Haliczu lokował, ale Władysław Jagiełło przeniósł ją do Lwowa, o czym obszerniej Skrobiszewski. Arcybiskup Lwowski ma swoich Sufraganów Biskupów Przemyślskiego, Chełmskiego, Kijowskiego, i Kamienieckiego, od których Apelacje do niego idą, ale od niego do Prymasa, abo do Nuncjatury. Arcybiskupowi Lwowskiemu, jako i Biskupom Ruskim Łacińskim wolno trzymać Opactwa i Beneficja dla szczupłej ich intraty. Arcybiskup Lwowski, i Biskupi Ruscy Łacińscy obligowani są zjeżdżać na Synody Prowincjalne Gnieźnieńskie, abo Posłów wysłać, i miejsce mają w Senacie jako wyżej. KAPITUŁA LWOWSKA ma Herb Najś: Pannę na Księżycu rogatym stojącą a pod Księżycem Lew leży. Zamyka w sobie Kanoników wszystkich z Prałatami 16. i
Haliczu lokował, ale Władysław Jagiełło przeniósł ją do Lwowa, o czym obszerniey Skrobiszewski. Arcybiskup Lwowski ma swoich Suffraganów Biskupów Przemyślskiego, Chełmskiego, Kijowskiego, i Kamienieckiego, od których Apellacye do niego idą, ale od niego do Prymasa, abo do Nuncyatury. Arcybiskupowi Lwowskiemu, jako i Biskupom Ruskim Łaćińskim wolno trzymać Opactwa i Beneficya dla szczupłey ich intraty. Arcybiskup Lwowski, i Biskupi Ruscy Łaćińscy obligowani są zjeżdżać na Synody Prowincyalne Gnieznieńskie, abo Posłów wysłać, i mieysce mają w Senaćie jako wyżey. KAPITUŁA LWOWSKA ma Herb Nayś: Pannę na Xiężycu rogatym stojącą á pod Xiężycem Lew leży. Zamyka w sobie Kanoników wszystkich z Prałatami 16. i
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 170
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
intencyj Zony swojej fundował Akademią i Przywilejami stwierdził sprowadziwszy z Paryża, i Pragi Doktorów i Magistrów. Miejsce nie na Kazimierzu ale w samym Krakowie, na tym miejscu, gdzie przedtym Żydowski Rynek był, a teraz Z. Anny. Nadał Akademii znaczne fundacje nie tylko z Czynszów, ale i w Kolegacie Z. Floriana wszystkie Beneficja, Probostwo im potym przyłączył Z. Floriana Zygmunt III. RZĄD DUCHOWNY
Po założonej Akademii Wysz Biskup Krakowski dla tym większego zaszczytu ich, pierwszą Lekcją Jurydyczną dyktował.
Tenże Władysław Jagiełło, i Syn jego Kazimierz wiele jej Przywilejów nadali, bo Doktorów 20. lat Teologią dyktujących do Szlacheckich Prerogatyw, honorów wszelkich, i kupowania
intencyi Zony swojey fundował Akademią i Przywilejami stwierdźił zprowadźiwszy z Paryża, i Pragi Doktorów i Magistrów. Mieysce nie na Kaźimierzu ale w samym Krakowie, na tym mieyscu, gdźie przedtym Zydowski Rynek był, á teraz S. Anny. Nadał Akademii znaczne fundacye nie tylko z Czynszów, ale i w Kollegaćie S. Floryana wszystkie Beneficya, Probostwo im potym przyłączył S. Floryana Zygmunt III. RZĄD DUCHOWNY
Po założoney Akademii Wysz Biskup Krakowski dla tym większego zaszczytu ich, pierwszą Lekcyą Jurydyczną dyktował.
