za stołem siedzi. Praedestinatio. Dożywotniego Postanowienia Papagaidzie.
BÓg każdemu wiek/ i stan/ wyrokiem swym znaczy/ A jak on zordynuje/ niebędzie inaczy/ Kogo chce mieć wspaniały Księdzem Rewerendzie/ Darmo Zony po świecie/ sobie szukać będzie. Kogo też niechce wpoczcie mieć poważnych Księży/ Ten darmo sobie głowę bezżeństwem ciemięży. Widziałem świezy przykład/ kiedy jeden Wdowiec/ Gwałtem się też napierał paszej wiernych Owiec. I już mu Praelature nie ubogą dali/ Kinął te Oblubieńce/ a poszedł do Hali. Fraszek. Głowaczowi.
TAk bają Poetowie/ iże z Jowiszowy/ Urodzona Minerwa dziwnym płodem głowy. Boję się/ żeby i twoi
zá stołem śiedźi. Praedestinatio. Dożywotniego Postánowienia Pápágáidźie.
BOg kożdemu wiek/ y stąn/ wyrokiem swym znáczy/ A iak on zordynuie/ niebędźie ináczy/ Kogo chce mieć wspániáły Xiędzem Rewerendźie/ Dármo Zony po świećie/ sobie szukáć bęndźie. Kogo tesz niechce wpoczćie mieć poważnych Xieży/ Ten dármo sobie głowę bezżeństwem ćiemięży. Widźiałęm swiezy przykład/ kiedy ieden Wdowiec/ Gwałtem sie tesz nápierał pászey wiernych Owiec. Y iuż mu Praeláture nie vbogą dáli/ Kinął te Oblubieńce/ á poszedł do Háli. Frászek. Głowaczowi.
TAk báią Poetowie/ ize z Iowiszowy/ Vrodzona Minerwa dźiwnym płodem głowy. Boię sie/ zeby y twoi
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 31
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
