trunek, może zágrzać zołądek Wmśći árczy sztucznie y mozgownicę. Záczniesz Wmść bryndyz wesoło z Niemiecká, żeby miał dáć zá co pálmę Bachus Wmśći. B. Spełnię sporą czászę, lecz wspomniawszy Bachusá, przyszłá mi śmierć ná pámięć, z ktorąm się raz zwádźił. T. Diabeł nie spráwá. Ia o Bachuśie y o dobrey myśli, á Wmć o zwádźie oraz y o śmierći diskurs swoy záczynasz, Chćiey Wmć (iáko Włoch) mowi być in cervello, Co się wyrzec ma to, wprzod rostrząsnąć vwagą należy
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 46
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
gotowości i ochoty niefarbowanej, rozumiem, iż nie pójdzie uporem, gdyż Białegłowy układność ludzkością, skłonność wdzięcznością, nadętość, pychę, i wyniosłość animusze, nagradzać zwykły. B. Przydasz, iż Akt wesela mego, z większą pompą, z większym triumfem, w większej splendecy i dostatkach, odprawować się będzie, niż odprawowało Bachusa z Ariadną, niż Peleusza z Tetydą, niż Kupidona z oną gładką Oblubienicą jego. Mars z Heculesem, u drzwi Sale weselnej, stać z dardami mają, Muzy grać i śpiewać będą wyskoczne Baletty. Juno, Pallas i Wenera ukłoniwszy się wszytkie oraz nisko, widę oddadzą, Jowiszowi kuchnią poruczę, Neptun będzie Podczaszym,
gotowośći y ochoty niefárbowáney, rozumiem, iż nie poydźie vporem, gdyż Białegłowy vkłádność ludzkośćią, skłonność wdźięcznośćią, nádętość, pychę, y wyniosłość ánimusze, nágradzáć zwykły. B. Przydasz, iż Akt wesela mego, z większą pompą, z większym tryumfem, w większey splendecy y dostátkach, odpráwowáć się będźie, niż odpráwowáło Bacchusá z Ariadną, niż Peleuszá z Thetydą, niż Kupidoná z oną głádką Oblubienicą iego. Mars z Heculesem, u drzwi Sale weselney, stać z dardámi máią, Muzy gráć y śpiewáć będą wyskoczne Baletty. Iuno, Pállás y Venerá ukłoniwszy się wszytkie oraz nisko, widę oddádzą, Iowiszowi kuchnią poruczę, Neptun będźie Podczászym,
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 112
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
powiadasz. T. Są to one siedm Sióstr, z wyspy Haksos Córki Licurgowe nazwane Pleaade, które po śmierci zaprowadzone były od Pana Jowisza na niebo. B. Pomnię, pomnię, moję to bywały kochanki przed laty, z którychem się ja ku mnie dobrego ich zawzięća, wielce cieszył na wyspie pomienionej, gdy piastowały Bachusa, mego miłego Rubasznika. T. Jakoś to Wmść sobie prędko przypomniał swe przeszłe kochanki. B. I nazwiska ich mam w dobrej pamięci, Alectra, Alciona, Colona, Aserropa, Moropa, Tagiera, i Maja. T. Piekne imiona, a żeś się Wmść nimi cieszył, nie raz przechadzką,
powiádasz. T. Są to one śiedm Siostr, z wyspy Háxos Corki Lycurgowe názwáne Pleaáde, ktore po śmierći záprowadzone były od Páná Iowiszá ná niebo. B. Pomnię, pomnię, moię to bywáły kochánki przed láty, z ktorychem się ia ku mnie dobrego ich záwzięća, wielce ćieszył ná wyspie pomienioney, gdy piástowáły Bacchusá, mego miłego Rubászniká. T. Iákoś to Wmść sobie prętko przypomniał swe przeszłe kochánki. B. Y nazwiská ich mam w dobrey pámięći, Alectrá, Alcioná, Coloná, Asserropá, Moropá, Tágierá, y Mája. T. Piekne imioná, á żeś się Wmść nimi ćieszył, nie raz przechadzką,
