wszelkiej roboty na cały żywot. Rozdział XXIV. ROZDZIAŁ XXIV. O Bajramie, i jakową część na ten czas Cesarzowi Tureckiemu Urzędnicy Dworscy wyrządzają.
BAjram, jest czas wesołości i uciechy u Turków. Bywa dwa razy do Roku. Pierwszy następuje zaraz po Ramazanie, jako Nasza Wielkanoc po wielkim Poście/ i zowie się wielki Bajram. Drugi się zowie mały Bajram, i przypada w siedmdziesiąt dni/ mało co więcej albo mniej po pierwszym. Na ten czas każdy odpoczywa od swojej prace przez trzy dni/ posyłają sobie wzajemne upominki/ i nioczym nie myślą/ tylko jako się spolnie cieszyć i weselić/ barziej niż pod insze czasy. Snadno
wszelkiey roboty ná cáły żywot. Rozdźiał XXIV. ROZDZIAŁ XXIV. O Bayrámie, y iákową część ná ten czas Cesárzowi Tureckiemu Vrzędnicy Dworscy wyrządzáią.
BAyram, iest czas wesołośći y vćiechy v Turkow. Bywá dwá rázy do Roku. Pierwszy nástępuie záraz po Ramazanie, iáko Nászá Wielkanoc po wielkim Pośćie/ y zowie się wielki Bayram. Drugi się zowie máły Bayram, y przypadá w śiedmdźieśiąt dni/ máło co więcey álbo mniey po pierwszym. Ná ten czás kożdy odpoczywá od swoiey práce przez trzy dni/ posyłáią sobie wzáiemne vpominki/ y nioczym nie myślą/ tylko iáko się spolnie ćieszyć y weselić/ bárźiey niż pod insze czásy. Snadno
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 195
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
Rozdział XXIV. ROZDZIAŁ XXIV. O Bajramie, i jakową część na ten czas Cesarzowi Tureckiemu Urzędnicy Dworscy wyrządzają.
BAjram, jest czas wesołości i uciechy u Turków. Bywa dwa razy do Roku. Pierwszy następuje zaraz po Ramazanie, jako Nasza Wielkanoc po wielkim Poście/ i zowie się wielki Bajram. Drugi się zowie mały Bajram, i przypada w siedmdziesiąt dni/ mało co więcej albo mniej po pierwszym. Na ten czas każdy odpoczywa od swojej prace przez trzy dni/ posyłają sobie wzajemne upominki/ i nioczym nie myślą/ tylko jako się spolnie cieszyć i weselić/ barziej niż pod insze czasy. Snadno barzo poznać/ że Mahomet wymyślił
Rozdźiał XXIV. ROZDZIAŁ XXIV. O Bayrámie, y iákową część ná ten czas Cesárzowi Tureckiemu Vrzędnicy Dworscy wyrządzáią.
BAyram, iest czas wesołośći y vćiechy v Turkow. Bywá dwá rázy do Roku. Pierwszy nástępuie záraz po Ramazanie, iáko Nászá Wielkanoc po wielkim Pośćie/ y zowie się wielki Bayram. Drugi się zowie máły Bayram, y przypadá w śiedmdźieśiąt dni/ máło co więcey álbo mniey po pierwszym. Ná ten czás kożdy odpoczywá od swoiey práce przez trzy dni/ posyłáią sobie wzáiemne vpominki/ y nioczym nie myślą/ tylko iáko się spolnie ćieszyć y weselić/ bárźiey niż pod insze czásy. Snadno bárzo poznáć/ że Máhomet wymyślił
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 195
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
prace przez trzy dni/ posyłają sobie wzajemne upominki/ i nioczym nie myślą/ tylko jako się spolnie cieszyć i weselić/ barziej niż pod insze czasy. Snadno barzo poznać/ że Mahomet wymyślił to święto/ nie tylko na wytchnienie ciała/ i odpoczynek umysłu swojego ludu/ ale też na wyrażenie zwyczaju Chrześcijańskiego.
Bajram się powinien zaczynać zaraz jak się Nowy Miesiąc po Ramazanie pokaże. Trafia się czasem/ że się o jeden dzień opóźni/ kiedy czas będzie tak pochmurny/ że go niemoże postrzec/ ale kiedy go dłużej obłoki zasłaniają/ domniemawają się według biegu zwyczajnego/ że już nowy nastał/ i na ten czas się Bajram zaczyna
práce przez trzy dni/ posyłáią sobie wzáiemne vpominki/ y nioczym nie myślą/ tylko iáko się spolnie ćieszyć y weselić/ bárźiey niż pod insze czásy. Snadno bárzo poznáć/ że Máhomet wymyślił to święto/ nie tylko ná wytchnienie ćiáłá/ y odpoczynek vmysłu swoiego ludu/ ále też ná wyrażenie zwyczáiu Chrześćiáńskiego.
