, cokolwiek się zdało, Sztuk znaczniejszych, i sprzetów Kościelnych niemało. Stąd-że jedno o samym myśląc już Kamieńcu, Który jako zostawał ogrodzony w-Wieńcu, Z-Opryskami pospołu on się pokusili: Ale źle tam przyjeci, nazad do odstąpili. Konwokacja Warszawska wtóra. Komisarze znowu przy Regimentarzach Zbaraski także Kongres WOJNY DOMOWEJ PIERWSZEJ Bar wzięty i wysieczony. Z Andrzejem Potockim Synowcem Hetmańskim. Część PIERWSZA
O czym gdy te nowiny jedne za drugiemi Książę słyszy, przyszło się dłużej z-Zbarazkiemi Konsultami nie bawić: a w-ślepe Marsowe Wypadać Resoluty: Tedy tak na nowe Gody znowu, przez tydzień ledwie odpocząwszy I prócz reke żegnając, Księżny swej ścisnąwszy Wsiedzie na
, cokolwiek sie zdało, Sztuk znacznieyszych, i sprzetow Kośćielnych niemało. Ztąd-że iedno o samym myśląc iuż Kamieńcu, Ktory iako zostawał ogrodzony w-Wieńcu, Z-Opryskami pospołu on sie pokuśili: Ale źle tam przyieći, nazad do odstąpili. Konwokacya Warszawska wtora. Komissarze znowu przy Regimentarzách Zbaraski także Kongress WOYNY DOMOWEY PIERWSZEY Bar wzięty i wysieczony. Z Andrzeiem Potockim Synowcem Hetmańskim. CZESC PIERWSZA
O czym gdy te nowiny iedne za drugiemi Xiąże słyszy, przyszło sie dłużey z-Zbarazkiemi Konsultami nie bawić: á w-ślepe Marsowe Wypadać Resoluty: Tedy tak na nowe Gody znowu, przez tydźień ledwie odpocząwszy I procz reke żegnaiąc, Xieżny swey śćisnąwszy Wsiedzie ná
Skrót tekstu: TwarSWoj
Strona: 25
Tytuł:
Wojna domowa z Kozaki i z Tatary
Autor:
Samuel Twardowski
Drukarnia:
Collegium Calissiensis Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
, od których wszytkie nomina pochodzą, dla tego często jedne słowo albo sens Pisma Z: przez Tłumaczów coraz maczej wyrażone bywa. Jakoto w Psalmie 2. te słowa: Apprehendite disciplinam Z: Hieronim raz wykłada Osculamini, drugi raz Adorate filium, trzeci raz: Adorate purè, z racyj iż to słówko Naseku bar Hebrajskie, te wszytkie trzy w sobie ma sygnifikacje. Ze te także słówko Hebrajskie Hosidah znaczy rzecz wysoką, a szybko latającą, dlatego Tłumacze wykładają to milvus, alias kania, to Katalog Osób, wiadomości o sobie godnych.
ciconia, alias bocian, to upupa, tojest dudek. Jako te słowo Greckie i Łacińskie Prophaetare
, od ktorych wszytkie nomina pochodzą, dla tego często iedne słowo albo sens Pisma S: przez Tłumaczow coraz maczey wyrażone bywa. Iakoto w Psalmie 2. te słowa: Apprehendite disciplinam S: Hieronim raz wykłada Osculamini, drugi raz Adorate filium, trzeci raz: Adorate purè, z racyi iż to słowko Naseku bar Hebrayskie, te wszytkie trzy w sobie ma sygnifikacye. Ze te także słowko Hebrayskie Hosidah znaczy rzecz wysoką, á szybko lataiącą, dlatego Tłumacze wykładaią to milvus, alias kania, to Katalog Osob, wiadomości o sobie godnych.
ciconia, alias bocian, to upupa, toiest dudek. Iako te słowo Greckie y Łacińskie Prophaetare
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 597
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
się krzewić poczęła na Rusi, ale ukarał ją BÓG przez Gedymina Litewskiego Książęcia, Poganów Zwyciężcę. Rusi na głowę, i Włodzimierza Książęcia Włodzimirskiego i całego Wołynia Pana zabił. Na drugi Rok innych Książąt Ruskich pokonał, Jednowładcą całej Rusi został, o chrzcił się, Jana XXII o Nauczycielów prosił. Zaczym Roku 1321 posłany Bar tłomiej Biskup Elekteński, i Bernard Opat, czyli według innych Henryk Dominikan, i osiadł na Katedrze Kijowskiej od Bolesława Chrobrego świeżo fundowanej, i Unia była. Kwiatkiewicz.
