ani Jesień, jako z początku, w swej nie stoi grani; Zwłaszcza w Podgórzu, kędy chleb jedzą z osypki,
Z bedłek kluski na obiad, na wieczerzą grzybki. Drzewa prędzej próchnieją, że abo poprawiać, Abo ustawnie trzeba nowe domy stawiać; Więcej wilków niż owiec, ludzi jedzą głodem; Pczoły sną ani barci zakładają miodem. Wszytko opak i wszytko na dół się obraca: Ślepy nie widzi, że się już wiek światu skraca. Więc na pług nie spuszczając, w pożywieniu ścisłem, Przyjdzie mu, co kto zdole, pomagać przemysłem: Trudno jednym zaorać, trzeba wołów sprzęży, Stąd u nas rzemieślników najwięcej a księży;
ani Jesień, jako z początku, w swej nie stoi grani; Zwłaszcza w Podgórzu, kędy chleb jedzą z osypki,
Z bedłek kluski na obiad, na wieczerzą grzybki. Drzewa prędzej próchnieją, że abo poprawiać, Abo ustawnie trzeba nowe domy stawiać; Więcej wilków niż owiec, ludzi jedzą głodem; Pczoły sną ani barci zakładają miodem. Wszytko opak i wszytko na dół się obraca: Ślepy nie widzi, że się już wiek światu skraca. Więc na pług nie spuszczając, w pożywieniu ścisłem, Przyjdzie mu, co kto zdole, pomagać przemysłem: Trudno jednym zaorać, trzeba wołów sprzęży, Stąd u nas rzemieślników najwięcej a księży;
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 478
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Jezioro spólne: należy do Płowęża i do Lisnowa jedno, drugie w granicach płowęskich, rywalskich, nowowiejskich i ostrowickich, z którego tylko 1 tonią należy, a z pierwszego letnia i zimowa rybitwa do Imp. dzierżawcy. Bór idzie przy granicy nowowiejski, Płowężka małego, pruskiej granicy i ostrowickiej także granicy; w którym jest barci czworo. Granice Płowęża z Nową Wsią, Płowężkiem, rzeką Ossą, która dzieli Prussy, i Rywałdem. D. Inwentarz drobiazgów. — Cieląt łońskich 3, świni rodnych 4, stadnik 1, prosiąt małych 5, gęsi 27, kaczek 20, kur 39. U rataja świnia 1. E. Inwentarz drobiazgów.
Jezioro spólne: należy do Płowęża i do Lisnowa jedno, drugie w granicach płowęskich, rywalskich, nowowiejskich i ostrowickich, z którego tylko 1 tonią należy, a z pierwszego letnia i zimowa rybitwa do Jmp. dzierżawcy. Bór idzie przy granicy nowowiejski, Płowężka małego, pruskiej granicy i ostrowickiej także granicy; w którym jest barci czworo. Granice Płowęża z Nową Wsią, Płowężkiem, rzeką Ossą, która dzieli Prussy, i Rywałdem. D. Inwentarz drobiazgów. — Cieląt łońskich 3, świni rodnych 4, stadnik 1, prosiąt małych 5, gęsi 27, kaczek 20, kur 39. U rataja świnia 1. E. Inwentarz drobiazgów.
