Jelonkowi.
GDy wojska Pańskie następowały gwałtem wielkim na morze czerwone/ nie mogły się odzierżeć wody w brzegach swoich/ podniósłszy się jako dwie ścienie wysoko barzo/ i drogę ludowi Bożemu uczyniły. Obaczyły to góry i pagórki Pomorskie/ i uradowały się barzo/ i skakały jako czapowie (pismo ś. mówi) a pagórki jako barankowie owiec. Winszowały pewnie takiej przeprawie/ tak zacnej/ tak cudownej/ której nigdy nie widały. Co za dziw/ iż się ruszyły z miejsca swego/ jako niektórzy z tych słów się domyślają? Idzie teraz nie Mojżesz jaki z ludem/ ale Pan Mojżeszów/ z Matką swoją namilszą Bogarodzicą/ skacze po górach/ pagórki
Ielonkowi.
GDy woyská Páńskie nástępowáły gwałtem wielkim ná morze czerwone/ nie mogły się odźierżeć wody w brzegách swoich/ podniozszy się iáko dwie śćienie wysoko bárzo/ y drogę ludowi Bożemu vczyniły. Obaczyły to gory y págorki Pomorskie/ y vrádowały się bárzo/ y skakáły iáko czapowie (pismo ś. mowi) á págorki iáko báránkowie owiec. Winszowáły pewnie tákiey przepráwie/ ták zacney/ ták cudowney/ ktorey nigdy nie widáły. Co zá dźiw/ iż się ruszyły z mieyscá swego/ iáko niektorzy z tych słow się domyśláią? Idźie teraz nie Moyzesz iáki z ludem/ ále Pan Moyzeszow/ z Mátką swoią namilszą Bogárodźicą/ skacze po gorách/ págorki
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 18
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
a ciebie ćma ludzi twoichże własnych prowadzi do katuszej/ w której miałeś być zaduszony. Mówili tedy: Już nie powstanie dalibóg więcej/ któryby nas po gospodach mordował/ któryby nas do dźwigania zaprzągał: zdrajca nasz/ nie Pan nasz/ zginął. Gdy Faraona Bóg w morzu topił/ tańcowały góry jako barankowie, mówi Pismo ś. Gdy Juliana Apostatę Bóg włócznią swą zabił/ morze tańcowało/ jako niektórzy Historycy piszą: wydzierało się z brzegów swoich/ i oświadczało radości swoje/ które miało/ gdy okrutnego Tyrana piekło pożarło. Toż ja mówię o weselu wszytkiego Chrześcijaństwa/ nawet i Pogaństwa; jako się weselili wszyscy/ gdyś
á ćiebie ćmá ludźi twoichże własnych prowádźi do kátuszey/ w ktorey miałeś być záduszony. Mowili tedy: Iuż nie powstánie dalibog więcey/ ktoryby nas po gospodách mordował/ ktoryby nas do dźwigánia záprzągał: zdraycá nász/ nie Pan nász/ zginął. Gdy Pháráoná Bog w morzu topił/ táńcowáły gory iáko báránkowie, mowi Pismo ś. Gdy Iulianá Apostátę Bog włocznią swą zábił/ morze táńcowáło/ iáko niektorzy Historycy piszą: wydźieráło się z brzegow swoich/ y oświadczáło rádośći swoie/ ktore miáło/ gdy okrutnego Tyráná piekło pożárło. Toż ia mowię o weselu wszytkiego Chrześćiáństwá/ náwet y Pogáństwá; iáko się weselili wszyscy/ gdyś
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 36
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
pszennej mąki/ zagniecionej z Oliwą/ na Ofiarę śniedną: 74. Kadzilnica jedna/ z dziesiąci syklów złota/ pełna kadzidła: 75. Cielec jeden młody baran jeden/ baranek jeden roczny/ na paloną Ofiarę: 76. Kozieł jeden z kóz/ za grzech. 77. A na Ofiarę spokojną/ dwa woły/ barankowie pięć/ kozłów pięć/ baranków rocznych pięć. Ta była Ofiara Pagiela Syna Ochranowego. Rozd. VII. IV. Mojżeszowe. Rozd. VIII. 78.