Nastąpił po Gedyminie R. 1330 Syn Olgierd Litewskie i Ruskie Książę, Promator Unii, który Kościoły utriusq; Ritus w Wilnie fundował, dokąd i OO.
się krzewić poczeła na Rusi, ale ukarał ią BOG przez Gedymina Litewskiego Xiążęcia, Poganow Zwyciężcę. Rusi na głowę, y Włodzimierza Xiążęcia Włodzimirskiego y całego Wołynia Pana zabił. Na drugi Rok innych Xiążąt Ruskich pokonał, Iednowładcą całey Rusi został, o chrzcił się, Iana XXII o Nauczycielow prosił. Zaczym Roku 1321 posłany Bar tłomiey Biskup Elekteński, y Bernard Opat, czyli według innych Henryk Dominikan, y osiadł na Katedrze Kiiowskiey od Bolesława Chrobrego swieżo fundowaney, y Unia była. Kwiatkiewicz.
Nastąpił po Gedyminie R. 1330 Syn Olgierd Litewskie y Ruskie Xiąże, Promator Unii, ktory Kościoły utriusq; Ritus w Wilnie fundował, dokąd y OO.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 8
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
na dół drapanybym chciał być/ bylem jedno mógł przysdź do chwały w którym był. Cęsarius lib: 5. cap: 10. Chwała Pańska. Chwały Pańskiej ustawicznie pilnujący meruluc/ w biały wieniec przybrany wszedł do pałacu niebieskiego. 155.
BYł jeden brat w Klasztorze imieniem Merulus/ barzo nabożny/ wielki jałmużnik/ bar łez mający/ a śpiewanie Psalmów prawie żadnego czasu z ust jego nie wychodziło/ wyjąwszy czas kiedy pokarm brał/ i snu potrzebnego ciału udzielał. temu w widzeniu nocym pokazało się/ iż z białych kwiatków z nieba wieniec na głowę jego zstępował/ który wnętże zachorzał/ i z wielką bezpiecznością umysłu i weselem umarł.
na doł drapánybym chćiáł bydź/ bylem iedno mogł przysdź do chwały w ktorym był. Cęsarius lib: 5. cap: 10. Chwałá Páńska. Chwały Páńskiey vstáwicżnie pilnuiący meruluc/ w biały wieniec przybrány wszedł do páłacu niebieskiego. 155.
BYł ieden brát w Klasztorze imieniem Merulus/ bárzo nabożny/ wielki iáłmużnik/ bar łez máiacy/ á spiewánie Psalmow práwie żadnego czásu z vst iego nie wychodźiło/ wyiąwszy czás kiedy pokarm brał/ y snu potrzebnego ćiáłu vdźielał. temu w widzeniu nocym pokazáło sie/ iż z białych kwiatkow z niebá wieniec ná głowę iego zstępował/ ktory wnętże záchorzał/ y z wielką bespiecznośćią vmysłu y weselem vmárł.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 167
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
to wczora stało, dziś relacyją p. podstarości tego wszystkiego królowi im. czynił. Wszyscy są ci ludzie zdrowi. Mają tedy czynić inkwizycyją tej maledykcyjej. Die 27 ejusdem
Dziś też już rano gruchnęło po pokojach, że koniecznie 3 aut 4 novembris księżna im. elektorowa wyjeżdża vias suas, kiedy przyszła wiadomość, że już bar. Simeoni intimissimus electoris consiliarius ze Gdańska wyjachał z dobrymi prezentami; ten pani swojej fidissimus erit minister w tej drodze, a ten, co tu jest, przodem pospieszy. Kazano tedy wozy zaraz układać, wielkimi nie obciążając ciężarami, furmanom, one ładując. Prezent towali się także królowi im. drabanci w koletach samych,
to wczora stało, dziś relacyją p. podstarości tego wszystkiego królowi jm. czynił. Wszyscy są ci ludzie zdrowi. Mają tedy czynić inkwizycyją tej maledykcyjej. Die 27 eiusdem