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 105
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
iuxta contractum et inventarium tenetur oddać w budynkach i dachach (salva reparatione subsecuta) in omnibus et per omnia. Inwentarz obory. — Wołów robotnych średnych 2, świni rodnych 4, kiernoz 1. Sprzętów gospodarskich żadnych nie masz oprócz pługów 2 z żelazami starymi jednymi i coftami żelaznymi i cofnalami, bez jarzmów i kółek. Barci w starym inwentarzu podanych wiele nie masz osiadłych pszczołami, tylko 4 na tę zimę; pustych, które zniszczały, 9; nowo wyrobionych jest kilka, dopiero na lato trzeba je zaprawiać, na co kosztu trzeba, bo to wszytko zniszczało per incuriam przeszłego dzierżawcy. Kalku jest dół dawnego; jak wiele, non constat,
iuxta contractum et inventarium tenetur oddać w budynkach i dachach (salva reparatione subsecuta) in omnibus et per omnia. Inwentarz obory. — Wołów robotnych średnych 2, świni rodnych 4, kiernoz 1. Sprzętów gospodarskich żadnych nie masz oprócz pługów 2 z żelazami starymi jednymi i coftami żelaznymi i cofnalami, bez jarzmów i kółek. Barci w starym inwentarzu podanych wiele nie masz osiadłych pszczołami, tylko 4 na tę zimę; pustych, które zniszczały, 9; nowo wyrobionych jest kilka, dopiero na lato trzeba je zaprawiać, na co kosztu trzeba, bo to wszytko zniszczało per incuriam przeszłego dzierżawcy. Kalku jest dół dawnego; jak wiele, non constat,
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 109
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
, czy do kosy, czy do żniwa, jak im każą, wszyscy, którzykolwiek krowy mają, o swej strawie. Adam leśny ½ włóki z tego dogląda boru i łąk dworskich, aby szkody nie było. Bór należący do Tylic, wolny w nim wrąb na opał i do budowania dworowi i na reparacją gburów, barci co się nad to znajdzie, należy pożytek dworowi. Bartnik: kaczmarz w Zielkowie podług prawa swego wyrabia dzienie, podciera i podbierać powinien, tak jako w Gerłowskim boru. Poddani, którzy nie osiadają gburstwa, ci są: Adam Witek, Mląga, kaczmarski parobek, Tomek Stanisław na karczmie. Jeziorko spólne z Kuligami należy
, czy do kosy, czy do żniwa, jak im każą, wszyscy, którzykolwiek krowy mają, o swej strawie. Adam leśny ½ włóki z tego dogląda boru i łąk dworskich, aby szkody nie było. Bór należący do Tylic, wolny w nim wrąb na opał i do budowania dworowi i na reparacją gburów, barci co się nad to znajdzie, należy pożytek dworowi. Bartnik: kaczmarz w Zielkowie podług prawa swego wyrabia dzienie, podciera i podbierać powinien, tak jako w Gerłowskim boru. Poddani, którzy nie osiadają gburstwa, ci są: Adam Witek, Mląga, kaczmarski parobek, Thomek Stanisław na karczmie. Jeziorko spólne z Kuligami należy
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 165
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
, podług prawa daje pieniędzmi zł. 5 gr. 10. Chłopi od tych 2 lemanów wolni, na tłukę do mycia i strzyżenia owiec, jako i do niewodu. Kaczmarz — 2, daje pieniędzmi zł. 5 gr. 10. Piwo i gorzałkę szynku je pańską. Tenże bartnickich — 2, od których barci dogląda w boru gerłowskim i tylickim, dzienie wyrabia, podciera i podpiera. Z chałupy jego taka, jako i z drugich powinność. Pisarz grodzki — 2, za prawem. Do młyna zelkowskiego — 2, z której s daje zł. 13 gr. 10. Z jego chałup wolni tak jako i z inszych powinność
, podług prawa daje pieniędzmi zł. 5 gr. 10. Chłopi od tych 2 lemanów wolni, na tłukę do mycia i strzyżenia owiec, jako i do niewodu. Kaczmarz — 2, daje pieniędzmi zł. 5 gr. 10. Piwo i gorzałkę szynku je pańską. Tenże bartnickich — 2, od których barci dogląda w boru gerłowskim i tylickim, dzienie wyrabia, podciera i podpiera. Z chałupy jego taka, jako i z drugich powinność. Pisarz grodzki — 2, za prawem. Do młyna zelkowskiego — 2, z której s daje zł. 13 gr. 10. Z jego chałup wolni tak jako i z inszych powinność
