w tym dogodzieli, a niczego nie uchybieli, czym byśmy dalszym trudnościom zabieżeć i tak pomieszaną R. P. ad pristinum tranquillitatis statum przywieść mogli.
Co tak uprz. i wiern. waszym przełożywszy i taką naszą do dobrego R. P. do uspokojenia jej chęć i uprzyme usiłowanie, a ich zawziętość na rosądek baczne uważenie uprz. i wiern. waszym puściwszy, nie wątpiemy o uprz. i wiern. waszych, że przypomniawszy sobie oddaną nam wiarę, przywiódłszy na pamięć przykłady cnych przodków swych, z tymi, którzy na spokojne panowanie nasze i one gwałtownie rwać i odmieniać usiełują, natarli i na prawa i swobody ojczyste nastąpieli, napędzając
w tym dogodzieli, a niczego nie uchybieli, czym byśmy dalszym trudnościom zabieżeć i tak pomieszaną R. P. ad pristinum tranquillitatis statum przywieść mogli.
Co tak uprz. i wiern. waszym przełożywszy i taką naszą do dobrego R. P. do uspokojenia jej chęć i uprzyme usiłowanie, a ich zawziętość na rosądek baczne uważenie uprz. i wiern. waszym puściwszy, nie wątpiemy o uprz. i wiern. waszych, że przypomniawszy sobie oddaną nam wiarę, przywiodszy na pamięć przykłady cnych przodków swych, z tymi, którzy na spokojne panowanie nasze i one gwałtownie rwać i odmieniać usiełują, natarli i na prawa i swobody ojczyste nastąpieli, napędzając
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 318
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
mu to: — „Czemu, ożuwco, ludzi ubogich szacujesz, A w niedostatkach swoich sam się nic nie czujesz? Wielbłąd-ci to, a nie ty, pielgrzymem jest jawnym, Co ciężar wielki nosząc, ostem żyw niestrawnym. Jeśli masz co rzec głupie, milcz, bowiem milczenie Ujdzie czasem za mądre i baczne mówienie.” POWIEŚĆ XII.
Jeden, którego oczy bolały, przyszedłszy do konowała, prosił, aby jako koniom na oczy pomagał i jemu pomógł.
Ów, że inaksze jest końskiemu oku lekarstwo, a inakszego człowiekowi potrzeba, powiedział.
Na co chory: — „Jużem prawie u wszytkich lekarzów był, żaden mi
mu to: — „Czemu, ożuwco, ludzi ubogich szacujesz, A w niedostatkach swoich sam się nic nie czujesz? Wielbłąd-ci to, a nie ty, pielgrzymem jest jawnym, Co ciężar wielki nosząc, ostem żyw niestrawnym. Jeśli masz co rzec głupie, milcz, bowiem milczenie Ujdzie czasem za mądre i baczne mówienie.” POWIEŚĆ XII.
Jeden, którego oczy bolały, przyszedłszy do konowała, prosił, aby jako koniom na oczy pomagał i jemu pomógł.
Ów, że inaksze jest końskiemu oku lekarstwo, a inakszego człowiekowi potrzeba, powiedział.
Na co chory: — „Jużem prawie u wszytkich lekarzów był, żaden mi
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 210
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
