drugi Alcydes nieochronnie bije. Przydała i Eleusis wdzięczności mu siła, A Fortuna gotowe cnoty ozdobiła. Ale i Łuck odległy, między ludzkim gminem, Słynie wielkim biskupem swym Sieradzaninem. Jaśnie wiel. imć ks. biskup warmiński Szyszkowski. Jaśnie wiel. imć ks. biskup. łucki Radoszewski.
On z początkiem imienia swego nieśmiertelnym Basztę przeciw narodom i szturmom piekielnym Stawił świeżo w Faustowie. On z nieprzyjacioły, O łacińskie obrzędy czyni i kościoły. Ani stanie, że utrze popom ruskim rogi, I pod święte podbije Kwirynowe nogi. Istru brzegi oświeci, i kraje Bosforu Rzymską prawdę uznają, przestawszy uporu. Z tąd i Chełm ojca jego zacny ród wywodzi
drugi Alcydes nieochronnie bije. Przydała i Eleusis wdzięczności mu siła, A Fortuna gotowe cnoty ozdobiła. Ale i Łuck odległy, między ludzkim gminem, Słynie wielkim biskupem swym Sieradzaninem. Jaśnie wiel. jmć ks. biskup warmiński Szyszkowski. Jaśnie wiel. jmć ks. biskup. łucki Radoszewski.
On z początkiem imienia swego nieśmiertelnym Basztę przeciw narodom i szturmom piekielnym Stawił świeżo w Faustowie. On z nieprzyjacioły, O łacińskie obrzędy czyni i kościoły. Ani stanie, że utrze popom ruskim rogi, I pod święte podbije Kwirynowe nogi. Istru brzegi oświeci, i kraje Bosforu Rzymską prawdę uznają, przestawszy uporu. Z tąd i Chełm ojca jego zacny ród wywodzi
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 74
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
wszyscy/i pułk I. M Pana Strusów: tylko wojsko nieboszczyka Pana Sapiehy w polu zostało: które niechcąc znami trwać/ poszło dalej w ziemię mil 20. za stolice/ przy których i my czeladź swoje dla żywności posłali. Po których zaraz odeszciu Moskwa wielką nawałnością do nas szturmowała. Gdzie już basztę Pana Bobowskiego/ która była przy białym murze/ wzięli. Jednak towarzysze resolute skoczywszy/ Moskwę znowu zaraz wysiekli. Miedzy któremi zabito Pana Stanistawa Dudzińskiego/ Pa-
na Wojciecha Sokoła/ P. Bobrownickiego/ i inszych wiela. Potym Moskwa widząc że nam w Kitajgrodzie niemogłi nic uczynić/ obrócili się do Krimgrodu/ z Krimgiodu wypadli
wszyscy/y pułk I. M Páná Strusow: tylko woysko niebosczyká Páná Sápiehy w polu zostáło: ktore niechcąc známi trwáć/ poszło dáley w źiemię mil 20. zá stolice/ przy ktorych y my czeladź swoie dla żywnośći posłáli. Po ktorych záraz odeszćiu Moskwá wielką nawáłnośćią do nas szturmowáłá. Gdźie iuż básztę Páná Bobowskiego/ ktora byłá przy białym murze/ wźięli. Iednák towárzysze resolute skoczywszy/ Moskwę znowu záraz wysiekli. Miedzy ktoremi zábito Páná Stánistáwá Dudźinskiego/ Pá-
ná Woyćiechá Sokołá/ P. Bobrownickiego/ y inszych wiela. Potym Moskwa widząc że nam w Kitáygrodźie niemogłi nic vczynić/ obrocili sie do Krimgrodu/ z Krimgiodu wypádli
Skrót tekstu: PasŻoł
Strona: Bijv
Tytuł:
Pasja żołnierzów obojga narodów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Wilamowskiego biała chorągiew I. M. P. Zborowskiego/ pod którą był porucznikiem P. Wacław Szczuka. Na drugiej baszcie błękitna chorągiew I. M. P. Zborowskiego/ pod którą był porucznikiem P. Chrysztof Jajkowski/ który i w Iflanciech z Zamorczyki/ i z Moskala mu mężnie postępował/ przez wszytko oblężenie. Basztę Glińską trzymała rota I. M. P. Chotkowskiego/ w której i sam był przy chorągwi przez wszytko oblężenie. Naróżną basztę trzymała rota I. M. P. Hieronima Lańskorońskiego/ który sam był przy chorągwi przez całe oblężenie/ i tak poczynał z nieprzyjacielem serdecznie/ że w potrzebie którą mieli w dzień ś.