Dziś też już rano gruchnęło po pokojach, że koniecznie 3 aut 4 novembris księżna jm. elektorowa wyjeżdża vias suas, kiedy przyszła wiadomość, że już bar. Simeoni intimissimus electoris consiliarius ze Gdańska wyjachał z dobrymi prezentami; ten pani swojej fidissimus erit minister w tej drodze, a ten, co tu jest, przodem pospieszy. Kazano tedy wozy zaraz układać, wielkimi nie obciążając ciężarami, furmanom, one ładując. Prezent towali się także królowi jm. drabanci w koletach samych,
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 154
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
tak dobrze, że Kantemir syna swego tam stracił, i sam sromotnie uchodzić musiał. Więc jeszcze pierwiej pod Haliczem na popławnickich polach dobrze Tatarów wezbrał. Przyszedł potem w Ukrainę Han, gdy już dziad wmci był hetmanem koronnym, i panem krakowskim, którego niegotowego, bo wielce chorego zastał na kwartannę w Barze; mimo sam Bar szedł. Dziad wmci obwarowawszy miasto i zamek, (baba wmci z baszty naprzechodzącego Hana patrzała) wyszedł za gumna; cokolwiek miał ludzi sprawił ich, czekał gotów go. Przysłał Han aby niestrzelano z miasta. Niestrzelano, a on też przeszedł nic nieczyniąc, tylko to rzekł: „Niedźwiedziu drapieźny a
tak dobrze, że Kantemir syna swego tam stracił, i sam sromotnie uchodzić musiał. Więc jeszcze pierwiej pod Haliczem na popławnickich polach dobrze Tatarów wezbrał. Przyszedł potém w Ukrainę Han, gdy już dziad wmci był hetmanem koronnym, i panem krakowskim, którego niegotowego, bo wielce chorego zastał na kwartannę w Barze; mimo sam Bar szedł. Dziad wmci obwarowawszy miasto i zamek, (baba wmci z baszty naprzechodzącego Hana patrzała) wyszedł za gumna; cokolwiek miał ludzi sprawił ich, czekał gotów go. Przysłał Han aby niestrzelano z miasta. Niestrzelano, a on też przeszedł nic nieczyniąc, tylko to rzekł: „Niedźwiedziu drapieźny a
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 178
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
, Biecz, Chełm, Sokal, Grodek: i inszych dosyć mniejszych. Kronika Bezsarabia abo Podole.
IDąc przy brzegu lewym Czarnego morza, ukazuje się Mesembria, kędy się kończy góra Hemo. Idzie potym Varna, zasadzona przy końcu jednej doliny (którą czyni tamta góra) wdziecznej i uciesznej. Leży przy jednej odnodze nie bar głębokiej, miedzy dwiema pagórkami, z których na jednym jest Macropole, na drugim Galata. Przeminąwszy gęby Dunajowe, które zastąpiły 40. mil, wjeżdża się do tamtej części Moldawiej, którą Turcy przezywają Bezsarabią, kędy jest miasto Moncastro. Od gęby rzeki Dniestru aż do drugiej Dnieprowej, kładą 16. mil Polskich: a
, Biecz, Chełm, Sokal, Grodek: y inszych dosyć mnieyszych. Kronika Bessarabia abo Podole.
IDąc przy brzegu lewym Czarnego morzá, ukázuie się Messembria, kędy się kończy gorá Hemo. Idźie potym Varná, zásádzona przy końcu iedney doliny (ktorą czyni támtá gora) wdźieczney y ucieszney. Leży przy iedney odnodze nie bar głebokiey, miedzy dwiemá págorkámi, z ktorych ná iednym iest Macropole, ná drugim Gálatá. Przeminąwszy gęby Dunáiowe, ktore zástąpiły 40. mil, wieżdża się do támtey częśći Moldáwiey, ktorą Turcy przezywáią Bessárábią, kedy iest miásto Moncastro. Od gęby rzeki Dniestru áż do drugiey Dnieprowey, kłádą 16. mil Polskich: á
Skrót tekstu: MurChwałPam
Strona: U2v
Tytuł:
Pamiętnik albo Kronika Pruskich Mistrzów i Książąt Pruskich
Autor:
Mikołaj Chwałkowski
Drukarnia:
Jan Tobiasz Keller
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1712
Data wydania (nie wcześniej niż):
1712
Data wydania (nie później niż):
1712