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 135
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
humorów wszystkich i tam, gdzie chce, nimi władnie i onym rozkazuje. Azaż teraz tajna jego wiatrów władza była w głowie tego miłego senatora? Przypatrzyć się było, jakimi zapędami go wietrznymi był zapędził do braciej swej cnotliwej na rokosz ten miły Bachus. Azażeś nie widział, jako go zaś przez czeladź swoję, przez Bachusa kuflowitę i kutybakę stamtąd do namiotów złej rady, jak i królewskich odwabił od braciej cnotliwej? Azaż pro finali od tego tam portu go nie odepchnął? Temu tedy samemu słabo wziętą z sobą stateczność przyjaźni cało oddaje, przytem zdrowie, koszt, majętność, sławę i duszę po śmierci obiecuje, a przyjaźń swą onemu illo
humorów wszystkich i tam, gdzie chce, nimi władnie i onym rozkazuje. Azaż teraz tajna jego wiatrów władza była w głowie tego miłego senatora? Przypatrzyć się było, jakimi zapędami go wietrznymi był zapędził do braciej swej cnotliwej na rokosz ten miły Bachus. Azażeś nie widział, jako go zaś przez czeladź swoję, przez Bachusa kuflowitę i kutybakę stamtąd do namiotów złej rady, jak i królewskich odwabił od braciej cnotliwej? Azaż pro finali od tego tam portu go nie odepchnął? Temu tedy samemu słabo wziętą z sobą stateczność przyjaźni cało oddaje, przytem zdrowie, koszt, majętność, sławę i duszę po śmierci obiecuje, a przyjaźń swą onemu illo
Skrót tekstu: ReskryptSzlachCz_II
Strona: 70
Tytuł:
Reskrypt ślachcica jednego na ów skrypt, który przeciwko Zebrzydowskiemu, wojewodzie krakowskiemu, jakiś gregoryanek wydał: »Otóż tobie rokosz«.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Wenus Neptuna za niemi prosi. Wenus z morskiej piany stąd Afrody- Przeobrażenia Ino w Boginią Lewkotoc Melicerta w Palemna. Fraucmer Inoj w stupy kamienne cześcią. Częścią w ptaki. Kadmus w Iliryku osiąknął. Księga Czwarta. Kadmus w Smoka. Hermione także w smoką. Przeobrażenia Akryzy Argiński król. Persem tego Dane urodziła. Bachusa rozumieć. Z krwie Meduzy gadziny rozmaite. Księga Czwarta. Atlas w górę. Eolus Król wiatrów. Przeobrażenia Andromeda. Cefańska Królewna. Księga Czwarta. Perseus odbić się ją podejmuje z warunkiem. Przeobrażenia Perseus morską bezcją ziłomił. Radość wielka. Forkowny Meduza. Morskie pracie w korale. Korale w wody miekkie na wietrze kościeją
Wenus Neptuná zá niemi prośi. Wenus z morskiey piány ztąd Aphrodi- Przeobráżenia Ino w Boginią Lewkotoc Melicertá w Pálemná. Fraucmer Inoy w stupy kámienne cześćią. Częśćią w ptaki. Kádmus w Illiryku ośiąknął. Kśięgá Czwarta. Kádmus w Smoká. Hermione tákże w smoką. Przeobráżenia Akryzy Arginski krol. Persem tego Dánáe vrodźiłá. Bachusá rozumieć. Z krwie Meduzy gádziny rozmáite. Kśięgá Czwarta. Atlás w gorę. AEolus Krol wiátrow. Przeobráżenia Andromeda. Cephánska Krolewna. Kśięgá Czwarta. Perseus odbić się ią podeymuie z wárunkiem. Przeobráżenia Perseus morską bestią ziłomił. Rádość wielka. Phorkowny Meduzá. Morskie praćie w korale. Korale w wody miekkie ná wietrze kośćieią
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 104
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
