, czego się zadłużył Wenerze, Koniecznie się do stanu małżeńskiego bierze I tej pauzy wetując, żadną żywą miarą Nie pojmie żony, tylko żeby miała parą. Już lat mija czterdzieści; choć go sobie życzy Każda, ale cóż, jednę, żadna dwu nie liczy. Niedaleki mu sąsiad miał grzeczną dziewczynę. Ta zrozumiawszy jego bezżeństwa przyczynę,
Śle babę (bo gdzie, mówią, diabeł nie poradzi, I wjedzie, i nawróci, o słup nie zawadzi), Że umyślnie dla niego chodziła do Padwie, Że za sprawą doktorów owych rzeczy ma dwie; Na co gdy przez siwy włos i wygniłe zęby Przysięgła baba, ślei ów zaraz w dziewosłęby
, czego się zadłużył Wenerze, Koniecznie się do stanu małżeńskiego bierze I tej pauzy wetując, żadną żywą miarą Nie pojmie żony, tylko żeby miała parą. Już lat mija czterdzieści; choć go sobie życzy Każda, ale cóż, jednę, żadna dwu nie liczy. Niedaleki mu sąsiad miał grzeczną dziewczynę. Ta zrozumiawszy jego bezżeństwa przyczynę,
Śle babę (bo gdzie, mówią, diaboł nie poradzi, I wjedzie, i nawróci, o słup nie zawadzi), Że umyślnie dla niego chodziła do Padwie, Że za sprawą doktorów owych rzeczy ma dwie; Na co gdy przez siwy włos i wygniłe zęby Przysięgła baba, ślei ów zaraz w dziewosłęby
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 357
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
wielkiemi Doktorami, Doktor Narodów w liście swoim 1. pisanym do Koryntian w Rozdziale 7. w wierszu 8. mówi: Dico autem non nuptis et Viduis, bonum est il- Czy mieli przedtym Księża żony?
lis, si sic permaneant, sicut et ego. Toć jeszcze od czasów Apostołskich wypadło na świat Prawo wstrzemięzliwości bezżeństwa. Nic nam lepiej nie adumbruje Chrystusa Oblubieńca i Kościoła Oblubienicy jego, jako ta czystość w Osobach Kapłańskich bezżennych, gdy żon niemając czyste Panny, czystemu Chrystusowi Panieństwa Oblubieńcowi się wiecznie zaslubiają. Właśnie to do Kapłanów czystych rzeczono: Erunt similes Angelis Dei, qui non nubunt, neque nubentur. Z. Augustyn Hipponeńskiej Infuły
wielkiemi Doktorami, Doktor Narodow w liście swoim 1. pisanym do Koryntian w Rozdziale 7. w wierszu 8. mowi: Dico autem non nuptis et Viduis, bonum est il- Czy mieli przedtym Xięża żony?
lis, si sic permaneant, sicut et ego. Toć ieszcze od czasow Apostolskich wypadło na swiat Prawo wstrzemięzliwości bezżeństwa. Nic nam lepièy nie adumbruie Chrystusa Oblubieńca y Kościoła Oblubienicy iego, iako ta czystośc w Osobach Kapłańskich bezżennych, gdy żon niemaiąc czyste Panny, czystemu Chrystusowi Panieństwa Oblubieńcowi się wiecznie zaslubiaią. Własnie to do Kapłanow czystych rzeczono: Erunt similes Angelis Dei, qui non nubunt, neque nubentur. S. Augustyn Hipponeńskièy Infuły
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 14
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
ustanowili, usu antiquissimo utwierdzili, w Kościele Zachodnim; Orientalnemu jednak ob certas rationes pozwalając; na których Synodach niebyło Lutra i Kalwina nienasyconych karnalistów, ale Flos mądrych i czystych Ojców in carne extra carnem żyjących. 7mo Pelagiusz Papież żyjący około Roku 555. Sycilijskim subdiakonom zaleca seriò, aby się Prawu Rzymskiego Kościoła respektem chowania bezżeństwa konformowali. Grzegorz także pierwszy żyjący około R. 590. Librô Czy mieli Księża przedtym żony?
