. 10. Febru. i drugie eiusdem konsylii. b.którymi prawami/ takich loźnych/ hultajów/ co robić niechcą/ na galery przywiązawszy obracają/ a drugich z państwa Weneckiego wyświecają. A ci zaś/ którzy o takich loźnych i próżnych ludziach dają znać urzędowi/ mają moc z pozwoleniem Senatu Weneckiego/ jednego bannita/ który był z któregokolwiek miasta Państwu Weneckiemu podległego/ wygnany/ do czci przywrócić/ i od wygnania go wolnym czynią. Ja nie potrzebnie prawa Wenecji/ przywodzę/ wszak i u nas prawa są tak dobre jako i Weneckie. Są na loźne i na hultaje prawa w Statucie art. 24. z rozdz. 12
. 10. Febru. y drugie eiusdem consilii. b.ktorymi práwámi/ tákich loźnych/ hultáiow/ co robić niechcą/ ná gálery przywiązawszy obrácáią/ á drugich z páństwá Weneckiego wyświecáią. A ci záś/ ktorzy o tákich loźnych y prożnych ludźiách dáią znáć vrzędowi/ máią moc z pozwoleniem Senátu Weneckiego/ iednego bánnitá/ ktory był z ktoregokolwiek miástá Páństwu Weneckiemu podległego/ wygnány/ do cżći przywroćić/ y od wygnánia go wolnym cżynią. Ia nie potrzebnie práwá Weneciey/ przywodzę/ wszák y v nas práwá są ták dobre iáko y Weneckie. Są ná loźne y ná hultáie práwá w Státućie árt. 24. z rozdź. 12
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 57
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
ledwie z pułkownikiem Kołaczkowskim kilkaset ludzi przysłał. ROK 1716.
§. 17. Złączył się był Kołaczkowski z Sokolnickim, i niedaleko Swirza, w dworze pana Zawadzkiego nazwanym Sielcz, zaraz po Wielkanocy dobyli armata manu kilkaset Sasów i w pień wycięli, majora tylko żywcem zostawili. Byli to ludzie generała Sesana, wielkiego hultaja, bannita francuskiego, który natenczas przed kilku dniami spalił panu Olędzkiemu Swirz, z tej inwidii, że był do traktatu rawskiego od wojska komisarzem. Ten Sesan był wywołany z Francji o to, że pod miastem Ekstet nazwanem, gdzie byli Niemcy wygrali z Francuzem batalią, on był uciekł do Niemców z regimentem całym Gaskonów, a potem
ledwie z pułkownikiem Kołaczkowskim kilkaset ludzi przysłał. ROK 1716.
§. 17. Złączył się był Kołaczkowski z Sokolnickim, i niedaleko Swirza, w dworze pana Zawadzkiego nazwanym Sielcz, zaraz po Wielkanocy dobyli armata manu kilkaset Sasów i w pień wycięli, majora tylko żywcem zostawili. Byli to ludzie generała Sesana, wielkiego hultaja, bannita francuzkiego, który natenczas przed kilku dniami spalił panu Olędzkiemu Swirz, z téj inwidyi, że był do traktatu rawskiego od wojska komisarzem. Ten Sesan był wywołany z Francyi o to, że pod miastem Ekstet nazwaném, gdzie byli Niemcy wygrali z Francuzem batalią, on był uciekł do Niemców z regimentem całym Gaskonów, a potém
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 271
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849