Tenże Władysław Jagiełło, i Syn jego Kaźimierz wiele jey Przywilejów nadali, bo Doktorów 20. lat Theologią dyktujących do Szlacheckich Prerogatyw, honorów wszelkich, i kupowania
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 194
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
policzyć individua, i Twojej Świętej PROWIDENCYJ wyliczyć Cuda, mam za jedno. Twojej to Dobroci Atrybut, że Solem
Tuum oriri fácis super bonos, et malos, i często non exoratus exoriris. Szafarzem jesteś i Skarbem, w którym nie ubywa nigdy, choć nam przybywa ustawnie z niego. Prawdziwy BÓG jesteś, bo dare Beneficja zwykłeś, non accipere Ty Niebieskich Luminarzów do tego kierujesz influxus, Sfer Niebieskich na to nakręcasz obroty, Zefirom każesz wiać łaskawym, aby Obraz Twój Człowiek pożądanych partycypował aspektów, swoje ad votum dyrygował biegi, Twoim Najświętszym tchnął Duchem: In quo vivimus, movemur, et sumus: Niech kto chce ciekawym po świecie rzuci
policzyć individua, y Twoiey Swiętey PROWIDENCYI wyliczyć Cuda, mam za iedno. Twoiey to Dobroci Attrybut, że Solem
Tuum oriri fácis super bonos, et malos, y często non exoratus exoriris. Szafarzem iesteś y Skarbem, w ktorym nie ubywa nigdy, choć nam przybywa ustawnie z niego. Prawdziwy BOG iesteś, bo dare Beneficia zwykłeś, non accipere Ty Niebieskich Luminarzow do tego kieruiesz influxus, Sfer Niebieskich ná to nakręcasz obroty, Zefirom każesz wiać łaskawym, aby Obraz Twoy Człowiek pożądanych partycypował aspektow, swoie ad votum dyrigował biegi, Twoim Nayświętszym tchnął Duchem: In quo vivimus, movemur, et sumus: Niech kto chce ciekawym po świecie rzuci
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 4
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
i zowią się Luzytańskim językiem Christiános nuovos; którzy często ad vomitum żydowstwa powracając, na miecze i stosy zarabiają w Sądach Trybunału Sacrae inquisitionis. Z kąd tam Proverbium: Ze w Luzytanii Duchowieństwo bogate, Inkwizycja ostra, żydostwo pospolite, Nabożeństwo bardziej powierzchowne, niż prawdziwe. Nuncjusze Apostołscy wielką tam mają Jurysdykcją ex Privilegiis, bo Beneficja rozdają, po zmarłych Prałatach biorą Sukcesją, według X. Łubieńskiego. Roku 1717 Król Portugalski Lizbońskiego Arcybiskupa podniósł na Patriarchalną Gogność Katedra jego w Lizybonie. Ma 24 Kanoników mających rang Biskupi, noszą birety, albo kapelusze z Sznurem złotym, czerwone trzewiki, i laski niby Kardynalskie. Przydał mu i 30 Domesticos Praelatos. Dwór
y zowią się Luzytańskim ięzykiem Christiános nuovos; ktorzy często ad vomitum żydowstwa powracaiąc, na miecze y stosy zarabiaią w Sądach Trybunału Sacrae inquisitionis. Z kąd tam Proverbium: Ze w Luzytanii Duchowienstwo bogate, Inkwizycya ostra, żydostwo pospolite, Nabożeństwo bardziey powierzchowne, niż prawdziwe. Nuncyusze Apostolscy wielką tam maią Iurysdykcyą ex Privilegiis, bo Beneficia rozdaią, po zmarłych Prałatách biorą Sukcessyą, według X. Łubieńskiego. Roku 1717 Krol Portugalski Lizbońskiego Arcybiskupá podniosł na Patryarchalną Gogność Katedra iego w Lizybonie. Ma 24 Kanonikow maiących rang Biskupi, noszą birety, albo kapelusze z Sznurem złotym, czerwone trzewiki, y laski niby Kardynálskie. Przydał mu y 30 Domesticos Praelatos. Dwor
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 180
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
ich Książę I. M. Eugenius dywertował/ już tu powrócieli/ i mieli Audiencją u Cesarza I. M. Wczora/ Książę I. M. Królewic Polski/ był w Entsendorfie/ dla oglądywania sobie tu przysłanych Koni. Pisano nam że Włoch/ że Nuntius Papieski w Madrydzie; wszytkie Koronie tej przed tym Słuzące beneficja revocował/ a potym zaraż stamtąd odjechał; z Ratisbony piszą nam/ że tam na pamiątkę oddawanego 21. Iulii hołdowania Cesarsowi I M. bito Monetę nową z Inskrypcją w literach liczby łacińskiej/ Rok wyrażającą teraźniejszy/ Wten sposób: CaroLo SeXto SVo SeMper FIDeLIs RatIsbona. która na Polski Język znowu przełożona: CarLoVI
ich Kśiążę I. M. Eugenius diwertował/ iusz tu powroćieli/ y mieli Audientią u Cesárzá I. M. Wczorá/ Kśiążę I. M. Krolewic Polski/ był w Entsendorffie/ dla oglądywánia sobie tu przysłánych Końi. Pisano nam że Włoch/ że Nuntius Papieski w Mádrydźie; wszytkie Korońie tey przed tym Słuzące beneficia revocował/ á potym záraż ztámtąd odiechał; z Rátisbony piszą nam/ że tám ná pamiątkę oddawánego 21. Iulii hołdowáńia Cesársowi I M. bito Monetę nową z Inscriptią w literách liczby łacinskiey/ Rok wyrażáiącą terazńieyszy/ Wten sposob: CaroLo SeXto SVo SeMper FIDeLIs RatIsbona. ktora na Polski Ięzyk znowu przełozona: CárLoVI
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 26
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
tego roku ks. Andrzej Zebrzydowski, biskup krakowski, umarł, a król biskupstwo krakowskie dał ks. Filipowi Padniewskiemu, podkanclerzemu koronnemu, który nie bez wolej królewskiej pisał do ks. Piotra Myszkowskiego, sekretarza na on czas wielkiego, iżby przyjachał do króla do Wilna; a gdy przyjachał, spuścił mu ks. biskup czworo beneficja swoje co najlepsze, życząc mu tego, żeby pieczętarzem po nim został, jakoż i był potym biskupem płockim, naostatek krakowskim, i na tym umarł.
