siebie/ Bo wasza myśl na ziemi dziś/ a jutro w niebie. Mam też i Dawidowę Harfę za kolędę/ Którą mi dał/ w tę ja grać dla waszmościów będę. Tylko sobie na zapust powijecie wianki/ Wszytki Mościwe panny/ i równie szlachcianki. Mieszczanom.
DLa Mieszczanów przyniosłem futra rozmaite/ Ferezje/ bekieszki/ delie podszyte. Zrzuciłem też na ten świat wielki wantuch słodu/ Niedam wam mrzeć bez picia/ bez jedzenia głodu. Zrzuciłem go na tatry tak wespół z powrozem/ Komu jedno potrzeba/ jedz tam sobie z wozem/ Przyniozłem i dla Kupców rozliczne towary/ Dla białychgłów letniki/ furmanki/ czamary.
śiebie/ Bo wasza myśl na źiemi dźiś/ á iutro w niebie. Mam też y Dawidowę Harfę za kolędę/ Ktorą mi dał/ w tę ia grać dla waszmośćiow będę. Tylko sobie ná zapust powiiećie wiánki/ Wszytki Mośćiwe pánny/ y rownie szláchćianki. Miesczánom.
DLa Miesczánow przyniosłem futrá rozmáite/ Ferezye/ bekieszki/ delie podszyte. Zrzućiłem też ná ten świat wielki wántuch słodu/ Niedam wam mrzeć bez pićia/ bez iedzenia głodu. Zrzućiłem go ná tátry ták wespoł z powrozem/ Komu iedno potrzebá/ iedz tám sobie z wozem/ Przyniozłem y dla Kupcow rozliczne towáry/ Dla białychgłow letniki/ furmánki/ czámáry.
Skrót tekstu: FraszNow
Strona: B4
Tytuł:
Fraszki nowe sowizrzałowe
Autor:
Jan z Kijan
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