Wilamowskiego biała chorągiew I. M. P. Zborowskiego/ pod ktorą był porucznikiem P. Wacław Sczuká. Ná drugiey bászćie błękitna chorągiew I. M. P. Zborowskiego/ pod ktorą był porucznikiem P. Chrysztoph Iaykowski/ ktory y w Iflanćiech z Zamorczyki/ y z Moskalá mu mężnie postępował/ przez wszytko oblężenie. Básztę Glinską trzymáłá rotá I. M. P. Chotkowskiego/ w ktorey y sam był przy chorągwi przez wszytko oblężenie. Narożną básztę trzymáłá rotá I. M. P. Hieronymá Lánskoronskiego/ ktory sam był przy chorągwi przez cáłe oblężenie/ y ták poczynał z nieprzyiaćielem serdecznie/ że w potrzebie ktorą mieli w dźień ś.
Skrót tekstu: PasŻoł
Strona: Biijv
Tytuł:
Pasja żołnierzów obojga narodów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
chorągiew I. M. P. Zborowskiego/ pod którą był porucznikiem P. Chrysztof Jajkowski/ który i w Iflanciech z Zamorczyki/ i z Moskala mu mężnie postępował/ przez wszytko oblężenie. Basztę Glińską trzymała rota I. M. P. Chotkowskiego/ w której i sam był przy chorągwi przez wszytko oblężenie. Naróżną basztę trzymała rota I. M. P. Hieronima Lańskorońskiego/ który sam był przy chorągwi przez całe oblężenie/ i tak poczynał z nieprzyjacielem serdecznie/ że w potrzebie którą mieli w dzień ś. Jana/ Roku 1611. szkodliwy barzo postrzał odniósł. Nikolską bramę trzymała strasz chorągiew Je. M. Pan Małyńskiego/ pod którą
chorągiew I. M. P. Zborowskiego/ pod ktorą był porucznikiem P. Chrysztoph Iaykowski/ ktory y w Iflanćiech z Zamorczyki/ y z Moskalá mu mężnie postępował/ przez wszytko oblężenie. Básztę Glinską trzymáłá rotá I. M. P. Chotkowskiego/ w ktorey y sam był przy chorągwi przez wszytko oblężenie. Narożną básztę trzymáłá rotá I. M. P. Hieronymá Lánskoronskiego/ ktory sam był przy chorągwi przez cáłe oblężenie/ y ták poczynał z nieprzyiaćielem serdecznie/ że w potrzebie ktorą mieli w dźień ś. Ianá/ Roku 1611. szkodliwy bárzo postrzał odniosł. Nikolską bramę trzymáłá strasz chorągiew Ie. M. Pan Małynskiego/ pod ktorą
Skrót tekstu: PasŻoł
Strona: Biijv
Tytuł:
Pasja żołnierzów obojga narodów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
trzymała strasz chorągiew Je. M. Pan Małyńskiego/ pod którą był porucznikiem Pan Aleksandre Kowinicki Sędżya wojskowy/ mąż niepospolityj. Podtąż chorągwią było towarzystwa z pod trzech chorągwi/ jedna I. M. P. Starosty Bracław: z I. M. P. Bałabanowej/ z I. M. P. Olezarowej. Basztę podle tej brony trzymał P. Kalinowski/ i sam był przy chorągwi przez wszytko oblężenie: który na jednej wycieczce od Moskwy był pojman i postrzelon. A myśmy też pojmali Ẃiśniowieckiego/ któregośmy zaraz na odmiane dali za Pana Kalinowskiego Ustratiniską bronę trzymała chorągiew I M. P. Marchockiego/ pod którą był porucznikiem P
trzymáłá strasz chorągiew Ie. M. Pan Małynskiego/ pod ktorą był porucznikiem Pan Alexándre Kowinicki Sędżia woyskowy/ mąż niepospolityy. Podtąż chorągwią było towárzystwá z pod trzech chorągwi/ iedná I. M. P. Stárosty Brácłáw: z I. M. P. Báłabanowey/ z I. M. P. Olezárowey. Básztę podle tey brony trzymał P. Kálinowski/ y sam był przy chorągwi przez wszytko oblężenie: ktory ná iedney wyćieczce od Moskwy był poiman y postrzelon. A mysmy też poimáli Ẃiśniowieckiego/ ktoregosmy záraz ná odmiáne dáli zá Páná Kálinowskiego Vstrátiniską bronę trzymáłá chorągiew I M. P. Márchockiego/ pod ktorą był porucznikiem P
Skrót tekstu: PasŻoł
Strona: Biijv
Tytuł:
Pasja żołnierzów obojga narodów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