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 188
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
. Rybacy — 3, do rybitwy przydane kontraktem, którzy z jezior letni rybitwy, co klepą robią, dają na ś. Marcin zł. 50, od stembarni dają zł. 3, wyboru ryb kop 10; powinność ich zimie do niewodu, póki na jeziorach robią. Bartnik — 1, nadana, aby barci doglądał w boru, tak rybieńskim, jako i jeglijskim, do tego powinność jego barci wyrabiać, podcierać i podbierać przy widzu dworskim. Kamieński — 1, za przywilejem in anno 1705 na lat 30 danym, podług którego daje czynszu zł. 3. Margał — 1 pustą nadaną, od której nosi ryby od rybaków co
. Rybacy — 3, do rybitwy przydane kontraktem, którzy z jezior letni rybitwy, co klepą robią, dają na ś. Marcin zł. 50, od stembarni dają zł. 3, wyboru ryb kop 10; powinność ich zimie do niewodu, póki na jeziorach robią. Bartnik — 1, nadana, aby barci doglądał w boru, tak rybieńskim, jako i jeglijskim, do tego powinność jego barci wyrabiać, podcierać i podbierać przy widzu dworskim. Kamieński — 1, za przywilejem in anno 1705 na lat 30 danym, podług którego daje czynszu zł. 3. Margał — 1 pustą nadaną, od której nosi ryby od rybaków co
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 209
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
co klepą robią, dają na ś. Marcin zł. 50, od stembarni dają zł. 3, wyboru ryb kop 10; powinność ich zimie do niewodu, póki na jeziorach robią. Bartnik — 1, nadana, aby barci doglądał w boru, tak rybieńskim, jako i jeglijskim, do tego powinność jego barci wyrabiać, podcierać i podbierać przy widzu dworskim. Kamieński — 1, za przywilejem in anno 1705 na lat 30 danym, podług którego daje czynszu zł. 3. Margał — 1 pustą nadaną, od której nosi ryby od rybaków co środa i piątek. Pustych — 17, kto je obsiewa z wolnych, płaci po
co klepą robią, dają na ś. Marcin zł. 50, od stembarni dają zł. 3, wyboru ryb kop 10; powinność ich zimie do niewodu, póki na jeziorach robią. Bartnik — 1, nadana, aby barci doglądał w boru, tak rybieńskim, jako i jeglijskim, do tego powinność jego barci wyrabiać, podcierać i podbierać przy widzu dworskim. Kamieński — 1, za przywilejem in anno 1705 na lat 30 danym, podług którego daje czynszu zł. 3. Margał — 1 pustą nadaną, od której nosi ryby od rybaków co środa i piątek. Pustych — 17, kto je obsiewa z wolnych, płaci po
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 209
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
tłukę do mycia i golenia owiec, z listami i do niewodu zimie należą i na nasienie każdy omłócić powinien kor. 10 a sobie jedenasty. Jeziora: Rybienek, Rybinko, Niliwa, do granic przybija jezioro Rumieńskie; na tych jeziorach robią rybacy rybińscy lecie i płacą wzwyż wyrażony czynsz. Bór rybiński, w którym jest barci 30; w tym boru, kto się gai, za kwitem ze dwora hartowieckiego, tego doglądać powinien leśny i gajowe według kwitów wiernie oddawać na ś. Marcin. Jako też i z pastewniku owiec należy, czego dogląda leśny. Granice: z Dembieniem, Rumianem, Szczuplinami, które po samo jezioro ma granice, dlaczego
tłukę do mycia i golenia owiec, z listami i do niewodu zimie należą i na nasienie każdy omłócić powinien kor. 10 a sobie jedenasty. Jeziora: Rybienek, Rybinko, Niliwa, do granic przybija jezioro Rumieńskie; na tych jeziorach robią rybacy rybińscy lecie i płacą wzwyż wyrażony czynsz. Bór rybiński, w którym jest barci 30; w tym boru, kto się gai, za kwitem ze dwora hartowieckiego, tego doglądać powinien leśny i gajowe według kwitów wiernie oddawać na ś. Marcin. Jako też i z pastewniku owiec należy, czego dogląda leśny. Granice: z Dęmbieniem, Rumianem, Szczuplinami, które po samo jezioro ma granice, dlaczego
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 209
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