1. Regestr: Epist. 42. przykazuje Biskupom, ut nullum Subdiaconum facere praesumant, nisi qui se victurum castè promiserit. Z. Leo nazwiskiem Wielki, jeszcze przed temi dwiema Papieżami żyjący, alias około Roku 440
ustanowili, usu antiquissimo utwierdzili, w Kościele Zachodnim; Orientalnemu iednak ob certas rationes pozwalaiąc; na ktòrych Synodach niebyło Lutra y Kalwina nienasyconych karnalistow, ale Flos mądrych y czystych Oycow in carne extra carnem żyiących. 7mo Pelagiusz Papież żyiący około Roku 555. Syciliyskim subdiakonom zaleca seriò, áby się Prawu Rzymskiego Kościoła respektem chowania bezżeństwa konformowali. Grzegorz także pierwszy żyiący około R. 590. Librô Czy mieli Xieża przedtym żony?
1. Regestr: Epist. 42. przykazuie Biskupom, ut nullum Subdiaconum facere praesumant, nisi qui se victurum castè promiserit. S. Leo nazwiskiem Wielki, ieszcze przed temi dwiema Papieżami żyiący, alias około Roku 440
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 15
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Przemyskiego, i od Dzierżgowskiego Arcybiskupa Gnieźnieńskiego cenzurami był okryty; na Piotrkowskim Synodzie się submittował Zwierchności Duchownej, od censur absolutus; ale już według Starowolskiego à Sacerdotio funditùs remotus; lubo sam in Annalibus twierdzi, że był do Kapłańskiej Funkcyj przywrócony, ale już jej nie akceptował, i słusznie. Jeszcze Heretycy atakować czystości, i bezżeństwa Katolickich Kapłanów nieprzestają, osobliwie Magdeburscy Centuriatores, to jest zebrani Pisarze, złośliwi i kłamliwi Imiona swe utaiwszy, Pismem swym wszystkie Katolickie cuda, Historie autentyczne krytykują, wyszpocają, za rzecz udają fałszywą. Ci mówię Principes mendacji, i ten gruby zmyślili koment, i w Książce Alvearium Hollándicum (podobno Autora Filipa Marniksiusa)
Przemyskiego, y od Dzierżgowskiego Arcybiskupa Gnieźnińskiego censurami był okryty; na Piotrkowskim Synodzie się submittował Zwierchności Duchowney, od censur absolutus; ale iuż według Starowolskiego à Sacerdotio funditùs remotus; lubo sam in Annalibus twierdzi, że był do Kapłańskiey Funkcyi przywròcony, ale iuż iey nie akceptował, y słusznie. Ieszcze Heretycy attakować czystości, y bezżeństwa Katolickich Kapłanow nieprzestaią, osobliwie Magdeburscy Centuriatores, to iest zebrani Pisarze, złośliwi y kłamliwi Imiona swe utaiwszy, Pismem swym wszystkie Katolickie cuda, Historye authentyczne krytykuią, wyszpocaią, za rzecz udaią fałszywą. Ci mowię Principes mendacii, y ten gruby zmyślili komment, y w Ksiąszce Alvearium Hollándicum (podobno Autora Filippa Marnixiusa)
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 22
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
dzieci w cnocie chowa. „Jakoż ta będzie wdową, miawszy — rzekę — męża?” A ów: „Bale jej umarł.” „Tak i naszy księża: Skoro wdowcem po pierwszej ostanie tu żenie, Może zostać biskupem; na wyrozumienie Słów swoich tenże Paweł w inszym miejscu pisze: Chcąc mieć księża bezżeństwa swego towarzysze, Kto, prawi, pojmie żonę, bywszy na swobodzie, Już nie myśli o Bogu, lecz o jej wygodzie, Żeby miał co z dziećmi jeść, siać i krowy doić, Pieniądze zbierać, córki posażyć i stroić. Nie ujźrzysz księdza kupca ani gospodarza: Żoną ma kościół, żywność i odzież z
dzieci w cnocie chowa. „Jakoż ta będzie wdową, miawszy — rzekę — męża?” A ów: „Bale jej umarł.” „Tak i naszy księża: Skoro wdowcem po pierwszej ostanie tu żenie, Może zostać biskupem; na wyrozumienie Słów swoich tenże Paweł w inszym miejscu pisze: Chcąc mieć księża bezżeństwa swego towarzysze, Kto, prawi, pojmie żonę, bywszy na swobodzie, Już nie myśli o Bogu, lecz o jej wygodzie, Żeby miał co z dziećmi jeść, siać i krowy doić, Pieniądze zbierać, córki posażyć i stroić. Nie ujźrysz księdza kupca ani gospodarza: Żoną ma kościół, żywność i odzież z
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 462
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
