, iż niewierne, już jest na potępienie wieczne osądzone; (?) tyś duszo sama i jedyna wybrana jest, abyś do wieczności onej niebieskiej weszła. Do świątnice pańskiej niewchodzono bez krwi; do onej wiecznej świątnice niebieskiej nikt niewnidzie jedno ten, który omoczył szatę swoję, i wybielił ją we krwi barankowej. Takie są wszytkie dusze krwią najdroższą chrystusową odkupione; takich dusz ufce wielkie, niedawno są wydarte z rąk wiecznej śmierci, z pazurów smoka piekielnego, gdy Bóg uczynił potęgę w ramieniu swojem, a hardych rozproszył w myśli serca swego. Błogosławciesz Pana dusze wierne, śpiewajcie Panu, który was znowu wezwał do syjonu swego,
, iż niewierne, już jest na potępienie wieczne osądzone; (?) tyś duszo sama i jedyna wybrana jest, abyś do wieczności onej niebieskiej weszła. Do świątnice pańskiej niewchodzono bez krwi; do onej wiecznej świątnice niebieskiej nikt niewnidzie jedno ten, który omoczył szatę swoję, i wybielił ją we krwi barankowej. Takie są wszytkie dusze krwią najdroższą chrystusową odkupione; takich dusz ufce wielkie, niedawno są wydarte z rąk wiecznej śmierci, z pazurów smoka piekielnego, gdy Bóg uczynił potęgę w ramieniu swojem, a hardych rosproszył w myśli serca swego. Błogosławciesz Pana dusze wierne, śpiewajcie Panu, który was znowu wezwał do syonu swego,
Skrót tekstu: BirkBaszaKoniec
Strona: 260
Tytuł:
Kantymir Basza Porażony albo o zwycięstwie z Tatar, przez Jego M. Pana/ P. Stanisława Koniecpolskiego, Hetmana Polnego Koronnego.
Autor:
Fabian Birkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
wielką, której żaden nie mógł policzyć, zewszech narodów i pokolenia, i ludzi i języków, stojące przed Stolicą i przed oblicznością Baranka, przyobłoczeni w szaty białe, i palmy w ręku ich. I jeszcze tenże tamże/ a ci są którzy przyszli z ucisku wielkiego i omyli szaty swoje i wybielili je we krwi Barankowej. Dla tegoż są przed stolicą Bożą, i służą mu we dnie i w nocy w Cerkwi jego. Już tedy dane są duszom świętym szaty ich: już są w nie przyodziane/ w których nie zewnątrz nieba stoją/ ale wewnątrz nieba przed Tronem Bożym i Barankowym. i tam w niebie służą mu we dnie
wielką, ktorey żaden nie mogł policzyć, zewszech narodow y pokolenia, y ludźi y ięzykow, stoiące przed Stolicą y przed oblicznośćią Báránká, przyobloczeni w száty białe, y pálmy w ręku ich. Y ieszcze tenże támże/ á ci są ktorzy przyszli z vćisku wielkie^o^ y omyli száty swoie y wybielili ie we krwi Báránkowey. Dla tegoż są prżed stolicą Bożą, y służą mu we dnie y w nocy w Cerkwi iego. Iuż tedy dáne są duszom świętym száty ich: iuż są w nie przyodźiane/ w ktorych nie zewnątrz niebá stoią/ ále wewnątrz niebá przed Thronem Bożym y Báránkowym. y tám w niebie służą mu we dnie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 33
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
, poznać możemy/ że dusze ludzi sprawiedliwych żyją u Boga. Pokazał tam Senior Janowi wielki tłum błogosławioncy dusz/ i rzecze: Ci/ co zacz są/ i skąd przyszli? Odpowie Jan: Ty wiesz Panie. Cić to/ powiada/ są/ którzy przyszli z utrapienia wielkiego/ i omyli szaty swoje we krwi Barankowej /i pobielili je/ i dla tego stoją przed tronem Bożym/ etc. Gdzie rzecz była o duszach/ których ciała w ziemi odpoczywały. Co jest przeciw Sadduceuszom onym/ którzy za Krystusa Pana żyli/ ci wierzyć nie chcieli/ aby dusze miały być nieśmiertlene; jako się to ex actis pokazuje. Jess\t też to
, poznáć możemy/ że dusze ludźi spráwiedliwych żyią u Bogá. Pokazał tám Senior Ianowi wielki tłum błogosłáwioncy dusz/ y rzecze: Ci/ co zacz są/ y zkad przyszli? Odpowie Ian: Ty wiesz Pánie. Cić to/ powiáda/ są/ ktorzy przyszli z utrapienia wielkiego/ y omyli száty swoie we krwi Báránkowey /y pobielili ie/ y dla tego stoią przed thronem Bożym/ etc. Gdźie rzecz byłá o duszách/ ktorych ćiáłá w źiemi odpoczywáły. Co iest przećiw Sádduceuszom onym/ ktorzy zá Krystusá Páná żyli/ ći wierzyć nie chćieli/ áby dusze miáły bydź nieśmiertlene; iáko śię to ex actis pokázuie. Iess\t też to
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Xiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
Odpowiedział jeden z onych starców i rzekł mi: Ci którzy są obleczeni w szaty białe/ co zacz są? I z kąd przyszli? 14. I rzekłem mu; Panie ty wiesz. I rzekł mi; Cić są/ którzy przyszli z ucisku wielkiego; i omyli szaty swoje/ i wybielili je we krwi Barankowej. 15. Dla tego są przed stolicą Bożą/ i służą mu we dnie i w nocy w Kościele jego: a ten który siedzi na stolicy/ jako namiotem zasłoni je. 16. Nie będą więcej łaknąć/ i nie będą więcej pragnąć/ i nie uderzy na nich słońce/ ani żadne gorąco. 17.
Odpowiedźiał jeden z onych stárcow y rzekł mi: Ci ktorzy są oblecżeni w száty białe/ co zacż są? Y z kąd przyszli? 14. Y rzekłem mu; Pánie ty wiesz. Y rzekł mi; Cić są/ ktorzy przyszli z ućisku wielkiego; y omyli száty swoje/ y wybielili je we krwi Báránkowej. 15. Dla tego są przed stolicą Bożą/ y służą mu we dnie y w nocy w Kośćiele jego: á ten ktory śiedźi ná stolicy/ jáko namiotem zásłoni je. 16. Nie będą więcey łáknąć/ y nie będą więcey prágnąć/ y nie uderzy ná nich słońce/ áni żadne gorąco. 17.
Skrót tekstu: BG_Ap
Strona: 271
Tytuł:
Biblia Gdańska, Apokalipsa
Autor:
św. Jan
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
