słyszałem takowe rzeczy o powiecie jednym krainy tej/ gdzie gościnne niewiasty biegle w tej bezbożnej nauce/ w serze zwykły zadawać/ którymby chciały albo mogły podróżnym/ żeby się w bydło przemieniali/ i wszelakie potrzeby domowe na sobie dziwgali/ którą posługę odprawiwszy/ potym ksobie przychodzili. Jednak nie miewają w sobie umysłu bestialskiego/ ale ludzki i rozumny. Poty Augustyn. Z tąd się pokazuje/ iż on nie bez twierdzenia wielu świadków dawał temu wiarę/ że się takie rzeczy mogą dziać od czarownic. Z czym zgadza się i to/ co Inkwizitorowie o czarownicach powiedają/ z powieści tych/ którzy tego na sobie doświadczyli/ tak też o
słyszałem tákowe rzeczy o powiecie iednym kráiny tey/ gdźie gośćinne niewiásty biegle w tey bezbożney náuce/ w serze zwykły zádáwáć/ ktorymby chćiáły álbo mogły podrożnym/ żeby sie w bydło przemieniáli/ y wszelákie potrzeby domowe ná sobie dźiwgáli/ ktorą posługę odpráwiwszy/ potym ksobie przychodźili. Iednák nie miewáią w sobie vmysłu bestyálskiego/ ále ludzki y rozumny. Poty Augustyn. Z tąd sie pokázuie/ iż on nie bez twierdzenia wielu świádkow dawał temu wiárę/ że sie tákie rzeczy mogą dźiać od czárownic. Z cżym zgadza sie y to/ co Inquisitorowie o czárownicach powiedáią/ z powieśći tych/ ktorzy tego ná sobie doświádczyli/ ták też o
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 106
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
, Mahomet Agi, i inszych potraconych w Konstantynopolu dla podniesionej Rebelii w dzieciństwie Cesarza teraźniejszego/ jakom o tym wyżej powiedział. Ci ludzie na przeciw zwyczajnemu samego przyrodzenia natchnieniu/ niemając żadnego względu na bliskość krwie/ zażywają społecznej cielesności/ z najbliższemi krewnemi/ Ojcowie nawet z synami/ i Córkami własnemi. Zawymowkę tak bestialskiego/ i nierządnego obyczaju powiadają/ że słuszniejsza aby ten co usadzi Winnicę/ i uszczepi drzewo/ zażywał owocu z niego/ aniżeli kto inszy. Barzo snadno stawają z fałszywym świadectwem przeciwko każdemu ku pomocy sekty swojej/ tak dalece/ że tym kształtem do niezmiernych bogactw przychodzili/ przekonywając Prawem przeciwników/ i posiadając cudze dobra/
, Mahomet Agi, y inszych potráconych w Konstántynopolu dla podnieśioney Rebelliey w dźiećiństwie Cesárzá teráźnieyszego/ iákom o tym wyżey powiedźiał. Ci ludźie ná przećiw zwyczaynemu samego przyrodzenia nátchnieniu/ niemáiąc żadnego względu ná bliskość krwie/ záżywáią społeczney ćielesnośći/ z naybliższemi krewnemi/ Oycowie náwet z synámi/ y Corkámi własnemi. Záwymowkę ták bestyálskiego/ y nierządnego obyczaiu powiádáią/ że słusznieysza áby ten co vsádźi Winnicę/ y vszczepi drzewo/ záżywał owocu z niego/ ániżeli kto inszy. Bárzo snádno stáwaią z fałszywym świádectwem przećiwko kożdemu ku pomocy sekty swoiey/ ták dálece/ że tym kształtem do niezmiernych bogáctw przychodźili/ przekonywáiąc Práwem przećiwnikow/ y pośiadáiąc cudze dobrá/
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 164
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678