Po przyjachaniu od cesarza ks. Jan Przerębski, arcybiskup gnieźnieński, roku już 1561 złożył synod w Warszawie, na który z Wilna przyjachał ksiądz Padniewski, biskup
tego roku ks. Andrzej Zebrzydowski, biskup krakowski, umarł, a król biskupstwo krakowskie dał ks. Filipowi Padniewskiemu, podkanclerzemu koronnemu, który nie bez wolej królewskiej pisał do ks. Piotra Myszkowskiego, sekretarza na on czas wielkiego, iżby przyjachał do króla do Wilna; a gdy przyjachał, spuścił mu ks. biskup czworo beneficya swoje co najlepsze, życząc mu tego, żeby pieczętarzem po nim został, jakoż i był potym biskupem płockim, naostatek krakowskim, i na tym umarł.
Po przyjachaniu od cesarza ks. Jan Przerębski, arcybiskup gnieźnieński, roku już 1561 złożył synod w Warszawie, na który z Wilna przyjachał ksiądz Padniewski, biskup
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 223
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
, a chłop poddany nago, boso, chudo, w tymże Kościele modli się razem z Panem, i jakże wołają do Stwórcy swego? oto prawie uno labio, Panie Boże mój! a Panowie wzajem eodem od Poddanych swoich gaudent Titulo, kiedy ich Panami chłopi zowią, a jeżeli jakieszkolwiek reciproce refundunt na swych Poddanyich beneficja, które sami od Pana BOGA percipiunt, jako to naprzykład wolności, to należałoby przynajmniej połowę w zaciągach darować, ale u drugich Niedziele i Święta się niewybiegają. Potym wszystkie intraty, które tylko Panowie mają, sa jedne spotu czoła poddanych, drugie z ichże samych rą z karczem pochodzą, a z
, á chłop poddany nago, boso, chudo, w tymże Kościele modli się razem z Panem, y iakże wołaią do Stworcy swego? oto prawie uno labio, Panie Boże moy! á Panowie wzaiem eodem od Poddanych swoich gaudent Titulo, kiedy ich Panami chłopi zowią, á ieżeli iakieszkolwiek reciproce refundunt na swych Poddanyich beneficia, ktore sami od Pana BOGA percipiunt, iako to naprzykład wolności, to należałoby przynaymniey połowę w zaciągach darować, ale u drugich Niedziele y Swięta się niewybiegaią. Potym wszystkie intraty, ktore tylko Panowie maią, sa iedne zpotu czoła poddanych, drugie z ichże samych rą z karczem pochodzą, á z
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 126
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
Marszałek Dworu Papieskiego, pospolicie Maggior Domo.
7. Generał Gwardyj, albo ludzi strzegących Osób i Majestatu Ojca Świętego mający dwie chorągwie letkiej pod sobą Kawaleryj.
8. Datarii Nadworni Oficjalistowie do suplik odbierania deputowani, respektem beneficjów, które jeżeli 24. nie przenoszą Dukatów mogą je dać i podpisać swoją powagą. O większe zaś Beneficja, Kanonie, Supliki, i Prezenty samemu Ojcu Świętemu mają prezentować, który każe podpisać: Datum Romae; i z tąd Datariae urodził się termin i tytuł. Nad tą Datarią przełożonym bywa Kardynał, któremu subiecti zowią się Subdatarii, dwóch Rewizorów, i jeden Minorum Datorum, przez którego ręce idą Supliki z podpisem na końcu
Marszałek Dworu Papieskiego, pospolicie Maggior Domo.
7. Generał Gwardyi, albo ludźi strzegących Osob y Maiestatu Oyca Swiętego maiący dwie chorągwie letkiey pod sobą Kawáleryi.
