osądziłem apponendum, że Turcy wierzą z swego Alkoranu, iż Mahomet ich Prorok fałszywy, mając klucze od Raju na Dniu Sądnym, obróci się w barana, a Mahometani w pchły, i tak w niego powskakiwawszy dostaną się do Raju, czyli do Nieba, bo to u nich jedno zdaje się Oto bestialskiemu życiu, bestialskie zakłada Błogosławieństwo? Złej wiary, złe też sentymenta.
Powiada w tymże Alkoranie, że Raj jest tak wielki, jak Niebo i Ziemia, a w nim Drzewo cały Raj napełniające, liście srebrne i złote mające, temi popisane słowy: Nie jest BÓG, tylko BÓG, i Mahomet Apostoł jego? Obiecywał Mahometanom w
osądziłem apponendum, że Turcy wierzą z swego Alkoranu, iż Machomet ich Prorok fałszywy, maiąc klucze od Raiu na Dniu Sądnym, obroci się w barana, a Machometani w pchły, y tak w niego powskakiwawszy dostaną się do Raiu, czyli do Nieba, bo to u nich iedno zdaie się Oto bestyalskiemu życiu, bestyálskie zakłada Błogosławieństwo? Złey wiary, złe też sentymenta.
Powiada w tymże Alkoranie, że Ray iest ták wielki, iak Niebo y Ziemia, a w nim Drzewo cały Ray napełniaiące, liście srebrne y złote maiące, temi popisane słowy: Nie iest BOG, tylko BOG, y Machomet Apostoł iego? Obiecywał Machometanom w
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 94
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
pochwałę u ludzi zjednał; jako cielesitość jego nauki. Abowiem znając on dobrze naturę Niemiecką/ iż z przyrodzenia radzi jedzą i piją nad miarę/ nie podał im herezyj speculatiuas abo subtelnych/ któreby były potrzebowały subtelności dowcipu; lecz prawie wedle proporcji pojętności/ i rozumu ich/ to jest/ materialne/ cielesne/ i bestialskie: Zniósł precz powściągliwość/ posty/ ślub czystości/ i karność Chrześcijańską: dał wolność mniszkom iść za mąż/ i mnichom żenić się. Odjął władzą naprzód Papieżowi i Biskupom/ a potym i Panom/ i urzędnikom świeckim. Zaczym łacno było/ iż ludzie/ którzy słyszeli/ że im podawano naukę tak miłą ich smakowi
pochwałę v ludźi ziednał; iáko ćielesitość iego náuki. Abowiem znáiąc on dobrze náturę Niemiecką/ iż z przyrodzenia rádźi iedzą y piią nád miárę/ nie podał im heresiy speculatiuas ábo subtelnych/ ktoreby były potrzebowáły subtelnośći dowćipu; lecz práwie wedle proportiey poiętnośći/ y rozumu ich/ to iest/ máteriálne/ ćielesne/ y bestiálskie: Zniosł precz powśćiągliwość/ posty/ ślub czystośći/ y karność Chrześćiáńską: dał wolność mniszkom iść zá mąż/ y mnichom żenić się. Odiął władzą naprzod Papieżowi y Biskupom/ á potym y Pánom/ y vrzędnikom świeckim. Záczym łácno było/ iż ludźie/ ktorzy słyszeli/ że im podawano náukę ták miłą ich smákowi
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 4
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