DNia dwunastego/ Książę Synów Neftalimowych/ Ahira syn Henanów. 79. Ofiara jego była misa śrebrna jedna/ sto i trzydzieści syklów wagi jej/ Czasza śrebrna jedna
pszenney mąki/ zágniećioney z Oliwą/ ná Ofiárę śniedną: 74. Kádźilnicá jedná/ z dźieśiąći syklow złotá/ pełna kádźidłá: 75. Cielec jeden młody bárán jeden/ báránek jeden roczny/ ná paloną Ofiárę: 76. Kozieł jeden z koz/ zá grzech. 77. A ná Ofiárę spokojną/ dwá woły/ báránkowie pięć/ kozłow pięć/ báránkow rocżnych pięć. Tá byłá Ofiárá Págielá Syná Ochránowego. Rozd. VII. IV. Mojzeszowe. Rozd. VIII. 78.
DNiá dwunastego/ Kśiążę Synow Neftálimowych/ Ahirá syn Henánow. 79. Ofiárá jego byłá misá śrebrna jedná/ sto y trzydźieśći syklow wagi jey/ Czászá śrebrná jedná
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 147
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
dosyć było szukać jednemu jałmużny na drugich wyżywienie. Chciał tedy Gubernator odwieść onych uczniów/ a krzyża dostać: ale oni rozkazanie mistrza pełniąc/ z biesiady się wymówili. Przyjdzie znowu sam Gubernator prosić usilniej: lecz oni byli w swym przedsięwzięciu stateczni. nakoniec rozkaże swoim sługom pozabijać ich/ i tak oni świętego uczniowie jako barankowie za obronę krzyża ś. dali się zarzezać. co sprawiwszy/ wnet oni Poganie krzyż z wielką radością z ziemie wykopali. Uczynili ucztę przednią/ do której im czart przybył/ i rozkazał on krzyż spalić: i wnet na wielki stos drew włożywszy go/ a podnieciwszy ogień/ skakali około niego i śpiewali: a mnimając
dosyć było szukáć iednemu iáłmużny ná drugich wyżywienie. Chćiał tedy Gubernator odwieść onych uczniow/ á krzyżá dostáć: ále oni roskazánie mistrzá pełniąc/ z bieśiády się wymowili. Prziydźie znowu sam Gubernator prośić uśilniey: lecz oni byli w swym przedśięwźięćiu státeczni. nákoniec roskaże swoim sługom pozábiiáć ich/ y ták oni świętego uczniowie iáko báránkowie zá obronę krzyżá ś. dáli się zárzezáć. co spráwiwszy/ wnet oni Pogánie krzyż z wielką rádośćią z źiemie wykopáli. Uczynili ucztę przednią/ do ktorey im czárt przybył/ y roskazał on krzyż spalić: y wnet ná wielki stos drew włożywszy go/ á podniećiwszy ogień/ skakáli około niego y śpiewáli: á mnimáiąc
Skrót tekstu: TorRoz
Strona: 30.
Tytuł:
O rozszerzeniu wiary świętej chrześcijańskiej katolickiej w Ameryce na Nowym Świecie
Autor:
Diego de Torres
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
prawdy. A przyczyna tego/ abowiem iż złość nie wiele do istności swej potrzebuje/ łacniej się roziść może/ a niż dobroć/ która do istoty swej wiele potrzebuje i wielkich okoliczności. Przydam do tego/ iż synowie ciemności/ przechodzą barzo syny światłości/ w ostróżności i w chytrości: tamci są liszki/ a ci barankowie: tamci wilcy/ a ci owieczki: tamci wężowie/ a ci gołębiczki. Przetoż Apostołowie rozkazują/ abyśmy się przestrzegali heretyków/ i żebyśmy ich też i nie pozdrawiali: gdyż nie możem się spodziewać niczego inszego z obcowania i towarzystwa ich/ tylko zmazy i zepsowania. Lecz jako może być dobrym Katolikiem ten
prawdy. A przyczyná tego/ ábowiem iż złość nie wiele do istnośći swey potrzebuie/ łácniey się roziść może/ á niż dobroć/ ktora do istoty swey wiele potrzebuie y wielkich okolicznośći. Przydam do tego/ iż synowie ćiemnośći/ przechodzą bárzo syny świátłośći/ w ostrożnośći y w chytrośći: támći są liszki/ á ći báránkowie: támći wilcy/ á ći owieczki: támći wężowie/ á ći gołębiczki. Przetoż Apostołowie roskázuią/ ábysmy się przestrzegáli haeretykow/ y żebysmy ich też y nie pozdrawiáli: gdyż nie możem się spodźiewać niczego inszego z obcowánia y towárzystwá ich/ tylko zmázy y zepsowánia. Lecz iáko może być dobrym Kátholikiem ten
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 108
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