. Tego domawia: a w tym znać dadzą/ że nasza czeladka do nas resolute przez Moskwę rzekę z żywnością idzie. A my też z chorągwiami w białymur wypadli/ z Moskwą się bić i wręcz i strzelbą: trwała bitwa przed południem aże ku wieczorowi. Pobłogosławił Pan Bóg żeśmy odjęli Moskwie połowicę białychmurów/ i basztę jednę z Moskwą spalili/ w której się było zaparło 150 człowieka/ i takeśmy zwycięsto otrzymali/ i swoich do miasta puścili z żywnością. Nieprzyjaciel widząc iż mu Pan Bóg niedopomaga/ udał się jakoby mógł nas ogniem pożyć: zapaliwszy tedy Kitajgród ognistemi kułami/ a sam szedł do szturmu po drabinach na mur/
. Tego domawia: á w tym znáć dádzą/ że nászá czeladká do nas resolute przez Moskwę rzekę z żywnośćią idźie. A my też z chorągwiámi w biáłymur wypádli/ z Moskwą sie bić y wręcz y strzelbą: trwałá bitwá przed południem aże ku wieczorowi. Pobłogosłáwił Pan Bog żesmy odięli Moskwie połowicę biáłychmurow/ y básztę iednę z Moskwą spalili/ w ktorey sie było zápárło 150 człowieká/ y tákesmy zwyćięsto otrzymáli/ y swoich do miástá puśćili z żywnośćią. Nieprzyiaciel widząc iż mu Pán Bog niedopomaga/ vdał sie iákoby mogł nas ogniem pożyć: zápaliwszy tedy Kitáygrod ognistemi kułámi/ á sam szedł do szturmu po drábinách ná mur/
Skrót tekstu: PasŻoł
Strona: Biiij
Tytuł:
Pasja żołnierzów obojga narodów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
dziesiątka zabił. Tamże Moskwa Pana Lubiszowskiego zabiła w bramie: bo i rzeczy już towarzystwu brała. Potym się obrócili ku baszcie Pana Bóbowskiego/ która na ten czas chorągiew w białym murze na straży była: a tam ledwie człowieka z dziesiątek. Co obaczywszy Pan Ciekliński/ sercem ochotnym kazał skoczyć panu Śmieleckiemu z częścią towarzystwa na basztę onę Pana Bobowskiego. Nieprzyjaciel widząc że nic niemógł w ogień uczynić/ zaniechał szturmowania do nas. Zapalono Kitajgród Roku 1611. we dwie niedzieli po świętym Bartłomieju: po spaleniu Kitajgrodu w tydzień nastąpił I M. Pan Hetman Litewski z niewielkim pocztem/ sprobowawszy szczęścia z nieprzyjacielem I. M. Pan Strus. Po ode
dźieśiątká zábił. Támże Moskwá Páná Lubiszowskiego zábiłá w bramie: bo y rzeczy iuż towárzystwu bráłá. Potym sie obroćili ku bászćie Páná Bóbowskiego/ ktora ná ten czás chorągiew w białym murze ná straży byłá: á tám ledwie człowieká z dźieśiątek. Co obaczywszy Pan Cieklinski/ sercem ochotnym kazał skoczyć pánu Smieleckiemu z częśćią towárzystwá ná básztę onę Páná Bobowskiego. Nieprzyiaćiel widząc że nic niemogł w ogień vczynić/ zániechał szturmowánia do nas. Zápalono Kitáygrod Roku 1611. we dwie niedźieli po świętym Bártłomieiu: po spaleniu Kitáygrodu w tydźień nástąpił I M. Pan Hethman Litewski z niewielkim pocztem/ sprobowawszy sczęśćia z nieprzyiaćielem I. M. Pan Strus. Po ode
Skrót tekstu: PasŻoł
Strona: Biiijv
Tytuł:
Pasja żołnierzów obojga narodów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
czas z początku Sierpnia zacząwszy/ nieprzyjacielskie Bomby/ Granaty i kule Działowe/ około siedmiudziesiąt ludzi naszych/ częścią zabiły/ częścią raziły. Dnia trzynastego/ w nocy deszscz wielki spadszy/ kopiącemu nieprzyjacielowi był naprzeszkodzie/ i Aproszy ich rozwalił. na zajutrz zabawiwszy się kopaniem; dnia 15. w nocy kazał Działa swoje mimo Basztę Lębleńską prowadzić/ ale skoro nasi z Dział uderzyli/ i gęsto rzucać poczęli Bomby/ Bawoły ich same Działa ciągniące/ w gurę ogniem wysadzone/ nieprzyjacielowi dalej postąpić niedały. Szesnastego dnia: wedle Bramy Burgi/ chcąc niepzyjaciel Rewelin otrzymać/ tak gęstemi był osypany kulami/ i granatami/ iż więcej nad pięscet wybornego ludu
