szumiący; albo żeby z dwóch oczu zdrój płynął sowity i odwilżał jagody serca potok skryty, żeby nigdy nie oschły, chyba ażby sama osuszyła ostatnią kroplę śmierci tama. Szczęśliwsze kryształowe rodzaju wolnego nimfy, co mają członki ze szkła ciekącego. I wy także, żółwice, tęż fortunę macie, kiedy się więc w bagniste strugi przemieniacie. Czemuż też z ramion moich nie ciecze zdrój czysty i nie wzbudza czerwonych wód humor bagnisty? Jam-ci to, którą wszytkie źrzódła pogardzają i łzy do swych potoków akcesu nie dają. Obym się rzeką jako nowy Acys stała, któremu miłość pływać Galatej kazała! Lubo mię bóstwo jakie Biblidą mieć chciało
szumiący; albo żeby z dwóch oczu zdrój płynął sowity i odwilżał jagody serca potok skryty, żeby nigdy nie oschły, chyba ażby sama osuszyła ostatnią kroplę śmierci tama. Szczęśliwsze krzyształowe rodzaju wolnego nimfy, co mają członki ze szkła ciekącego. I wy także, żołwice, tęż fortunę macie, kiedy się więc w bagniste strugi przemieniacie. Czemuż też z ramion moich nie ciecze zdrój czysty i nie wzbudza czerwonych wód humor bagnisty? Jam-ci to, którą wszytkie źrzódła pogardzają i łzy do swych potoków akcesu nie dają. Obym się rzeką jako nowy Acys stała, któremu miłość pływać Galatej kazała! Lubo mię bóstwo jakie Biblidą mieć chciało
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 49
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
naturali sanguinis nexu, et colligatione, która jungit concordes in mutua faedera dextras, związane były Chorągwie nasze, pewnieby jeden drugiego tak łatwo nieodstępował, zawstydzić nas teraz powinny, Francuskie Niemieckie Holenderskie Angielskie etc. kraje: i inne, które nie tylko twarde grunta, napełniają ludźmi, jako pracowitemi mrówkami, ale też bagniste grunta dobrą ziemią nawozą, a z niedostępnych obfitemi czynią, jako to w Państwie Tefens, w Hrabstwach Schires, Nortfolk, Sufolk, Cambridge, Huntington etc. w Anglij, do tego nad morskimi brzegami, na olszowych palach, Miasta wystawione widziemy, jako to Wenecją tak ludźmi napełnioną, że po Ulicach i Rynkach,
naturali sanguinis nexu, et colligatione, ktora jungit concordes in mutua faedera dextras, związane były Chorągwie násze, pewnieby ieden drugiego ták łátwo nieodstępował, záwstydzić nas teraz powinny, Francuskie Niemieckie Holenderskie Angielskie etc. kraie: y inne, ktore nie tylko twárde grunta, nápełniaią ludzmi, iáko prácowitemi mrowkami, ále też bagniste grunta dobrą ziemią náwozą, á z niedostępnych obfitemi czynią, iáko to w Państwie Theffens, w Hrabstwach Schires, Nortfolk, Suffolk, Cambridge, Huntington etc. w Angliy, do tego nád morskimi brzegámi, ná olszowych pálach, Miásta wystáwione widziemy, iáko to Wenecyą ták ludzmi nápełnioną, że po Ulicach y Rynkach,
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 45
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
Papież ukoił/ Francuzom pewną część Kościołów naznaczając/ a przysięgę taką/ Patriarsze ganiąc. 2. Carogrodzkiego Patriarchy, Duchowni czemu nie przyjęli. 3. Wojna o Cesarstwo zachodnie gdzie Otto porażony.
O Cesarstwo zachodnie do wojny przyszło między Filipem i Ottonem/ na której jednak za zdradą Henryka/ Książęcia Limburskiego/ który na miejsca bagniste Ottona naprowadził/ tenże Otto porażony. Dodał mu potym pieniędzy na nowy zaciąg wojska Król Angielski Wuj jego/ ale za radą Papieską na rok zawarł pokoj z Filipem; który też Papieża sobie chciał przejednać/ i na rozsądek się Kardynałów zdawał/ strony zgodzenia sprawy między nim i Ottonem. A chociaż na to Papież
Papież ukoił/ Fráncuzom pewną część Kościołow náznáczáiąc/ á przyśięgę táką/ Pátryársze gániąc. 2. Cárogrodzkiego Pátryarchy, Duchowni czemu nie przyieli. 3. Woyná o Cesárstwo záchodnie gdźie Otto poráżony.
O Cesárstwo zachodnie do woyny przyszło między Philippem i Ottonem/ ná ktorey iednák zá zdrádą Henryká/ Xiążęćiá Limburskiego/ ktory ná mieyscá bágniste Ottoná náprowádźił/ tenże Otto poráżony. Dodał mu potym pieniędzy ná nowy zaćiąg woyská Krol Angielski Wuy iego/ ále zá rádą Papieską ná rok záwárł pokoy z Philippem; ktory też Pápieżá sobie chćiał przeiednáć/ i ná rozsądek się Kárdynałow zdawał/ strony zgodzenia spráwy między nim i Ottonem. A choćiaż ná to Papież
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 18.
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