8. Datarii Nádworni Officialistowie do supplik odbieránia deputowáni, respektem beneficiow, ktore ieżeli 24. nie przenoszą Dukatow mogą ie dać y podpisać swoią powágą. O większe zaś Beneficya, Kanonie, Suppliki, y Prezenty samemu Oycu Swiętemu maią prezentować, ktory każe podpisać: Datum Romae; y z tąd Datariae urodził się termin y tytuł. Nád tą Datárią przełożonym bywá Kardynał, ktoremu subiecti zowią się Subdatarii, dwoch Rewizorow, y ieden Minorum Datorum, przez ktorego ręce idą Suppliki z podpisem ná końcu
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 165
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Pana Boga wielce w Świętych jego chwalił/ i ono niewymowne dobrodziejstwo sławił. On też człowiek z palem Panu Bogu i ś. Barbarze podziękowawszy/ nabożnie w tymże Kościele przy wszytkich umarł/ i tamże jest pogrzebion. Beneficjum Kościelne. Beneficjum Kościelne. Przykład I. O rozliczności Beneficij Sentencja Doktorów; a jako wiele mieć Beneficja, Filipowi Kanclerzowi Paryskiemu/ było przyczyną potępienia wiecznego. Przykł. 66.
KTokolwiek to będzie czytał/ chcę żeby wiedział iżem ja był w Paryżu Roku Pańsk: 1238. gdzie Przewielebny Guillielmus Biskup Paryski/ Konwocacią uczynił wszytkich Doktorów w Piśmie ś. Przełożywszy tedy Kwestią o wielu Beneficjach/ pilną i barzo długą Dysputacią/
Páná Bogá wielce w Swiętych iego chwalił/ y ono niewymowne dobrodźieystwo sławił. On też człowiek z palem Pánu Bogu y ś. Bárbárze podźiękowawszy/ nabożnie w tymże Kościele przy wszytkich vmárł/ y támże iest pogrzebion. Beneficium Kośćielne. Beneficium Kośćielne. PRZYKLAD I. O rozlicznośći Beneficiy Sentencia Doktorow; á iáko wiele mieć Beneficia, Philippowi Kánclerzowi Paryzkiemu/ było przyczyną potępienia wiecznego. Przykł. 66.
KTokolwiek to będźie czytał/ chcę żeby wiedźiał iżem ia był w Paryżu Roku Páńsk: 1238. gdźie Przewielebny Guillielmus Biskup Paryzki/ Conuocácią vczynił wszytkich Doktorow w Pismie ś. Przełożywszy tedy Quaestią o wielu Beneficiách/ pilną y bárzo długą Disputácią/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 74
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ było przyczyną potępienia wiecznego. Przykł. 66.
KTokolwiek to będzie czytał/ chcę żeby wiedział iżem ja był w Paryżu Roku Pańsk: 1238. gdzie Przewielebny Guillielmus Biskup Paryski/ Konwocacią uczynił wszytkich Doktorów w Piśmie ś. Przełożywszy tedy Kwestią o wielu Beneficjach/ pilną i barzo długą Dysputacią/ tego dowiedziono; Dwojga Beneficja/ byle jedno piętnaście Libr Paryskich czyniło/ bez utraty zbawienia żaden trzymać nie może. Tak osądził przerzeczony Biskup. Tóż rozumiał Hugo Zakonu Kaznodziejskiego/ potym Rzymskiego Kościoła Kardynał. Tóż Ociec Guerycus/ i Ociec Gaufridus tegoż Zakonu. Ociec Jan de Rupella Minoryta/ i innych wiele Dóktórów/ tegoż napotym uczyli w Szkołach
/ było przyczyną potępienia wiecznego. Przykł. 66.
KTokolwiek to będźie czytał/ chcę żeby wiedźiał iżem ia był w Paryżu Roku Páńsk: 1238. gdźie Przewielebny Guillielmus Biskup Paryzki/ Conuocácią vczynił wszytkich Doktorow w Pismie ś. Przełożywszy tedy Quaestią o wielu Beneficiách/ pilną y bárzo długą Disputácią/ tego dowiedźiono; Dwoygá Beneficia/ byle iedno piętnaśćie Libr Paryzkich czyniło/ bez vtráty zbáwienia żaden trzymáć nie może. Ták osądźił przerzeczony Biskup. Tóż rozumiał Hugo Zakonu Káznodźieyskiego/ potym Rzymskiego Kośćiołá Kárdynał. Tóż Oćiec Guericus/ y Oćiec Gaufridus tegoz Zakonu. Oćiec Ian de Rupella Minorita/ y inych wiele Dóktorow/ tegoż nápotym vczyli w Szkołách
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 74
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