cżás z pocżątku Sierpniá zácżąwszy/ nieprzyiacielskie Bomby/ Gránaty y kule Dźiáłowe/ około śiedmiudźieśiąt ludźi nászych/ częśćią zábiły/ częśćią ráźiły. Dniá trzynastego/ w nocy deszscż wielki spadszy/ kopiącemu nieprzyiaćielowi był náprzeszkodźie/ y Aproszy ich rozwálił. ná záiutrz zábáwiwszy się kopániem; dniá 15. w nocy kazał Dźiáłá swoie mimo Básztę Lębleńską prowádzić/ ále skoro náśi z Dźiał vderzyli/ y gęsto rzucáć pocżęli Bomby/ Báwoły ich sáme Dźiáłá ćiągniące/ w gurę ogniem wysádzone/ nieprzyiaćielowi dáley postąpić niedáły. Szesnastego dniá: wedle Brámy Burgi/ chcąc niepzyiaćiel Rewelin otrzymać/ ták gęstemi był osypány kulámi/ y gránatámi/ iż więcey nád pięscet wybornego ludu
Skrót tekstu: DiarWied
Strona: A4v
Tytuł:
Diariusz całego obleżenia wiedeńskiego od Turków
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Pałaców trzy Ojca Z. 1. Watykański 2. Kwirynalny in Monte Cavallo 3 Lateraneński u Z. Jana. Kasztel albo Zamek Forteca Z. Angeli, przedtym Moles Adriani, skąd całe Miasto może trzymać w Munsztuku. Ma bowiem mocne Bastiony, bez liczby dział, w Środku owę strukturę Adriana potężną niby Wiezę, czyli Basztę;stoi ten Zamek nad Tybrem, tam jest Archivum Papieskie, stamtąd idzie skryta powiadają galeryka do Pałacu Papieskiego stojącego in Monte vaticano, alias przy Z. Pietrze. Do tego Zamku idzie most murowany przez Tyber, zwany Pons Z. Angeli; który Klemens IX. Papież pięknemi adornował Statuami. Biblioteka Watykańska 26 tysięcy Ksiąg
Pałacow trzy Oyca S. 1. Watykański 2. Kwirynalny in Monte Cavallo 3 Lateráneński u S. Iana. Kasztel álbo Zamek Forteca S. Angeli, przedtym Moles Adriani, zkąd cáłe Miasto może trzymać w Munsztuku. Ma bowiem mocne Bastyony, bez liczby dział, w Srodku owę strukturę Adriana potężną niby Wiezę, czyli Basztę;stoi ten Zamek nad Tybrem, tam iest Archivum Papiezkie, ztamtąd idzie skryta powiadaią galeryka do Pałácu Papiezkiego stoiącego in Monte vaticano, alias przy S. Pietrze. Do tego Zamku idzie most murowany przez Tyber, zwány Pons S. Angeli; ktory Klemens IX. Papież pięknemi adornował Statuami. Biblioteka Watykańska 26 tysięcy Ksiąg
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 202
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Dwór sam w budynkach nadobny Stoi, w przestrzeństwie ozdobny. Ściany biało tynkowane, Pokoje renowowane; Kuchnia, z stajniami, piwnica, Studnia, w niej żywa krynica, Przy której dworek osobny, Mieszka w nim człowiek sposobny. Od tegoż furta w ulicę Miodową, wyjazd w przecznicę. Przeciwko bramę pobocznią Mijam, basztę podlebocznią. Przyszedłem do drugiej bramy,
Tam obaczę budki, kramy. Aż mi łaźnią pokazują Miejską, przy murze skazują. Słusznieby ogrody wspomnieć Miejskie, dworów nie zapomnieć; Wielka ich liczba, niemało; Pióro mi się zmordowało. Teraz ich nie piszę tobie, Jużem ustał; obacz sobie! Dwór Jego
Dwór sam w budynkach nadobny Stoi, w przestrzeństwie ozdobny. Ściany biało tynkowane, Pokoje renowowane; Kuchnia, z stajniami, piwnica, Studnia, w niej żywa krynica, Przy której dworek osobny, Mieszka w nim człowiek sposobny. Od tegoż furta w ulicę Miodową, wyjazd w przecznicę. Przeciwko bramę pobocznią Mijam, basztę podlebocznią. Przyszedłem do drugiej bramy,
Tam obaczę budki, kramy. Aż mi łaźnią pokazują Miejską, przy murze skazują. Słusznieby ogrody wspomnieć Miejskie, dworów nie zapomnieć; Wielka ich liczba, niemało; Pióro mi się zmordowało. Teraz ich nie piszę tobie, Jużem ustał; obacz sobie! Dwór Jego
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 128
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