Bayram się powinien záczynáć záraz iák się Nowy Mieśiąc po Ramazanie pokaże. Tráfiá się czásem/ że się o ieden dźień opoźni/ kiedy czás będźie ták pochmurny/ że go niemoże postrzedz/ ále kiedy go dłużey obłoki zásłániáią/ domniemawáią się według biegu zwyczaynego/ że iuż nowy nástał/ y ná ten czas się Bayram záczyna
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 195
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
znajdował się na nabożeństwie w Kolegiacie tutejszej. Z TUREK. Z Konstantynopola d. 4 Lutego.
Sułtan Bajażet Brat starszy W. Sułtana roku wieku swego 54 kilkodniowej chorobie na dniu 24 miesiąca przeszłego z tym się rozstał światem. Tejże nocy pogrzebiony zwyczajnym trybem w przytomności Sułtana z całym Dworem swoim aktowi pogrzebowemu asystującego. Trzydniowy Bajram odprawił się dosyć spokojnie, co się stało za staraniem Gubernii, które z tej przyczyny wszytkie straże powiększyć rozkazało; lecz po zakończonym Bajramie, i umniejszonych wartach pospólstwo nowe wszczęło zamieszania kosztując życia wielu Turków. Zaraza tu i pożary częste panują. Brat wielkiego Wezyra, wielki Koniuszy Sułtana, na dniu dzisiejszym wyjachać ma do wojska
znaydował się na nabożeństwie w Kollegiacie tuteyszey. Z TUREK. Z Konstantynopola d. 4 Lutego.
Sułtan Baiażet Brat starszy W. Sułtana roku wieku swego 54 kilkodniowey chorobie na dniu 24 miesiąca przeszłego z tym się rozstał swiatem. Teyże nocy pogrzebiony zwyczaynym trybem w przytomności Sułtana z całym Dworem swoim aktowi pogrzebowemu assystuiącego. Trzydniowy Bayram odprawił się dosyć spokoynie, co się stało za staraniem Gubernii, które z tey przyczyny wszytkie straże powiększyć rozkazało; lecz po zakońcżonym Bayramie, i umnieyszonych wartach pospólstwo nowe wszczęło zamieszania kosztuiąc życia wielu Turkow. Zaraza tu i pożary częste panuią. Brat wielkiego Wezyra, wielki Koniuszy Sułtana, na dniu dzisieyszym wyiachać ma do woyska
Skrót tekstu: GazWil_1771_16
Strona: 1
Tytuł:
Gazety Wileńskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1771
Data wydania (nie wcześniej niż):
1771
Data wydania (nie później niż):
1771
, wierszów kilka, których się był nauczył, Mechę i cesarza wysławiając, powiedział. Jeden z tych, co przy cesarzu byli, powiedział: — „Tego człowieka widziałem ja na mały Bajram w Basorze? jakoż on może być pielgrzymem a Basora jest od Mechy sześć miesięcy chodu i tam i sam idąc. Bajram też mały przed wielkim bywa na dwa miesiąca i na dziesięć dni; jakoż tedy tak prędko schodzić tę drogę mógł?”
Drugi zasię rzekł: — „Ja ojca jego znam: jest chrześcijaninem, w mieście Malacji nazwanem mieszka; czemuż on zielony zawój jak emir nosi? Wiersze też one, które przed cesarzem
, wierszów kilka, których się był nauczył, Mechę i cesarza wysławiając, powiedział. Jeden z tych, co przy cesarzu byli, powiedział: — „Tego człowieka widziałem ja na mały Bajram w Basorze? jakoż on może być pielgrzymem a Basora jest od Mechy sześć miesięcy chodu i tam i sam idąc. Bajram też mały przed wielkim bywa na dwa miesiąca i na dziesięć dni; jakoż tedy tak prędko schodzić tę drogę mógł?”
Drugi zasię rzekł: — „Ja ojca jego znam: jest chrześcianinem, w mieście Malatiej nazwaném mieszka; czemuż on zielony zawój jak emir nosi? Wiersze też one, które przed cesarzem
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 64
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
